-
1 hirritus
hirrītus ( irr-), ūs, m. [hirrio], a snarling of dogs, Sid. Ep. 9, 16 in carm. -
2 inritus
1. I.Lit.A.Undecided, unfixed, void, of no effect:B.quod modo erat ratum, irritum est,
Ter. Phorm, 4, 7, 58:testamentum irritum facere,
Cic. Phil. 2, 42, 109:testamentum pro irrito habere,
Suet. Tib. 51; Gai. Inst. 2, 146 sq.; Paul. Sent. 3, 5, 14:injurias rescindere et irritas facere,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63:quaeque augur injusta, nefasta, vitiosa, dira, defixerit, inrita infectaque sunto,
id. Leg. 2, 8, 21:omnia ab iis acta,
Vell. 2, 43, 1:pacta,
Sil. 6, 696:Tiberii voluntas,
Suet. Calig. 14:somnia,
of no significance, id. Aug. 91:Remus aves irritas habuit,
Gell. 13, 14.—Vain, useless, without effect, ineffectual:II. (α).ingrata atque irrita esse omnia intellego,
Plaut. As. 1, 2, 10:inceptum,
Liv. 29, 35; 24, 19:dona,
Verg. G. 4, 519:tela,
id. A. 2, 459:moenia,
Ov. M. 12, 587:labor anni,
id. ib. 1, 273; Quint. 12, 1, 13:verba,
Ov. R. Am. 286:tua dicta factaque,
Cat. 30, 10:spes,
Liv. 22, 20; Stat. Th. 10, 45:oblivio,
Liv. 28, 29:lingua (Cassandrae),
Prop. 3, 13 (4, 12), 66:remedium,
Tac. H. 4, 81:preces,
Plin. Pan. 26:ova,
fruitless, infertile, Plin. 10, 58, 79, § 160.—With gen.:(β).irritus legationis,
Tac. H. 4, 32:consilii,
Vell. 2, 63, 2:propositi,
Val. Max. 4, 3, 3 [p. 1003] ext.:spei,
vainly hoping, Curt. 6, 5, 31:incepti,
Sil. 7, 131.—Absol.:2.variis assultibus irritus urget,
Verg. A. 5, 442:venit et e templis irrita turba domum,
without a response, Tib. 2, 3, 22:irriti legati remittuntur,
Tac. A. 15, 25:domum irritus rediit,
Sen. Ben. 6, 11:discedere irritum putebat,
Curt. 4, 4, 2: irritus qui habebatur, laudabatur, good for nothing, Cat. ap. Gell. 11, 2, 2.— Subst.: irrĭtum, i, n., nothingness, vanity, worthlessness:spes ad irritum redacta,
Liv. 28, 31:spes ad irritum cadens,
id. 2, 6:victoria ad inritum revolvebatur,
Tac. H. 3, 26:cecidisse in inritum labores,
id. ib. 3, 53 fin.:irrita dicere,
useless words, Ov. M. 11, 40.— Adv.: irrĭtē, in vain, Cassiod. Var. 1, 4; 12, 2.irrītus, ūs, m., v. hirritus. -
3 irritum
1. I.Lit.A.Undecided, unfixed, void, of no effect:B.quod modo erat ratum, irritum est,
Ter. Phorm, 4, 7, 58:testamentum irritum facere,
Cic. Phil. 2, 42, 109:testamentum pro irrito habere,
Suet. Tib. 51; Gai. Inst. 2, 146 sq.; Paul. Sent. 3, 5, 14:injurias rescindere et irritas facere,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63:quaeque augur injusta, nefasta, vitiosa, dira, defixerit, inrita infectaque sunto,
id. Leg. 2, 8, 21:omnia ab iis acta,
Vell. 2, 43, 1:pacta,
Sil. 6, 696:Tiberii voluntas,
Suet. Calig. 14:somnia,
of no significance, id. Aug. 91:Remus aves irritas habuit,
Gell. 13, 14.—Vain, useless, without effect, ineffectual:II. (α).ingrata atque irrita esse omnia intellego,
Plaut. As. 1, 2, 10:inceptum,
Liv. 29, 35; 24, 19:dona,
Verg. G. 4, 519:tela,
id. A. 2, 459:moenia,
Ov. M. 12, 587:labor anni,
id. ib. 1, 273; Quint. 12, 1, 13:verba,
Ov. R. Am. 286:tua dicta factaque,
Cat. 30, 10:spes,
Liv. 22, 20; Stat. Th. 10, 45:oblivio,
Liv. 28, 29:lingua (Cassandrae),
Prop. 3, 13 (4, 12), 66:remedium,
Tac. H. 4, 81:preces,
Plin. Pan. 26:ova,
fruitless, infertile, Plin. 10, 58, 79, § 160.—With gen.:(β).irritus legationis,
Tac. H. 4, 32:consilii,
Vell. 2, 63, 2:propositi,
Val. Max. 4, 3, 3 [p. 1003] ext.:spei,
vainly hoping, Curt. 6, 5, 31:incepti,
Sil. 7, 131.—Absol.:2.variis assultibus irritus urget,
Verg. A. 5, 442:venit et e templis irrita turba domum,
without a response, Tib. 2, 3, 22:irriti legati remittuntur,
Tac. A. 15, 25:domum irritus rediit,
Sen. Ben. 6, 11:discedere irritum putebat,
Curt. 4, 4, 2: irritus qui habebatur, laudabatur, good for nothing, Cat. ap. Gell. 11, 2, 2.— Subst.: irrĭtum, i, n., nothingness, vanity, worthlessness:spes ad irritum redacta,
Liv. 28, 31:spes ad irritum cadens,
id. 2, 6:victoria ad inritum revolvebatur,
Tac. H. 3, 26:cecidisse in inritum labores,
id. ib. 3, 53 fin.:irrita dicere,
useless words, Ov. M. 11, 40.— Adv.: irrĭtē, in vain, Cassiod. Var. 1, 4; 12, 2.irrītus, ūs, m., v. hirritus. -
4 irritus
1. I.Lit.A.Undecided, unfixed, void, of no effect:B.quod modo erat ratum, irritum est,
Ter. Phorm, 4, 7, 58:testamentum irritum facere,
Cic. Phil. 2, 42, 109:testamentum pro irrito habere,
Suet. Tib. 51; Gai. Inst. 2, 146 sq.; Paul. Sent. 3, 5, 14:injurias rescindere et irritas facere,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63:quaeque augur injusta, nefasta, vitiosa, dira, defixerit, inrita infectaque sunto,
id. Leg. 2, 8, 21:omnia ab iis acta,
Vell. 2, 43, 1:pacta,
Sil. 6, 696:Tiberii voluntas,
Suet. Calig. 14:somnia,
of no significance, id. Aug. 91:Remus aves irritas habuit,
Gell. 13, 14.—Vain, useless, without effect, ineffectual:II. (α).ingrata atque irrita esse omnia intellego,
Plaut. As. 1, 2, 10:inceptum,
Liv. 29, 35; 24, 19:dona,
Verg. G. 4, 519:tela,
id. A. 2, 459:moenia,
Ov. M. 12, 587:labor anni,
id. ib. 1, 273; Quint. 12, 1, 13:verba,
Ov. R. Am. 286:tua dicta factaque,
Cat. 30, 10:spes,
Liv. 22, 20; Stat. Th. 10, 45:oblivio,
Liv. 28, 29:lingua (Cassandrae),
Prop. 3, 13 (4, 12), 66:remedium,
Tac. H. 4, 81:preces,
Plin. Pan. 26:ova,
fruitless, infertile, Plin. 10, 58, 79, § 160.—With gen.:(β).irritus legationis,
Tac. H. 4, 32:consilii,
Vell. 2, 63, 2:propositi,
Val. Max. 4, 3, 3 [p. 1003] ext.:spei,
vainly hoping, Curt. 6, 5, 31:incepti,
Sil. 7, 131.—Absol.:2.variis assultibus irritus urget,
Verg. A. 5, 442:venit et e templis irrita turba domum,
without a response, Tib. 2, 3, 22:irriti legati remittuntur,
Tac. A. 15, 25:domum irritus rediit,
Sen. Ben. 6, 11:discedere irritum putebat,
Curt. 4, 4, 2: irritus qui habebatur, laudabatur, good for nothing, Cat. ap. Gell. 11, 2, 2.— Subst.: irrĭtum, i, n., nothingness, vanity, worthlessness:spes ad irritum redacta,
Liv. 28, 31:spes ad irritum cadens,
id. 2, 6:victoria ad inritum revolvebatur,
Tac. H. 3, 26:cecidisse in inritum labores,
id. ib. 3, 53 fin.:irrita dicere,
useless words, Ov. M. 11, 40.— Adv.: irrĭtē, in vain, Cassiod. Var. 1, 4; 12, 2.irrītus, ūs, m., v. hirritus.
См. также в других словарях:
Ophichthus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii … Wikipedia