Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

hallus

  • 1 HALLR

    I)
    a.
    1) leaning to one side, lying over, sloping (vóru jakarnir hallir mjök út af skerinu); bera hallt höfuðit, to carry the head on one side; standa höllum fœti, to stand unevenly; verðr hallt á e-n, one is worsted;
    2) biassed, partial; inclined or attached to one (hallr til e-s or undir e-n); hallr til illsku, prone, inclined, to evil.
    m.
    1) slope, hill;
    2) big stone (enn harði hallr).
    * * *
    1.
    adj., fem. höll, leaning to one side, swerving, sloping; jakarnir vóru hallir út af skerinu, Eb. 238; jakarnir vóru bæði hálir ok hallir, 240; hann (the ship) ferr jafnan hallr, it heeled over, Fb. i. 520, Fms. x. 368; h. í göngu, limping, Vápn. 6; bera hallt höfuðit, to bear the head on one side, Fms. ii. 70; hallt ker, a half-filled cup, Hm. 51; standa höllum fæti, to stand slanting, Nj. 97; bar hallan skjöldinn, the shield came aslant, Eg. 378; láta verða hallt á e-n, to overmatch one, metaph. from rowing or from the balance, Fbr. 122:—hann lætr ekki á sik hallt, ok höggr í móti, he allowed no inequality, but cut in return, i. e. he paid blow for blow, O. H. L. 92; nú leikr mér þat eigi í hug, at á yðr verði hallt um vár skipti, Þorf. Karl. 404: so in the phrases, aka höllu fyrir e-m (halloki) or aka höllum fæti (MS.), to be upset, to stoop or crouch before one, metaph. from driving, Ld. 206; fara höllum fæti, to he worsted, Bs. i. 907; aka undan höllum (öllum MS.) fæti, Lv. 76.
    II. metaph. swerving, biased; alþýðan er höll til ílsku ok synda, Ver. 7; hann var mest hallr at allri vináttu til Inga konungs, Fms. vii. 233: biased, attached to one, vera hallr undir e-n, id.; hann var hallr undir Einar í mála-ferlum þeirra Sturlu, Sturl. i. 75; þvíat hann var meir hallr undir þá feðga, 94; með mikla sveit þá er undir Rómverja vóru hallir, Clem. 29; þvíat hann var mest undir hann hallr at allri vináttu, and hann var mest h. undir Rögnvald jarl, 442, Fms. vii. 229, Bs. i. 714, Stj. 476; cp. vinhallr, partial, as a friend.
    2.
    m. [Ulf. hallus = πέτρα], a slope, hill; þá gékk hann frá bardaganum upp í hallinn ok settisk þar niðr, Sturl. i. 85; ok var mjök bratt at ganga upp í hallinn til steinveggsins, Fms. vii. 8i, a paraphrase from the verse in p. 82; this sense is rare and obsolete.
    II. a big stone, boulder, Gs. 10, 12, 16, 22 (of a millstone); Gísli fær sér hall einn ok kastaði út í skerit, Gísl. 123: of a precious stone, a gem, Fms. iii. 180; gler-h., a crystal (mod.): freq. in pr. names, of men, Hallr, Hall-björn, Hall-dórr (qs. Hall-þórr), Hall-freðr, Hall-gils, Hall-geirr, Hall-grímr, Hall-kell, Hall-mundr, Hall-ormr, Hall-steinn, Hall-varðr, Hall-aðr; of women, Halla, Hall-dóra, Hall-dís, Hall-fríðr, Hall-gerðr, Hall-gríma, Hall-katla, Hall-veig, Hall-vör: suffixed in Þór-hallr and Þór-halla: in local names, Hall-land, a county in Sweden; Hall-lendingar, Hallanders, Fms. xii.
    III. metaph. a stain, colour, meton. from steinn, Orkn. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > HALLR

См. также в других словарях:

  • HALLUS Josephus — Leicestriâ Anglus, Ep. Exoniensis, dein Norvicensis. Scripsit in varia loca S. Scripturae, Angl. 3. Vol. Fol. Londini A. c. 1647. et 1660. etc. Urbano VIII. oppressis in Gallia Protestantibus circa A. C. 1628. insultanti opposuit se scripto edito …   Hofmann J. Lexicon universale

  • hallus — SYN: great toe I …   Medical dictionary

  • hallus — (Crim. ael) [akin to Eng hill] : cliff, stone …   Gothic dictionary with etymologies

  • HV — Hallus valgus // Hepatitis vírica Herpes virus (Virus del herpes) …   Diccionario de siglas médicas y otras abreviaturas

  • *hallux — ● hallux nom masculin (latin hallus, gros orteil) Hallux flexus, orteil en marteau. Hallux valgus, déviation vers l extérieur du pied de l articulation métatarso phalangienne, le gros orteil se mettant en abduction et le premier métatarsien en… …   Encyclopédie Universelle

  • Галич — название нескольких городов: 1. в Станиславской обл., 2. Галич Мерский близ Костромы, др. русск. Галичь, часто, ср. греч. Γάλιτζα; см. Томашек, Zschr. f. österr. Gymn., 1876, стр. 343. Представляет собой прилаг. галичь от галица галка .… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • чело — род. п. а, челесник чело печи (см.), укр. чоло лоб , блр. чоло, др. русск. чело, русск. цслав. челеснъ высший, главный , ст. слав. чело μέτωπον, συνασπισμός (Супр.), болг. чело лоб , сербохорв. чѐло, словен. čẹlo, чеш., слвц. čеlо, др. чеш.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • hallux — noun (plural halluces) Etymology: New Latin, from Latin hallus, hallux Date: 1831 the innermost digit (as the big toe) of a hind or lower limb …   New Collegiate Dictionary

  • Cotton — For other uses, see Cotton (disambiguation). Cotton Hi …   Wikipedia

  • Halstenbek — Wappen Deutschlandkarte …   Deutsch Wikipedia

  • Analog Science Fiction and Fact — Astounding Stories Analog Pays États Unis Langue Anglais Périodicité mensuel Genre Pulp (magazine), science fiction …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»