-
1 Horizont
aerodyn. Hor. -
2 Horizont
(m)горизонтлиния горизонта (в начертательной геометрии) -
3 Horizont
m горизонт; fig. a. кругозор -
4 ьber dem Horizont
abbrMilitary: (Over the Horizon) OTH -
5 über dem Horizont
milit. (Over the Horizon) OTH -
6 горизонт
-
7 задник (театр.)
• horizont -
8 горизонт C
-
9 горизонт
Horizont m.Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > горизонт
-
10 горизонт
• horizont• látókör• láthatár látókör* * *м1) láthatár, horizont2) ( кругозор) látókör3) ( перспектива) távlat, lehetőség -
11 горизонт
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > горизонт
-
12 горизонт прогнозирования
Horizont m der PrognostizierungНемецко-русский и русско-немецкий словарь деловой и банковской лексики > горизонт прогнозирования
-
13 горизонт
• horizont• hladina• hladina /vody/• patro• obzor• rozhled -
14 горизонт инструмента
• horizont přístroje -
15 горизонт подсечки
• horizont podseknutí• obzor podseknutí -
16 экран (театр.)
• horizont• prospekt -
17 горизонт
*<<стандартный горизонт (гидрологических наблюдений) -
18 линия горизонта
Horizont m.Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > линия горизонта
-
19 горизонт
m Horizont (на П an D); fig. Blickfeld n (с Р aus D); Pegel; Mar., Flgw. Kimm f; Bgb. Sohle f* * *горизо́нт m Horizont (на П an D); fig. Blickfeld n (с Р aus D); Pegel; MAR, FLGW Kimm f; BGB Sohle f* * *горизо́нт<-а>м и перен Horizont m* * *n1) gener. Fernblick, Himmelsrand, Niveau, Sichtgrenze, Horizont2) geol. Ebensohle (шахты, рудника), Etage, Horizont (стратиграфический), Niveaufläche, Sohlebene, Sohlfläche, Schichtpaket3) Av. Horizont (Hor.), Kimm4) liter. Blick, Skyline, Blickfeld, Gesichtskreis5) milit. Waagerechte, Waagerechtebene (орудия)6) eng. Geländeniveau, Spiegel (напр. воды)8) mining. Bausohle (напр., эксплуатационный), Condignation, Ebensohle (напр., рабочий), Etage (напр., откаточный), Fahrebene, Horizont (напр., эксплуатационный, откаточный, вентиляционный, рабочий), Lauf (напр., рабочий), Sohle (напр., эксплуатационный), Strosse (напр., эксплуатационный), (эксплуатационный) Tiefbausohle10) shipb. Sichtlinie, Wasserspiegel -
20 видимый горизонт
adj1) gener. Sehkreis2) geol. Kimmung, Sehehorizont, Sehhorizont3) Av. natureller Horizont, optischer Horizont, terrestrischer Horizont, Kimm4) navy. scheinbarer Horizont5) milit. natürlicher Horizont7) nav. Gesichtskreis8) shipb. Sichtweite, terrestischer Horizont
См. также в других словарях:
HORIZONT — (Eigenschreibweise in Majuskeln) ist eine Fachzeitung für Marketing, Werbung und Massenmedien. Sie erscheint in Deutschland und Österreich mit eigenen Versionen. In Deutschland wird „Horizont“ vom Deutschen Fachverlag in Frankfurt am Main… … Deutsch Wikipedia
Horizont [1] — Horizont nennt man diejenige Ebene, welche die Erde im Beobachtungsort tangiert, also auf der Lotrichtung in diesem Punkte senkrecht steht. Gewöhnlich denkt man sich diesen Horizont dargestellt durch die Schnittlinie der Tangentialebene mit der… … Lexikon der gesamten Technik
Horizont — (v. griech. horizein, »begrenzen«, Gesichtskreis), der Kreis, in dem sich scheinbar der halbkugelförmige Himmel und die Erdoberfläche schneiden, wenn man sich auf offenem Meer oder in einer weiten Ebene befindet. Der Standpunkt des Beobachters… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Horizont — Horizont. Befindet man sich auf freiem Felde, auf einer Ebene, so sieht man rings um sich her einen scharf gezogenen Kreis, welcher Erde und Luft begrenzt, eine Erscheinung, die mitten auf dem Meere, entfernt von den Küsten, noch auffallender ist … Damen Conversations Lexikon
horizont — horìzont m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. geogr. kružna prividna crta koja kao granica dijeli nebo i površinu Zemlje; obzor 2. mreža transportnih i ventilacijskih hodnika, otkopna radilišta na određenoj razini u podzemnom rudniku 3. pren. razina … Hrvatski jezični portal
Horizont — »scheinbare Begrenzungslinie zwischen Himmel und Erde; Sichtgrenze; Gesichtskreis (auch im übertragenen Sinne)«: Das Substantiv wurde im 17. Jh. aus lat. horizon (Gen.: horizontis) entlehnt, das seinerseits aus griech. horízōn (ergänze: kýklos)… … Das Herkunftswörterbuch
Horizont — (v. gr. der Begrenzer), der Kreis, welcher auf einer Ebene od. einer Wasserfläche die Erdfläche von dem scheinbaren Himmelsgewölbe trennt. In dem Maße, als durch Erdgegenstände (Berge, Wälder, Gebäude etc.) diese Kreislinie unterbrochen wird, ist … Pierer's Universal-Lexikon
Horizont [2] — Horizont, geologischer, oder geologisches Niveau, wird eine Schicht von einem bestimmten Alter bezeichnet, das in erster Linie durch die in der Schicht enthaltenen Verfeinerungen bezeichnet wird. Der Begriff deckt sich also mit dem Alter der… … Lexikon der gesamten Technik
Horizónt — (grch.), Gesichtskreis, die durch die Krümmung der Erde bewirkte, bei unbeschränkter Aussicht eine Kreislinie bildende scheinbare Abgrenzung der als kreisrunde Ebene (Horizontalebene) erscheinenden Oberfläche der Erde oder des Meers von dem… … Kleines Konversations-Lexikon
Horizont — Horizont, Gesichtskreis, der unsere Aussicht auf freier Ebene begränzende Kreis. Auf einer freien, weiten Ebene erscheint uns die sichtbare Erdoberfläche als eine kreisrunde Fläche, in deren Mittelpunkt wir uns befinden, und die ringsum von dem… … Herders Conversations-Lexikon
horìzont — m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}geogr. kružna prividna crta koja kao granica dijeli nebo i površinu Zemlje, obzor 2. {{001f}}mreža transportnih i ventilacijskih hodnika, otkopna radilišta na određenoj razini u podzemnom rudniku 3. {{001f}}pren. razina… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika