harmonijka

См. также в других словарях:

• harmonijka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. harmonijkajce; lm D. harmonijkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kształt podobny do miecha harmonii, powstały np. na skutek wielokrotnego zgięcia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• harmonijka — ż III, CMs. harmonijkajce; lm D. harmonijkajek 1. zdr. od harmonia (tylko w zn. 3) ∆ Harmonijka ustna «mały, ustny instrument muzyczny, składający się z metalowych języczków umieszczonych na listwie, drgających pod wpływem prądu powietrza, które… …   Słownik języka polskiego

• harmonijka ustna — {{/stl 13}}{{stl 7}} mały, podłużny, płaski instrument muzyczny, w którym dźwięk wydają metalowe języki umieszczone na listwie, wprawiane w drgania przez wdech i wydech grającego {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Accordion — Infobox Instrument name=Accordion names=Accordeon (Danish, for free bass models), Akkordeon (German), Accordéon (French), Bajan (Russian), Fisarmonica (Italian), Harmonijka (Polish), Harmonika (Danish (for standard bass modelsDyremose, Jeanette… …   Wikipedia

• harmonika — ż III, CMs. harmonikaice; lm D. harmonikaik 1. rzad. «harmonijka ustna, organki» 2. muz. «dawny instrument muzyczny składający się ze szklanych kloszów, umieszczonych na wspólnej osi, wprowadzanych w ruch obrotowy, z których dźwięki wydobywa się… …   Słownik języka polskiego

• leporello — n I; lm D. leporellolów druk. «książka (najczęściej prospekt, katalog, druk reklamowy itp.) w formie tekturowej lub papierowej taśmy, składającej się jak harmonijka i zadrukowanej po jednej lub obu stronach» ‹od nazwiska bohatera sztuki› …   Słownik języka polskiego

• organek — m III, D. organeknku, N. organeknkiem; lm M. organeknki, D. organeknków 1. tylko w lm «mały, ustny instrument muzyczny złożony z szeregu stroików, tj. metalowych języczków, umieszczonych na drewnianej listwie, drgających pod wpływem prądu… …   Słownik języka polskiego

• ustny — 1. «dotyczący ust, znajdujący się w ustach, powstający w ustach» Otwór ustny. ∆ Jama ustna «otwór w twarzy człowieka wiodący do początkowego odcinka przewodu pokarmowego i oddechowego» ∆ Harmonijka ustna «instrument muzyczny w kształcie podłużnej …   Słownik języka polskiego

• organki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. organkików {{/stl 8}}{{stl 7}} mały instrument muzyczny, składający się z szeregu umieszczonych obok siebie stroików, zwykle w metalowej lub plastykowej obudowie, pobudzanych do drgań przez prąd powietrza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ustny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z ustami, powstały w ustach, znajdujący się w ustach, stanowiący część ust : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jama ustna. Otwór ustny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień