Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

hĭlărĭter/la

  • 1 hilariter

    hilariter, Adv. (hilaris, s. Charis. 200, 15), heiter, fröhlich, aufgeräumt, Vulg. sap. 6, 17. Augustin. de civ. dei 5, 26. p. 239, 31 D.2 (auch Variante bei Cornif. rhet. 3, 24 u. 4, 68).

    lateinisch-deutsches > hilariter

  • 2 hilariter

    hilariter, Adv. (hilaris, s. Charis. 200, 15), heiter, fröhlich, aufgeräumt, Vulg. sap. 6, 17. Augustin. de civ. dei 5, 26. p. 239, 31 D.2 (auch Variante bei Cornif. rhet. 3, 24 u. 4, 68).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hilariter

  • 3 hilariter

    hĭlărĭter, adv., v. hilaris fin.

    Lewis & Short latin dictionary > hilariter

  • 4 hilariter

    Vlg, Eccl = hilare

    Латинско-русский словарь > hilariter

  • 5 hilaris

    hĭlăris, e, and hĭlărus, a, um, adj., = hilaros [cf. Sanscr. hlād, rejoice; Gr. chlaros; Engl. glad], cheerful, of good cheer, lively, gay, blithe, merry, jocund, jovial.—Adj. (class.; syn. laetus).
    (α).
    Form hilaris:

    oderunt hilarem tristes tristemque jocosi,

    Hor. Ep. 1, 18, 89; cf.:

    hoc (vultu) tristes, hoc hilares sumus,

    Quint. 11, 3, 72:

    si tristia dicamus hilares,

    id. ib. 67:

    esse vultu hilari atque laeto,

    Cic. Tusc. 1, 42, 100:

    hilari animo esse,

    id. Q. Fr. 2, 13, 1; cf.:

    aliquem hilari ingenio et lepide accipere,

    Plaut. Most. 1, 4, 6:

    ut hunc festum diem Habeamus hilarem,

    id. Poen. 5, 6, 30:

    hilarem hunc sumamus diem,

    Ter. Eun. 4, 5, 5:

    laetum hilaremque diem sentire,

    Juv. 15, 41:

    hilaris fluit (vox),

    Quint. 11, 3, 63:

    oratio (opp. tristis),

    id. 8, 3, 49:

    causae (opp. tristes),

    id. 11, 3, 151:

    adulescentia,

    id. 8, 6, 27:

    id quod dicitur aut est lascivum et hilare aut contumeliosum.... In convictibus lasciva humilibus hilaria omnibus convenient,

    id. 6, 3, 27:

    infernis hilares sine regibus umbrae,

    Juv. 13, 52.—
    (β).
    Form hilarus:

    tristis sit (servus frugi), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant,

    Plaut. Am. 3, 3, 6; cf.:

    credam istuc, si esse te hilarum videro,

    id. As. 5, 1, 10:

    unde ego omnes hilaros, lubentes, laetificantes faciam ut fiant,

    id. Pers. 5, 1, 8:

    fac te hilarum,

    cheer up, Ter. Ad. 4, 7, 38; 5, 3, 56:

    hunc (librum) lege arcano convivis tuis, sed, si me amas hilaris et bene acceptis,

    Cic. Att. 16, 3, 1:

    hilara vita,

    id. Fin. 5, 30, 92:

    hilaro vultu,

    id. Clu. 26, 72; Plin. 7, 19, 18, § 79: fronte hilaro, corde tristi, Caecil. ap. Gell. 15, 9, 1:

    hilara sane Saturnalia,

    Cic. Att. 5, 20, 5; Lucr. 2, 1121.—
    b.
    Comp.:

    fac nos hilaros hilariores opera atque adventu tuo,

    Plaut. Stich. 5, 4, 56:

    tu quidem pol et multo hilarior,

    Ter. Eun. 4, 5, 5:

    hilarioribus oculis quam solitus eras, intuens,

    Cic. Pis. 5, 11:

    attulit a te litteras hilariores,

    id. Att. 7, 25:

    hilarior protinus renidet oratio,

    Quint. 12, 10, 28:

    cutem in facie corrigit coloremque hilariorem facit,

    brighter, fresher, Plin. 23, 8, 75, § 144; cf. id. 36, 7, 11, § 55; 16, 10, 19, § 48.—
    c.
    Sup.:

    homo lepidissime atque hilarissime!

    Plaut. Men. 1, 2, 40:

    conviva,

    id. Mil. 3, 1, 72.—
    II.
    Subst.: hĭlărĭa, ōrum, n., the joyous festival celebrated in honor of Cybele at the vernal equinox, Macr. S. 1, 21:

    hilaribus,

    Vop. Aurel. 1:

    hilariis,

    Lampr. Alex. Sev. 37.— Adv.: hĭlăre (class.), and hĭlărĭter (late Lat.), cheerfully, gayly, joyfully, merrily:

    dicimus aliquem hilare vivere, etc.,

    Cic. Fin. 5, 30, 92; cf.:

    res tristes remisse, severas hilare tractare,

    id. de Or. 3, 8, 30; so,

    hilare,

    id. ib. 2, 71, 290; Afran. ap. Non. 514, 2; Tac. A. 11, 3; Suet. Ner. 34; Gell. 18, 2, 1:

    deinde modo acriter, tum clementer, maeste, hilare in omnes partes commutabimus,

    Auct. Her. 3, 14, 24; 4, 55, 68: hilariter, Aug. Civ. Dei, 5, 26; Vulg. Sap. 6, 17; cf. Neue, Formenl. 2, 660.— Comp.:

    si hilarius locuti sunt (opp. in luctu esse),

    Cic. Tusc. 3, 27, 64; Suet. Calig. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > hilaris

  • 6 froh

    froh, I) Frohsinn empfindend oder zeigend: hilarus oder hilaris (heiter gestimmt, frohgelaunt). – laetus (momentan freudig aufgeregt, fröhlich; zu allen Ggstz. tristis, maestus). – über etwas fr. sein, alqā re gaudere (sich freuen) od. laetari (fröhlich sein): froh (d. i. zufrieden) sein, »daß« etc., satis habere (mit folg. Akk. u. Infin.; od. »wenn« etc., si m. folg. Konj.): einer Sache fr. werden, alqā re frui: seines Lebens fr. werden, vivere atque frui animā: der Geizige wird seines Geldes nicht fr., avarus semper eget.Adv.laete: hilare od. hilariter; animo laeto od. hilari.[955] II) was Fröhlichkeit weckt, fröhlich macht, laetus. – iucundus (herzerfreuend, angenehm).

    deutsch-lateinisches > froh

  • 7 Frohsinn

    Frohsinn, hilaritas (Heiterkeit). – iucunditas animi u. bl. iucunditas (fröhliche Stimmung des Gemüts, fröhliche Laune). – voluptas (vergnügter Sinn, Luft). – sich dem Fr. hingeben, iucunditati se dare. frohsinnig, hilarus od. hilaris.Adv.hilare- od. hilariter.

    deutsch-lateinisches > Frohsinn

  • 8 fröhlich

    fröhlich, laetus (freudig aufgeregt). – hilarus. hilaris (heiter gestimmt, froh gelaunt, lustig; beide vom Menschen u. dessen Gemüt; übtr. von Dingen, wie Miene, Gesicht, Tag). – alacer gaudio (durch Freude lebhaft aufgeregt). – alacer (munter, lebhaft, voll Luft zu einem Unternehmen). – fr. mit den Fröhlichen, laetus inter laetos: fr. machen, stimmen, hilarum facere alqm (im allg.); alqm od. alcis animum exhilarare, ad laetitiam excitare (von Dingen). – Adv.laete: hi lare od. hilariter; animo laeto od. hilari.

    deutsch-lateinisches > fröhlich

  • 9 heiter

    heiter, serenus (hell, wolkenlos, v. Himmel u. Wetter; auch bildl., z.B. frons tranquilla et serena). – sudus (nicht feucht, nicht regnerisch, von Luft u. Wetter). – tranquillus (voll innerer Seelenruhe u. Heiterkeit). – laetus. hilaris od. hilarus (freudig, fröhlich, z.B. Mensch, Miene). – alacer (heiter gestimmt, aufgeräumt, v. Gemüt u. Menschen), – urbanus (artig, z.B. iocus). – amoenus (lachend, anmutig, von Gegenden etc.; auch vom Leben, Gespräch etc.). – iucundus (einen freundlichen Eindruck machend, z.B. ein h. Leben, vita luc.: er ließ das Ernste mit dem Heitern wechseln, severa iucundis mutabat). – securus (sorglos, z.B. vita). – h. Himmel, h. Wetter, serenum; serenitas; sudum: bei h. Himmel etc., sereno; serenitate; ubi serenum, sudum est: ruhiges u. h. Wetter, tranquilla serenitas: es wird h. Himmel, h. Wetter, s. »es heitert sich auf« unter »aufheitern«. – jmd. h. machen, alqm hilarum facere (übh.); alqm exhilarare (v. Dingen). – Adv.hilare. hilariter (fröhlich).

    deutsch-lateinisches > heiter

  • 10 hilare

    hĭlărē, adv. joyeusement, gaiement, d'un air content.    - compar. hilarius.    - quo (vineae) laetius atque hilarius pullulent, Col.: pour que la végétation de la vigne soit plus gaie et plus riante.
    * * *
    hĭlărē, adv. joyeusement, gaiement, d'un air content.    - compar. hilarius.    - quo (vineae) laetius atque hilarius pullulent, Col.: pour que la végétation de la vigne soit plus gaie et plus riante.
    * * *
        Hilare, pen. cor. Aduerbium. Quod et hilariter dicitur. Cic. Joyeusement.

    Dictionarium latinogallicum > hilare

  • 11 Весело

    - hilare, hilariter, hilarem in modum; jucunde, laete, laetanter; gaudenter; festive, facete; comiter;

    • тяжелые болезни мешают жить весело - gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur;

    • в деревне жить весело - rura oblectant animos;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Весело

  • 12 maestus

    maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).
    I.
    Lit.:

    quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?

    Plaut. Bacch. 4, 4, 18:

    id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,

    id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:

    cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,

    id. Or. 22, 74:

    maestus ac sordidatus senex,

    id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:

    maestus ac sollicitus,

    Hor. S. 1, 2, 3:

    maestissimus Hector,

    Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:

    maesto et conturbato vultu,

    Auct. Her. 3, 15, 27:

    maesta ac lugentia castra,

    Just. 18, 7:

    maestam attonitamque videre urbem,

    Juv. 11, 199:

    maesta manus,

    Ov. F. 4, 454:

    horrida pro maestis lanietur pluma capillis,

    id. Am. 2, 6, 5:

    comae,

    id. F. 4, 854:

    collum,

    id. Tr. 3, 5, 15:

    timor,

    Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:

    animam maestam teneri,

    Stat. Th. 10. 775.—
    II.
    Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Like tristis, gloomy, severe by nature:

    ille neci maestum mittit Oniten,

    Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):

    tacitā maestissimus irā,

    Val. Fl. 5, 568:

    oratores maesti et inculti,

    gloomy, Tac. Or. 24.—
    B.
    In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:

    vestis,

    a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:

    tubae,

    id. 4 (5), 11, 9:

    funera,

    Ov. F. 6, 660; cf.:

    ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,

    Verg. A. 5, 48:

    a laevā maesta volavit avis,

    the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms.
    * A.
    maestē, with sadness, saaly, sorrowfully:

    maeste, hilariter,

    Auct. Her. 3, 14, 24.—
    * B.
    maestĭter, in a way to indicate sorrow:

    maestiter vestitae,

    Plaut. Rud. 1, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > maestus

  • 13 moestua

    maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).
    I.
    Lit.:

    quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?

    Plaut. Bacch. 4, 4, 18:

    id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,

    id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:

    cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,

    id. Or. 22, 74:

    maestus ac sordidatus senex,

    id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:

    maestus ac sollicitus,

    Hor. S. 1, 2, 3:

    maestissimus Hector,

    Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:

    maesto et conturbato vultu,

    Auct. Her. 3, 15, 27:

    maesta ac lugentia castra,

    Just. 18, 7:

    maestam attonitamque videre urbem,

    Juv. 11, 199:

    maesta manus,

    Ov. F. 4, 454:

    horrida pro maestis lanietur pluma capillis,

    id. Am. 2, 6, 5:

    comae,

    id. F. 4, 854:

    collum,

    id. Tr. 3, 5, 15:

    timor,

    Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:

    animam maestam teneri,

    Stat. Th. 10. 775.—
    II.
    Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Like tristis, gloomy, severe by nature:

    ille neci maestum mittit Oniten,

    Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):

    tacitā maestissimus irā,

    Val. Fl. 5, 568:

    oratores maesti et inculti,

    gloomy, Tac. Or. 24.—
    B.
    In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:

    vestis,

    a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:

    tubae,

    id. 4 (5), 11, 9:

    funera,

    Ov. F. 6, 660; cf.:

    ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,

    Verg. A. 5, 48:

    a laevā maesta volavit avis,

    the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms.
    * A.
    maestē, with sadness, saaly, sorrowfully:

    maeste, hilariter,

    Auct. Her. 3, 14, 24.—
    * B.
    maestĭter, in a way to indicate sorrow:

    maestiter vestitae,

    Plaut. Rud. 1, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > moestua

  • 14 JOYFULLY

    [ADV]
    LAETE
    HILARE
    HILARITER

    English-Latin dictionary > JOYFULLY

См. также в других словарях:

  • Grammatik des Lateinischen — Die lateinische Sprache lässt sich dem italischen Zweig des Indogermanischen zuordnen und ihre Grammatik zeigt viele Ähnlichkeiten mit modernen und historischen Sprachen dieser Familie. Sie ist darüber hinaus die Grundlage der romanischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Lateinische Deklination — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • Lateinische Deklinationen — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • Lateinische Grammatik — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • O-Deklination — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • Participium Perfectum Passivum — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • U-Deklination — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… …   Deutsch Wikipedia

  • Drogo of Metz — Decorated initial T from Drogo s personal sacramentary. Drogo (June 17, 801 – December 8, 855), also known as Dreux or Drogon, was an illegitimate son of Frankish emperor Charlemagne by the concubine Regina. As one of the few children to outlive… …   Wikipedia

  • Anthony Allen — (died 11 April 1754), an English lawyer and antiquary, was born at Great Hadham in Hertfordshire, about the end of the seventeenth century. He went to King s College, Cambridge, and took his bachelor s degree in 1707, and his master s in 1711. He …   Wikipedia

  • Choir of Leeds Parish Church — The Choir of Leeds Parish Church was founded by Vicar Richard Fawcett probably as early as 1815, and was certainly in existence by 1818 (from which year there is accounting evidence for choristers laundry). The Choir of Leeds Parish Church Boys… …   Wikipedia

  • Liste der Mitgliedsvereine des KV — …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»