Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

hieto

  • 1 hieto

    hĭĕto, āre, v. freq. n. and a. [for hiato, from hio; cf. Diom. p. 336 P.], to open the mouth wide, to gape, yawn (ante-class.):

    ego dum hieto,

    Plaut. Men. 3, 1, 4; cf. id. Fragm. ap. Diom. p. 336 P.: praei hercle tu, qui mihi oscitans hietansque restas, Caecil. ib.; Cn. Mat. ib.—
    * Transf.
    , in gen., to open wide, throw open: hietantur fores, Laber. ap. Diom. p. 336 P. (Com. Rel. v. 89 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > hieto

  • 2 hieto

    hieto, āre (Intens. v. hio, st. hiato), I) intr. = χασμῶμαι (Gloss.), den Mund aufsperren, gähnen, Caecil. com. 274. Plaut. Men. 449. Gn. Mattius bei Diom. 345, 9. – II) tr. weit aufreißen, weit öffnen, hietantur fores, Laber. com. 89.

    lateinisch-deutsches > hieto

  • 3 hieto

    hieto, āre (Intens. v. hio, st. hiato), I) intr. = χασμῶμαι (Gloss.), den Mund aufsperren, gähnen, Caecil. com. 274. Plaut. Men. 449. Gn. Mattius bei Diom. 345, 9. – II) tr. weit aufreißen, weit öffnen, hietantur fores, Laber. com. 89.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hieto

  • 4 hieto

    —, —, āre [intens. к hio ]
    широко разевать рот, зевать Pl

    Латинско-русский словарь > hieto

  • 5 inhieto

    in-hieto, —, —, āre
    жадно ловить, внимательно слушать (aliquid avidis auribus Poëta ap. Su — v. l.)

    Латинско-русский словарь > inhieto

  • 6 inhieto

    in-hieto, āre, nach etwas schnappen, dum Africani vocem divinam inhietat avidis auribus, mit gespitzten Ohren und aufgesperrtem Munde horcht auf usw., *Porcius Licinus poët. bei Suet. de poët. 11 = vit. Ter. 1. p. 27 Reiff. (nach Fleckeisens Vermutung).

    lateinisch-deutsches > inhieto

  • 7 inhio

    in-hio, āvī, ātum, āre, hingähnen, I) v. lebl. Subjj., vor Begierde nach etw. sich gähnend öffnen, inhiat Cocytia nubes (Sturmwolke), Val. Flacc. 4, 495: rabidam canum vim oraque sicca ferunt trepidorum inhiasse luporum, hätten darnach gelechzt, Stat. Theb. 1, 626. – II) v. leb. Wesen: a) vor Begierde nach etwas den Mund aufsperren, nach etwas schnappen, absol., adesurivit et inhiavit acrius lupus, Plaut. trin. 169. – m. Dat., uberibus lupinis (v. Romulus), Cic.: omnibus cadaveribus (v. Raben), Macr.: iam agmine toto pistris adest, miseraeque inhiat iam proxima praedae, Val. Flacc. – bildl., nach etwas schnappen, gieren, gierig trachten, auf etw. begierig lauern, m. Dat., Parthico auro, regiis thesauris (v. Krassus), Flor.: lucro, Sen. rhet.: alcis hortis, alcis opibus, Tac.: sub specie sororiae ultionis Asiae, Iustin.: dominationi, Tac.: omnia, quibus volgus inhiat, ultro citroque fluunt, Sen.: mors casuro inhiat populo, Sil. – m. Dat. Gerund., si tu aut conservandis opibus aut cumulandis facultatibus inhies, Salv. adv. avar. 2, 13, 63. – m. Acc. (s. Wagner Plaut. aul. 192. Lorenz Plaut. mil. 707 = 715), inhiat aurum, ut devoret, Plaut.: undique pecuniam, Amm.: u. so alcis hereditatem, Plaut.: alcis mortem, Caecil. com. fr.: varios pulchrā testudine postes, mit Verlangen (Gier) hinblicken auf usw., Verg.: illum (militem) inhiant omnes, Plaut.: inhiat quod nusquam est, er schnappt nach einem Nichts, Plaut.: ceteraque hoc genus blandimenta fortunae inhiat ille qui vulgo dives vocatur, Censor. 1, 1 H. – m. in u. Akk., inhians in te, dich anlechzend (= mit gierigem Verlangen nach dir hinblickend), Lucr. 1, 36. – m. ad u. Akk., ad occupandum orientem cum magnis copiis inhiabat, Lact. de mort. pers. 9, 5. – absol., congestis undique saccis indormis inhians (voller Gier nach mehr), Hor. sat. 1, 1, 71: inertes ad quae niti nolunt votis (Abl.) inhiant, Varro sent. no. 118. p. 270 Riese. – b) vor Neugierde, Erwartung nach od. in etw. hingaffen, mit weit geöffnetem Munde nach etw. hinsehen, -hinhören, m. Dat., pecudum reclusis pectoribus inhians spirantia consulit exta, Verg. Aen. 4, 64: primis inhiantia dictis agmina, Val. Flacc. – m. Acc., dum (Terentius) Africani divinam inhiat vocem avidus auribus, mit gespitzten Ohren und aufgesperrtem Munde horcht auf usw., Porcius Licinus poët. bei Suet. de poët. 11 (= vit. Ter. 1). p. 27 Reiff. (doch s. in-hieto). – c) vor Staunen bei etw. Mund und Nase aufsperren, hingaffen, tenuit inhians tria Cerberus ora, Verg.: turba... attonitis inhians animis, ut (wie) regius ostro velet honos leves umeros, ut etc., Verg.

    lateinisch-deutsches > inhio

  • 8 inhieto

    in-hieto, āre, nach etwas schnappen, dum Africani vocem divinam inhietat avidis auribus, mit gespitzten Ohren und aufgesperrtem Munde horcht auf usw., *Porcius Licinus poët. bei Suet. de poët. 11 = vit. Ter. 1. p. 27 Reiff. (nach Fleckeisens Vermutung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inhieto

  • 9 GAPE

    [V]
    HIO (-ARE -AVI -ATUM)
    INHIO (-ARE -AVI -ATUM)
    OSCITO (-ARE)
    OSCITOR (-ARI)
    HIETO (-ARE -AVI -ATUM)
    INTUEOR (-ERI -TUITUS SUM)
    INTUOR (-TUI)
    HISCO (-ERE)
    DEHISCO (-ERE)
    FATISCO (-ERE)
    FATISCOR (-ERI)
    STUPEO (-ERE -UI)

    English-Latin dictionary > GAPE

См. также в других словарях:

  • hieto — HIÉTĂ elem. ploaie, precipitaţii . (< fr. hyéto , hyète, cf. gr. hyetos) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • hieto- — ► prefijo/ suf Componente de palabra procedente del gr. hyetos, que significa lluvia: ■ isohieto. TAMBIÉN hiet …   Enciclopedia Universal

  • Orcómeno (mitología) — Para otros usos de este término, véase Orcómeno. En la mitología griega se atribuye el nombre de Orcómeno (griego antiguo Ὀρχομενός), a los siguientes personajes: Un rey, el padre de Elara. El padre de Licaón. El padre de Minias. Un hijo… …   Wikipedia Español

  • Geitz (3), der — 3. Der Geitz, des es, plur. car. 1) * Überhaupt eine jede unordentliche und heftige Begierde. Mordgeitig, mordgierig, in einem alten Gedichte in Eccards Script. Th. 2. In einer Oberdeutschen Urkunde von 1479 kommt der Heißhunger unter der… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»