-
61 decimum
1.dĕcĭmus or dĕcŭmus (the latter form prevailed in the later law lang.; hence, decumanus), a, um, adj. [decem with superl. ending], the tenth.I.Prop.:* b.mensis,
Plaut. Am. 1, 2, 19; cf. Ter. Ad. 3, 4, 29:legio,
Caes. B. G. 1, 40; cf. ib. 41; 42 al.:decima hora,
Cic. Phil. 2, 31;and without hora,
Auct. Her. 4, 51:annus,
Verg. A. 9, 155:septuma (dies) post decumam,
i. e. the seventeenth, id. G. 1, 284 Voss.:cum decumo efficit ager,
i. e. tenfold, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; so, extulisset, ib. § 113.—dĕcĭmum, adv. (like tertium, quartum, etc.; cf. Gell. 10, 1), for the tenth time, Liv. 6, 40.—B. 1.As an offering:2.testatur Terentius Varro... majores solitos decimam Herculi vovere,
Macr. S. 3, 12; so Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Just. 18, 7, 7; cf. with pars; Naev. ap. Prisc. p. 874 P.; Plaut. Stich. 1, 3, 80:tibi (sc. Pythico Apollini) hinc decumam partem praedae voveo,
Liv. 5, 21; cf.:cum vovissent Apollini decumas praedae,
Just. 20, 3, 3; cf. id. 18, 7, 7; Vulg. Gen. 14, 20;so esp. of the tithes given by the Hebrews to support the priesthood,
id. Num. 18, 21 et saep.—A largess openly bestowed by public men on the people:3.Oresti nuper prandia in semitis decumae nomine magno honori fuerunt,
Cic. Off. 2, 17, 58; so Suet. Calig. 26; id. Galb. 15; Tac. H. 1, 20.—A tithe, as a tax on landholders in the provinces, Cic. Verr. 2, 3, 10, § 25; more freq. in plur., id. ib. 2, 3, 39, § 89 sq.—4.A tithe, as conveyed by last will: decimas uxoribus dari, Trach. ap. Quint. 8, 5, 19.II.Meton. (like decem, decies, etc.), considerable, large, immense ( poet.):2. I.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530 (cf.: decimanus, no. II., and in Gr. trikumia);so of billows,
Sil. 14, 122; Luc. 5, 672; Val. Fl. 2, 54 (decimus by circumlocut.: qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes;posterior nono est undecimoque prior,
Ov. Tr. 1, 2, 50).Decimus, a Roman praenomen, abbrev. D. In the gens Claudia it was given only to patricians; but among the Junii and Laelii to plebeians also; cf. Varr. L. L. 9, § 61 Müll.—Hence, Dĕcĭmiānus, a, um, adj., named for Decimus:II.pirus,
Plin. 15, 15, 16, § 54.—Decima, the goddess that presides over accouchements, a partus tempestivi tempore, Varr. and Caesel. ap. Gell. 3, 16, 10 sq.; cf. also Tert. Anim. 37; id. adv. Val. 32. -
62 Decimus
1.dĕcĭmus or dĕcŭmus (the latter form prevailed in the later law lang.; hence, decumanus), a, um, adj. [decem with superl. ending], the tenth.I.Prop.:* b.mensis,
Plaut. Am. 1, 2, 19; cf. Ter. Ad. 3, 4, 29:legio,
Caes. B. G. 1, 40; cf. ib. 41; 42 al.:decima hora,
Cic. Phil. 2, 31;and without hora,
Auct. Her. 4, 51:annus,
Verg. A. 9, 155:septuma (dies) post decumam,
i. e. the seventeenth, id. G. 1, 284 Voss.:cum decumo efficit ager,
i. e. tenfold, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; so, extulisset, ib. § 113.—dĕcĭmum, adv. (like tertium, quartum, etc.; cf. Gell. 10, 1), for the tenth time, Liv. 6, 40.—B. 1.As an offering:2.testatur Terentius Varro... majores solitos decimam Herculi vovere,
Macr. S. 3, 12; so Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Just. 18, 7, 7; cf. with pars; Naev. ap. Prisc. p. 874 P.; Plaut. Stich. 1, 3, 80:tibi (sc. Pythico Apollini) hinc decumam partem praedae voveo,
Liv. 5, 21; cf.:cum vovissent Apollini decumas praedae,
Just. 20, 3, 3; cf. id. 18, 7, 7; Vulg. Gen. 14, 20;so esp. of the tithes given by the Hebrews to support the priesthood,
id. Num. 18, 21 et saep.—A largess openly bestowed by public men on the people:3.Oresti nuper prandia in semitis decumae nomine magno honori fuerunt,
Cic. Off. 2, 17, 58; so Suet. Calig. 26; id. Galb. 15; Tac. H. 1, 20.—A tithe, as a tax on landholders in the provinces, Cic. Verr. 2, 3, 10, § 25; more freq. in plur., id. ib. 2, 3, 39, § 89 sq.—4.A tithe, as conveyed by last will: decimas uxoribus dari, Trach. ap. Quint. 8, 5, 19.II.Meton. (like decem, decies, etc.), considerable, large, immense ( poet.):2. I.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530 (cf.: decimanus, no. II., and in Gr. trikumia);so of billows,
Sil. 14, 122; Luc. 5, 672; Val. Fl. 2, 54 (decimus by circumlocut.: qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes;posterior nono est undecimoque prior,
Ov. Tr. 1, 2, 50).Decimus, a Roman praenomen, abbrev. D. In the gens Claudia it was given only to patricians; but among the Junii and Laelii to plebeians also; cf. Varr. L. L. 9, § 61 Müll.—Hence, Dĕcĭmiānus, a, um, adj., named for Decimus:II.pirus,
Plin. 15, 15, 16, § 54.—Decima, the goddess that presides over accouchements, a partus tempestivi tempore, Varr. and Caesel. ap. Gell. 3, 16, 10 sq.; cf. also Tert. Anim. 37; id. adv. Val. 32. -
63 decimus
1.dĕcĭmus or dĕcŭmus (the latter form prevailed in the later law lang.; hence, decumanus), a, um, adj. [decem with superl. ending], the tenth.I.Prop.:* b.mensis,
Plaut. Am. 1, 2, 19; cf. Ter. Ad. 3, 4, 29:legio,
Caes. B. G. 1, 40; cf. ib. 41; 42 al.:decima hora,
Cic. Phil. 2, 31;and without hora,
Auct. Her. 4, 51:annus,
Verg. A. 9, 155:septuma (dies) post decumam,
i. e. the seventeenth, id. G. 1, 284 Voss.:cum decumo efficit ager,
i. e. tenfold, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; so, extulisset, ib. § 113.—dĕcĭmum, adv. (like tertium, quartum, etc.; cf. Gell. 10, 1), for the tenth time, Liv. 6, 40.—B. 1.As an offering:2.testatur Terentius Varro... majores solitos decimam Herculi vovere,
Macr. S. 3, 12; so Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Just. 18, 7, 7; cf. with pars; Naev. ap. Prisc. p. 874 P.; Plaut. Stich. 1, 3, 80:tibi (sc. Pythico Apollini) hinc decumam partem praedae voveo,
Liv. 5, 21; cf.:cum vovissent Apollini decumas praedae,
Just. 20, 3, 3; cf. id. 18, 7, 7; Vulg. Gen. 14, 20;so esp. of the tithes given by the Hebrews to support the priesthood,
id. Num. 18, 21 et saep.—A largess openly bestowed by public men on the people:3.Oresti nuper prandia in semitis decumae nomine magno honori fuerunt,
Cic. Off. 2, 17, 58; so Suet. Calig. 26; id. Galb. 15; Tac. H. 1, 20.—A tithe, as a tax on landholders in the provinces, Cic. Verr. 2, 3, 10, § 25; more freq. in plur., id. ib. 2, 3, 39, § 89 sq.—4.A tithe, as conveyed by last will: decimas uxoribus dari, Trach. ap. Quint. 8, 5, 19.II.Meton. (like decem, decies, etc.), considerable, large, immense ( poet.):2. I.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530 (cf.: decimanus, no. II., and in Gr. trikumia);so of billows,
Sil. 14, 122; Luc. 5, 672; Val. Fl. 2, 54 (decimus by circumlocut.: qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes;posterior nono est undecimoque prior,
Ov. Tr. 1, 2, 50).Decimus, a Roman praenomen, abbrev. D. In the gens Claudia it was given only to patricians; but among the Junii and Laelii to plebeians also; cf. Varr. L. L. 9, § 61 Müll.—Hence, Dĕcĭmiānus, a, um, adj., named for Decimus:II.pirus,
Plin. 15, 15, 16, § 54.—Decima, the goddess that presides over accouchements, a partus tempestivi tempore, Varr. and Caesel. ap. Gell. 3, 16, 10 sq.; cf. also Tert. Anim. 37; id. adv. Val. 32. -
64 decumus
1.dĕcĭmus or dĕcŭmus (the latter form prevailed in the later law lang.; hence, decumanus), a, um, adj. [decem with superl. ending], the tenth.I.Prop.:* b.mensis,
Plaut. Am. 1, 2, 19; cf. Ter. Ad. 3, 4, 29:legio,
Caes. B. G. 1, 40; cf. ib. 41; 42 al.:decima hora,
Cic. Phil. 2, 31;and without hora,
Auct. Her. 4, 51:annus,
Verg. A. 9, 155:septuma (dies) post decumam,
i. e. the seventeenth, id. G. 1, 284 Voss.:cum decumo efficit ager,
i. e. tenfold, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; so, extulisset, ib. § 113.—dĕcĭmum, adv. (like tertium, quartum, etc.; cf. Gell. 10, 1), for the tenth time, Liv. 6, 40.—B. 1.As an offering:2.testatur Terentius Varro... majores solitos decimam Herculi vovere,
Macr. S. 3, 12; so Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Just. 18, 7, 7; cf. with pars; Naev. ap. Prisc. p. 874 P.; Plaut. Stich. 1, 3, 80:tibi (sc. Pythico Apollini) hinc decumam partem praedae voveo,
Liv. 5, 21; cf.:cum vovissent Apollini decumas praedae,
Just. 20, 3, 3; cf. id. 18, 7, 7; Vulg. Gen. 14, 20;so esp. of the tithes given by the Hebrews to support the priesthood,
id. Num. 18, 21 et saep.—A largess openly bestowed by public men on the people:3.Oresti nuper prandia in semitis decumae nomine magno honori fuerunt,
Cic. Off. 2, 17, 58; so Suet. Calig. 26; id. Galb. 15; Tac. H. 1, 20.—A tithe, as a tax on landholders in the provinces, Cic. Verr. 2, 3, 10, § 25; more freq. in plur., id. ib. 2, 3, 39, § 89 sq.—4.A tithe, as conveyed by last will: decimas uxoribus dari, Trach. ap. Quint. 8, 5, 19.II.Meton. (like decem, decies, etc.), considerable, large, immense ( poet.):2. I.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530 (cf.: decimanus, no. II., and in Gr. trikumia);so of billows,
Sil. 14, 122; Luc. 5, 672; Val. Fl. 2, 54 (decimus by circumlocut.: qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes;posterior nono est undecimoque prior,
Ov. Tr. 1, 2, 50).Decimus, a Roman praenomen, abbrev. D. In the gens Claudia it was given only to patricians; but among the Junii and Laelii to plebeians also; cf. Varr. L. L. 9, § 61 Müll.—Hence, Dĕcĭmiānus, a, um, adj., named for Decimus:II.pirus,
Plin. 15, 15, 16, § 54.—Decima, the goddess that presides over accouchements, a partus tempestivi tempore, Varr. and Caesel. ap. Gell. 3, 16, 10 sq.; cf. also Tert. Anim. 37; id. adv. Val. 32. -
65 fere
fĕrē and fermē ( fĕrĕ, Aus. Epigr. 10, 5, 5), adv. [Sanscr. dhar-, dhar-ami, to bear, support; Gr. root, thra-, in thrênus, stool, thronos, seat; Lat. firmus; cf.: forma, forum. Ferme is perh. a sup. form for ferime, v. Rib. Lat. Part. p. 6 sq. Erroneously, Varr.: ferme dicitur quod nunc fere: utrumque dictum a ferendo, quod id quod fertur est in motu atque adventat, L. L. 7, § 92 Müll.], approximately, closely, in two senses.I.With the idea of approach predominant, nearly, almost, well-nigh, within a little, for the most part, about (esp. with words of number, quantity, multitude; cf.: plerumque, vulgo).a.Form fere:b.fere sexennis,
Plaut. Poen. 4, 2, 80:abhinc menses decem fere,
Ter. Hec. 5, 3, 24; cf.:fere abhinc annos quindecim,
id. Phorm. 5, 8, 28:fere in diebus paucis, quibus haec acta sunt, Chrysis vicina haec moritur,
soon, only a few days after, id. And. 1, 1, 77:quinta fere hora,
about the fifth hour, Cic. Pis. 6, 13:hora fere tertia,
id. Att. 14, 20, 1:tertia fere vigilia,
Caes. B. G. 4, 23, 1:sexcentos fere annos,
Cic. Rep. 1, 48:sexto decimo fere anno,
id. ib. 2, 33:anno fere ante, quam consul est declaratus,
id. ib. 1, 5:anno fere centesimo et quadragesimo post mortem Numae,
id. ib. 2, 15; cf.:anno trecentesimo et quinquagesimo fere post Romam conditam,
id. ib. 1, 16:decem fere annis post primos consules,
id. ib. 2, 32; cf.also: decessit fere post annum quartum quam, etc.,
Nep. Arist. 3 fin.:meus fere aequalis,
Cic. Brut. 48, 179; cf. id. Off. 3, 1, 1:ipsa Peloponnesus fere tota in mari est,
id. Rep. 2, 4, 8; cf.:totius fere Galliae legati ad Caesarem gratulatum convenerunt,
Caes. B. G. 1, 30, 1:totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,
id. ib. 2, 23, 4:rerum omnium fere modus,
Cic. Rep. 6, 18; cf.:quam fere omnium constans et moderata ratio vitae,
id. Clu. 16, 46:ex omnibus fere partibus,
Caes. B. G. 7, 19:in reliquis fere rebus,
id. ib. 6, 13, 3:omnes fere,
Cic. Fam. 6, 10, 3; Caes. B. G. 2, 25, 1; 4, 20, 1; Nep. Arist. 2, 3; id. Chabr. 3, 4; Liv. 21, 60, 9; Suet. Caes. 87;and in the order fere omnes,
Caes. B. G. 5, 13, 1; 5, 23, 4:cujus disputationis fuit extremum fere de immortalitate animorum,
Cic. Lael. 4, 14; cf.: Phalereus ille Demetrius ultimus est fere ex Atticis. Quint. 10, 1, 80: cum fere e regione castris castra poneret, Caes. B. G. 7, 35, 1; id. ib. 3, 12, 1:plus fere,
Plaut. Truc. 1, 1, 45:semper fere,
Cic. de Or. 2, 6, 22:satis fere diximus,
id. Off. 1, 18, 60:tantum fere,
almost only, id. Rep. 2, 18 fin.:Lycurgus eadem vidit fere,
id. ib. 2, 23:haec fere,
id. ib. 1, 34 fin.; cf.:hoc fere ab reliquis differunt, quod,
in this chiefly, Caes. B. G. 6, 18, 3:haec fere dicere habui,
Cic. N. D. 3, 39, 93:haec erant fere, quae, etc.,
id. Fam. 12, 5 fin.; 12, 30 fin.; id. Att. 2, 16, 1; id. Or. 54, 182; id. Ac. 2, 32, 102:exposui fere non philosophorum judicia, sed, etc.,
id. N. D. 1, 16, 42; cf.:sic fere componendum, quomodo pronuntiandum erit,
Quint. 9, 4, 138:fere eodem pacto, quo,
Hor. Ep. 1, 6, 10:et fere apparet, quid in invidiam, etc.... dicendum sit,
Quint. 5, 12, 16.—Form ferme:II. a.hoc factum est ferme abhinc biennium,
Plaut. Bacch. 3, 2, 4; so,abhinc annos ferme L.,
Vell. 2, 90 fin.:nam ferme ante annos DCCCCL. floruit,
id. 1, 5, 3:intra XII. ferme annos,
id. 2, 11 fin.:duodequadragesimo ferme anno, ex quo regnare coeperat Tarquinius,
Liv. 1, 40:mille ferme delecti propugnatores onerariis imponuntur,
id. 30, 10; cf.:pars ferme dimidia,
id. 42, 51:a quo (flumine) aberat mons ferme milia viginti,
Sall. J. 48, 3; cf.:in tumulo quatuor ferme milia distante ab castris regiis consedit,
Liv. 30, 8:abest ab Carthagine quindecim milia ferme passuum locus,
id. 30, 9:ferme eadem omnia, quae, etc.,
Ter. Phorm. 5, 7, 21:cum ferme cunctos proceres cum honore nominavisset,
Tac. A. 3, 76:mihi quidem aetas acta est ferme,
for the most part, about, Plaut. Trin. 2, 2, 38.Form fere:b.domum revortor maestus atque animo fere conturbato,
quite distracted, Ter. Heaut. 1, 1, 69:quod statuas quoque videmus ornatu fere militari,
quite military, Cic. Off. 1, 18, 61:paria esse fere peccata,
quite equal, Hor. S. 1, 3, 96:etsi nobis, qui id aetatis sumus, evigilatum fere est, tamen, etc.,
entirely, sufficiently, Cic. Rep. 3, 29:cum circa hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur,
just on this debated point, Liv. 36, 7, 1: jamque fere, just now, Enn. ap. Non. 217, 11; and ap. Charis. p. 114 P. (Ann. v. 286 and 580 ed. Vahl.); Verg. A. 3, 135; 5, 327; 835; cf.: jam fere, Enn. ap. Non. 355, 17 (Trag. v. 201 ed. Vahl.); and: jam... fere, id. ap. Varr. L. L. 7, § 46 Müll. (Ann. v. 447 ed. Vahl.):sermo qui tum fere multis erat in ore,
just then, Cic. Lael. 1, 2.—Form ferme: circumvenire video ferme injuria, altogether wrong, Naev. ap. Varr. L. L. 7, § 92 Müll. (Rib. Trag. Fragm. p. 12); cf.: ferme aderant ratibus, just, Enn. ib. § 23 Müll. (Ann. v. 602 ed. Vahl.); so, quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae, Cic. Poët. Div. 1, 11, 18; and:B.sed eum constabat virum esse ferme bonum,
Gell. 14, 2, 5:ferme ut quisque rem accurat suam, Sic ei procedunt post principia denique,
Plaut. Pers. 4, 1, 4; so,ferme ut pueri,
Ter. Hec. 3, 1, 32:jam ferme moriens me vocat,
just dying, id. And. 1, 5, 49.—In partic.1.With negatives, scarcely, hardly.a.(= vix, non facile.) Form fere:b.nihil aut non fere multum differre,
Cic. Brut. 40, 150:nemo fere saltat sobrius,
id. Mur. 6; id. de Or. 1, 25, 116:nihil fere intelligit,
id. Off. 3, 3, 15:non fere labitur,
id. Fin. 1, 6, 18:quod non fere ante auctumnum Elaver vado transiri solet,
Caes. B. G. 7, 35, 1:duo spondei non fere jungi patiuntur,
Quint. 9, 4, 101:in se dicere non est fere nisi scurrarum,
id. 6, 3, 82:denique ex bellica victoria non fere quemquam est invidia civium consecuta,
hardly any one, Cic. Sest. 23, 51:rationem sententiae suae non fere reddere,
id. Tusc. 1, 17, 38:nec adhuc fere inveni, qui, etc.,
id. Att. 7, 6, 1; cf.:quod non fere contingit, nisi, etc.,
id. Lael. 20, 72:nec rei fere sane amplius quicquam fuit,
Ter. Heaut. 1, 1, 3:in qua (disputatione) nihil fere, quod magno opere ad rationes omnium rerum pertineret, praetermissum puto,
Cic. Rep. 1, 8 fin.: tum est Cato locutus;quo erat nemo fere senior temporibus illis, nemo prudentior,
id. Lael. 1, 5:dixit, hunc ne in convivio quidem ullo fere interfuisse,
id. Rosc. Am. 14:neque ullum fere totius hiemis tempus sine sollicitudine Caesaris intercessit,
Caes. B. G. 5, 53, 5: neque enim [p. 736] fere iam est ullus dies occupatus, ut nihil, etc., Quint. 10, 7, 27.—With a neg. interrog.:nam quid fere undique placet?
Quint. 1, 2, 15.—Form ferme:2.hoc non ferme sine magnis principum vitiis evenit,
Cic. Rep. 1, 45 fin.; id. Tusc. 5, 38, 111:quod non ferme decernitur, nisi, etc.,
Liv. 22, 9, 8; 24, 25, 9:voluptatibus erant inferiores, nec pecuniis ferme superiores,
Cic. Rep. 2, 34 fin.; so,nec ferme res antiqua alia est nobilior,
Liv. 1, 24:facio, quod manifesto moechi haud ferme solent,
Plaut. Poen. 4, 2, 40; so Ter. And. 3, 1, 2:haud ferme,
Liv. 21, 7, 9; 27, 28, 14:ut eo nihil ferme quisquam addere posset,
Cic. Brut. 43, 161:quia nemo ferme huc sine damno devortitur,
Plaut. Men. 2, 1, 39:non ferme facilius aliquid tenere,
Cic. Rep. 2, 5 fin.; 1, 45, 69.—Of time (in the usual course of things; opp. to sometimes, now and then), in general, generally, usually, commonly.a.Form fere:b.Fit fere, ut, etc.,
Cic. Rep. 6, 10; cf.:jam hoc fere sic fieri solere accepimus,
id. de Imp. Pomp. 9, 24:quod fere solet fieri,
id. Inv. 1, 29, 46; cf.also: ut fere fit,
id. ib. 2, 4, 14:nam fere maxima pars morem hunc homines habent,
Plaut. Capt. 2, 1, 36:quod fere libenter homines id, quod volunt, credunt,
Caes. B. G. 3, 18, 6:aedificio circumdato silva (ut sunt fere domicilia Gallorum, etc.),
id. ib. 6, 30, 3:ruri fere se continebat,
Ter. Ph. 2, 3, 16:nam fere non difficile est invenire, quid, etc.,
Auct. Her. 2, 18, 27:in eum fere est voluntas nostra propensior,
Cic. Off. 2, 20, 69:sic omnia nimia in contraria fere convertuntur,
id. Rep. 1, 44:quod in illis singuli fuissent fere, qui, etc.,
id. ib. 2, 1:nominatim fere referri, quid, etc.,
id. de Or. 2, 33, 142:nigra fere terra,
commonly black, Verg. G. 2, 203:qui timet his adversa, fere miratur eodem quo cupiens pacto,
Hor. Ep. 1, 6, 9.—Strengthened by plerumque or plerique:hic solebamus fere Plerumque eam operiri,
Ter. Ph. 1, 2, 39; cf.corresp. to plerumque: fortuna eos plerumque efficit caecos, quos complexa est: itaque efferuntur fere fastidio et contumacia,
Cic. Lael. 15, 54:adducto fere vultu, plerumque tacitus,
Suet. Tib. 68:non sunt vitiosiores, quam fere plerique, qui avari avaros... reprehendunt,
Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Opp. raro, interdum, saepe:fere praedicta aetas laeto solo truncoque tres materias, raro quatuor desiderat,
Col. 4, 17, 5; cf.:fereque id in capillo fit, rarius in barba,
Cels. 6, 2:ipse Circenses ex amicorum fere libertinorumque cenaculis spectabat, interdum e pulvinari,
Suet. Aug. 15:in consulatu pedibus fere, extra consulatum saepe adaperta sella per publicum incessit,
id. ib. 53.—Form ferme:quod ferme evenit,
Cic. Rep. 1, 42:nam ferme apud Numidas in omnibus proeliis magis pedes quam arma tuta sunt,
Sall. J. 74 fin.:inculta ferme vestiuntur virgultis vepribusque,
Liv. 21, 54:intacta invidia media sunt: ad summa ferme tendit,
id. 45, 35; cf.:mobilis et varia est ferme natura malorum,
Juv. 13, 236:ceterum parva quoque (ut ferme principia omnia),
Liv. 7, 2:ut ferme ad nova imperia,
Tac. A. 2, 2:quae antea dictatorum et consulum ferme fuerant beneficia,
Liv. 9, 30, 3:nocte ferme proficiscebantur,
id. 34, 13, 3. -
66 abeo
ab-eo, iī (īvī), itum, īre1) уходить, удаляться, ускользать ( ab aliquo)a. ex conspectu Pl, Sl, Cs — скрыться из видуabi quaerere Pl — пойди поищиlectum a. Ap — лечь в постельletum a. Ap — умеретьnon es avarus, abi H — ты не скуп, пусть такabin an non? Pl — уйдёшь ты или нет? ( угрожающе)abi in malam rem (crucem) Pl или in malam pestem malumque cruciatum! C — прах тебя возьми!a. magistratu C — оставлять служебный постscire id quo quaeque abeat res LM — знать, чем всё кончаетсябезл. abibitur Pl — ну, я пойду!, пойдём!2) отходить, отклоняться ( ab aliqua re)a. a jure C — нарушать (обходить) закон3) уклоняться, отказываться ( ab emptione Dig)4) проникать ( in corpus Lcr)5) проходить, миновать, исчезатьabiit annus (hora), dum... Ter, O — прошёл год (час), пока...abierunt! C — их уж нет!6) переходить, становиться, превращатьсяabit res a consilio ad vires vimque pugnantium Nep — от переговоров дело переходит к применению прямого насилия (со стороны) сражающихсяa. in vanum Sen — сводиться к нулю, не приводить ни к чему7) восходить, возноситься ( abeunt in nubila montes Sil)8) изменяться9) ( о небесных светилах) заходить (abiens currus, sc. solis H) -
67 atrox
atrōx, ōcis1) ужасный, страшный, жуткий, отвратительный (caedes, facīnus L; bellum Sl)2) суровый ( hiems Col); палящий ( hora Caniculae H); жестокий, мучительный, опасный ( valetudo T); неумолимый, беспощадный, грозный (orationis genus C; stilus Pt); злобный ( responsum L)3) дикий, бешеный, необузданный, безжалостный, упрямый (animus Catonis H; odium O) -
68 candidus
a, um [ candeo ]1) ослепительно белый, белоснежный (lilia V; vestis L; toga C etc.)c. nive H — белый от снега2) седой, серебристый (barba V; caput Pl)3) ослепительно-красивый, блистающий красотой (Dido V; puer H)4) ясный, яркий, сияющий, лучезарный (lux Pl; stella Pl, H; sol Ctl, O)5) одобрительный, соглашающийся, благоприятный (см. calculus 4.)6) радостный, счастливый, безоблачный, безмятежный (nox Prp; hora O; fatum Tib, O; convivia Prp; concordia M)7) чистый, ясный, звучный ( vox PM)8) ясный, понятный (genus dicendi C, Q)9) искренний, чистосердечный, честный (judex, anima H)10) одетый в белое ( turba Tib — см. candidatus) -
69 conceptionalis
conceptiōnālis, e [ conceptio ] -
70 consisto
cōn-sisto, stitī, —, ere1) становиться (ad mensam C, Pt; ad fores Capitolii Su; in muro Cs; post aliquem Q)in pedes c. Sen — стать на ноги2) твёрдо стоять на ногах, перен. уметь устоять, не поддаваться ( adversus formidata Sen)3) подойти ( propius O); оказаться, появиться ( in contione C)4) воен. занять позицию, расположиться (in superiore acie, sub muro Cs; in sinistro cornu L)equites Ariovisti pari intervallo constiterunt Cs — всадники Ариовиста поместились на таком же расстоянии5) юр. выступить на суде (ad horam Q; adversus aliquem Dig; loco testis VM)6) задержаться, остановиться ( in urbe negotiandi causa Cs)7) поселиться (in agris alicujus Hirt; in eā sede QC)8) находиться, пребывать, оставаться, состоять (in equestri ordine Su; intra professionem suam CC)9)а) останавливаться (hic V; procul O)ire modo ocius, interdum c. H — то идти быстрее, то (временами) останавливатьсяcum aliquo c. Pl, C — остановиться с кем-л. ( для беседы)neque c. flumen nec lĕvis hora potest O — ни река, ни быстротечное время остановиться не могутcogere aliquem c. Cs — заставить остановиться (остановить) кого-л.c. ad ancoram C (и in ancoris Cs) — стать на якореnec intra rixam tumultus constitit Pt — суматоха не ограничилась одной дракойб) застывать, замерзать ( frigore constĭtit flumen O); твердеть, густеть, уплотняться ( album ex ovo constitit CC)10) подробнее развить, остановиться ( in singulis C)11) переставать, прекращаться, проходить ( morbus consistit CC — ср. 12.; ira constĭtit O)12) гнездиться, сосредоточиться ( morbus consistit circa cervīcem CC — ср. 11.)13) состоять, заключатьсяvictus eorum in lacte, caseo, carne consistit Cs — их пища состоит из молока сыра и мяса14) устоять, продержаться (vires prohibent c. O); твёрдо держаться, стоять (in arido Cs; firmo c. gradu L)c. in dicendo C — довести свою речь до концаcontra aliquem in contione c. C — выдержать борьбу против кого-л. на собранииneque mente neque lingua neque ore c. C — совершенно растерятьсяalicujus animum c. non sinere C — не давать кому-л. успокоиться15) быть, существоватьsunt certi depĭque fines, quos ultrā citrāque nequit consistere rectum H — существуют же известные пределы, по обе стороны которых не может быть ничего нормального (истинных норм)ne suspicio quidem potuit c. C — (здесь) не могло быть места даже подозрениюconstitit in nullā qui fuit ante color O — ни в одной (сабинянке) не осталось прежнего румянца (т. е. все смертельно побледнели)16) ( об очках при игре в кости) выпадать (casu c. C)17) соглашаться (cum aliquo verbis c. C)18) устанавливать, излагать ( consistendae causae gratiā venire AG); утверждать, устраиватьvitam c. tutam Lcr — сделать жизнь безопасной -
71 crepusculasco
crepusculāsco, —, —, ēre -
72 decimus
-
73 decretorius
dēcrētorius, a, um [ decerno ]решающий, решительный, критический (hora Sen; pugna Q) -
74 decuma
ae f. (sc. hora)1) десятый час (т. е. 4 часа пополудни) Sen2) (sc. pars) десятая часть, десятина (d. hordei C; duae decumae frumenti L); десятинная жертва ( vovere Apollini decumas praedae Just) -
75 diffingo
dif-fingo, fīnxī, fictum, ereпреобразовывать, переделывать ( quod semel hora vexit H); перековывать ( ferrum incude H) -
76 fatalis
fātālis, e [ fatum ]1) предопределённый судьбой, предназначенный, роковой (necessitas C; terminus L; casus C; arva V); смертный (dies T; hora Su)mors f. VP, Pl, PM — положенная судьбой, т. е. естественная смертьlibri fatales L — книги судеб (т. е. сивиллины)fatales deae O — богини рока (т. е. Парки)2) гибельный, пагубный, губительный, смертоносный (aurum O; monstrum H; vincula Lcr) -
77 garrulus
a, um [ garrio ]1) болтливый, говорливый (homo Vr; lingua O)3) крикливый, зычный ( praeconis vox Ap) -
78 H
hвосьмая буква латинского алфавита (слабое придыхание); в сокращенияхH — hic, habet, heres, honos, hora и др.H. C. — Hispania citeriorHH. — herēdesHS — сестерций (см. sestertius)HAR. — haruspexH. E. T. — heres ex testamentoH. N. S. — herēdem non sequīturH. S. — hic situs (est) -
79 Hersilia
ae f.Герсилия, сабинянка, жена Ромула, обожествлённая после смерти под именем Hora Quirini L, O -
80 horarium
hōrārium, ī n. [ hora ]часы (водяные) Cens
См. также в других словарях:
hora — sustantivo femenino 1. Cada una de las 24 partes iguales en que se divide el día solar: ¿Qué hora es? Faltan dos horas para que comience el partido. 2. Huso horario, cada una de las 24 partes en que se divide la esfera terrestre en la que rige la … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
hora — (Del lat. hora). 1. f. Tiempo que equivale a 60 minutos, es decir, 3600 segundos. Dos períodos consecutivos de 12 horas, o uno de 24, contadas desde las 12 del día, constituyen un día solar. 2. Tiempo oportuno y determinado para algo. Ya es hora… … Diccionario de la lengua española
Hora — bezeichnet: Hora (Nymphe), eine Geliebte des Zeus in der griechischen Mythologie eine Tagzeit des Stundengebets der katholischen Kirche (von griechisch hora ‚Stunde‘) Chorea (Tanz) Theater HORA, Schweiz Hora (Waffe), eine Waffe aus Indien Orte:… … Deutsch Wikipedia
horă — HÓRĂ, hore (hori), s.f. 1. Dans popular românesc cu ritm domol, în care jucătorii se prind de mână, formând un cerc închis; cerc format de aceia care execută acest dans; melodie după care se execută acest dans. 2. (pop.) Petrecere ţărănească unde … Dicționar Român
HORA (J.) — HORA JOSEF (1891 1945) Poète dans la plus pure tradition tchèque, Joseph Hora fut à la fois un homme politique et un auteur hanté par des problèmes métaphysiques. Les uns voient en lui le jeune révolutionnaire inspiré par la révolution… … Encyclopédie Universelle
Hora 25 — puede referirse a: Hora 25, programa de radio de la Cadena SER de España. Hora 25, programa de radio de Argentina, conducido por Jorge Lanata. Hora 25, programa deportivo de radio de Uruguay, emitido por Radio Oriental. Hora 25, programa de… … Wikipedia Español
hora — hora, hora muerta s. hora libre entre actividades. ❙ «Dos horas ¿muertas? La pausa de la comida lanza a la calle a una multitud de empleados con horario partido...» El País Semanal, 26.9.99. ❙ «Tengo clase de 8 a dos de la tarde pero a las once… … Diccionario del Argot "El Sohez"
Hora — may refer to: * Hora (astrology) * Hora (dance) * Hora (song) * Hora, any of several Western Classical goddesses, collectively Horae … Wikipedia
hora — hȏra ž DEFINICIJA kat. 1. napjev, molitva i čitanje iz časoslova rimske crkve (brevijara), vezan za određeno doba dana; svaka se hora sastoji od himne, antifona, psalama i responzorija 2. (mn) rel. tekstualni dijelovi brevijara koji se mole u… … Hrvatski jezični portal
hora — HÓRA s. art. v. coroana boreală. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime HORA MIRÉSEI s. (cor.) nuneasca (art.), (reg.) năşasca (art.). (hora este un dans popular de nuntă.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
hora — |ó| s. f. 1. Período de sessenta minutos. 2. Cada uma das doze partes em que se divide o quadrante. 3. Pancada ou badalada na campainha ou sino do relógio a indicar horas. 4. [Figurado] Ocasião favorável. 5. Tempo determinado. 6. Espaço breve de … Dicionário da Língua Portuguesa