Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

hēluo

  • 1 heluo

    hellŭo ( hēluo), ōnis, m., a gormandizer, glutton, squanderer:

    fraus, helluo, Ganeo!

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    ille gurges atque helluo, natus abdomini suo,

    Cic. Pis. 17, 41:

    impurus,

    id. Agr. 1, 1, 2:

    me ipsum ut contempsit helluo patriae!

    id. Sest. 11, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > heluo

  • 2 helluō (hēluō)

       helluō (hēluō) ōnis, m    a gormandizer, glutton, squanderer, T.: patrimoni.

    Latin-English dictionary > helluō (hēluō)

  • 3 hēluātiō, hēluō, hēluor

       hēluātiō, hēluō, hēluor    see hellu-.

    Latin-English dictionary > hēluātiō, hēluō, hēluor

  • 4 abdomen

    abdŏmĕn, ĭnis, n. [etym. uncertain; perh. for adipomen, from adeps, or perh. from abdo, to conceal, cover], the fat lower part of the belly, the paunch, abdomen, lapara.
    I.
    Lit., of men and animals: abdomina thynni, Lucil. ap. Non. 35, 22; so Plaut. Curc. 2, 3, 44; Cels. 4, 1 fin.; Plin. 8, 51, 77 fin.; 11, 37, 84 fin.; Juv. 4, 107; Aus. Idyll. 10, 104. —
    II.
    Meton. for gluttony, sensuality:

    ille heluo natus abdomini suo, non laudi,

    Cic. Pis. 17, 41; so, natus abdomini, Treb. Gall. 17; cf. also Cic. Pis. 27, 66; id. Sest. 51, 110. —With respect to carnal lust:

    jamdudum gestit moecho hoc abdomen adimere,

    Plaut. Mil. 5, 5;

    but opp. to lechery (libido): alius libidine insanit, alius abdomini servit,

    Sen. Ben. 7, 26, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > abdomen

  • 5 concinnus

    con-cinnus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Non. p. 43, 21, and p. 59, 30, from cinnus], fitly, skilfully put together or joined, well adjusted, beautiful (class.; esp. freq. in Cic. of discourse).
    I.
    Object.
    A.
    Prop.:

    sat edepol concinna est (virgo) facie,

    Plaut. Pers. 4, 3, 77:

    Samos ( = venusta, elegans),

    pretty, Hor. Ep. 1, 11, 2:

    tectorium,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1: helicis folia angulosa et concinniora (for euruthmotera, in Theophr. H. P. 3, 18), Plin. 16, 34, 62, § 148:

    heluo,

    elegant, Cic. Pis. 10, 22.—
    B.
    Trop., of discourse, beautiful, elegant, polishcd, neat, striking, etc.:

    (oratio) concinna, distincta, ornata, festiva, etc.,

    Cic. de Or. 3, 25, 100:

    sententiae non tam graves et severae quam concinnae et venustae,

    id. Brut. 95, 325; cf.:

    concinnae sententiae (opp. probabiles),

    id. Or. 19, 65; and:

    concinnae acutaeque sententiae,

    id. Brut. 78, 272:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 1, 74:

    sermo,

    id. S. 1, 10, 23:

    reditus ad rem aptus et concinnus,

    Cic. de Or. 3, 53, 203:

    transgressio verborum, id est hyperbaton,

    Quint. 9, 3, 91.—
    2.
    Transf. to the person:

    alii in eādem jejunitate concinniores, id est, faceti, florentes etiam et leviter ornati,

    Cic. Or. 6, 20; Nep. Epam. 5, 1:

    concinnus et elegans Aristo,

    Cic. Fin. 5, 5, 13; cf.

    also of the painter Nicophanes: elegans et concinnus (pictor),

    Plin. 35, 10, 36, § 111. —
    II.
    Subject. ( = commodus, II.): concinnus alicui, suited to, fit, appropriate for; of persons, suiting one's self to, courteous, pleasing, etc. (rare): viris Venus ut concinnior esset, * Lucr. 4, 1276:

    concinnus amicis,

    Hor. S. 1, 3, 50.—
    * B.
    Concinnum est = commodum est:

    age, age, ut tibi maxime concinnum est,

    it is pleasing, agreeable, Plaut. Mil. 4, 2, 33.— Adv.
    1.
    In the form concinnē, fitly, beautifully:

    concinne et lepide vestita,

    Plaut. Ep. 2, 2, 38. —Of discourse, elegantly, neatly, etc., Cic. de Or. 2, 19, 81; id. N. D. 2, 27, 69; id. Rosc. Com. 16, 49.— Comp.:

    eloqui,

    Aus. Grat. Act. ad Gratian. 8: saliunt aquae, Fronto de Orat. 1, p. 242 Mai.— Sup. of the adj. and adv. apparently not in use.—
    2.
    In the form concinnĭter, Gell. 18, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > concinnus

  • 6 Fraus

    1.
    fraus, fraudis ( gen. plur. fraudium, Cic. Off. 3, 18, 75; id. Pis. 19, 44; Dig. 9, 2, 23, § 4 al.:

    fraudum,

    Tac. A. 6, 21; Gell. 14, 2, 6; Claud. Laud. Stil. 2, 214; archaic form dat. sing. frudi, Lucr. 6, 187 Lachm.; cf. acc. frudem, id. 2, 187; acc. to Cod. Quadrat.; nom. plur. frudes, Naev. B. Pun. 1, 1), f. [perh. root dhru-, bend, injure; Sanscr. dhru-ti, deception; cf. Gr. titrôskô, wound, thrauô, break, and Lat. frustum, frustra, Corss. Ausspr. 1, 150; Curt. Gr. Etym. p. 222], a cheating, deceit, imposition, fraud (class. in sing. and plur.; syn.: dolus, fallacia, calliditas, etc.).
    I.
    Lit.:

    cum duobus modis, id est aut vi aut fraude fiat injuria, fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur: utrumque homini alienissimum, sed fraus odio digna majore,

    Cic. Off. 1, 13 fin.:

    nonne ab imis unguibus usque ad verticem summum ex fraude, fallaciis, mendaciis constare totus videtur?

    id. Rosc. Com. 7, 20:

    fraus fidem in parvis sibi praestruit, ut, cum operae pretium sit, cum mercede magna fallat,

    Liv. 28, 42:

    hostes sine fide tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerunt,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    fraude ac dolo aggressus est (urbem),

    Liv. 1, 53, 4:

    per summam fraudem et malitiam,

    Cic. Quint. 18, 56:

    in fraudem obsequio impelli,

    id. Lael. 24, 89:

    metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,

    Plaut. As. 2, 2, 20:

    fraudis, sceleris, parricidii, perjurii plenus,

    id. Rud. 3, 2, 37:

    Litavici fraude perspecta,

    Caes. B. G. 7, 40, 6:

    legi fraudem facere,

    i. e. to circumvent, evade, Plaut. Mil. 2, 2, 9; cf.: contra legem facit, qui id facit, quod lex prohibet;

    in fraudem vero legis, qui salvis verbis legis sententiam ejus circumvenit. Fraus enim legi fit, ubi, quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit, etc.,

    Dig. 1, 3, 29 and 30:

    quod emancipando filium fraudem legi fecisset,

    Liv. 7, 16 fin.:

    facio fraudem senatusconsulto,

    Cic. Att. 4, 12:

    inventum deverticulum est in fraude earum (legum), gallinaceos quoque pascendi,

    Plin. 10, 50, 71, § 140:

    si quid in fraudem creditorum factum sit,

    Dig. 42, 8, 6, § 8 al.:

    sese dedere sine fraude constituunt,

    without deception, honorably, Caes. B. C. 2, 22, 1:

    sine fraude Punicum emittere praesidium,

    Liv. 24, 47, 8 (in another sense under II. C. 2.):

    audax Iapeti genus (Prometheus) Ignem fraude malā gentibus intulit,

    Hor. C. 1, 3, 28:

    aliter enim ad sororis filios quam concordiae fraude pervenire non poterat,

    by the deceitful pretence of unanimity, Just. 24, 2:

    bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur,

    Liv. 41, 23.—In plur.:

    exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae,

    deceptions, Cic. Clu. 36, 101:

    qui fons est fraudium, maleficiorum, scelerum omnium,

    id. Off. 3, 18, 75:

    noctem peccatis et fraudibus objice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    (Europe) scatentem Beluis pontum mediasque fraudes Palluit audax,

    id. C. 3, 27, 28.
    II.
    Transf.
    A.
    Concr., of persons as a term of reproach, a cheater, deceiver, a cheat (ante-class and rare):

    fur, fugitive, fraus populi, Fraudulente,

    Plaut. Ps. 1, 3, 131:

    gerro, iners, fraus, heluo, ganeo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10.—
    B.
    In gen., a bad action, offence, crime (class.):

    otio aptus in fraudem incidi,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32 Brix ad loc.:

    est enim periculum, ne aut neglectis iis (rebus divinis) impia fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,

    Cic. Div. 1, 4 fin.:

    si C. Rabirius fraudem capitalem admisit, quod arma contra L. Saturninum tulit,

    id. Rab. Perd. 9, 26:

    scelus frausque,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    suscepta fraus,

    id. Pis. 18 fin.:

    nocituram postmodo te natis fraudem committere,

    Hor. C. 1, 28, 31.—In plur.:

    re publica violanda fraudes inexpiabiles concipere,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72.—
    C.
    In pass. signif., a being deceived, selfdeception, delusion, error, mistake (class.):

    is me in hanc illexit fraudem,

    Plaut. Mil. 5, 42:

    imperitos in fraudem illicis,

    Ter. And. 5, 4, 8 Ruhnk.; cf.: oculi, supercilia, frons, vultus denique totus... hic in fraudem homines impulit;

    hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,

    Cic. Pis. 1, 1:

    nos in fraudem induimus frustraminis ipsi,

    Lucr. 4, 417:

    quemquam pellicere in fraudem,

    id. 5, 1005:

    jacere in fraudem,

    id. 4, 1206: in fraudem deducere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 4:

    in fraudem incidere,

    Cic. Att. 11, 16, 1; cf.:

    in fraudem in re publica delabi,

    id. de Or. 3, 60, 226:

    ne tibi dent in eo flammarum corpora fraudem,

    Lucr. 2, 187:

    ne tibi sit frudi, quod nos inferne videmus, etc.,

    id. 6, 187:

    quem (Euryalum) jam manus omnis Fraude loci et noctis... oppressum rapit,

    deception as to, ignorance of, Verg. A. 9, 397.—
    2.
    Injury, detriment, damage.
    (α).
    Prop., produced by deception or ignorance: aliud fraus est, aliud poena;

    fraus enim sine poena esse potest, poena sine fraude esse non potest. Poena est noxae vindicta, fraus et ipsa noxa dicitur et quasi poenae quaedam praeparatio,

    Dig. 50, 16, 131.—
    (β).
    Injury, hurt, harm, in gen. (in the best prose confined to the phrases, sine fraude and fraudi esse; v. infra):

    tuis nunc cruribus scapulisque fraudem capitalem hinc creas,

    Plaut. Mil. 2, 3, 23:

    id mihi fraudem tulit,

    Cic. Att. 7, 26, 2:

    esse alicui fraudi aut crimini,

    to tend to his injury, id. Mur. 35, 73; cf.:

    quae res nemini umquam fraudi fuit,

    id. Clu. 33, 91; id. Att. 5, 21, 12; id. Phil. 5, 12, 34; 8, 11, 33; id. Rosc. Am. 17, 49:

    latum ad populum est, ne C. Servilio fraudi esset, quod, etc.,

    Liv. 30, 19, 9 al.: sine fraude, or archaic SE (SED) FRAVDE, without injury, without damage, without risk (= sine damno, sine noxa): SI PLVS MINVSVE SECVERVNT SE FRAVDE ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 49;

    v. sine: rex respondit: QVOD SINE FRAVDE MEA POPVLIQVE ROMANI QVIRITIVM FIAT, FACIO,

    Liv. 1, 24, 5:

    ceterae multitudini diem statuit, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere,

    Sall. C. 36, 2; cf. Liv. 26, 12, 5; Hor. C. 2, 19, 20; id. C. S. 41:

    quis deus in fraudem, quae dura potentia nostra Egit?

    Verg. A. 10, 72:

    jam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem,

    id. ib. 11, 708.
    2.
    Fraus, personified, a deity, Cic. N. D. 3, 17, 44. In the service of Mercury, as the god of thieves, Mart. Cap. 1, § 51.

    Lewis & Short latin dictionary > Fraus

  • 7 fraus

    1.
    fraus, fraudis ( gen. plur. fraudium, Cic. Off. 3, 18, 75; id. Pis. 19, 44; Dig. 9, 2, 23, § 4 al.:

    fraudum,

    Tac. A. 6, 21; Gell. 14, 2, 6; Claud. Laud. Stil. 2, 214; archaic form dat. sing. frudi, Lucr. 6, 187 Lachm.; cf. acc. frudem, id. 2, 187; acc. to Cod. Quadrat.; nom. plur. frudes, Naev. B. Pun. 1, 1), f. [perh. root dhru-, bend, injure; Sanscr. dhru-ti, deception; cf. Gr. titrôskô, wound, thrauô, break, and Lat. frustum, frustra, Corss. Ausspr. 1, 150; Curt. Gr. Etym. p. 222], a cheating, deceit, imposition, fraud (class. in sing. and plur.; syn.: dolus, fallacia, calliditas, etc.).
    I.
    Lit.:

    cum duobus modis, id est aut vi aut fraude fiat injuria, fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur: utrumque homini alienissimum, sed fraus odio digna majore,

    Cic. Off. 1, 13 fin.:

    nonne ab imis unguibus usque ad verticem summum ex fraude, fallaciis, mendaciis constare totus videtur?

    id. Rosc. Com. 7, 20:

    fraus fidem in parvis sibi praestruit, ut, cum operae pretium sit, cum mercede magna fallat,

    Liv. 28, 42:

    hostes sine fide tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerunt,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    fraude ac dolo aggressus est (urbem),

    Liv. 1, 53, 4:

    per summam fraudem et malitiam,

    Cic. Quint. 18, 56:

    in fraudem obsequio impelli,

    id. Lael. 24, 89:

    metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,

    Plaut. As. 2, 2, 20:

    fraudis, sceleris, parricidii, perjurii plenus,

    id. Rud. 3, 2, 37:

    Litavici fraude perspecta,

    Caes. B. G. 7, 40, 6:

    legi fraudem facere,

    i. e. to circumvent, evade, Plaut. Mil. 2, 2, 9; cf.: contra legem facit, qui id facit, quod lex prohibet;

    in fraudem vero legis, qui salvis verbis legis sententiam ejus circumvenit. Fraus enim legi fit, ubi, quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit, etc.,

    Dig. 1, 3, 29 and 30:

    quod emancipando filium fraudem legi fecisset,

    Liv. 7, 16 fin.:

    facio fraudem senatusconsulto,

    Cic. Att. 4, 12:

    inventum deverticulum est in fraude earum (legum), gallinaceos quoque pascendi,

    Plin. 10, 50, 71, § 140:

    si quid in fraudem creditorum factum sit,

    Dig. 42, 8, 6, § 8 al.:

    sese dedere sine fraude constituunt,

    without deception, honorably, Caes. B. C. 2, 22, 1:

    sine fraude Punicum emittere praesidium,

    Liv. 24, 47, 8 (in another sense under II. C. 2.):

    audax Iapeti genus (Prometheus) Ignem fraude malā gentibus intulit,

    Hor. C. 1, 3, 28:

    aliter enim ad sororis filios quam concordiae fraude pervenire non poterat,

    by the deceitful pretence of unanimity, Just. 24, 2:

    bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur,

    Liv. 41, 23.—In plur.:

    exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae,

    deceptions, Cic. Clu. 36, 101:

    qui fons est fraudium, maleficiorum, scelerum omnium,

    id. Off. 3, 18, 75:

    noctem peccatis et fraudibus objice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    (Europe) scatentem Beluis pontum mediasque fraudes Palluit audax,

    id. C. 3, 27, 28.
    II.
    Transf.
    A.
    Concr., of persons as a term of reproach, a cheater, deceiver, a cheat (ante-class and rare):

    fur, fugitive, fraus populi, Fraudulente,

    Plaut. Ps. 1, 3, 131:

    gerro, iners, fraus, heluo, ganeo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10.—
    B.
    In gen., a bad action, offence, crime (class.):

    otio aptus in fraudem incidi,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32 Brix ad loc.:

    est enim periculum, ne aut neglectis iis (rebus divinis) impia fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,

    Cic. Div. 1, 4 fin.:

    si C. Rabirius fraudem capitalem admisit, quod arma contra L. Saturninum tulit,

    id. Rab. Perd. 9, 26:

    scelus frausque,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    suscepta fraus,

    id. Pis. 18 fin.:

    nocituram postmodo te natis fraudem committere,

    Hor. C. 1, 28, 31.—In plur.:

    re publica violanda fraudes inexpiabiles concipere,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72.—
    C.
    In pass. signif., a being deceived, selfdeception, delusion, error, mistake (class.):

    is me in hanc illexit fraudem,

    Plaut. Mil. 5, 42:

    imperitos in fraudem illicis,

    Ter. And. 5, 4, 8 Ruhnk.; cf.: oculi, supercilia, frons, vultus denique totus... hic in fraudem homines impulit;

    hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,

    Cic. Pis. 1, 1:

    nos in fraudem induimus frustraminis ipsi,

    Lucr. 4, 417:

    quemquam pellicere in fraudem,

    id. 5, 1005:

    jacere in fraudem,

    id. 4, 1206: in fraudem deducere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 4:

    in fraudem incidere,

    Cic. Att. 11, 16, 1; cf.:

    in fraudem in re publica delabi,

    id. de Or. 3, 60, 226:

    ne tibi dent in eo flammarum corpora fraudem,

    Lucr. 2, 187:

    ne tibi sit frudi, quod nos inferne videmus, etc.,

    id. 6, 187:

    quem (Euryalum) jam manus omnis Fraude loci et noctis... oppressum rapit,

    deception as to, ignorance of, Verg. A. 9, 397.—
    2.
    Injury, detriment, damage.
    (α).
    Prop., produced by deception or ignorance: aliud fraus est, aliud poena;

    fraus enim sine poena esse potest, poena sine fraude esse non potest. Poena est noxae vindicta, fraus et ipsa noxa dicitur et quasi poenae quaedam praeparatio,

    Dig. 50, 16, 131.—
    (β).
    Injury, hurt, harm, in gen. (in the best prose confined to the phrases, sine fraude and fraudi esse; v. infra):

    tuis nunc cruribus scapulisque fraudem capitalem hinc creas,

    Plaut. Mil. 2, 3, 23:

    id mihi fraudem tulit,

    Cic. Att. 7, 26, 2:

    esse alicui fraudi aut crimini,

    to tend to his injury, id. Mur. 35, 73; cf.:

    quae res nemini umquam fraudi fuit,

    id. Clu. 33, 91; id. Att. 5, 21, 12; id. Phil. 5, 12, 34; 8, 11, 33; id. Rosc. Am. 17, 49:

    latum ad populum est, ne C. Servilio fraudi esset, quod, etc.,

    Liv. 30, 19, 9 al.: sine fraude, or archaic SE (SED) FRAVDE, without injury, without damage, without risk (= sine damno, sine noxa): SI PLVS MINVSVE SECVERVNT SE FRAVDE ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 49;

    v. sine: rex respondit: QVOD SINE FRAVDE MEA POPVLIQVE ROMANI QVIRITIVM FIAT, FACIO,

    Liv. 1, 24, 5:

    ceterae multitudini diem statuit, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere,

    Sall. C. 36, 2; cf. Liv. 26, 12, 5; Hor. C. 2, 19, 20; id. C. S. 41:

    quis deus in fraudem, quae dura potentia nostra Egit?

    Verg. A. 10, 72:

    jam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem,

    id. ib. 11, 708.
    2.
    Fraus, personified, a deity, Cic. N. D. 3, 17, 44. In the service of Mercury, as the god of thieves, Mart. Cap. 1, § 51.

    Lewis & Short latin dictionary > fraus

  • 8 ganeo

    gānĕo, ōnis, m. [id.], a glutton, debauchee (syn.:

    nepos, asotus), gerro, iners, fraus, heluo, ganeo, damnosus,

    Ter. Heaut. 5, 4, 11:

    quis parricida, quis ganeo, quis nepos, quis adulter, etc.... inveniri potest, qui, etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7; Varr. ap. Non. 119, 10:

    egentissimus,

    Cic. Sest. 52, 111; Tac. A. 16, 18; Juv. 11, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > ganeo

  • 9 gerro

    gerro, (archaic orthogr.: ‡ cerrones leves et inepti, Paul. ex Fest. v. p. 40 Müll.), ōnis, m. [gerrae], a trifler, idle fellow:

    gerro, iners, fraus, heluo, Ganeo, damnosus!

    Ter. Heaut. 5, 4, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > gerro

  • 10 Gurges

    1.
    gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).
    I.
    Lit. (class.):

    non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,

    Cic. Pis. 33, 81:

    turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,

    Verg. A. 6, 296:

    multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,

    Ov. M. 15, 714:

    alterno procurrens gurgite pontus,

    Verg. A. 11, 624:

    per medios gurgites (opp. vada),

    Liv. 21, 5, 14:

    deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,

    id. 22, 6, 7:

    caenosus,

    the Styx, Juv. 3, 266.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., waters, stream, sea ( poet.):

    fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,

    Verg. A. 11, 913:

    Euboicus,

    Ov. M. 9, 227:

    Carpathius,

    Verg. G. 4, 387:

    Atlanteus,

    Stat. Ach. 1, 223:

    Tusci,

    id. S. 4, 5, 4:

    gurgite ab alto,

    Verg. A. 6, 310; 7, 704:

    Herculeus,

    i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—
    B.
    Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:

    qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:

    divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,

    id. Sest. 43, 93:

    gurges ac vorago patrimonii,

    id. ib. 52, 111; cf.:

    ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,

    id. Pis. 17, 41:

    Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,

    Plin. 10, 48, 68, § 133.
    2.
    Gurges, ĭtis, m., a surname.
    I.
    Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—
    II.
    Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—
    III.
    C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > Gurges

  • 11 gurges

    1.
    gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).
    I.
    Lit. (class.):

    non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,

    Cic. Pis. 33, 81:

    turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,

    Verg. A. 6, 296:

    multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,

    Ov. M. 15, 714:

    alterno procurrens gurgite pontus,

    Verg. A. 11, 624:

    per medios gurgites (opp. vada),

    Liv. 21, 5, 14:

    deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,

    id. 22, 6, 7:

    caenosus,

    the Styx, Juv. 3, 266.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., waters, stream, sea ( poet.):

    fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,

    Verg. A. 11, 913:

    Euboicus,

    Ov. M. 9, 227:

    Carpathius,

    Verg. G. 4, 387:

    Atlanteus,

    Stat. Ach. 1, 223:

    Tusci,

    id. S. 4, 5, 4:

    gurgite ab alto,

    Verg. A. 6, 310; 7, 704:

    Herculeus,

    i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—
    B.
    Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:

    qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:

    divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,

    id. Sest. 43, 93:

    gurges ac vorago patrimonii,

    id. ib. 52, 111; cf.:

    ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,

    id. Pis. 17, 41:

    Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,

    Plin. 10, 48, 68, § 133.
    2.
    Gurges, ĭtis, m., a surname.
    I.
    Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—
    II.
    Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—
    III.
    C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > gurges

  • 12 helluo

    hellŭo ( hēluo), ōnis, m., a gormandizer, glutton, squanderer:

    fraus, helluo, Ganeo!

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    ille gurges atque helluo, natus abdomini suo,

    Cic. Pis. 17, 41:

    impurus,

    id. Agr. 1, 1, 2:

    me ipsum ut contempsit helluo patriae!

    id. Sest. 11, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > helluo

  • 13 heluatio

    hēluātio, hēluo, etc., v. helluatio, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > heluatio

См. также в других словарях:

  • Immaterielles Kulturerbe Chinas — Die Liste des Immateriellen Kulturerbes der Volksrepublik China (chin. 中國國家級非物質文化遺產 / 中国国家级非物质文化遗产, Zhōngguó guójiājí fēiwùzhì wénhuà yíchǎn, engl. China Intangible Cultural Heritage) führt alle Elemente des chinesischen Brauchtums auf, die vom… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste des immateriellen Kulturerbes Chinas — Die Liste des Immateriellen Kulturerbes der Volksrepublik China (chin. 中國國家級非物質文化遺產 / 中国国家级非物质文化遗产, Zhōngguó guójiājí fēiwùzhì wénhuà yíchǎn, engl. China Intangible Cultural Heritage) führt alle Elemente des chinesischen Brauchtums auf, die vom… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste des immateriellen Kulturerbes der Volksrepublik China — Die Liste des Immateriellen Kulturerbes der Volksrepublik China (chinesisch 中國國家級非物質文化遺產 / 中国国家级非物质文化遗产 Zhōngguó guójiājí fēiwùzhì wénhuà yíchǎn, engl. China Intangible Cultural Heritage) führt alle Elemente des chinesischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Mawangdui Silk Texts — The Mawangdui Silk Texts (Chinese: 馬王堆帛書; pinyin: Mǎwángduī Bóshū) are texts of Chinese philosophical and medical works written on silk and found at Mawangdui in China in 1973. They include some of the earliest attested manuscripts of existing… …   Wikipedia

  • Textos de seda Mawangdui — Saltar a navegación, búsqueda LosTextos de seda Mawangdui (chino: 馬王堆帛書, pinyin: Mǎwángduī Bóshū ) son textos de literatura, filosofía, trabajos médicos y astronómicos escritos en seda que fueron desenterrados en Mawangdui en China en 1973.… …   Wikipedia Español

  • Textos de Mawangdui — Tao escrito en seda desde Mawangdui. Los Textos de seda de Mawangdui (chino: 馬王堆帛書, pinyin: Mǎwángduī Bóshū ) son textos, escritos en seda, sobre literatura, filosofía, trabajos médicos y astronómicos desenterrados en Mawangdui (China) en… …   Wikipedia Español

  • Julia (daughter of Drusus the Younger) — Roman imperial dynasties Julio Claudian dynasty Chronology Augustus 27 BC – 14 AD Tiberius …   Wikipedia

  • Jin Midi — or Kim Iljae (134 BC 86 BC) (Traditional Chinese: 金日磾/Hangul: 김일제/Revised Romanization: Kim Iljae), courtesy name Wengshu (翁叔), formally Marquess Jing of Du (秺敬侯), was a prominent official of the Chinese dynasty Han Dynasty of Xiongnu ethnicity.… …   Wikipedia

  • Heroes of Jin Yong — Infobox VG title = Heroes of Jin Yong caption = developer = Heluo Studio publisher = Soft World designer = series = engine = released = 1996 genre = Role playing game modes = Single player ratings = platforms = MS DOS media = input = Keyboard… …   Wikipedia

  • bauffreur — Bauffreur, Heluo …   Thresor de la langue françoyse

  • consumer — Consumer, et user, Absumere, Consumere, Prodigere. Consumer tout à fait, Abuti. Consumer les biens d autruy, Comedere aliquem. Consumer en frottant, Atterere. Le soing me consume et gaste, Coquit me cura. Consumer et user à force de frotter,… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»