Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

guidance

  • 1 handleiîsla

    Íslensk-ensk orðabók > handleiîsla

  • 2 fylgð

    f.
    1) following, guidance;
    2) support, help, backing;
    3) party, followers; body-guard (of kings and princes); halda fylgð, to wait upon the king.
    * * *
    f. a following, backing up, help, guidance; Gamli bauð honum menn til fylgðar, Grett. 109; fékk hann þeim mann til fylgðar, þann er vel kunni vegu alla, Fms. i. 72; í samsæti eðr fylgð, Sks. 370 B: fylgðar-lauss, adj. without help, alone, Fms. ii. 280; fylgðar-maðr, m. a follower, attendant, guide, Nj. 142, Ld. 48, Sturl. ii. 249 C.
    2. party, followers; þeir feðgar völdu menn mjök at afli til fylgðar við sik, Eg. 84; vera í fylgð með e-m, Nj. 62: veita e-m styrk ok fylgð, Fms. i. 20; eigi verri til fylgðar en röskr maðr, Nj. 106; fór þat lið heim er honum þótti minni fylgð (less support, use) í, Fms. iv. 350; fylgð ok þjónusta, Eg. 474: of the body-guard of kings or princes, like the comitatus of Tacitus, vide esp. N. G. L. ii. Hirðskrá ch. 32; fylgð forn ok ný, the old and new body-guard, id.; halda f., to wait upon the king, Fms. viii. 166: fylgðar-hald, n. attendance upon the king, N. G. L. l. c.; fylgðar-horn, n. a horn to call the king’s men together, N. G. L. ii; fylgðar-menn, m. pl. men attending upon the king, id. passim.

    Íslensk-ensk orðabók > fylgð

  • 3 leiðsla

    f.
    1) guidance, leading;
    2) burial, interment.
    * * *
    u, f. guidance, leading, Hom. 61, Anal. 292; hand-l., passim in mod. usage: metaph. a vision, being ‘led’ in a vision through heaven and hell, as in Dante’s Commedia, the Sólarljóð, and other works of the Middle Ages; leiðsla Rannveigar, Bs. i. 451; Duggals-leiðsla, the Vision of Duggal, an old legend; hence the mod. phrase, ganga í leiðslu, to walk as in absence of mind or distraction.
    II. burial, interment, Fas. i. 204, Bret.; út-leiðsla. leiðslu-drykkja, u, f. a parting bout, Hkr. iii. 181.

    Íslensk-ensk orðabók > leiðsla

  • 4 fylgja

    * * *
    I)
    (-ða, -t), v.
    1) to accompany, help, with dat.; f. e-m at, f. e-s málum, to side with one, take one’s part;
    2) to lead, guide one (yðr var fylgt í kornhlöðu eina);
    3) to pursue (f. fast flóttamönnum);
    4) to follow, be about one (konungr lét sveininn f. móður sinni);
    5) to follow, observe (f. e-s ráðom, f. hirðsiðum);
    6) to belong, or pertain to (segl ok reiði er fylgðu skipinu);
    7) láta f., to add; þat lét hann f., at, he added that;
    8) refl., fylgjast, to follow one another; fig. to hold together (hann bað sína menn f. vel, hold well together).
    f.
    1) guidance (beiða e-n fylgju);
    2) female guardian spirit; attendant spirit in animal form (þú munt vera feigr maðr ok muntu hafa sét fylgju þína).
    * * *
    n, f. = fylgð, Grág. i. 343; bjóða e-m fylgju sína, ii. 56, v. l., Ísl. ii. 340; í förum ok fylgju með e-m, Stj. 135, 222; koma í fylgju með e-m, Rb. 356.
    II. metaph. a fetch, a female guardian spirit of the heathen age, whose appearance foreboded one’s death, cp. Hkv. Hjörv. (the prose); þú munt vera feigr maðr ok muntú séð hafa fylgju þína, Nj. 62, Hallfr. S. ch. 11: also whole families had a fylgja (kyn-f., ættar-f.), get ek at þetta hafi engar konur verit aðrar en fylgjur yðrar frænda, Fms. ii. 195; eigi fara litlar fylgjur fyrir þér, x. 262, Vd. ch. 36; nú sækja at fylgjur Úsvífs, Nj. 20; manna-fylgjur, Bjarn. 48, Lv. 69; fuglar þeir munu vera manna-fylgjur, Ísl. ii. 196; marr ( a horse) er manns fylgja, Fs. 68; liggja fylgjur þínar til Íslands, thy guardian angels, good angels, point to Iceland, i. e. thou wilt go thither, Orkn. 14; þínar fylgjur mega eigi standask hans fylgjur, Gullþ. 11, Lv. 104; hafa þeir bræðr rammar fylgjur, Fs. 50:—in mod. lore (as also sometimes in the Sagas, e. g. Nj. l. c.) fylgja means a ‘fetch,’ an appearance in the shape of an animal, a crescent, or the like going before a person, only a ‘fey’ man’s fylgja follows after him.
    2. = Lat. secundinae, a baby’s caul, cp. Germ. glückshaube; barns-f., Bs. ii. 168, freq. in mod. usage, cp. Ísl. Þjóðs. i. 354.
    III. in pl. a law phrase, kvenna-fylgjur, abduction or elopement, Grág. i. 342 (cp. fylgja l. 4. below).
    COMPDS: fylgjuengill, fylgjukona.

    Íslensk-ensk orðabók > fylgja

  • 5 FYLGJA

    * * *
    I)
    (-ða, -t), v.
    1) to accompany, help, with dat.; f. e-m at, f. e-s málum, to side with one, take one’s part;
    2) to lead, guide one (yðr var fylgt í kornhlöðu eina);
    3) to pursue (f. fast flóttamönnum);
    4) to follow, be about one (konungr lét sveininn f. móður sinni);
    5) to follow, observe (f. e-s ráðom, f. hirðsiðum);
    6) to belong, or pertain to (segl ok reiði er fylgðu skipinu);
    7) láta f., to add; þat lét hann f., at, he added that;
    8) refl., fylgjast, to follow one another; fig. to hold together (hann bað sína menn f. vel, hold well together).
    f.
    1) guidance (beiða e-n fylgju);
    2) female guardian spirit; attendant spirit in animal form (þú munt vera feigr maðr ok muntu hafa sét fylgju þína).
    * * *
    ð or d, [A. S. folgjan; Engl. follow; Germ. folgen; Swed. följa; Dan. fölge]:—to follow, and metaph. to back, help, side with, with dat., Dropl. 26; landvættir allar fylgðu Hafr-Birni til þings, Landn. 271, Grág. i. 46; ek man fylgja Búa bróður mínum, Fms. xi. 111; ok er úfallit at f. Þjórólfi um þetta mál, Boll. 342; fylgja málum e-s, Fms. i. 86; fylgja e-m at, to side with, take one’s part. xi. 111; man Björn þeim at f., Bjarn. 7:—also of things, láta sverðit hendi f., let it follow the hand, remain in it, Eg. 505.
    2. to lead, guide one; yðr var fylgt í kornhlöðu eina, Eg. 49; fylgja e-m á brott, Ld. 44; vilda ek at þú fylgdir mér til frænda minna, Nj. 45.
    3. to pursue a flying host, Fms. i. 45, ix. 409.
    4. a law term, fylgja konu, to elope with a woman, Grág. i. 342, 343; an offence liable to the lesser outlawry, even in the case of accomplices.
    5. to be about one; konungr lét sveininn f. móður sinni, meðan hann var allungr, Fms. i. 14: tungl fylgir sólmerkjum, Rb. 108; meðan svörðr ok hold fylgði, Eg. 770:—to follow one as one’s mistress, Fms. xi. 160, Sturl. i. 97; cp. Fms. x. 322, Sturl. i. 94, Orkn.
    II. metaph. to follow, observe, Róm. 87; fylgja e-s ráðum, Bs. i. 720; fylgja hirðsiðum, Fms. vi. 240.
    2. to follow as an encumbrance; Margrét fylgi Loptstaða-eign, D. N. i. 82; so in the saying, vandi fylgir vegsemd hverri:— to follow as a quality or the like; þat segi þér at mér fylgi engi hugr, … you say that there is no courage in me, Fms. vii. 297; svá mikill kraptr fylgði þessum mönnum, Edda (pref.); þar fylgði sætr ilmr, Bs. i. 454; upphaf allra frásagna þeirra er (dat.) sannindi f., true records, Fms. xi. 412; hvat fylgir engli þeim, what is the quality of this angel? Nj. 157.
    3. to belong to; himin ok jörð ok alla hluti sem þeim f., Edda (pref.); nú fylgir skógr landi, a forest belongs to the land, Grág. i. 200; segl ok reiða er fylgðu skipinu, Hkr. i. 277; aðrar eignir þær er þar f., Ld. 96; sök þá er tylptar-kviðr á at fylgja, a case that falls under the verdict of twelve, Grág. i. 41.
    4. causal, to let a thing follow, to add; þat lét hann f., at …, he added, that …, Fms. vii. 227; þar lét hann ok f. grávöru mikla, Eg. 69; hann lét þat f. boði, Fb. ii. 187; þat fylgði ok þeirri sögn, 184.
    5. fylgja (sér) at e-u, to work hard, push on with one’s work (cp. fylgi, at-fylgi), Bs. i. 793; fylgja e-u at, to pursue, press on with a thing, Ó. H. 41.
    6. with acc., but only as a Latinism in translation, H. E. i. 514.
    III. reflex. to follow one another, metaph. to side with one another, hang together; hann bað sína menn fylgjask vel, he bade them hold well together, Eg. 288; þeir fylgðusk at hverju máli, Nj. 72: in a pass. sense rare and unclass., Sks. 347.
    IV. part. fylgendr, pl. followers, Bs. i. 705, Barl. 53.

    Íslensk-ensk orðabók > FYLGJA

  • 6 hand-leiðsla

    u, f. guidance.

    Íslensk-ensk orðabók > hand-leiðsla

  • 7 leiðar-lýsing

    f. guidance, Stj. 83. leiðar-nesti, n. viands, Fas. iii. 673, Fms. iii. 98.

    Íslensk-ensk orðabók > leiðar-lýsing

  • 8 leiðar-vísan

    f. guidance: the name of an old poem.

    Íslensk-ensk orðabók > leiðar-vísan

  • 9 leið-beining

    f. guidance.

    Íslensk-ensk orðabók > leið-beining

  • 10 leið-saga

    u, f. ‘lode-saying,’ guidance, Ld. 74, Fms. viii. 52, Bs. ii. 96, Stj. 286: esp. piloting. leiðsögu-maðr, m. a ‘lode-sayer,’ guide, Fs. 105, Gullþ. 5, Fms. vii. 52: esp. a lodesman, pilot, Gþl. 96, Jb. 386, Nj. 122, Rétt. 6. 3.

    Íslensk-ensk orðabók > leið-saga

  • 11 til-stilli

    n. an inducement, management; af þinu t., by thy guidance, Lv. 34; af sínu t. ok vitru, Fms. xi. 104; hafði konungr allt t. um brögð þessi, Ó. H. 163; t. um málaferli, a conducting of suits, Band. 16 new Ed.

    Íslensk-ensk orðabók > til-stilli

  • 12 til-vísan

    f. guidance, direction, instruction, Landn. 27, 287, Edda 37, Fms. vii. 296, Sks. 58, 195, Ver. 34, Stj. 156, passim.

    Íslensk-ensk orðabók > til-vísan

  • 13 um-ráð

    umb-ráð, n. guidance, management; með umbráði Markúss lögsögu-manns, Íb. 16; hann hefir umbráð um ferð þeirra, Ísl. ii. 343; eptir umráði biskups, K. Á. 214; skipa manni á pall á bak sér til umráða, for consultation, Grág. i. 8; skipa tveim mönnum í Lögréttu til umráða með sér, 5; einn dag til umráða, Eg. 279: a commission, Herodes hafði ríki at umráði Rómverja, Rb. 402.

    Íslensk-ensk orðabók > um-ráð

  • 14 leiðsaga

    f. guidance, direction, esp. piloting.

    Íslensk-ensk orðabók > leiðsaga

  • 15 tilstilli

    n. management, agency; af þínu tilstilli, by thy guidance; allgott tilstilli um málaferli, successful conducting of suits.

    Íslensk-ensk orðabók > tilstilli

  • 16 tilstilling

    f. management, agency; af þínu tilstilli, by thy guidance; allgott tilstilli um málaferli, successful conducting of suits.

    Íslensk-ensk orðabók > tilstilling

  • 17 tilsögn

    f. information, guidance.

    Íslensk-ensk orðabók > tilsögn

  • 18 tilvísan

    f. guidance, direction, instruction.

    Íslensk-ensk orðabók > tilvísan

  • 19 umráð

    n.
    2) guidance, management (með, eptir umráði e-s);
    3) pl. deliberation, consultation; þykkir mér at þér mikit traust til umráða, for consultation.

    Íslensk-ensk orðabók > umráð

  • 20 umstilli

    n. guidance, management.

    Íslensk-ensk orðabók > umstilli

См. также в других словарях:

  • guidance — [ gidɑ̃s ] n. f. • 1969; mot angl. (1927) ♦ Anglic. 1 ♦ Aide psychologique et psychothérapique et conseils apportés par des spécialistes en vue d une meilleure adaptation. Centre de guidance infantile. 2 ♦ Aide éducationnelle générale. Directeur… …   Encyclopédie Universelle

  • Guidance — may refer to:*Guidance (finance) *Guidance system *Guidance Solutions, an eCommerce development company * Guidance , an episode of Death Note …   Wikipedia

  • Guidance — Guid ance, n. [See {Guide}.] The act or result of guiding; the superintendence or assistance of a guide; direction; government; a leading. [1913 Webster] His studies were without guidance and without plan. Macaulay. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • guidance — I noun admonition, advice, advisement, advocacy, backing, bidding, briefing, coaching, consilium, consultation, counsel, criticism, cue, direction, directive, ductus, edification, education, encouragement, enlightenment, exhortation,… …   Law dictionary

  • guidance — 1530s, the process of directing conduct, hybrid from GUIDE (Cf. guide) + ANCE (Cf. ance); replacing 15c. guying. In reference to direction in school, career, marriage, etc., from 1927 …   Etymology dictionary

  • guidance — [n] counseling advice, auspices, conduct, conduction, control, conveyance, direction, government, help, instruction, intelligence, leadership, management, navigation, supervision, teaching; concepts 75,274,278 …   New thesaurus

  • guidance — ► NOUN 1) advice or information aimed at resolving a problem or difficulty. 2) the directing of the motion or position of something …   English terms dictionary

  • guidance — [gīd′ ns] n. 1. the act of guiding; direction; leadership 2. something that guides 3. advice or assistance, as that given to students by vocational or educational counselors 4. the process of directing the course of a spacecraft, missile, etc …   English World dictionary

  • guidance — noun ADJECTIVE ▪ clear, detailed, proper, specific ▪ careful ▪ firm ▪ Parents need to provide their children with firm guidance …   Collocations dictionary

  • guidance — It is increasingly important for firms to meet or exceed analysts consensus earnings forecasts. Often management will give guidance or hints of the earnings per share prospects over the next quarter or next year to try to direct the consensus to… …   Financial and business terms

  • guidance — guid|ance W3 [ˈgaıdəns] n [U] 1.) help and advice that is given to someone about their work, education, or personal life guidance on/about ▪ I went to a counselor for guidance on my career. under sb s expert guidance ▪ I was looking forward to… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»