-
1 helluo
hellŭo ( hēluo), ōnis, m., a gormandizer, glutton, squanderer:fraus, helluo, Ganeo!
Ter. Heaut. 5, 4, 10:ille gurges atque helluo, natus abdomini suo,
Cic. Pis. 17, 41:impurus,
id. Agr. 1, 1, 2:me ipsum ut contempsit helluo patriae!
id. Sest. 11, 26. -
2 helluo
-
3 helluo
-
4 helluo
glutton, squanderer -
5 helluō (hēluō)
helluō (hēluō) ōnis, m a gormandizer, glutton, squanderer, T.: patrimoni. -
6 Helluo librorum
• A glutton for books. (bookworm) -
7 heluo
helluo (heluo), ōnis, m. glouton, goinfre. - helluo patriae! Cic. Sest. 1, 26: ce déprédateur de la république! - helluo librorum, Cic.: celui qui dévore les livres.* * *helluo (heluo), ōnis, m. glouton, goinfre. - helluo patriae! Cic. Sest. 1, 26: ce déprédateur de la république! - helluo librorum, Cic.: celui qui dévore les livres.* * *Heluo, trisyllabum, heluonis, m. g. Terent. Un avalleur de biens et gourmand, Qui devore et consume tout, Devorateur, Galifre, Galafre.\Heluo librorum a Cicerone per translationem dictus, Qui ne se peult saouler de lire livres. -
8 heluo
hellŭo ( hēluo), ōnis, m., a gormandizer, glutton, squanderer:fraus, helluo, Ganeo!
Ter. Heaut. 5, 4, 10:ille gurges atque helluo, natus abdomini suo,
Cic. Pis. 17, 41:impurus,
id. Agr. 1, 1, 2:me ipsum ut contempsit helluo patriae!
id. Sest. 11, 26. -
9 concinnus
a, um1) хорошо устроенный, слаженный, соразмерный, гармоничный, стройный, изящный (versus H; oratio, sententia C)2) меткий, остроумный ( in brevitate respondendi Nep)4) благосклонный, услужливый ( alicui H)5) искусный (sc. pictor PM) -
10 spurcatus
1. spurcātus, a, umpart. pf. к spurco2. adj.грязный, мерзкий, отвратительный ( helluo spurcatissimus C) -
11 concinnus
concinnus, a, um, gehörig-, wohl zusammengefügt, I) = durch Ebenmaß und Harmonie gefallend, kunstgerecht, zierlich, nett, elegant (vgl. εὔρυθμος), 1) im allg.: sat concinnā est (virgo) facie, Plaut.: tectorium, Cic.: helluo, nach der Mode, elegant, Cic.: oculi (Ggstz. oc. disconcinni), Fronto. – 2) insbes.: a) ( wie εὔρυθμος) v. der Rede u. übtr. v. Redner = in bezug auf Wortstellung u. Gedankenfolge wohlgeordnet, abgerundet, abgemessen, harmonisch, symmetrisch, gefällig (in der Form), oratio, Cic.: sententiae, Cic.: versus concinnior, Hor. – alii in eadem ieiunitate concinniores, haben eine gefälligere Form, Cic.: c. et elegans Aristo, Cic.: c. in brevitate respondendi, treffend in kurzen Antworten, Nep. – b) v. Maler, gefällig in der Manier, Nicophanes elegans et concinnus, Plin. 35, 111. – II) subj., c. alci, für etwas passend, geeignet, von Pers. sich fügend, gefällig, et simul ipsa viris Venus ut concinnior esset, Lucr. 4, 1263: concinnus amicis, Hor. sat. 1, 3, 50. – dah. concinnum est, es ist bequem, es beliebt, age, age, ut tibi maxume concinnumst! Plaut. mil. 1024.
-
12 gurges
gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissimus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.
-
13 helluor
hēlluor (hēluor), ātus sum, ārī (helluo), schwelgen und prassen, Catull. 29, 16. Cic. Sest. 111: cum alqo, Cic. de prov. cons. 14: in patrimoniis, all sein Hab und Gut verprassen, Gell. 2, 24, 11. – übtr., quasi helluari libris (gleichs. in den Büchern schwelgen). Cic. de fin. 3, 7: cum alqo rei publicae sanguine, Cic. de domo 124.
-
14 heluo
-
15 spurco
spurco, āvī, ātum, āre (spurcus), besudeln, verunreinigen, Plaut., Catull. u. ICt. – Partiz. adjekt. im Superl., helluo spurcatissimus (unflätigster), Cic. de domo 25.
-
16 concinnus
concinnus, a, um, gehörig-, wohl zusammengefügt, I) = durch Ebenmaß und Harmonie gefallend, kunstgerecht, zierlich, nett, elegant (vgl. εὔρυθμος), 1) im allg.: sat concinnā est (virgo) facie, Plaut.: tectorium, Cic.: helluo, nach der Mode, elegant, Cic.: oculi (Ggstz. oc. disconcinni), Fronto. – 2) insbes.: a) ( wie εὔρυθμος) v. der Rede u. übtr. v. Redner = in bezug auf Wortstellung u. Gedankenfolge wohlgeordnet, abgerundet, abgemessen, harmonisch, symmetrisch, gefällig (in der Form), oratio, Cic.: sententiae, Cic.: versus concinnior, Hor. – alii in eadem ieiunitate concinniores, haben eine gefälligere Form, Cic.: c. et elegans Aristo, Cic.: c. in brevitate respondendi, treffend in kurzen Antworten, Nep. – b) v. Maler, gefällig in der Manier, Nicophanes elegans et concinnus, Plin. 35, 111. – II) subj., c. alci, für etwas passend, geeignet, von Pers. sich fügend, gefällig, et simul ipsa viris Venus ut concinnior esset, Lucr. 4, 1263: concinnus amicis, Hor. sat. 1, 3, 50. – dah. concinnum est, es ist bequem, es beliebt, age, age, ut tibi maxume concinnumst! Plaut. mil. 1024.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concinnus
-
17 gurges
gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissi-————mus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell. -
18 helluor
hēlluor (hēluor), ātus sum, ārī (helluo), schwelgen und prassen, Catull. 29, 16. Cic. Sest. 111: cum alqo, Cic. de prov. cons. 14: in patrimoniis, all sein Hab und Gut verprassen, Gell. 2, 24, 11. – übtr., quasi helluari libris (gleichs. in den Büchern schwelgen). Cic. de fin. 3, 7: cum alqo rei publicae sanguine, Cic. de domo 124. -
19 heluo
-
20 spurco
spurco, āvī, ātum, āre (spurcus), besudeln, verunreinigen, Plaut., Catull. u. ICt. – Partiz. adjekt. im Superl., helluo spurcatissimus (unflätigster), Cic. de domo 25.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Hellŭo — Hellŭo, 1) H. Bon., Gattung der Laufkäfer, wie Polystichus Bon., aber mit gänzlich horniger, am oberen Ende abgerundeter, nicht deutlich ausgeschnittener Unterlippe; Art: H. costatus; 2) H. Oken (Nephelis Sav. s. Erpobdello Blainv.), Gattung der… … Pierer's Universal-Lexikon
Helluo — Helluo Clasificación científica Reino: Animalia … Wikipedia Español
helluo — … Useful english dictionary
helluo librorum — noun /ˌhɛljʊəʊ lᵻˈbɹɔːɹəm,ˌhɛljuoʊ ləˈbɻɔə̆ɻəm/ <ref name= OED /> An obsessive and insatiable bookworm.<ref name= OED /> There is surely some point beyond which the acquisition of other men’s thoughts must not be carried. This we say… … Wiktionary
Wolf spider — Taxobox image width = 250px image caption = Wolf Spider: Hogna helluo regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae superfamilia = Lycosoidea familia = Lycosidae familia authority = Sundevall, 1833 diversity link = List … Wikipedia
Hogna — Taxobox name = Hogna image caption = Hogna helluo image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae subordo = Araneomorphae familia = Lycosidae subfamilia = Lycosinae genus = Hogna genus authority =… … Wikipedia
Aphonopelma — chalcodes Systematik Klasse: Spinnentiere (Arachnida) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Пауки-волки — Hogna helluo … Википедия
Подотряд Короткоусые круглошовные двукрылые (Brachycera Cyclorrhapha) — Типичные мухи с коротким компактным телом и широкими сильными крыльями. Их антенны укороченные, 3 члениковые, со щетинкой на третьем членике. Головная капсула личинок полностью редуцирована, сохраняются лишь ротовые крючки. Личиночная… … Биологическая энциклопедия
List of Clubionidae species — This page lists all described species of the spider family Clubionidae as of Apr. 21, 2008.Carteroniella Carteroniella Strand, 1907 * Carteroniella macroclava Strand, 1907 South AfricaCarteronius Carteronius Simon, 1897 * Carteronius argenticomus … Wikipedia
List of Corinnidae species — This page lists all described species of the spider family Corinnidae as of Apr. 21, 2008.Abapeba Abapeba Bonaldo, 2000 * Abapeba abalosi (Mello Leitão, 1942) Paraguay, Argentina * Abapeba cleonei (Petrunkevitch, 1926) St. Thomas * Abapeba… … Wikipedia