Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

hereditas

  • 41 invenire

    находить a) открывать (1. 3 D. 1, 8);

    inv. thesaurum;

    inventor thesauri, находчик клада (§ 39 J. 2, 1. 1. 63 D. 41, 1. 1. 4 § 6 D. 48, 13. 1. 3 § 11 D. 49, 14);

    b) получать, доставать, solvendo hereditas est, quae inveniat heredem (1. 36 D. 38, 2. 1. 64 § 1 D. 35, 1. 1. 3 D. 20, 6);

    nullum emtorem (1. 66 D. 30. 1. 59 pr. D. 36, 1);

    creditorem (1. 137 § 4 D. 45, 1);

    fideiussores (1. 2 § 9 D. 37, 6. 1. 13 D. 27, 9);

    c) inveniri, являться, показываться, inveniri sui iuris, paterfam., liberum (1. 11 § 6 D. 24, 1. 1. 1 § 20 D. 36, 3. 1. 1 § 8 D. 37, 11);

    d) вводить, obligationes iuventae ad hoc, ut etc. (1. 38 § 17 D. 45, 1. 1. 7 pr. D. 48, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > invenire

  • 42 iustus

    (adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;

    iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);

    i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);

    vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);

    i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);

    i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);

    i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);

    i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);

    i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);

    i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);

    iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);

    ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);

    i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);

    i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);

    b) на основании закона;

    iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);

    iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);

    i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);

    repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);

    exceptio (1. 66 D. 50, 17);

    i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);

    i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);

    iuste queri (1. 6 D. 38, 6);

    deprecari (1. 2 D. 1, 6);

    exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);

    contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);

    i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);

    i. appellatio;

    non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);

    i. sententia (1. 21 D. 3, 2);

    iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);

    i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);

    i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);

    i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);

    i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);

    i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);

    iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);

    i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);

    i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);

    i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);

    i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);

    non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);

    c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);

    iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);

    i. sepulcrum (1. 43 eod.);

    iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);

    d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);

    pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);

    e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);

    iustius facere (1. 12 D. 28, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus

  • 43 labi

    1) падать: lapsus aliquis (1. 7 § 2 D. 9, 2); спадать;

    ex fundo tuo crusta lapsa in meum fundum (1. 9 § 2 D. 39, 2); валиться, обрушиваться;

    vi fluminis lapsum aedificium (1. 24 § 5. eod. 1. 7 D. 47, 12. 1. 11 C. 8, 12); в пер. см.: впасть в нищету: idoneus subito lapsus (1. 14 D. 26, 7);

    labi facultatibus (1. 9 § 1 eod. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 8 D. 50, 2); уничтожаться, погибать, subito hereditas lapsa (1. 11 § 5 D. 4, 4).

    2) поскользнуться, ошибаться (1. 1 § 5 D. 2, 13. cf. 1. 3 C. 1. 7);

    errore labi, lapsus (1. 57 D. 17, 1. 1. 77 § 6 D 31. 1. 19 D. 33, 2. 1. 29 pr. D. 10, 3. 1. 35 § 2 D. 32. 1. 32 pr. D. 3, 5. 1. 17 § 2 D. 24, 3. 1. 6 § 7 D. 49, 16).

    3) о времени: протекать, проходить: tempora provocationis lapsa;

    lapsum temporis spatium (?. 6 § 1 D. 3, 2. 1. 6 C. 7, 66).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > labi

  • 44 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 45 littera

    буква (1. 2 § 36 D. 1, 2);

    litterae, a) буквы, письмо, напр. litteris perscribere testamentum, прот. notis scribere (1. 40 pr. D. 29, 1. cf. 1. 6 § 2 D. 37, 1);

    claris litt. proscribere (1. 11 § 3 D. 14, 3. 1. 38 D. 44, 7. 1. 9 § 1 D. 41, 1);

    ignorans litteras, неграмотный;

    sciens litteras, litterarum scientia, peritia - imperitia (§ 8 I. 1, 25. 1. 6 § 19 D. 27, 1. 1. 93 § 1 D. 29, 2. 1. 3 § 2 D. 48, 2. 1. 29. 31 C. 6. 23. 1. 22 § 2 C. 6. 30);

    b) писанное (на письме) прот. устному объявлению, litteris contrahi obligationem: litterarum obligatio (§ 2 I. 3, 12. tit. I. 3, 21. 1. 5 D. 22, 4);

    c) письмo, inter absentes contrahi per litt. (1. 1 § 2 D. 18, 1);

    litt. quibus hereditas promittitur (1. 17 D. 26, 7);

    litt. commendaticiae (1. 65 pr. D. 41, 1);

    litteras facere, mittere, emittere, dirigere ad aliq. (1. 65 D. 3, 3. 1. 26 D. 13, 5. 1. 16 D. 14, 6. 1. 60 § 1 D. 17, 1. 1. 15 D. 23, 4. 1. 57 D. 24, 1. 1. 77 § 26 D. 31);

    d) официальное донесение (1. 1 § 2. 1. 3 D. 11, 4. 1. 1 § 2. 1. 4 pr. D. 48, 17. 1. 36 pr. D. 50, 1);

    litteris evocari (см.). s. 2. c.);

    in litt. publicis falsum facere;

    nomine Praetoris litt. falsas reddere (1. 16 § 2. 1. 25 D. 48, 10);

    e) императ. рескрипт (1. 87 § 4 D. 31. 1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 20 pr. D. 40, 1. 1. 7 D. 50, 5. 1. 5 § 1 D. 50, 6);

    f) записка, рапорт, libelli: litt. dimissoriae (см.);

    g) науки, primis lit. imbuere, primas lit. docere pueros (1. 11 § 4 D. 50, 5);

    professores litterarum (1. 6 C. 10, 52).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > littera

  • 46 lucrum

    выгода, прибыль, прот. damnum (см. s. b);

    lucrari, lucrifacere, обогащаться, получать прибыль, выигрывать, напр. quantum lucrari potui, прот. quantum mihi abest (1. 13 pr. D. 46, 8);

    non lucrari, прот. amittere (1. 27 D 4, 6. 1. 6 § 2 D. 23, 3. cf. 1. 28 D. 4, 3);

    ne ex dolo suo lucrentur (1. 12 eod. cf. 1. 1 § 6 D. 2, 10. 1. 6 § 3 D. 3, 5. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 33 § 1 D. 41, 3. 1. 2 § 1 D. 41, 5. 1. 1 § 3 D. 47, 2. 1. 5 § 6. 1. 9 § 8 D. 41, 1. 1. 5 § 1 eod.);

    lucrari s. lucrifacere dotem (1. 20 § 1. 1. 27 § 2. 1. 29 pr. 1. 30 § 1 D. 11, 7. 1. 10 § 1 D. 24, 3. 1. 11 § 4 D. 27, 6. 1. 6 D. 35, 2);

    lucrif. hereditatem (1. 1 § 9 D. 29, 4);

    superficiem (1. 86 § 4 D. 30. 1. 4. § 2 D. 10, 1. 1. 2 § 1 D. 18, 2);

    pretium (1. 33 § 1 D. 5, 3. 1. 3 § 3 D. 43, 20);

    lucro alicuius cedere (см. s. 6). Lucrum обоз. вооб. пользу, выгоду (1. 26 D. 39, 2). Lucrosus, выгодный, полезный, lucrosum esse alicui, прот. damnosum, captiosum esse, nocere (1. 1 pr. D. 4, 3. 1. 3 § 1 D. 14, 4. 1. 6 § 10 D. 42, 8);

    hereditas lucr. (1. 9 § 3 D. 26, 8. 1. 17 D. 29, 4);

    minus lucr. (1. 7 § 5 D. 4, 4. 1. 8 § 1 D. 28, 1). Lucrativus, касающийся имущественной выгоды, безвозмездный: causa lucrat,, причина, на основании которой приобретатель обогащается, не имея никаких расходов или издержек (1. 13 § 15 D. 19, 1. 1. 82 § 4 D. 30. 1. 4 § 14 D. 40, 1. 1. 5 D. 41, 3. 1. 17. 19 D. 44, 7. 1. 83 § 6 D. 45, 1); тк. causa, quae lucrativam habet acquisitionem (1. 4 § 31 D. 44, 4);

    lucrat. possessio, владение, которое основывается на causa lucrat. (1. 2 § 1 D. 29, 4);

    lucrat. res, вещи, приобретенные даром, безвозмездно;

    lucrat. descriptio, iugatio, наложение подати на res lucrat, которую приобретал кто-нб. от т. н. Curialis (Decurio) (tit. C. 10, 35. 1. 1 § 3. 4 eod.);

    lucrativorum (= donationum) inscriptiones (1. 22 cf. 1. 19 C. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > lucrum

  • 47 lugere

    1) носить траур;

    luctus, траур (1. 8. 9. 11. 23. 25 D. 3, 2. 1. 35 D. 11, 7. 1. 6 D. 23, 2);

    lugubris, траурный;

    lugubria (sc. vestimenta), траурное платье;

    vestis lug. (1. 8 D. 3, 2. 1. 15 § 27 D. 47, 10).

    2) оплакивать (1. 11 C. 6, 59. 1. 6 pr. C. 6, 61);

    lugubris s. luctuosus, печальный (1. 22 C. 5, 37. 1. 13 § 3 C. 9, 51);

    luct. hereditas (1. 9 C. 6, 25);

    portio (1. 28 C. 3, 28).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > lugere

  • 48 mater

    мать a) в тесн. см.напр. m. semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4. 1. 24 D. 1, 5);

    maternus, материнский, mat. affectus (1. 5 § 14 D. 25, 3. 1. 31 § 1 D. 39, 5);

    bona, hereditas (1. 77 § 20 D. 31. 1. 81 D. 36, 1. 1. 2. 5 C. 6, 57);

    b) пер. ipsa (sc. ecclesia) religionis et fidei mater perpetua est (1. 14 pr. C. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > mater

  • 49 obvenire

    доставаться, выпадать на долю (1. 32 § 4 D. 4, 8); (1. 22 D. 28, 7); (1. 60 pr. D. 35, 2. 1. 50 § 1 D. 6, 1);

    hereditate obv. alicui (1. 2 D. 48, 6); особ. о получении наследства = deferri, напр. hereditas, ex testam. nobis obveniens (1. 34 pr. D. 5, 3. 1. 3 § 1 D. 17, 2. cf. 1. 14 D. 29, 2. 1. 14 D. 41, 4. 1. 28 D. 42, 5. 1. 130 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > obvenire

  • 50 occupare

    1) завладевать, a) вооб. occupatus ager (1. 26 D. 7, 4. 1. 3 § 8 D. 41, 2. 1. 8 D. 48, 7); (1. 1 § 2 D. 43, 3. 1. 2 C. 8, 18); (1. 1 C. 10, 10. 1. 3 § 4 D. 4, 4. cf. 1. 31. D. 28, 1. 1. 68 § 1 D. 46, 1. 1. 2 pr. D. 48, 17. 1. 48 § 1 D. 49, 14. 1. 1 C. 5, 16. 1. 1 C. 7, 73. 1. 2 C. 9, 51); (1. 6 D. 41, 2. 1. 4 § 28 D. 41, 3);

    nep. nummis datis tutelam occupasse (1. 1 § 7 D. 1. 12. 1. 17 D. 28, 7);

    somno aut morbo occupatus, сваленный (1. 1 § 1 D. 26, 8);

    b) особ. завладеть вещью, которая не имеет хозяина (res nullius), quod nullius est, id ratione naturali occupanti conceditur (1. 3 pr. cf. 1. 5 § 1. 4. 1. 7 § 3 D. 41, 1. 1. 1 D. 41, 7. 1. 1 § 6. 7 D. 43, 12. cp. Gai. II. 66. 69. III. 201. sq.).

    2) занимать, покрывать, = implere s. 1 напр. locus, quem flumen aut mare occupavit (1. 14 pr. D. 8, 6. 1. 7 pr. D. 18, 6. 1. 30 § 3 D. 41, 1. 1. 3. § 17. 1. 30 § 3 D. 41, 2); пер. si aes alienum substantiae fines occupaverit (1. 16 C. 6, 50), замещать, обнимать, tantum temporis, quantum absentia occupavit (1. 28 § 3 D. 4, 6); (1. 3 pr. D. 50, 16); (1. 22 § 1 D. 7, 8). 3) получать, напр. occ. bon. possessionem contra tab. (1. 2 pr. D. 37, 11); (1. 19 § 2 D. 35, 1. 1. 18. D. 37, 5), substituti (1. 16 § 11 D. 38, 2). 4) занимать: occ. sequentem gradum (1. 6 C. 6, 59). 5) приступать прежде к делу, раньше предъявлять иск (1. 32 D. 3, 3. 1. 14 pr. D. 9, 4); (1. 6 D. 14, 4. 1. 3 D. 14, 5. 1. 10 D. 15, l); (1. 4 D. 15, 3. 1. 11 § 21 D. 32. 1. 19 pr. D. 42, 1); (1. 9 D. 45, 1. 1. 3 § 9 D. 47, 12. 1. 4 pr. D. 48, 5. 1. 4 C. 6, 38). 6) давать кому работу,- тк. заниматься, si hereditas superveniens occupet procuratorem (1. 10 D. 3, 3. 1. 1 pr. D. 2, 12);

    circa Principem (1. 11 § 2 D. 4, 4); (1. 2 § 2 D. 38, 15. 1. 3 C. 2, 21. 1. 21 C. 10, 31).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > occupare

  • 51 onerosus

    1) тягостный, creditor on. (1. 25 D. 13, 7). 2) вредный, невыгодный: hereditas on. (1. 71 D. 36, 1);

    beveficium on. (1. 7 D. 36, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > onerosus

  • 52 opulentus

    богатый, hereditas opul. (1. 1 § 2 D. 1, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > opulentus

  • 53 paternus

    отцовский, bona pat., имущество со стороны отца (1. 78 pr. D. 28, 5. 1. 3 § 7 D. 37, 10. 1. 6 § 2 D. 42, 5); тк. просто paterna (1. 7 § 3 D. 48, 20. 1. 9 pr. D. 49, 16);

    facultates pat. (1. 87 § 7 D. 35, 2);

    hereditas pat. (1. 59 D. 29, 2);

    creditor, debitor pat. (1. 7 § 2. 1. 29 § 2 D. 4, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > paternus

  • 54 pervenire

    1) приходить куда, perv. in adoptivam familiam (1. 3 § 9 D. 37, 4);

    in ius alienum (1. 14 § 3 D. 36, 2);

    in potestatem patris (1. 33 § 1 D. 29, 1);

    hostium (1. 5 D. 28, 3. 1. 12 pr. D. 49, 15).

    2) достигать, приобретать, получать, perv. ad annos XIV etc., ad annum vicesimum etc. (1. 21 § 2. 5 D. 33, 1. 1. 18 § 2 D. 34, 1. 1. 28 § 8 D. 34, 3. 1. 62 § 1 D. 36, 1. 1. 22 D. 34, 9. 1. 10 D. 43, 6. 1. 28 § 2 D. 49, 1);

    ad statum suum (1. 77 § 14 D. 31);

    ad civitatem (1. 6 § 2 D. 28, 5);

    ad s. in libertatem (1. 54 § 2. 1. 113 § 1. 1. 114 § 10 D. 30, 1. 1. 6. 13 pr. § 3. 1. 17 § 2. 1. 30. 51 pr. 54 pr. 55 pr. D. 40, 4);

    ad dignitatem (1. 34 D. 38, 1);

    ad hereditatem (1. 93 D. 35, 1);

    ad fideicommissum (1. 63 § 5 D. 36, 1);

    ad suum (1. 1 D. 13, 4. 1. 1 § 16 D. 47, 4).

    3) переходить, доставаться, quo tutela redit, eo hereditas pervenit (1. 73 pr. D. 50, 17. 1. 94 § 1 D. 32, 1. 2 § 2 seq. D. 18, 4. 1. 16 § 1 D. 36, 1. cf. 1. 19 pr. 1. 25 pr. eod. 1. 3 § 3 D. 22, 1. 1. 29 § 2 D. 32, 1. 1 § 6 eod. 1. 20 § 17. 18 D. 5, 3. 1. 16 D. 4, 3. 1. 26. 27 D. 4, 3. cf. 1. 19 D. 4, 2. 1. 3 § 4. 1. 4 D. 25, 2. 1. 127 D. 50, 17. 1. 5 pr. D. 3, 6. 1. 16 § 2. 1. 17 D. 4, 2. 1. 1 § 48. 1. 2. 9 pr. D. 43, 16. cf. 1. 71. 164 § 2. 1. 171 D. 50, 16. 1. 157 § 2 D. 50, 17. 1. 9 D. 13, 1. 1. 9 § 2 D. 14, 4). 4) perven. ad s. adversus aliquem, предъявлять иск против кого = convenire aliquem (1. 1 § 43 D. 16, 3. 1. 21 D. 40, 12. 1. 4 C. 5, 75). 5) касаться (1. 5 D. 38, 1). 6) возникать, наступать, mors perventura (1. 23 § 3 D. 21, 1);

    perv. fructus (1. 25 § 1 D. 36, 2);

    reditus (1. 12 pr. D. 34, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pervenire

  • 55 recidere

    1) падать назад, опять впасть, возвращаться, redemta (mulier) in causam suam recidit (1. 6 D. 49, 15. 1. 14 § 1 D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 14, 6); тк. = cadere in potest. (1. 5 D. 1, 6. 1. 10. 40 pr. D. 1, 7. 1. 28 § 1 D. 28, 2. 1. 2 pr. D. 28, 6);

    ad irritum rec., терять силу (1. 42 eod. 1. 16 § 1 D. 5, 2);

    ad unum rec., уменьшаться (1. 13 pr. D. 33, 5).

    2) rec. ad s. in aliquem, доставаться, переходить, in unum recedit ius omnium (1. 7 § 2 D. 3, 4. 1. 9 pr. D. 7, 9);

    hereditas (1. 41 § 2 D. 21, 2. 1. 2 § 8 D. 37, 11).

    3) отрезывать, rec. radices (1. 6 § 2 D. 47, 7);

    protectum (1. 29 § 1 D. 9, 2);

    statuae partes recisae (1. 11 § 8 D. 6, 2).

    4) уменьшать, = minuere, recisio = minutio, напр. recid. legata, прот. augere (1. 5 § 5 D. 37, 5. cf. 1. 1 § 13 D. 33, 4. 1. 35 § 1 D. 28, 5);

    recius (adi.) = minutus, brevis;

    tempus recisius, прот. longius (1. 2 D. 47, 21).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > recidere

  • 56 res

    1) вещь, предмет, a) вооб. существующие предметы (1. 10 § 1 D. 1, 1);

    in rebus humanis esse;

    rebus hum. eximi etc. (см. humanus s. 1.);

    in rerum natura esse (см. natura s. b.);

    b) вещь как предмет права (1. 5 pr. D. 50, 16. 1. 23 eod.);

    c) особ. физический предмет, входящий в состав имущества, res, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1. cf. 1. 14 eod. 1. 222 eod. Gai. II. 146. III. 90. 175);

    res bonorum alicuius (1. 31 § 6 D. 3, 5. 1. 204 D. 50, 17. cf. 1. 15 eod.);

    servitutes rerum, прот. personarum (1. 1 D. 8, 1);

    rebus (прот. personis) cautum (1. 188 § 1 D. 50, 16);

    in rem (прот. in personam) actio est, per quam rem nostram, quae ab alio possidetur, petimus (1. 25 pr. D. 44, 7. cf. 1. 1 § 1 D. 6, 1);

    d) предмет спора, quanti res est (см. quantus. cf. 1. 179 D. 50, 16. 1. 193 eod. 1. 246 § 1 eod.);

    rei persecutio (1. 14 § 2. 1. 16 § 2 D. 4, 2. 1. 12 § 1 D. 29, 4. 1. 11 D. 42, 5. 1. 35 pr. D. 44, 7);

    de eadem re agere (1. 5 D. 44, 2);

    e) спор, процecc, iudex, apud quem res coepta est (1. 49 pr. D. 5, 1. 1. 31 eod.); (см. s 2. 1. 8 § 1 D. 5, 2);

    Gai. IV. 121. 1. 3 pr. D. 2, 12);

    amittere rem (1. 5 D. 46, 5. 1. 22 § 5 D. 46, 8. 1. 14 D. 3, 3. 1. 8 § 17 D. 2, 15);

    de re cognoscere (1. 12 D. 2, 4. 1. 23 § 1. 2 D. 4, 2);

    f) дело, rebus praeesse (1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 57 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 3, 1);

    rebus alicuius intervenire (1. 13 pr. D. 33, 1. 1. 9 pr. D. 2, 13. 1. 33 § 1. 1. 58. 63 D. 3, 3. 1. 1 § 1 eod. 1. 40 § 2 D. 2, 14. 1. 2 § 5 D. 50, 1);

    familiaris, имущество;

    g) для обозн. природы вещей, сущности известного правоотношения, plus in re est, quam in existimatione mentis (1. 9 § 4 D. 22, 6. 1. 2 § 15 D. 41, 4. 1. 110 § 1 D. 45, 1);

    in re (no природе) esse, ut etc. (1. 33 D. 29, 2);

    e re s. non ab re esse, putare, cooбразно с природой вещей, по свойству дела (1. 1 D. 12, 1. 1. 14 D. 22, 3. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 1 pr. D. 38, 9. 1. 1 § 2 D. 39, 4. 1. 26 D. 42, 1. 1. 17 § 6 D. 48, 5. 1. 1 § 3 D. 48, 8);

    ut res patitur (1. 2 D. 1, 5);

    h) in rem,= indefinite, generaliter, вообще относительно правоотношения прот. отношению к известному лицу напр. pacta in rem прот. in personam) sunt quoties generaliter paciscor, ne petam (1. 7 § 18. 1. cf. l. 17 § 5. 1. 28 § 2. 1. 57 § 1 D. 2, 14);

    in rem iurare, прот. de sua persona (1. 1 § 3 D. 44, 5. 1. 13 § 1 D. 4, 4. 1. 12 pr. D. 42, 5. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 5 § 3 42, 4. 1. 9 § 8 D. 4, 2. 1. 4 § 33 D. 44, 4. 1. 5 pr. D. 7, 9).

    2) совокупность вещей, имущество, состояние, ex re alicuius acquirere (1. 45 § 4 D. 29, 2. 1. 63 D. 46, 3. 1. 11 pr. D. 46, 4);

    stipulari (1. 68 D. 3, 3);

    non ad in (сопоставление двух предлогов) rem versum pertinet (1. 1 § 10 D. 15, 2);

    mutuari, credere (1. 2 § 4 D. 17, 1. 1. 8 C. 4, 35);

    alicui (1. 4 C. 2, 13); (см. s. b); (1. 24 D. 2, 14);

    obligare aliquem (1. 1 pr. D. 27, 4. 1. 1 § 3 D. 4, 4. 1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 1. 5. 9. 11 D. 46, 6);

    res uxoria (см.);

    res privata (см. s. 2); особ. = bona s. 1. b. (1. 12 pr. D. 28, 8. 1. 5 § 1 D. 37, 11. 1. 8 D. 38, 6. 1. 25 C. 3, 28);

    rem ab intestato habere (1. 16 D. 37, 5. 1. 1 § 8 D. 38, 6).

    3) совокупность изв. учреждений, отношений, напр. res militaris, военные дела (rubr. D. 49, 16. C. 12, 36);

    respublica, община, государство, напр. regimenta reip. (1. un. pr. D. 1, 11. 1. 14 D. 50, 1. 1. 1 pr. D. 50, 3. 1. 5 § 1. 1. 40 pr. D. 4, 6. 1. 15 § 1 D. 48, 5. 1. 1 pr. D. 50, 15. 1. 18 D. 17, 1. 1. 45 eod. 1. 32. 35. 36. 38 § 1. 1. 39. 41 seq. D. 4, 6. 1. 31 § 1 D. 47, 2. 1. 13 § 1 D. 39, 4);

    servus reip. (1. 3 D. 45, 3); тк. форма правления: colonia, quae italicae coloniae remp. accepit (1. 1 § 2 D. 50, 15).

    4) факт. действие, rebus ipsis declarare voluntatem (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 20 D. 50, 1. 1. 24 pr. D. 48, 5. 1. 1 § 1 D. 47, 10. 1. 7 § 8 cf. 1. 9 pr. eod.);

    restituta hereditas videtur re ipsa (прот. cautione) facere collationem (1. 1 § 11 D. 37, 6, 1. 2 pr. D. 2, 14. 1 4 pr. D. 17, 2);

    obligationes ex contractu aut re (nepeдача вещи) contrahuntur, aut verbis, aut consensu (1. 1 § 1 seq. cf. 1. 52 pr. § 1. 3 D. 44, 7. 1. 80 D. 46, 3. 1.. 9 § 3 D. 12, 1. 1. 46 D. 44, 7. 1. 4 eod. pr. I. 4, 1);

    re ipsa s. revera, действительно, в самом деле (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 11 D. 3, 5. 1. 30 § 2 D. 29, 2);

    mora in re (facta), re ipsa subsecuta (см. mora s. b. б. вв.).

    5)услуга, действие как объект обязательства (1. 7 § 6 D. 2, 14. cf. 1. 3 pr. D. 18, 5);

    dare ob rem (1. 1 pr. 1. 16 D. 12, 4. 1. 52 D. 12, 6. cf. causa s. 1. e).

    6) последствие, результат (1. 41 § 1 D. 40, 7). 7) знакомство (1. un. C. 9, 11).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > res

  • 57 supervenire

    неожиданно приходить к кому, нападать на, приключаться (1. 1 § 29 D. 43, 16);

    morbus superveniens (1. 10 C. 6, 22); доставаться нечаянно: hereditas superveniens (1. 10 D. 3, 3); приближаться (1. 3 § 13 D. 50, 4); возвращаться (1. 17 § 17 D. 47, 10); присоединяться;

    superveniens delictum (1. 2 D. 43, 19); наступать: superveniens usucapio (1. 44 § 5 D. 41, 3);

    conditio (1. 3 § 7 D. 26, 10);

    dies (1. 73 pr. D. 5, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > supervenire

  • 58 suspectus

    (adi.) подозреваемый, особ. a) в преступлении: susp. reus (1. 1 § 1. 2. l. 15 D. 48, 18);

    suspecto (adv.) подозрительно: susp. decendentes liberti (1. 21 D. 34, 9);

    b) в недобросовестном отправлении опеки и попечительства: susp. procurator (1. 19. 25 D. 3, 3);

    tutor, curator (tit. I. 1, 26. D. 26, 10. C. 5, 43);

    c) в несостоятельности: heres susp. (1. 31 pr. § 1 cit.);

    susp. hereditas (1. 32 D. 17, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > suspectus

  • 59 tertullianum Sctum

    сенатское постановление времен императора Адриана, которое дало матери, если она имела, как ingenua ius trium liberorum, право наследования без завещания (legitima hereditas) после своих детей прежде всех дальнейших агнатов, но только после нисходящих (sui), отца и единокровных братьев (consanguineus frater), рядомь с агнатскими сестрами (soror consanguinea) умершего (tit. I. 3, 3 D. 38, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tertullianum Sctum

  • 60 universitas

    целость, a) совокупность отдельных вещей, составляющих одно целое, напр. gregis vel armenti vel equitii = universitatis (арот. singulorum capitum) ususfructus legatus (1. 70 § 3 D. 7, 1);

    univers. aedificii, aedium, прот. singulae res, corpora, ex quibus aedes constant (1. 7 § 11 D. 41, 1);

    univers. fundi, прот. singulae partes (1. 2 § 6 D. 41, 4);

    univers. agrorum (1. 239 § 8 D. 50, 16. 1. 51 § 1 D. 19, 2. Gai. II. 11. 97. 191);

    b) имущественная совокупность, все имущество вместе с принадлежащими к нему долгами, как одно целое, напр. hereditas, peculium, vel alia univers. (1. 20 § 10 D. 5, 3. 1. 1 § 4 D. 33, 4); особ. все имущество покойника (1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 7 D. 48, 20. 1. 62 D. 41, 1), acquiri (§ 6 I. 2, 9. 1. 18 pr. D. 29, 1);

    fideicommissum universitatis, прот. speciale (1. 32 C. 6, 42);

    actio de universit. прот. singularum rerum petitio (1. 1 pr. D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 43, 2);

    c) совокупность людей, принадлежащих к известной корпорации, прот. singuli (1. 1 pr. 2 pr. 6 § 1 D. 1, 8. § 2 eod.);

    magister universitatis (1. 9 D. 46, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > universitas

См. также в других словарях:

  • Hereditas — (not to be confused with another journal called Heredity ) is a scientific journal concerning genetics. It has been published since 1920 by Mendelska sällskapet i Lund (Mendelian Society of Lund).In 2005, Hereditas changed from a traditional… …   Wikipedia

  • Heredĭtas — (lat., Heredität), Erbschaft (s. d.), im objektiven Sinne die Gesamtheit der beim Tod jemandes vorhandenen Aktiva und Passiva; subjektiv (im prätorischen Recht bonorum possessio) der Eintritt jemandes in die objektive H., soviel wie Erbfolge; h.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • hereditas — index heritage, inheritance, reversion (remainder of an estate) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • hereditas caduca — index escheat Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • hereditas — he·re·di·tas …   English syllables

  • hereditas — Same as haereditas …   Ballentine's law dictionary

  • hereditas — …   Useful english dictionary

  • HEREDITAS IACENS — – „лежачее наследство – наследство в период между смертью наследодателя и принятием наследства наследником …   Советский юридический словарь

  • HEREDITAS PERSONAM DEFUNCTI SUSTINET — – наследство продолжает личность умершего …   Советский юридический словарь

  • hereditas jacens — ˈjāˌsenz noun Etymology: Latin, literally, lying (inactive) inheritance Roman & civil law : an inheritance not entered upon by the heir : a vacant succession …   Useful english dictionary

  • Commissa heredĭtas — Commissa heredĭtas, C. poena (lat.), s. Commissum …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»