Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

hlaða

  • 1 HLAÐA

    I)
    (hleð; hlóð, hlóðum; hlaðinn), v.
    1) to pile up (h. korni í hjálma); h. grjóti (hellum) at höfði oðrum, to be present at another’s burial, to survive;
    2) to build, with acc. (h. vegg, vörðu);
    3) to load, esp. lade a ship (h. skip e-u, af e-u, með e-u); kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold;
    4) to fell, lay prostrate, with dat. (gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann); h. seglum, to take in sail;
    5) to slay (bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim);
    6) refl., hlaðast at, to throng, crowd; vér viljum eigi, at fjölmenni hlaðist at ( throng to see), er vér erum afklæddir; hlaðast á mara bóga, to mount the horses.
    f. store-house, barn.
    * * *
    hlóð, hlóðu, hlaðit, [Ulf. hlaþan = σωρεύειν, 2 Tim. iii. 6; A. S., O. H. G., and Hel. hladan; Engl. load, lade; Germ. laden]:—to load, esp. to lade a ship; hlaða skip, Nj. 19; hlóðu skipit með hveiti ok hunangi, Eg. 69; skip hlaðit kvikfé, Landn. 194; hlóð hann skip sitt af korni ok malti, Fms. iv. 358, Höfuðl. 1; kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold, Fms. xi. 85; hlaðinn íþróttum, Fær. 157.
    II. to build up, Lat. struere:
    1. prop. to pile; hlaða korni í hjálma eðr hlöður, O. H. L. 30; skera ok h., to cut and stack ( corn), Gþl. 406: to pile up, h. köst, Orkn. 112; þeir sá hlaðit skíðum, logs piled up or stacked, Fs. 42; settu hann þar niðr ok hlóðu at grjóti; h. valköstu, O. H. L. 302 (in a verse); reynt mun slíkt verða hvárr grjóti hleðr at höfði öðrum, Nj. 141; má þat eigi víst vita hvárr hellum hleðr at höfði öðrum, Þórð. 36 new Ed.
    2. to build; Kormakr hlóð vegg ok barði með hnyðju, Korm. 60, Jb. 212; þeir hlóðu þar varða er blótið hafði verit, Landn. 28, Gísl. 60; hlaða vita, Orkn. 242, v. l.; var hón (the bridge) með lím hlaðin, Karl. 410; hlóð ek lof köst, Ad.; hlaðinn steinum, Hdl. 10.
    III. to fell, lay prostrate, slay, with dat.; gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann, Grett. 118 new Ed.; drífa þá til verkmenn ok gátu hlaðit erninum, Bs. i. 350; fékk hann hlaðit selinum, Bjarn. 31 (MS.); þeir bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim, Fms. i. 10: freq. in poetry, Ísl. ii. 268 (in a verse), Orkn. 366, Hkr. i. 131, Eb. 208; frá ek hann at hlœði (subj.) Arnmóði, Jd. 29.
    2. naut., h. seglum, to take in sail; nú sigldu þeir at hömrum nokkurum, hlóðu seglum við mikinn háska, Korm. 168; hlóðu þeir þá seglunum sem tíðast, Fms. viii. 134, x. 347, Hkr. i. 333, 336, Sæm. 112 (prose), Sól. 77.
    IV. reflex., hlaðask at e-m, or til e-s, to pile oneself on, i. e. to throng, crowd, mob one; þeir hlóðusk á hann margir ok báru at honum fjöturinn, Fb. i. 564; vér viljum eigi at fjölmenni hlaðisk at ( throng to see) er vér erum afklæddir svá gamlir, Fms. ii. 152, v. l.; ok laðask (sic) allir til Broddhelga, Vápn. 19:—also, hlaðask á mara bógu, to mount a horse, Gh. 7.
    B. [hlað, lace], hlaða spjöldum (cp. mod. spjalda-vefnaðr), to lace, embroider, Gkv. 2. 26.

    Íslensk-ensk orðabók > HLAÐA

  • 2 HLAÐ

    n.
    1) pile, stack;
    2) pavement (in front of a homestead);
    3) border, lace-work; feldr búinn hlöðum, a laced cloak.
    * * *
    1.
    n. [North. E. lad; cp. hlaða], a pile, stack (= hlaði), N. G. L. i. 136, 257.
    2. a barn (= hlaða), N. G. L. i. 137: but in Icel. usually,
    3. the pavement or court-yard in front of a homestead, Nj. 197, Ísl. ii. 204, 252, Bs. i. 66, Sturl. iii. 141, 279.
    2.
    n. [this word is freq. used in poems and in pr. names of the heathen time, and although it is aspirated (as shewn by allit. in verses) and has a final ð, yet it may be derived, prob. through A. S., from Lat. laqueus; Ital. lazio; old Fr. lacs; Span, lazo; Engl. lace]:—lace, lace-work; feldr búinn hlöðum, a laced cloak, Fas. ii. 70; kyrtill hlaði búinn, O. H. L. 2 and passim; it is also used of bracelets worn on the arms, so in Bjarn. (in a verse), cp. the compd hlað-hönd. From wearing lace and bracelets a woman is in poetry called hlað-grund, hlað-nipt, hlað-norn, hlað-guðr; a distinction is made between gull-hlað, gold lace, which was worn round the head, esp. by ladies, but also by men, Orkn. 280 old Ed., Fms. ii. 264, iv. 72, vii. 34, and silki-hlað, silk lace, a ribbon:—hlað belongs also to a priestly dress, Vm. 31, 38, 77, Dipl. iii. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > HLAÐ

  • 3 hlaða

    [l̥a:ða]
    I. f hlöðu, hlöður
    сарай, амбар
    II. hleð, hlóð, hlóðum, hlaðið
    1. vt
    1) (A) грузить, нагружать
    2) (A, D) заряжать
    3) (D) складывать, нагромождать
    4) (A) строить, воздвигать
    5) (D) валить; перен. одолевать, побеждать
    6)

    hlaða seglum — мор. убирать паруса

    □
    2.

    Íslensk-Russian dictionary > hlaða

  • 4 hlaða

    I)
    (hleð; hlóð, hlóðum; hlaðinn), v.
    1) to pile up (h. korni í hjálma); h. grjóti (hellum) at höfði oðrum, to be present at another’s burial, to survive;
    2) to build, with acc. (h. vegg, vörðu);
    3) to load, esp. lade a ship (h. skip e-u, af e-u, með e-u); kistur hlaðnar af gulli, chests laden with gold;
    4) to fell, lay prostrate, with dat. (gátu þeir hlaðit honum um síðir ok bundu hann); h. seglum, to take in sail;
    5) to slay (bera vápn á Finnana ok fá hlaðit þeim);
    6) refl., hlaðast at, to throng, crowd; vér viljum eigi, at fjölmenni hlaðist at ( throng to see), er vér erum afklæddir; hlaðast á mara bóga, to mount the horses.
    f. store-house, barn.
    * * *
    u, f. [Old Engl. lathe in Chaucer, still used in North. E.; Dan. lade]:—a store-house, barn (also, hey-h., bygg-h., korn-h.), Eg. 235, Grág. ii. 286, Dropl. 18, Eb. 190, 318, Rm. 19, Rd. 284, 285, Glúm. 357, Ó. H. 30, Sturl. i. 95; hlöðu dyrr, Grett. 112, Ísl. ii. 69; hlöðu-kálfr, for the pun see Glúm. 359; hlöðu vindauga, Sturl. ii. 43; bók-hlaða, a library, (mod.)

    Íslensk-ensk orðabók > hlaða

  • 5 hlaða

    I
    f (-u, -ur)
    stodola
    II
    v (acc) (hleð, hlóð, hlóðum, hlaðið)
    1. postavit (zeď ap.)
    2. naložit, nakládat
    hlaða bátinn; hlaða bílinn (varningi)
    3. nabít (zbraň ap.)
    hlaða á e-n e-u - nakupit, navršit, naložit (co na koho)

    Íslensk-tékknesk orðabók > hlaða

  • 6 hlað

    [l̥a:ð̬]
    I. n hlaðs, hlöð
    ◊

    fylgja e-m úr hlaði — проводить кого-л. ( гостя) до дороги

    II. n hlaðs, hlöð

    Íslensk-Russian dictionary > hlað

  • 7 hlaði

    [l̥a:ðɪ]
    m hlaða, hlaðar
    куча, груда; стог ( сена); штабель

    Íslensk-Russian dictionary > hlaði

  • 8 hlaði

    m. pile, stack.
    * * *
    a, m. a pile, stack; mó-hlaði, torf-h., skíða-h., fisk-h., skreiðar-h., a slack of peat, turf, logs, fish, Gþl. 378, N. G. L. i. 420, Eb. 266, Háv. 53, Fs. 5, 42, Stj. 270; klæða-h., Grett. 160; ullar-h., Fs. 45.
    2. = hlaða, a barn, Fb. ii. 228.

    Íslensk-ensk orðabók > hlaði

  • 9 hlaða

    I.
    v. сильн.; praes. hleð; praet. hlóð, pl. hlóðum; pp. hlaðinn
    II.
    f., косв. hlǫðu, pl. hlǫður
    склад, амбар, кладовая, сарай
    * * *
    грузить, складывать
    г. -hlaþan, д-а., д-в-н. hladan, а. lade, н. laden, д. lade; к р. класть

    Old Norse-ensk orðabók > hlaða

  • 10 Hlaðir

    f. pl. a local name in Norway, the seat of a noble family. Hlaða-jarl, m. earl of H., surname of earl Hakon, Fms.

    Íslensk-ensk orðabók > Hlaðir

  • 11 hlað

    с. ср. р. - a- (выложенная камнем) площадка перед домом; стена
    д-а. hlæd груз; к hlaða

    Old Norse-ensk orðabók > hlað

  • 12 hlað

    n (-s, hlöð)
    dvůr (statku ap.)

    Íslensk-tékknesk orðabók > hlað

  • 13 hlaða niður

    snjónum hleður niður, hann hleður niður snjó (D) — валит снег

    Íslensk-Russian dictionary > hlaða niður

  • 14 hlað-beðr

    m. a bed or pillow with lace-work, Fas. i. 427.

    Íslensk-ensk orðabók > hlað-beðr

  • 15 Hlað-búð

    n., see búð, Sturl. ii. 82, Nj. 223.

    Íslensk-ensk orðabók > Hlað-búð

  • 16 hlaðbúð

    Íslensk-ensk orðabók > hlaðbúð

  • 17 hlaða upp

    Íslensk-Russian dictionary > hlaða upp

  • 18 hlaðast

    см. hlaða

    Íslensk-Russian dictionary > hlaðast

  • 19 hlað-berg

    n. a projecting pier, a rock where a ship is laden, D. N. iv. 180; cp. the mod. phrase, hafa e-ð á hraðbergi (sic), qs. hlaðbergi, to have a thing ready at hand, Lat. in promptu.

    Íslensk-ensk orðabók > hlað-berg

  • 20 hlað-garðr

    m. a wall surrounding the hlað, Fas. ii. 419, Safn i. 76.

    Íslensk-ensk orðabók > hlað-garðr

Страницы

См. также в других словарях:

  • HLA-B — (major histocompatibility complex, class I, B) is a human gene that provides instructions for making a protein that plays a critical role in the immune system. HLA B is part of a family of genes called the human leukocyte antigen (HLA) complex.… …   Wikipedia

  • HLA-G — histocompatibility antigen, class I, G, also known as HLA G, or Human Leukocyte Antigen G, is a human gene. PBB Summary section title = summary text = HLA G belongs to the HLA nonclassical class I heavy chain paralogues. This class I molecule is… …   Wikipedia

  • HLA-A9 — (A9) is a broad antigen HLA A serotype that recognized the HLA A23 and HLA A24 serotypescite journal | author = Fussell H, Thomas M, Street J, Darke C | title = HLA A9 antibodies and epitopes | journal = Tissue Antigens | volume = 47 | issue = 4… …   Wikipedia

  • HLA-B*83 — (B83) is an HLA B allele group composed of a single allele, B*8301. There is no useful serology associated with this allele.cite journal | author = Marsh SG, Albert ED, Bodmer WF, et al | title = Nomenclature for factors of the HLA system, 2004 | …   Wikipedia

  • hlaþan — *hlaþan, *hladan germ., stark. Verb: nhd. laden ( Verb) (1), beladen ( Verb); ne. load (Verb); Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., as., ahd.; Etymologie …   Germanisches Wörterbuch

  • hlaþō- — *hlaþō , *hlaþōn? germ.?, schwach. Femininum (n): nhd. Ladevorrichtung, Lader; ne. loader (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an.; Hinweis: s. *hlaþan; Etymologie: idg. *klāto …   Germanisches Wörterbuch

  • HLA-B5 — (B5) is an HLA B serotype. B5 is a serotype that recognizes the B51 and B52 serotypes.cite journal | author = Marsh SG, Albert ED, Bodmer WF, et al | title = Nomenclature for factors of the HLA system, 2004 | journal = Tissue Antigens | volume =… …   Wikipedia

  • HLA — Iniciales de Human Leukocite Associated Antigens, son glicoproteinas presentes en los leucocitos únicas para cada ser humano. También se denominan Antígenos Principales de Histocompatibilidad (MHC) Diccionario ilustrado de Términos Médicos..… …   Diccionario médico

  • HLA-A — (HLA A), abreviatura de antígeno leucocitario humano A. Véase antígeno leucocitario humano. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • HLA-B — (HLA B), abreviatura de antígeno leucocitario humano B. Véase antígeno leucocitario humano. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • HLA-D — Abreviatura de antígeno leucocitario humano D. Véase antígeno leucocitario humano. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»