-
1 bascauda
bascauda ae, f [cf. Engl. basket], a woven mat, dish holder of basket-work, Iu.* * *basin (kind of British origin); mat or dish holder of fine basket-work (L+S) -
2 Anguitenēns
Anguitenēns entis, m [anguis + teneo], serpent-holder, the constellation Serpent-bearer, C.* * *I(gen.), anguitenentis ADJII -
3 capulus
capulus ī, m [capio], that which is grasped, a handle, holder: aratri, O.— The hilt of a sword, C.: capulo tenus, V.: insidens capulo manus, Ta.* * *sword-hilt/handle; handle of other implements; bier, coffin; sepulcher, tomb, scacophagus; halter for catching/fastening cattle, lasso -
4 crūsta
crūsta ae, f [CRV-], a hard surface, rind, shell, crust, bark: fluminis, a crust of ice, V.—Inlaid work, chasing, embossed work, stucco, mosaic: eis (vasis) crustae detrahebantur: capaces Heliadum crustae, chased cups, Iu.* * *rind/shell/peel/bark/crust, hard surface; scab; leaf/flake/thin slab (mineral); cup holder, embossed work; inlay; plaster/stucco/mosaic work (L+S) -
5 custōs
custōs ōdis, m and f [SCV-], a guard, watch, preserver, keeper, overseer, protector, defender, attendant: corporis, a body-guard, L.: nostri, Cs.: portae: pontis, N.: cum custodibus venire, under guard, S.: gregis, V.: pecuniae quam regni melior, L.: puellae, O.: custos Quoi commendavi filium, tutor, T.: custodis eges, a guardian, H.: Virtutis, H.: dei custodes urbis: rerum Caesar, H.—Of dogs, V.: finīs custode tueri, outposts, V. —A keeper of the ballot-box, inspector (in charge of the voting-tablets): tabellarum: tribūs nullo custode sortitus.—A watch, spy: Dumnorigi custodes ponit, ut, etc., Cs.: custodem Tullio me apponite: num nam hic relictu's custos, Nequis clam curset, etc., T.—A jailer, keeper: praefectus custodum, chief jailer, N.: te sub custode tenebo, H.—Fig., a keeper, guardian: dignitatis (fortitudo): sapientia totius hominis.—A receptacle, safe, holder: eburnea Telorum, quiver, O.: turis, an incense-box, O.* * *guard; sentry/watch; guardian/protector/keeper; doorkeeper/watchman/janitor; jailer, warden; poll watcher; spy; garrison; container; replacement vine shoot -
6 habēna
habēna ae, f [HAB-], a holder, halter, rein: laeva, H.—Usu. plur: equorum per colla Excutit habenas, O.: omnīs effundit habenas, V.: effusissimis habenis, L.— A thong, strap: (turbo) actus habenā, V.: metuens pendentis habenae, i. e. the lash, H.—Fig., only plur, the reins, direction, management, government: regum, C. poët.: Fluminibus totas inmittite habenas, give the reins to, O.: furit inmissis Volcanus habenis, V.: classi inmittit habenas, V.: laxissimas habenas habere amicitiae: populi, O.: rerum, of the state, V.* * *thong, strap; whip; halter; reins (pl.); direction, management, government -
7 honōs, or honor
honōs, or honor ōris, m —Of persons, honor, repute, esteem, reputation, praise, distinction: honos alit artīs: honore auctus, Cs.: suum cuique honorem reddere: summo in honore: Iovem quanto honore fuisse, etc.: Gentis, glory, V.: pugnae, military glory, V.: Quem multo conpellat honore, deference, V.: magno sunt apud eos honore, Cs.: inservit honori, i. e. ambition, H.: honori summo Miloni fuit qui, etc.: quod apud Numidas honori ducitur, S.: Baccho dicemus honorem, praise, V.: mortalis vitae, fame achieved in, V.: Plena honorum munera, H.—Of things, honor, esteem, value: physicae tributus idem est honos: Quae nunc sunt in honore vocabula, are approved, H.—Public honor, official dignity, office, post, preferment: indignus illo honore (i. e. consulatu), S.: equites in tribunicium restituit honorem, Cs.: hic honos delatus ad me, L.: ad inperia et honores niti, S.: tempus honoris, the term of office, Iu.: hominibus novis honores mandare: honores dare indignis, H.: honoribus amplissimis perfungi: rapti Ganymedis, i. e. office, V.—In the phrases, honoris causā, out of respect, to show honor: quem honoris causā nomino: honoris causā civitas data, L.: vestri honoris causā, for your sake, T.: praefari honorem, to say by your leave, begin with an apology: honos praefandus est.—Person., a deity, worshipped with uncovered head, C., H., L.—A mark of honor, honorary gift, reward, acknowledgment, recompense, fee: ut medico honos haberetur, fee: geminum pugnae proponit honorem, prize, V.: nec Telamon sine honore recessit, O.: divōm templis indicit honorem, sacrifice, V.: nullos aris adoleret honores, O.: sepulturae: mortis honore carentes, funeral rites, V.—An ornament, decoration, grace, charm, beauty: silvis Aquilo decussit honorem, V.: regius, array, V.: laetos oculis adflarat honores, V.: copia Ruris honorum opulenta, H.—A magistrate, office-holder: summus, Iu. -
8 oenophorum
-
9 salārium
salārium ī, n [salarius: sc. argentum], saltmoney, a pension, stipend, allowance, salary: proconsulare, Ta.* * * -
10 beneficiarius
Iprivileged soldiers (pl.) (exempt from certain duties) (ex., bodyguards)IIbeneficiaria, beneficiarium ADJthat is given as a favor; pertaining to a favorIIIprebendary, holder of benefice -
11 beneficiatus
Iprebendary, holder of beneficeIIstatus of beneficiarius, privileged soldier (exempt from certain duties) -
12 ceriolare
-
13 ceriolarium
-
14 firmarius
termor; term-holder of lands -
15 miscellus
miscella, miscellum ADJhybrid, of mixed type/breed; assorted, miscellaneous; an inferior grape/wine; mixedaes miscellus -- tablet with names of original holder of land and successors
-
16 adrogo
ar-rŏgo ( adr-, Fleck., B. and K., Dietsch, Halm, Weissenb.; arr-, Holder, Dinter; Keller uses both forms), āvi, ātum, 1, v. a.I.Jurid. and polit. t. t.A.To ask or inquire of one, to question: Venus haec volo adroget te, * Plaut. Rud. 5, 2, 45; cf. Dig. 1, 7, 2.—* B.Alicui, t. t., to add one officer to another, to associate with, place by the side of:C.cui consuli dictatorem adrogari haud satis decorum visum est patribus,
Liv. 7, 25, 11.—To take a homo sui juris in the place of a child, to adopt (v. arrogatio), Gell. 5, 19, 4; cf. Dig. 1, 7, 1; 1, 7, 2; 1, 7, 22 al.—Hence,II.Transf.A.To appropriate that which does not belong to one, to claim as one's own, to arrogate to one's self, to assume:B.quamquam mihi non sumo tantum, judices, neque adrogo, ut, etc.,
Cic. Planc. 1:non enim mihi tantum derogo, tametsi nihil adrogo, ut, etc.,
id. Rosc. Am. 32:sapientiam sibi adrogare,
id. Brut. 85, 292: ego tantum tibi tribuo, [p. 166] quantum mihi fortasse arrogo, id. Fam. 4, 1 fin.:Quod ex alienā virtute sibi adrogant, id mihi ex meā non concedunt,
Sall. J. 85, 25:Nihil adrogabo mihi nobilitatis aut modestiae,
Tac. H. 1, 30:Nec sibi cenarum quivis temere arroget artem,
Hor. S. 2, 4, 35.—Poet.: alicui aliquid, to adjudge something to another as his own, to confer upon or procure for (opp. abrogare):A.Scire velim, chartis pretium quotus adroget annus,
Hor. Ep. 2, 1, 35:decus arrogavit,
id. C. 4, 14, 40:nihil non arroget armis,
adjudge every thing to arms, think every thing must yield to, id. A. P. 121.— Hence, arrŏgans ( adr-), antis, P. a., acc. to II. A., appropriating something not one's own; hence, assuming, arrogant (syn.: superbus, insolens, ferox).Lit.:B.si essent adrogantes, non possem ferre fastidium,
Cic. Phil. 10, 9:Induciomarus iste minax atque adrogans,
id. Font. 12; id. Verr. 2, 1, 60:ne arrogans in praeripiendo populi beneficio videretur,
Caes. B. C. 3, 1:pigritia adrogantior,
Quint. 12, 3, 12:adrogantissima persuasio,
id. Decl. 8, 9.—As a consequence of assumption, haughty, proud, overbearing, insolent (cf. arrogantia, I. B.):proponit inania mihi nobilitatis, hoc est hominum adrogantium nomina,
Cic. Verr. 1, 6:de se persuasio,
Quint. 2, 4, 16:crudelitas adrogans,
Cic. Fam. 5, 4, 2:dictum,
id. Sull. 8, 25:consilium,
id. de Or. 2, 39, 165:moderatio,
Tac. A. 1, 3:adversus superiores tristi adulatione, adrogans minoribus, inter pares difficilis,
id. ib. 11, 21:omnem adrogantem humilia,
Vulg. Job, 40, 6:abominatio Domino est omnis adrogans,
ib. Prov. 16, 5:beatos dicimus adrogantes,
ib. Mal. 3, 15.— Adv.: arrŏgan-ter ( adr-), with assumption, arrogantly, haughtily, proudly, insolently:aliquid dicere,
Cic. de Or. 2, 83, 339; id. Off. 1, 1, 2; Quint. 4, 2, 86:scribere,
Cic. Att. 6, 1:aliquid praejudicare,
id. ad Brut. 1, 4:petere,
id. Lig. 10, 30:adsentire,
id. Inv. 2, 3, 10:facere,
Caes. B. G. 1, 40: adversarios sustinere, D. Brutus ap. Cic. Fam. 11, 13, 4: ingredi, * Vulg. Soph. 1, 9:consulere in deditos,
Tac. Agr. 16.— Comp.:multo adrogantius factum,
Suet. Caes. 79:insolentius et adrogantius uti gloriā artis,
Plin. 36, 10, 36, § 71:adrogantius et elatius praefari,
Gell. 9, 15.— Sup., Oros. 7, 25; 7, 35. -
17 arrogo
ar-rŏgo ( adr-, Fleck., B. and K., Dietsch, Halm, Weissenb.; arr-, Holder, Dinter; Keller uses both forms), āvi, ātum, 1, v. a.I.Jurid. and polit. t. t.A.To ask or inquire of one, to question: Venus haec volo adroget te, * Plaut. Rud. 5, 2, 45; cf. Dig. 1, 7, 2.—* B.Alicui, t. t., to add one officer to another, to associate with, place by the side of:C.cui consuli dictatorem adrogari haud satis decorum visum est patribus,
Liv. 7, 25, 11.—To take a homo sui juris in the place of a child, to adopt (v. arrogatio), Gell. 5, 19, 4; cf. Dig. 1, 7, 1; 1, 7, 2; 1, 7, 22 al.—Hence,II.Transf.A.To appropriate that which does not belong to one, to claim as one's own, to arrogate to one's self, to assume:B.quamquam mihi non sumo tantum, judices, neque adrogo, ut, etc.,
Cic. Planc. 1:non enim mihi tantum derogo, tametsi nihil adrogo, ut, etc.,
id. Rosc. Am. 32:sapientiam sibi adrogare,
id. Brut. 85, 292: ego tantum tibi tribuo, [p. 166] quantum mihi fortasse arrogo, id. Fam. 4, 1 fin.:Quod ex alienā virtute sibi adrogant, id mihi ex meā non concedunt,
Sall. J. 85, 25:Nihil adrogabo mihi nobilitatis aut modestiae,
Tac. H. 1, 30:Nec sibi cenarum quivis temere arroget artem,
Hor. S. 2, 4, 35.—Poet.: alicui aliquid, to adjudge something to another as his own, to confer upon or procure for (opp. abrogare):A.Scire velim, chartis pretium quotus adroget annus,
Hor. Ep. 2, 1, 35:decus arrogavit,
id. C. 4, 14, 40:nihil non arroget armis,
adjudge every thing to arms, think every thing must yield to, id. A. P. 121.— Hence, arrŏgans ( adr-), antis, P. a., acc. to II. A., appropriating something not one's own; hence, assuming, arrogant (syn.: superbus, insolens, ferox).Lit.:B.si essent adrogantes, non possem ferre fastidium,
Cic. Phil. 10, 9:Induciomarus iste minax atque adrogans,
id. Font. 12; id. Verr. 2, 1, 60:ne arrogans in praeripiendo populi beneficio videretur,
Caes. B. C. 3, 1:pigritia adrogantior,
Quint. 12, 3, 12:adrogantissima persuasio,
id. Decl. 8, 9.—As a consequence of assumption, haughty, proud, overbearing, insolent (cf. arrogantia, I. B.):proponit inania mihi nobilitatis, hoc est hominum adrogantium nomina,
Cic. Verr. 1, 6:de se persuasio,
Quint. 2, 4, 16:crudelitas adrogans,
Cic. Fam. 5, 4, 2:dictum,
id. Sull. 8, 25:consilium,
id. de Or. 2, 39, 165:moderatio,
Tac. A. 1, 3:adversus superiores tristi adulatione, adrogans minoribus, inter pares difficilis,
id. ib. 11, 21:omnem adrogantem humilia,
Vulg. Job, 40, 6:abominatio Domino est omnis adrogans,
ib. Prov. 16, 5:beatos dicimus adrogantes,
ib. Mal. 3, 15.— Adv.: arrŏgan-ter ( adr-), with assumption, arrogantly, haughtily, proudly, insolently:aliquid dicere,
Cic. de Or. 2, 83, 339; id. Off. 1, 1, 2; Quint. 4, 2, 86:scribere,
Cic. Att. 6, 1:aliquid praejudicare,
id. ad Brut. 1, 4:petere,
id. Lig. 10, 30:adsentire,
id. Inv. 2, 3, 10:facere,
Caes. B. G. 1, 40: adversarios sustinere, D. Brutus ap. Cic. Fam. 11, 13, 4: ingredi, * Vulg. Soph. 1, 9:consulere in deditos,
Tac. Agr. 16.— Comp.:multo adrogantius factum,
Suet. Caes. 79:insolentius et adrogantius uti gloriā artis,
Plin. 36, 10, 36, § 71:adrogantius et elatius praefari,
Gell. 9, 15.— Sup., Oros. 7, 25; 7, 35. -
18 barditus
bardītus, i, m. [bardus], the war-song of the Germans, Tac. G. 3 Holder ad loc.; cf. baritus. -
19 bascauda
bascauda, ae, f. [British; whence Engl. basket; cf. Wall. basget, basgawd; and Gr bastazô, to carry], an article of table furniture, prob. a delicately woven mat, or dish-holder of basket-work, Juv. 12, 46; Mart. 14, 99, 1. -
20 capulum
căpŭlus, i, m. (acc. to Gramm. also că-pŭlum, i, n., Paul. ex Fest. p. 61 Müll.; Non. p. 4, 21 sq.; Isid. Orig. 20, 16, 5) [capio; prop. the holder].I.A sarcophagus, bier, sepulchre, tomb:II.capulum... vocatur et id, quo mortuo efferatur, Paul. l. l.: capulum dicitur quicquid aliquam rem intra se capit: nam sarcophagum, id est sepulchrum, capulum dici veteres volunt, quod corpora capiat... Novius... Prius in capulo quam in curuli sellā. Lucilius Satyrarum libro secundo, quem illi quom vidissent... in capulo hunc non esse, aliumque cubare. Var. Cosmotorque, Propter cunam capulum positum nutrix tradit pollictori,
Non. p. 4, 21 sqq.; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 222:(feretrum) Latine capulus dicitur,
id. ib. 11, 64:dum funera portant, Dum capulo nondum manus excidit,
Stat. Th. 3, 362:monumentum quoddam conspicamur. Ibi capulos carie et vetustate semitectos, quis inhabitabant pulverei et jam cinerosi mortui,
App. M. 4, p. 150, 27:capuli lecti funerei vel rogi in modum arae constructi, Placid. Gloss. tom. III. p. 451.—Hence: ire ad capulum,
to go to the grave, Lucr. 2, 1174; and sarcastically: capuli decus, one who deserves a bier = capularis, Plaut. As. 5, 2, 42.—That by which any thing is seized or held, the handle:III.aratri,
Ov. P. 1, 8, 57:sceptri,
id. M. 7, 506.—Esp., the hilt of a sword, Cic. Fat. 3, 5; Verg. A. 2, 553; 10, 536; Ov. M. 7, 422; 12, 133; 12, 491; Petr. 82, 2; Tac. A. 2, 21; App. M. 1, p. 108 al.; cf.: capulum manubrium gladii vocatur, Paul. l. l. —Hence,= membrum virile, Plaut. Cas. 5, 2, 29;IV.with the addition of coleorum,
Auct. Priap. 24, 7.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Holder — puede referirse a distintas personas: William Holder (1616 1698), teórico musical del s. XVII. Christopher Holder (c. 1631 ?), ministro cuáquero angloestadounidense. Frederick Holder (1850 1909), ex Premier de Australia del Sur. Otto Ludwig… … Wikipedia Español
holder — hold·er n 1: a person that holds: as a: owner the holder of a patent often used in combination a stock holder b: one that holds or occupies the property of another by agree … Law dictionary
Holder — may refer to:People with the surname Holder: * Holder (surname)In mathematics: * Hölder condition * Hölder s inequality * Hölder mean * Jordan Hölder theoremIn sports: * Holder (American football)In devices: * Cup holder * Flame holder, a jet… … Wikipedia
Holder — bezeichnet Brechholz Holder ist eine andere Bezeichnung für Holunder Unter dem Namen Holder bekannt sind: Gebrüder Holder GmbH, Traktoren und Pflanzenschutzgerätehersteller Holder ist der Familienname folgender Personen: Alfred Holder (1840–1916) … Deutsch Wikipedia
Hölder — ist der Familienname folgender Personen: Alfred von Hölder (1835–1915), Kommerzialrat, Hof und Universitätsbuchhändler Eduard Hölder (1847–1911), deutscher Jurist Egon Hölder (1927–2007), Präsident des Statistischen Bundesamtes Ernst Hölder… … Deutsch Wikipedia
Holder — Hold er, n. 1. One who, or that which, holds. [1913 Webster] 2. One who holds land, etc., under another; a tenant. [1913 Webster] 3. (Com.) The payee of a bill of exchange or a promissory note, or the one who owns or holds it. [1913 Webster] Note … The Collaborative International Dictionary of English
Holder — Hold er, n. One who is employed in the hold of a vessel. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Holder — Holder, so v.w. Hollunder … Pierer's Universal-Lexikon
Hölder — Hölder, 1) Julius von, württemberg. Staatsmann, geb. 24. März 1819 in Stuttgart, gest. daselbst 30. Aug. 1887, studierte in Tübingen die Rechte, trat 1842 in den württembergischen Justizdienst, ward als Regierungsrat im Ministerium des Innern… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Holder [1] — Holder, soviel wie Holunder … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Holder [2] — Holder, Alfred, Philolog, geb. 4. April 1840 in Wien, studierte 1858–62 in Heidelberg und Bonn, war seit 1863 Lehrer in Baden und Holland, erhielt 1867 eine Stellung an der Hofbibliothek in Karlsruhe und wurde 1870 Hofbibliothekar, 1872… … Meyers Großes Konversations-Lexikon