Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

hlýr

  • 1 HLÝR

    * * *
    n.
    1) cheek; h. roðnaði, her cheek reddened;
    * * *
    1.
    adj. warm, mild; hlýtt veðr, mild weather; hlý húsa-kynni, warm, snug rooms: metaph., e-m er hlýtt til e-s, to have a warm heart, affection, for a person; see hlær below.
    2.
    n. pl. [A. S. hleor; Hel. hlear; Engl. leer], a cheek, Edda 72; hlýra skúrir, tears, Ísl. ii. 352 (in a verse): metaph. of things, of a vessel, the bows (cp. Gr. παρεία, and kinnungr from kinn, a cheek), Edda (Gl.), Fms. iv. 377, Lex. Poët.
    COMPDS: hlýrbirtr, hlýrroðinn, hlýr-garðr, hlýr-sól, hlýr-tungl, hlýr-vangr, from the gunwale being fenced with a wall of shields, Lex. Poët.: the cheeks of an axe, Nj. 28, Grett. (in a verse), Edda i. 392 (in a verse): in mod. usage the sides of a knife are called hlýrar, as also the two sides of a bodice.

    Íslensk-ensk orðabók > HLÝR

  • 2 hlýr

    n. -a-
    1) поэт. щека, ланита
    * * *
    с. ср. р. - a- щека (поэт.)
    д-а. hlēоr; к hlust

    Old Norse-ensk orðabók > hlýr

  • 3 hlýr

    [l̥i:r̬]
    a (A hlýjan) hlý, hlýtt [l̥iʰtʰ:]
    ◊

    Íslensk-Russian dictionary > hlýr

  • 4 hlýr

    adj
    teplý

    Íslensk-tékknesk orðabók > hlýr

  • 5 hlýr-birtr

    adj. stained on the bows, Orkn. 332.

    Íslensk-ensk orðabók > hlýr-birtr

  • 6 hlýr-roðinn

    part. = μιλτοπάρηος, Od. ix. 125, = hlýrbirtr: the shield is called

    Íslensk-ensk orðabók > hlýr-roðinn

  • 7 hlÿr og notalegur

    Íslensk-ensk orðabók > hlÿr og notalegur

  • 8 hlÿr, volgur, heitur

    Íslensk-ensk orðabók > hlÿr, volgur, heitur

  • 9 of-hlýr

    m. a calm, poët., Alm. 23.

    Íslensk-ensk orðabók > of-hlýr

  • 10 hlÿlegur, hlÿr

    Íslensk-ensk orðabók > hlÿlegur, hlÿr

  • 11 HLÝJA

    * * *
    (hlý, hlýða, hlúit), v. to cover, shelter (hlýrat henni börkr né barr).
    * * *
    (mod. hlúa), pres. hlýr, pret. hløði (mod. hlúði), cp. tøði from týja; part. hlúð:—prop. to cover, shelter, with dat.; hlýrat henni börkr né barr, Hm. 49; to this belongs the poët. pret., serkir hløðut þeim = Homer’s οἱ ἤρκεσε θώρηξ, Il. xv. 529 (cp. οὐδ ἤ. θ., xiii. 371, gave them no shelter against the blow), Edda i. 418; in mod. usage, hlúa að e-m, to cover with clothes (Lat. fovere), to make one warm and snug; hér er sjór kallaðr hlér, þvíat hann hlýr allra minzt, Skálda 198; hlúðu að þér betr, þú hefr ekki hlúð vel að þér, thou art too thinly clad.

    Íslensk-ensk orðabók > HLÝJA

  • 12 héla

    I)
    f. hoar frost, rime.
    (héldi, héldr), v. to cover with rime; to fall as rime.
    * * *
    d, to be covered with rime, Edda 3; hlýr hélir, Lex. Poët.: part. héldr, icy, poët. epithet of ships, the sea; héldir húfar, hélt haf, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > héla

  • 13 hlær

    (hlæ, hlætt), a. warm, mild (veðr var þykkt ok hlætt).
    * * *
    adj. (hlætt, n.), [akin to hlé, hláka, q. v., cp. hlýr], warm, mild; hlær vindr, Fms. ii. 228; blíðari ok hlærri en aðrir vindar, Sks. 219; veðr var þykt ok hlætt, Fbr. 13; en Ginnunga-gap var svá hlætt sem lopt vindlaust, Edda 4.

    Íslensk-ensk orðabók > hlær

  • 14 LJÓSTA

    * * *
    (lýst; laust, lustum; lostinn), v.
    1) to strike, smite (laust hann sveininn með sprota); l. e-n kinnhest, to give one a box on the ear; hann lýstr ofan í miðjan hvirfil honum, he dealt him a blow in the middle of the crown; laust hann selinn í svima, he stunned the seal (by a blow on the head);
    2) to strike, hit, with a spear, arrow (þá var Knútr lostinn öru til bana); Þjóstólfr skaut broddi, ok laust undir kverkina, and hit him under the chin;
    3) phrases, l. árum í sjó, to dash the oars into the sea; l. eldi í, to put fire to; l. e-u upp, to spread a rumour (skal ek þá l. upp þeim kvitt, at); l. upp herópi, to raise the war-cry; l. e-u við e-u, to put forth in defiance against (E. laust skildinum við kesjunni); G. lýstr við atgeirinum, G. parries the blow with the bill;
    4) impers. illviðri lýstr á, bad weather comes on of a sudden; laust í bardaga með þeim mikinn, it came to a great battle between them; laust hræzlu í hug þeim, they were panic-stricken; e-m lýstr saman, to come to blows, begin to fight; ok er saman laust liðinu, when they came to close fighting; myrkri lýstr yfir, darkness comes on suddenly.
    * * *
    pres. lýstr, pl. ljóstum; pret. laust, 2nd pers. laust, pl. lustu; subj. lysti; imperat. ljóst (Þiðr. 323), ljóstú (Kormak); part. lostinn:—a weak pres. lýstir, Grág. ii. 15, Rb. 356; a weak pret. lýsti, Þd. 13 (listi Ed.), Lv. 24, Post., see Lex. Poët.:—to strike, smite, hann hóf upp knatt-tréit ok laust Grím, Eg. 189; ok laust hann sveininn með sprota, Nj. 16; þá reiddisk Þorvaldr ok laust hana í andlitið svá at blæddi, 18; ílla er þá ef ek em þjófs-nautr, ok lýstr hana kinnhest, 75; þá skal ek nú, segir hón, muna þér kinnhestinn þann er þú laust mik, 116, Fms. vii. 157; hann laust við eyra Sámi, Sturl. iii. 123; hann laust milli herðanna Bergi með hjöltunum, Fs. 52; mun þess goldit vera, at þú lýstir mik saklausan, Post.; en þat er Jökull bróðir minn laust þik högg, þat skaltú hafa bótalaust, Fs. 57, Sturl. iii. 26; heldr en þeir lysti á stokk eða stein, Fms. vii. 227; ljósta á dyrr, Finnb.; or ljósta högg á dyrr, Fs. 131; ok laust í höfuð mér svá mikit högg, at haussinn lamðisk, Fms. ii. 188, Bs. i. 335; laust hann selinn í svima, 342; segja menn at hann lysti (subj.) af honum höfuðit, Edda 36; lýstr ofan á miðjan hvirfil … reiðir þá hamarinn af öllu afli ok lýstr á þunn-vangann, 30; lýstr í höfuð honum, 29; ef maðr lýstir mann svá at blátt eðr rautt verðr eptir, Grág. ii. 15; slíkt er þótt knífi sé lostið eða spyrnt, 16; hann lýsti horninu í höfuð honum, Lv. 24; Rútr laust vinstri hendi utan á hlýr öxinni, Nj. 28; Egill laust skildinum við kesjunni, Eg. 378; ok lýstr við atgeirinum, Nj.: of a gale, en er þeir kómu í Veggjaðar-sund, lustu þá veðr, Fms. ix. 21.
    II. to hit, strike, with a spear or the like; hann var lostinn manns-höfði í gögnum, Edda 55; þá var Knútr lostinn öru til bana, Fms. i. 118; Þjóstólfr skaut broddi, ok laust ( and hit him) undir kverkina, svá at yddi út um hnakkann, vii. 211; maðr skaut ör ór flokki Hákonar ok laust undir kverkina, 273; hann lýstir dýr með hornum sér til matar, Rb. 356; lostinn ( struck) af fjánda, 623. 22: [hence the mod. Norse ljostre = to spear or strike salmon with a fish-spear; cp. ljóstr.]
    III. the phrases, ljósta árum í sjó, ok róa sem ákafast, to dash the oars into the sea, of the first stroke of the oars, Gísl. 61, Fms. viii. 144; og lustu árum hinn gráa sæ, Od. (in Dr. Egilsson’s version): ljósta eldi í, to put fire to; báru á við ok næfrar ok hálm ok lustu þar í eldi, Fms. ix. 44: ljósta upp herópi, to raise the war cry, vii. 260, 264, Eg. 88: metaph., ljósta e-u upp, to spread a rumour, Fms. x. 120; ljósta upp kvitt, Nj. 107; ljósta e-u við, to put forth, bring up as a pretext, Nj. 99: to pick, næfrar skal hann eigi ljósta til sölu, N. G. L. i. 39 (ii. 138).
    IV. impers., of a sudden gust of wind, tempest, fire, it blows up of a sudden; þá laust á móti þeim útnyrðingi steinóðum, 656 C. 21; ok láta opna, til þess at þar lysti í vindi, Fms. xi. 34; ok síðan lýstr á íllviðri fyrir þeim, 51; er élinu laust á, ok meðan þat hélzk, 136; laust í móti þeim svá miklu fárviðri, … laust vindi í móti þeim, Gullþ. 6, 8; þvíat myrkri laust yfir allt, Þorst. Síðu H. 10; þá laust eldinum af fuglunum í þekjuna, the thatch caught fire, Fms. vi. 153; þá laust í verkjum, he was taken with sudden pains, viii. 339; þá laust hræðslu í hug þeim, they were panic-stricken, 43: of a battle, fight, e-m lýstr saman, to come to blows, pitched fight; laust saman með þeim snarpri sókn, Odd. 117 new Ed.; ok lýstr þegar í bardaga með þeim bræðrum, Fms. xi. 15; ok laust í bardaga með þeim, Nj. 127; ok er saman laust liðinu, when they came to close fighting, Korm. 170, Fms. viii. 38, Stj. 604; nú lýstr þeim saman, Ísl. ii. 364.
    V. recipr., ljóstask, to come to blows; ef þrælar manna ljóstask, Grág. ii. 155.

    Íslensk-ensk orðabók > LJÓSTA

  • 15 skyla

    * * *
    (-da, -dr), v. to screen, shelter, protect, with dat. (hvalr skýldi skipinu við veðrinu).
    * * *
    pres. skylr, see skola, [Dan. skylle], to wash; dröfn skylr stál, Edda ii. 493 (in a verse); hefring skylr (skilr Cod.) hlýr, 534.

    Íslensk-ensk orðabók > skyla

  • 16 VIGG

    n. poet. horse, steed.
    * * *
    n. [A. S. wicg; akin to vega = to carry; cp. Lat. vehic-ulum]:—a horse, steed, Edda (Gl.); vigg at söðla, vagn at beita, Gkv. 2. 18: freq. in poët. phrases for a ship, sund-vigg, the horse of the sea, sea-steed; öldu vigg, unn-vigg, haf-vigg, sund-vigg, borð-vigg, hlunn-vigg, hlýr-vigg, súð-vigg, stafn-vigg, segl-vigg, = the wave-steed, … sail-steed; veggjar vigg = a house, Lex. Poët.: as also in compds, vigg-baldr, -beitir, -finnandi, viggj-álfr, vigg-rennandi, -ríðandi, -runnr, -þollr, = a sailor, mariner, farer on the sea-steed, Lex. Poët.
    II. Vigg, an island in Norway: viggjar-skalli, a nickname, Fms. vii.

    Íslensk-ensk orðabók > VIGG

  • 17 ÞRÖNGVA

    þryngva, þreyngva; the later and mod. form is þrengja. In old poets this verb is strong, pret. þröng, þrungu, þrungit; thus pres. þröngr or þryngr, Ó. H. 107 (in a verse); pret. þröng, þrungu, Edda (in a verse), Fms. ix. (in a verse); subj. þryngvi, Orkn. (in a verse), Edda (in a verse); part. þrunginn, Hm., Skm. 31, Rm. 4, Skv. 34; in prose the participle þrunginn remains only as adjective, else the verb is now weak throughout, þröngva, ð: [Engl. throng; Germ. drängen; Dan. trænge; cp. Ulf, þreihan = θλίβειν, στενοχωρειν.]
    B. Prop. to make narrow, press, with dat. and acc., þröngva e-m, to press on one, and þ. e-n, to throng one; hann tók at þrøngva mik mjök, he took and pressed me hard, squeezed me, Fms. x. 331; eigi byrjar mér at þröngva fólkinu svá mikla þraut, 370; Jón hefir lengi þröngt kosti hans, Orkn. 216; ok marga vega þröngva hennar kosti, Fms. i. 225; en er Kilbungar sá at alla vega þröngði kosti þeirra (impers.), in all ways their means were straitened, ix. 408; þ. e-n undir, to keep under, subdue, i. 297; þröngðir af sköttum ok skyldum, Stj.; þröngvandi nauðsyn, pressing necessity (cp. Germ. dringende noth), Dipl. iii. 5; þá þröngði hann nauðsyn til meiri dirfðar, Sks. 465 B; þ. e-m til e-s, to force one to a thing, 664; úynði þrengir þeim í hina herfiligstu hluti, 655 xxvi. 1; þrœyngir honum ofrkapp til úspekðar, Sks. 663 B: impers., ok þröngvir öngan stað eðr minkar, and tightens or decreases in no way, Rb. 334; Laugardaginn eptir þröngði svá sóttarfari konungsins, Fms. x. 148; hann hafði þröngt undir sik ( subdued) mestum hluta lands, Sturl. iii. 2; áðr hann þryngvi und sik jörðu, Edda (in a verse); sá er þryngvi und sik Eyjum vestan, Orkn. (in a verse); jöfrar þrungu saman hjaldri, Fms. ix. (in a verse); hann hefir þrungit und sik Noregi, Ó. H. (in a verse); þrøngr at viðris veðri (impers.), the war-storm draws nigh, id.; þröng at rym randa, Fms. i. (in a verse); þeir þrungu ( pressed) hlýr-tungli í (hendr) mér, they thrust it into my hand, Edda (in a verse).
    2. to rush, press onward; mildingr þröng at hildi, Arnór.
    II. reflex., loptið þröngvisk ok þykknar, the air waxes close and thickens, Stj.
    2. to throng; þröngvisk ér um ungan gram, Sighvat; at eigi þröngðisk menn at hánum, 656 C. 2; þeir réðusk í móti ok þröngðusk at vaðinu, Lv. 82; ok nú þröngisk hvárr í móti öðrum, Al. 79; Þorkell bað þær skynda, ok þröngðisk at þeim ok mælti. Fs. 76; þeir skyldi fara varliga er þeir kæmi í búðina, þreyngvask eigi, Ó. H. 156.
    III. part. þrunginn, stuffed full, loaded, fraught with, close; hár þitt er hélu þrungit, Hkv. 2. 42; ekka þrungit (tár), id.; dynr var í garði dröslum of þrungit ( thronged), Akv. 35; skeiðum var þrungit á vatn af hlunni, Fms. ii. (in a verse); eftir er ykkr þrungit þjóðkonunga, Hðm. 4; þistill er var þrunginn í önn ofanverða, be thou like a thistle stuffed into the roof, a curse, Skm. 31; hleifr þrunginn sáðum, a loaf full of bran, Rm. 4: metaph., þrunginn móði, swoln with anger, Vsp. 30; þrungin dægr, dismal days, Rm. 11; hví þegit ér svá þrungin goð, oppressed, sulky, sullen, Ls. 7.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞRÖNGVA

  • 18 hlýtt

    from hlýr, warm.

    Íslensk-ensk orðabók > hlýtt

  • 19 héla

    I.
    f.
    иней, изморозь
    II.
    v. слаб.; praet. hélda, pp. héldr
    индеветь, покрываться инеем; выпадать изморозью

    Old Norse-ensk orðabók > héla

См. также в других словарях:

  • Unicode-Block Yi-Silbenzeichen — Der Unicode Block Yi Syllables (Yi Silbenzeichen) (A000–A48F) enthält die 1974 eingeführte, aus 1164 Zeichen bestehende Silbenschrift für die Sprache der Yi in China, die auf ein seit dem 15. Jahrhundert belegtes logographisches Schriftsystem… …   Deutsch Wikipedia

  • Islandais (liste Swadesh) — Liste Swadesh de l islandais Liste Swadesh de 207 mots en français et en islandais. Sommaire 1 Présentation 2 Liste 3 Voir aussi 3.1 Bibliographie …   Wikipédia en Français

  • Liste Swadesh De L'islandais — Liste Swadesh de 207 mots en français et en islandais. Sommaire 1 Présentation 2 Liste 3 Voir aussi 3.1 Bibliographie …   Wikipédia en Français

  • Liste Swadesh de l'islandais — Liste Swadesh de 207 mots en français et en islandais. Sommaire 1 Présentation 2 Liste 3 Voir aussi 3.1 Bibliographie …   Wikipédia en Français

  • Liste swadesh de l'islandais — Liste Swadesh de 207 mots en français et en islandais. Sommaire 1 Présentation 2 Liste 3 Voir aussi 3.1 Bibliographie …   Wikipédia en Français

  • Lau — Lau, er, este, adj. et adv. ein Wort, welches den ersten geringsten Grad der Wärme, besonders an flüssigen Körpern, ausdruckt. Laues Wasser. Das Wasser ist nicht heiß, sondern nur lau. In der Dichtkunst auch von der angenehmen gelinden Wärme der… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • leer — leer1 leeringly, adv. /lear/, v.i. 1. to look with a sideways or oblique glance, esp. suggestive of lascivious interest or sly and malicious intention: I can t concentrate with you leering at me. n. 2. a lascivious or sly look. [1520 30; perh. v …   Universalium

  • lau — Adj std. (9. Jh.), mhd. lā ( wes), ahd. lāo, mndd. law, mndl. la(e)u Stammwort. Aus vd. * hlǣwa , daneben mit wohl sekundärem ja Stamm anord. hlær mild, lau . Auf ein normalstufiges * hlewja mild, warm gehen zurück anord. hlýr, ae. hlēowe und… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»