Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

gush

  • 1 fossa, spÿtast

    Íslensk-ensk orðabók > fossa, spÿtast

  • 2 gusa, buna

    Íslensk-ensk orðabók > gusa, buna

  • 3 BYSJA

    (busti), v. to gush (busti blóð á brímis eggjar).
    * * *
    [Dan. buse; Swed. busa = to gush], to gush, a defect, verb, occurs only twice or thrice, viz. in pres. sing. býss, Ó. H. (in a verse), busti (pret. sing.), gushed, of blood, Hkv. 2.8; of tears, Edda (append.) 217: the infin. never occurs, and the word is never used in prose.

    Íslensk-ensk orðabók > BYSJA

  • 4 GJÓSA

    (gýs; gaus, gusum; gosinn), v. to gush, burst out (þar gaus upp stundum, eldr; blóðit gaus ór sárinu).
    * * *
    pret. gauss, mod. gaus, pl. gusu; pres. gýss, mod. gýs; pret. subj. gysi; part. gosinn: [a Scandin. word not found in Saxon nor Germ., cp. Engl. gush]:—to gush, break out, of a furnace, volcano, or the like; þar gauss upp stundum eldr, Nj. 204; hann sá eld mikinn g. upp, Grett. 96; gauss ór honum spýja ( a vomit) mikil, Eg. 216; froða gaus ór kjapti þeim, Fas. i. 425; svá sem þar gjósi upp svartr reykr, Sks. 203; gaus upp grátr, Róm. 234.

    Íslensk-ensk orðabók > GJÓSA

  • 5 BOGI

    * * *
    m.
    1) bow; skjóta af boga, to shoot with a bow (cf. álmbogi, handbogi, hornbogi, lásbogi, ýbogi);
    2) arch (of a bridge), vault; fig., bera mál ór boga, to disentangle a case;
    3) gush, jet (cf. blóðbogi).
    * * *
    a, m. [A. S. boga; Engl. bow; Germ. bogen]
    1. a bow, Nj. several times; skjóta af boga, 29, 96; benda b., Fas. ii. 88, Landn. 288, Fms. ii. 321, iii. 228; álm-bogi, hand-bogi, lás-bogi, ý-bogi, q. v.
    2. metaph. an arch, vault, Sks. 116: the rainbow, Stj. 62: metaph., bera mál ór boga, to disentangle a case, Sks. 654; himin-bogi, the sky; blóð-bogi, a gush of blood; regn-bogi, a rainbow; öln-bogi, an elbow.
    3. a spurt as from a fountain or a vein; þá stóð bogi úr kaleikinum, Bs. i. 321; blóð-bogi.
    COMPDS: bogadreginn, bogaháls, bogalist, bogamynd, bogaskot, bogastrengr, bogavápn.

    Íslensk-ensk orðabók > BOGI

  • 6 DYNJA

    (dyn, dunda, dunit), v.
    1) to boom, resound (fram reið Óðinn, foldvegr dundi);
    2) to gush, shower, pour;
    blóð dynr ór sárum es, blood gushes out of his wounds;
    dundi ákaft regn ór lopti, the rain poured down in streams;
    dundu á þá (or þeim) vápnin, spjótin, the weapons (spears) showered upon them.
    * * *
    dundi; pres. dyn, dunið; [cp. A. S. dynnan; Engl. din; the Icel. word is irregular in regard to the interchange of consonants; for the Lat. tonare, Engl. thunder, Germ. donner would properly answer to Icel. þynja, a word which does not exist]:—to gush, shower, pour, of rain, with the additional notion of sound; dundi ákaft regn ór lopti, Stj. 594. 1 Kings xviii. 45; of blood, blóð er dundi or sárum Drottins, 656 A. I. 31, Pass. 23. 3: dundi þá blóðit um hann allan, Nj. 176: of air quivering and earth quaking, Haustl. 14. Vtkv. 3: of rain and storm, steypi-dögg görði, ok vatnsflóðið kom, og vindar blésu og dundu á húsinu, Matth. vii. 25, 27; dynjandi logi, Ýt. 6, Mar.
    2. metaph. to pour, shower, like hail; Otkell lætr þegar d. stefnuna, O. let the summons shower down, Nj. 176: of weapons, dundu á þá vápnin, the weapons showered upon them, Fms. viii. 126; spjótin dundu á þeim, xi. 334: the phrase, dynja á, of misfortune; eigi var mér ván, at skjótara mundi á dynja, vii. 125; hvat sem á dynr, whatever so happens.
    3. metaph. also of men, to pour on or march in a body with a din; dundu jarlar undan, Lex. Poët.; dynja í böð, to march to battle, Sighvat; dynja þeir þá fram á þingit, Lv. 31; konungs menn dynja þegar á hæla þeim. Al. 11.

    Íslensk-ensk orðabók > DYNJA

  • 7 gusa

    * * *
    1.
    að, [gjósa], to gush, spirt out.
    2.
    u, f. a spirt: blóð-gusa, a gush of blood; vatns-g., a spirt of water,

    Íslensk-ensk orðabók > gusa

  • 8 ÞEYSA

    (-ta, tr), v.
    1) to spirt out, gush forth (þeysti E. upp ór sér spýju mikla);
    2) to make rush on (þá þeysti hann líð sitt at þeim fram); þeysa reiðina, to ride at a gallop; with dat. (þeysa út úvígum her ór borginni); absol., þeir þeystu þá sem harðast at þeim, they rushed violently on them;
    3) refl., þeysast, to dash, rush on (þá þeystist eptir allr múgrinn).
    * * *
    t, [answering þjósa, þaus may be suggested, but is lost, cp. þausnir and þysja, þyss]:—to make to spirt out, gush forth; þeysti Egill upp ór sér spýju mikla, Eg. 553; þeysa vörru, to stir the water, in rowing, Hornklofi.
    II. to make rush forth, to storm, of warfare; þá þeysti hann lið sitt at þeim fram, Fms. viii. 376; þeysa allan her til borgarinnar, Stj.; þá þeysir hann herinn út af sínu ríki, Þiðr. 160; þeysa reiðina, to ride at a gallop, Róm. 287; Mauri þeysa áreiðina, of an attack of horsemen, 314; síðan þeysa þeir herinn allan upp með Rín, Karl. 390, Fms. vi. (in a verse); þeysa flota at e-m, Ht.: with dat., þeysa út óvígum her ór borginni, Þiðr. 28; þeir þeystu þá sem harðast at þeim, rushed on them, Fms. viii. 417, Barl. 53, Th. 78.
    2. absol. þeysa, to ride furiously.
    III. reflex. to rush on; þeystisk of bekki, of a river, Am. 25; þá þeystisk eptir allr múgrinn, Fms. viii. 201; er eigi þeystisk allr senn þessi múgr á oss, 415.
    2. = part., vera auð-þeystr, to be easy to stir, Stor.: fólk-þeysandi, gunn-þeysandi, a stormer, a warrior, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞEYSA

  • 9 blóð-bogi

    a, m. a gush of blood, Nj. 210, Fms. vi. 419, Sd. 178.

    Íslensk-ensk orðabók > blóð-bogi

  • 10 blóð-fors

    m. a gush of blood, Nj. 244.

    Íslensk-ensk orðabók > blóð-fors

  • 11 buna

    * * *
    að, to gush out, of blood, water-spring, etc.

    Íslensk-ensk orðabók > buna

  • 12 eld-gos

    n. ‘fire-gush,’ a volcanic eruption.

    Íslensk-ensk orðabók > eld-gos

  • 13 FYRSA

    t, [fors], to gush, stream in torrents, Stj. 414.

    Íslensk-ensk orðabók > FYRSA

  • 14 GEYSA

    (-ta, -tr), v. to send out with violence (hann lætr g. eld ok járn); usually refl. to dash or rush furiously (þá geysist hafit á löndin; múgrinn geystist inn á skipin).
    * * *
    t, [from gjósa, q. v., and different to geisa]:—to rush furiously, gush, = Lat. grassari, of fire, the sea, etc.; hann lætr g. eld ok járn, Fms. xi. 42:—usually dep., geysask vötn at þeim með forsfalli, Ó. H. 164; þá geysisk hafit á löndin, Edda 41; geystisk at því allr lands-múgr, Ó. H. 34; múgrinn flotans geystisk inn á stórskipin, Fms. viii. 227: part. geystr, gushing, rushing forth, Nj. 247, Fms. vii. 326, Fb. i. 253: metaph. enraged, Fms. vii. 230, viii. 202, Hkr. ii. 356: big, enormous, Fms. vii. 99:—neut. geyst, as adv. furiously, violently, i. 165, Finnb. 352.

    Íslensk-ensk orðabók > GEYSA

  • 15 gjós-æðr

    f. a ‘gush-vein,’ an artery, Sturl. iii. 97.

    Íslensk-ensk orðabók > gjós-æðr

  • 16 ími-gustr

    or ímu-gustr, m. ‘giants’-gush:’ disgust, in the metaph. phrase, hafa ímigust á e-u, to feel dislike, abhorrence for a thing.

    Íslensk-ensk orðabók > ími-gustr

  • 17 kali

    a, m. a cold gush: metaph. coldness, unkindness.

    Íslensk-ensk orðabók > kali

  • 18 skvettr

    m. a gush of water poured out.

    Íslensk-ensk orðabók > skvettr

  • 19 SNARA

    * * *
    I)
    (að), v.
    1) to turn quickly, twist, wring; K. snarar skjöldinn svá fast, at spjótit brotnaði, K. twists the shield so smartly that the spear broke; hann snarar af honum höfuðit, he wrings off his head;
    2) to translate (s. bók upp í norrœnu);
    3) s. atgönguna, to push or press the attack;
    4) to throw, fling, with dat. (Þ. snaraði hallinum ok broddinum);
    5) to make a quick turn, step quickly (hón snarar þegarinn hjá honum);
    6) refl., snarast, to turn oneself (pass) quickly (hann snarast fram hjá þeim); S. snarast þá út ór stofunni, then S. hastens out of the room; s. við e-m, to turn quickly towards one (M. snaraðist við honum ok mæIti); s. í karlföt, to dress in man’s clothes.
    f.
    1) snare; leggja snörur fyrir e-n, to lay or spread snares for one;
    2) halter (gáIginn var reistr ok snaran þar við fest).
    * * *
    að, [Engl. to snare], to turn quickly, twist, wring; hann snaraði skjöldinn, Nj. 43, 262, Valla L. 213; hann snarar ( wrings) af honum höfuðit, Finnb. 228; Bárðr snaraði glóvana sundr milli handa sér, Fms. ii. 148; strengr var snaraðr at fótum þeim. i. 179; hann snaraði, svá at fætr vissu upp, Eg. 508; Hrappr tekr báðum höndum um fal spjótsins, ok snarar af út, Ld. 98; snaraði hann hárit um hönd sér, Landn. 152; snaraði hann at sér klæði, Fms. iii. 77; snaraði Þorkell höttinn at höfði honum, Landn. 146; snaraðr ok snúinn, wrung and twisted, Bs. i. 560: to translate a book, snara bók upp í Norrænu, Stj. 1, 40; hér byrjar sögu OÓlafs konungs er Bergr ábóti snaraði, H. E. i. 591.
    2. to throw, fling; hann snaraði hallinum ok broddinum, Fms. iii. 193; þá var snarat út ór hólnum einum krókstaf, 176; snaraða ek síðan í lopt upp, Pr. 411; snarandi í lopt upp, of water, bubbling up. Mar.
    3. [A. S. snyrian], to make a quick turn, step out quick; hón snarar þegar inn hjá honum, Nj. 153; þeir snara þegar á þingit, Fms. xi. 85; eitt skip snarar fram hjá hólminum, Mar.; hann snaraði þá inn í stofuna, Fms. vi. 33; þessi maðr snaraði fram fyrir konung, 66.
    II. reflex. to turn oneself quickly; nema þar snarisk stærri menn í bragð, Fms. vi. 254; hann snarask (= snarar) fram hjá þeim, Háv. 52; Skjálgr snarask þá út ór stofunni, Fms. iv. 263; snörumk ór sem skjótask, ok göngum til skripta, Hom. 71; snaraðisk öxin ofan á herðarnar, the axe rebounded, Fms. vii. 325; þau vötn er snarask í lopt upp, that bubble up or gush into the air, Rb. 354.
    2. snarask í karlföt, to dress in man’s clothes, Ld. 276.

    Íslensk-ensk orðabók > SNARA

  • 20 súgandi

    a, m. a gush of wind: a nickname, whence Súgandisfjörðr, a local name, Landn.

    Íslensk-ensk orðabók > súgandi

См. также в других словарях:

  • gush — gush·er; gush·et; gush·i·ly; gush·i·ness; gush·ing·ly; in·gush; sya·gush; gush; …   English syllables

  • Gush — Pays d’origine   …   Wikipédia en Français

  • Gush — was a free cross platform instant messaging client supporting the Jabber protocol. Gush used Adobe Flash as its programming framework. It was designed to emulate a desktop interface and, besides its traditional instant messaging functionality,… …   Wikipedia

  • gush´i|ly — gush|y «GUHSH ee», adjective, gush|i|er, gush|i|est. showing too much silly feeling; effusive; sentimental. –gush´i|ly, adverb. – …   Useful english dictionary

  • gush|y — «GUHSH ee», adjective, gush|i|er, gush|i|est. showing too much silly feeling; effusive; sentimental. –gush´i|ly, adverb. – …   Useful english dictionary

  • Gush — Gush, v. t. 1. A sudden and violent issue of a fluid from an inclosed plase; an emission of a liquid in a large quantity, and with force; the fluid thus emitted; a rapid outpouring of anything; as, a gush of song from a bird. [1913 Webster] The… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gush — [n] outpouring burst, cascade, flood, flow, flush, issue, jet, run, rush, spate, spout, spring, spurt, stream, surge; concepts 467,687 gush [v1] pour out burst, cascade, emanate, emerge, flood, flow, flush, issue, jet, pour, roll, run, rush,… …   New thesaurus

  • gush — [gush] vi. [ME guschen, prob. akin to ON gjosa, to gush & gustr, GUST1] 1. to flow out suddenly and plentifully; pour out; spout 2. to have a sudden, plentiful flow of blood, tears, etc. 3. to express oneself with exaggerated enthusiasm or… …   English World dictionary

  • Gush — (g[u^]sh), v. i. [imp. & p. p. {Gushed} (g[u^]sht); p. pr. & vb. n. {Gushing}.] [OE. guschen, cf. Icel. gusa and gjsa, also D. gucsen; perh. akin to AS. ge[ o]tan to pour, G. giessen, Goth. giutan, E. gut. Cf. {Found} to cast.] [1913 Webster] 1.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gush — (v.) 12c., gosshien make noises in the stomach, later (c.1400) rush out suddenly, pour out, probably formed onomatopoeically in English under influence of O.N. gusa to gush, spurt, related to geyser. Metaphoric sense of speak in an effusive… …   Etymology dictionary

  • gush — index emit, exude, issuance, outburst, outflow Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»