-
1 gwałtu!
карау́л! -
2 nie ma gwałtu
не к спе́ху -
3 gwałt
сущ.• жестокость• изнасилование• насилие• рапс• сила• стремительность* * *1) (zgwałcenie) изнасилование2) (przemoc) насилие3) (pośpiech) спех4) (zgiełk) гвалт* * *♂, Р. \gwałtu 1. насилие ň; произвол, беззаконие ň;dokonać (dopuścić się) \gwałtu na kimś изнасиловать кого-л.; 2. разг. неразбериха ž, шум; суматоха ž; narobić \gwałtu o coś поднять шум из-за чего-л.; 3. в знач, нареч. \gwałtem a) (przemocą) насильно;\gwałtет odebrać насильно (силой) отнять;
б) (koniecznie) обязательно, непременно; в) (natychmiast) немедленно;● na \gwałt а) поспешно, немедленно;
б) (koniecznie) обязательно;\gwałtul караул!;
nie ma \gwałtu не к спеху+2. tumult, hałas, harmider
* * *м, Р gwałtu1) наси́лие n; произво́л, беззако́ние ndokonać (dopuścić się) gwałtu na kimś — изнаси́ловать кого́-л.
2) разг. неразбери́ха ż, шум; сумато́ха żnarobić gwałtu o coś — подня́ть шум из-за чего́-л.
3) в знач. нареч. gwałtemа) ( przemocą) наси́льноgwałtem odebrać — наси́льно (си́лой) отня́ть
б) ( koniecznie) обяза́тельно, непреме́ннов) ( natychmiast) неме́дленно•- na gwałt- gwałtu!
- nie ma gwałtuSyn:
См. также в других словарях:
gwałt — m IV, D. u, Ms. gwałtłcie; lm M. y 1. «przemoc, bezprawie popełnione z użyciem siły fizycznej lub moralnej» Dokonać gwałtu. Popełnić gwałt. Zadać komuś gwałt. 2. «zmuszenie kobiety siłą do stosunku płciowego; zgwałcenie» Wyrok za gwałt na… … Słownik języka polskiego
gwałt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gwałtłcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyn bezprawny popełniony z użyciem siły fizycznej lub przemocy psychicznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwałty i rabunek na wojnie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Budka Suflera — 2005 год … Википедия
postawić — 1. Postawić gdzieś stopę, nogę (pierwszy raz) «być gdzieś, znaleźć się gdzieś (po raz pierwszy)»: (...) człowiek po raz pierwszy w dziejach ludzkości miał zamiar postawić stopę na Księżycu. C. Kuriata, Spowiedź. Niemal od pierwszej chwili, gdy… … Słownik frazeologiczny
gandyzm — m IV, D. u, Ms. gandyzmzmie, blm «system poglądów społeczno etycznych i program walki politycznej o niepodległość Indii, sformułowany przez M. K. Gandhiego (1869 1948), przywódcę politycznego i duchowego Indii, który zawarł w nim postulat walki… … Słownik języka polskiego
gwałciciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek dopuszczający się gwałtu, popełniający bezprawie» Gwałciciel i morderca kobiet. Gwałciciel prawa … Słownik języka polskiego
gwałcić — ndk VIa, gwałcićcę, gwałcićcisz, gwałć, gwałcićcił, gwałcićcili, gwałcićcony 1. «dopuszczać się gwałtu, bezprawia; naruszać, łamać» Gwałcić prawo. Gwałcić uczucia. 2. «zmuszać kobietę siłą do stosunku płciowego» Gwałcić dziewczynę … Słownik języka polskiego
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
pogwałcić — dk VIa, pogwałcićcę, pogwałcićcisz, pogwałcićgwałć, pogwałcićcił, pogwałcićcony pogwałcać ndk I, pogwałcićam, pogwałcićasz, pogwałcićają, pogwałcićaj, pogwałcićał, pogwałcićany «dopuścić się na czymś gwałtu, bezprawia, zadać czemuś gwałt»… … Słownik języka polskiego
rabunek — m III, D. rabuneknku, N. rabuneknkiem; lm M. rabuneknki 1. «bezprawne zabieranie siłą cudzej własności; rabowanie, grabież; kradzież dokonana przy użyciu przemocy lub groźby użycia gwałtu na danej osobie; rozbój» Zuchwały rabunek. Ubezpieczenie… … Słownik języka polskiego
rety — pot. «wykrzyknik wyrażający silne uczucia, np. zaskoczenie» Gwałtu, rety! Co się dzieje?! O rety! Ale leje! ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
