Перевод: с турецкого на все языки

со всех языков на турецкий

hayvanlarda

См. также в других словарях:

  • iğdiş etmek — hayvanlarda erkeklik bezlerini çıkarmak veya körletmek, burmak, enemek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ETENE — Hayvanlarda ana ile cenin arasındaki kan alış verişini temin eden organ. * Bitkilerde yumurtacıkların yumurtalığa yapışık bulundukları doku …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ağ mantarlar — is., ç., bit. b. İnsan ve hayvanlarda hastalığa yol açan ve birçok türü içine alan ilkel bitkiler topluluğu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ağrıma — is. 1) Ağrımak işi 2) Memeli hayvanlarda görülen ara konakçı kenelerin bulaştırdığı ağrıma asalaklarından ileri gelen hastalık Birleşik Sözler ağrıma asalakları …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • alt çene — is., anat. İnsan ve hayvanlarda yiyecekleri çiğnemeye yarayan, oynayabilen çene Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller alt çene oynamak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • arka ayak — is., ğı Hayvanlarda vücudun gerisinde bulunan ayaklardan biri …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ayaksızlar — is., ç., hay. b. Omurgalı hayvanlarda amfibyumlar sınıfının en ilkel yapılı türlerini içine alan bir takım …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bacak — is., ğı, anat. 1) Vücudun kasıktan tabana kadar olan bölümü Yorgun vücudunu zahmetle taşıyan ince bacakları üstünde doğruldu. P. Safa 2) anat. Hayvanlarda yürümeye veya atlamaya yarayan organ 3) Bazı şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bel — 1. is., Far. bel Toprağı aktarmaya veya işlemeye yarayan, uzun saplı, ayakla basılacak yeri tahta, ucu sivri kürek veya çatal biçiminde bir tarım aracı Birleşik Sözler çatal bel Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bel bellemek 2. is., anat. 1)… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bonfile — is., Fr. bon filet 1) Kasaplık hayvanlarda bel kemiğinin iki yanında bulunan ve yumuşaklığı dolayısıyla beğenilen et bölümü 2) Bu bölümden hazırlanan et dilimi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»