Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

gubernaculum

  • 1 gubernaculum

    gubernāculum (poet. synkop. gubernāclum), ī, n. (guberno), das Steuerruder, I) eig.: gub. modicum, Vulg.: gub. magnum, exiguum, Sen.: gubernacula ingentia et enormia, Apul.: navis gubernaculo parens, Sen.: navis gubernaculi impatiens, Curt.: piratica puppis (Schiff) orba gubernaclis, Claud.: ad gubernaculum accedere, Cic.: apponere (navi) utrimque gubernacula, Tac.: gubernaculis assidēre, Plin. pan.: gubernaclum contorquere quo libet unum, Lucr.: funduntur liburnicae armamenta et gubernaculum diffringitur, Suet.: alci gubernacula eripere (v. der Meereswoge), Sen.: gubernaculum flectere, Sen.: cum stridunt funes, curvatur arbor (Mastbaum), gubernacula gemunt, Plin. ep.: gubernaculum regere, Val. Max. (u. so scientia regendi gubernaculi, Sen.): gubernacula retorquere, nach dem Ufer zurücksteuern (= umkehren), Plin. pan.: gubernaclum multā vi forte revolsum, Verg.: tenere rapiente fluctu gubernaculum, Sen.: rectum cursum, recta gubernacula in periculum tenere, Plin. ep. – in der Vergleichung, ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret, Frontin. 3, 13, 6: piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae), Plin. 11, 264: velificatas alas quo libuit advertens modico caudae gubernaculo (Rudern), Apul. flor. 2. p. 2, 16, Kr. – II) bildl., wie unser Ruder, Steuer = Lenkung, Leitung, Richtung, gew. von der des Staates als Schiff betrachtet, α) gew. im Plur.: accedere ad rei publicae gubernacula, Cic. u. Liv.: alqm admovere publicae salutis gubernaculis, Plin. pan., od. publicis gubernaculis, Pacat. pan., od. ad rei publicae gubernacula, Plin. ep.: ad alqm gubernacula rei publicae deferre, Cic.: gubernacula rei publicae prehendere, Cic.: gubernacula urbis invadere, an das Ruder der Stadt treten, Flor.: ad gubernacula rei publicae sedere, Cic. u. Liv.: clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare, Cic.: leges et gubernacula temperare, Vopisc.: senatum a gubernaculis deicere, populum e navi exturbare, Cic.: gubernacula imperii sui e manibus abicere, Val. Max. (vgl. cum cogar exire de navi non abiectis, sed ereptis gubernaculis, Cic.): depellere (verdrängen) alqm a publicis gubernaculis, Treb. Poll.: u. so depellere oratorem a gubernaculis civitatum, Cic.: a gubernaculis recedere, Q. Cic. – in andern Beziehungen, arteriarum pulsus... observatione crebri aut languidi ictus gubernacula vitae temperat, bedingen die Richtschnur des Lebens, Plin. 11, 219: transferre ad alqm fortunarum suarum gubernacula, Nazar. pan. 27, 2. – β) (selten) im Sing.: exercitus non habilis gubernaculo, nicht leicht sich dem Kommando fügend, nicht leicht zu kommandieren (befehligen), Vell. 2, 113, 2: gubernaculum rei publicae tenere, Lact. 1, 1, 14.

    lateinisch-deutsches > gubernaculum

  • 2 gubernaculum

    gubernāculum (poet. synkop. gubernāclum), ī, n. (guberno), das Steuerruder, I) eig.: gub. modicum, Vulg.: gub. magnum, exiguum, Sen.: gubernacula ingentia et enormia, Apul.: navis gubernaculo parens, Sen.: navis gubernaculi impatiens, Curt.: piratica puppis (Schiff) orba gubernaclis, Claud.: ad gubernaculum accedere, Cic.: apponere (navi) utrimque gubernacula, Tac.: gubernaculis assidēre, Plin. pan.: gubernaclum contorquere quo libet unum, Lucr.: funduntur liburnicae armamenta et gubernaculum diffringitur, Suet.: alci gubernacula eripere (v. der Meereswoge), Sen.: gubernaculum flectere, Sen.: cum stridunt funes, curvatur arbor (Mastbaum), gubernacula gemunt, Plin. ep.: gubernaculum regere, Val. Max. (u. so scientia regendi gubernaculi, Sen.): gubernacula retorquere, nach dem Ufer zurücksteuern (= umkehren), Plin. pan.: gubernaclum multā vi forte revolsum, Verg.: tenere rapiente fluctu gubernaculum, Sen.: rectum cursum, recta gubernacula in periculum tenere, Plin. ep. – in der Vergleichung, ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret, Frontin. 3, 13, 6: piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae), Plin. 11, 264: velificatas alas quo libuit advertens modico caudae gubernaculo (Rudern), Apul. flor. 2. p. 2, 16, Kr. – II) bildl., wie unser Ruder, Steuer = Lenkung, Leitung, Richtung, gew. von der des Staa-
    ————
    tes als Schiff betrachtet, α) gew. im Plur.: accedere ad rei publicae gubernacula, Cic. u. Liv.: alqm admovere publicae salutis gubernaculis, Plin. pan., od. publicis gubernaculis, Pacat. pan., od. ad rei publicae gubernacula, Plin. ep.: ad alqm gubernacula rei publicae deferre, Cic.: gubernacula rei publicae prehendere, Cic.: gubernacula urbis invadere, an das Ruder der Stadt treten, Flor.: ad gubernacula rei publicae sedere, Cic. u. Liv.: clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare, Cic.: leges et gubernacula temperare, Vopisc.: senatum a gubernaculis deicere, populum e navi exturbare, Cic.: gubernacula imperii sui e manibus abicere, Val. Max. (vgl. cum cogar exire de navi non abiectis, sed ereptis gubernaculis, Cic.): depellere (verdrängen) alqm a publicis gubernaculis, Treb. Poll.: u. so depellere oratorem a gubernaculis civitatum, Cic.: a gubernaculis recedere, Q. Cic. – in andern Beziehungen, arteriarum pulsus... observatione crebri aut languidi ictus gubernacula vitae temperat, bedingen die Richtschnur des Lebens, Plin. 11, 219: transferre ad alqm fortunarum suarum gubernacula, Nazar. pan. 27, 2. – β) (selten) im Sing.: exercitus non habilis gubernaculo, nicht leicht sich dem Kommando fügend, nicht leicht zu kommandieren (befehligen), Vell. 2, 113, 2: gubernaculum rei publicae tenere, Lact. 1, 1, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gubernaculum

  • 3 gubernaculum

    gŭbernācŭlum (et sync. poét. gŭbernāclum), i, n. gouvernail (d'un navire), timon. --- Cic. inv. 2, 154: Sen. Ep. 90, 24.    - fig. au plur. ad gubernacula rei publicae sedere, Cic. Amer. 51: se tenir au gouvernail de l'Etat, prendre en main le timon des affaires.    - gubernacula reipublicae tractare, Cic. Sest. 20: manier le gouvernail de l'état. --- cf. Cic. de Or. 1, 46 ; Liv. 4, 3, 17 ; 24, 8, 13.    - sing. rare exercitus non habilis gubernaculo, Vell. 2, 113, 2: armée qui n'est pas facile à gouverner. --- Lact. 1, 1, 14.
    * * *
    gŭbernācŭlum (et sync. poét. gŭbernāclum), i, n. gouvernail (d'un navire), timon. --- Cic. inv. 2, 154: Sen. Ep. 90, 24.    - fig. au plur. ad gubernacula rei publicae sedere, Cic. Amer. 51: se tenir au gouvernail de l'Etat, prendre en main le timon des affaires.    - gubernacula reipublicae tractare, Cic. Sest. 20: manier le gouvernail de l'état. --- cf. Cic. de Or. 1, 46 ; Liv. 4, 3, 17 ; 24, 8, 13.    - sing. rare exercitus non habilis gubernaculo, Vell. 2, 113, 2: armée qui n'est pas facile à gouverner. --- Lact. 1, 1, 14.
    * * *
        Gubernaculum, pen. corr. Cic. Le gouvernal d'une navire.
    \
        Gubernacula Reipub. tenere. Cic. Avoir le gouvernement de la Republique.

    Dictionarium latinogallicum > gubernaculum

  • 4 gubernaculum

    gŭbernācŭlum ( poet. contr. gŭ-bernāclum, Lucr. 4, 904; Verg. A. 5, 176; 859; 6, 349 al.), i, n. [guberno], a helm, rudder (cf. clavus).
    I.
    Lit.:

    hominis, non sapientis inventa sunt navigia, additis a tergo gubernaculis, quae huc atque illuc cursum navigii torqueant: exemplum a piscibus tractum, qui cauda reguntur, etc.,

    Sen. Ep. 90; cf.:

    piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae),

    Plin. 11, 50, 111, § 264:

    ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret,

    Front. 3, 13, 6:

    hic ille naufragus ad gubernaculum accessit, et navi, quoad potuit, est opitulatus,

    Cic. Inv. 2, 51, 154:

    ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,

    Verg. A. 5, 176.—
    II.
    Transf., guidance, direction; esp. of the state, government (usually in plur.):

    clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare,

    Cic. Sest. 9, 20; cf.:

    qui ad gubernacula rei publicae sedere debebant,

    id. Rosc. Am. 18, 51:

    repelli a gubernaculis civitatum,

    id. de Or. 1, 11, 46:

    recedere a gubernaculis,

    id. Fam. 16, 27, 1:

    ad gubernacula rei publicae accedere,

    Liv. 4, 3, 17: quis ad gubernacula sedeat summa cura [p. 831] providendum, id. 24, 8, 13:

    abicere gubernacula imperii,

    Val. Max. 7, 6, 1:

    transferre ad aliquem fortunarum suarum gubernacula,

    Nazar. Pan. Const. 27, 2:

    temperare gubernacula vitae,

    Plin. 11, 37, 88, § 219.—In sing.:

    (rare) exercitus non habilis gubernaculo,

    Vell. 2, 113, 2:

    gubernaculum rei publicae tenere,

    Lact. 1, 1, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > gubernaculum

  • 5 gubernaculum

    gubernaculum gubernaculum, i n руководство

    Латинско-русский словарь > gubernaculum

  • 6 gubernaculum

    gubernaculum gubernaculum, i n управление, руководство

    Латинско-русский словарь > gubernaculum

  • 7 gubernāculum

        gubernāculum (poet. -nāclum, V.), ī, n    [guberno], a helm, rudder: ad gubernaculum accessit: Ipse gubernaclo rector subit, V.— Plur, guidance, direction, control, government: rei p.: ereptis senatui gubernaculis: ad gubernacula rei p. sedere, C., L.
    * * *
    helm, rudder, steering oar of ship; helm of "ship of state"; government

    Latin-English dictionary > gubernāculum

  • 8 gubernaculum

    gubernāculum, ī n. [ guberno ]
    1) руль, кормило ( navis gubernaculo parens Sen)
    2) руководство, управление (ereptis senatui gubernaculis C; accedere ad rei publicae gubernacula C, L)
    non habĭlis gubernaculo VP — с трудом управляемый, строптивый

    Латинско-русский словарь > gubernaculum

  • 9 gubernaculum

    руль (l. 44 D. 21, 2); в nep. см. управление: orbis terrarum, qui nostris gubernaculis regitur (1. 14 pr. C. 3, 1);

    gubern. provinciae (1. un. C. 12, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gubernaculum

  • 10 gubernaclum

    gŭbernācŭlum ( poet. contr. gŭ-bernāclum, Lucr. 4, 904; Verg. A. 5, 176; 859; 6, 349 al.), i, n. [guberno], a helm, rudder (cf. clavus).
    I.
    Lit.:

    hominis, non sapientis inventa sunt navigia, additis a tergo gubernaculis, quae huc atque illuc cursum navigii torqueant: exemplum a piscibus tractum, qui cauda reguntur, etc.,

    Sen. Ep. 90; cf.:

    piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae),

    Plin. 11, 50, 111, § 264:

    ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret,

    Front. 3, 13, 6:

    hic ille naufragus ad gubernaculum accessit, et navi, quoad potuit, est opitulatus,

    Cic. Inv. 2, 51, 154:

    ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,

    Verg. A. 5, 176.—
    II.
    Transf., guidance, direction; esp. of the state, government (usually in plur.):

    clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare,

    Cic. Sest. 9, 20; cf.:

    qui ad gubernacula rei publicae sedere debebant,

    id. Rosc. Am. 18, 51:

    repelli a gubernaculis civitatum,

    id. de Or. 1, 11, 46:

    recedere a gubernaculis,

    id. Fam. 16, 27, 1:

    ad gubernacula rei publicae accedere,

    Liv. 4, 3, 17: quis ad gubernacula sedeat summa cura [p. 831] providendum, id. 24, 8, 13:

    abicere gubernacula imperii,

    Val. Max. 7, 6, 1:

    transferre ad aliquem fortunarum suarum gubernacula,

    Nazar. Pan. Const. 27, 2:

    temperare gubernacula vitae,

    Plin. 11, 37, 88, § 219.—In sing.:

    (rare) exercitus non habilis gubernaculo,

    Vell. 2, 113, 2:

    gubernaculum rei publicae tenere,

    Lact. 1, 1, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > gubernaclum

  • 11 diffringo

    dif-fringo, frēgī, frāctum, ere [ frango ]
    разламывать, разбивать, переламывать (crura alicui Pl; gubernaculum diffractum Su)

    Латинско-русский словарь > diffringo

  • 12 gubernaclum

    gubernāclum, ī n. V etc. = gubernaculum

    Латинско-русский словарь > gubernaclum

  • 13 gubernum

    ī n. pl. LM, Lcr = gubernaculum

    Латинско-русский словарь > gubernum

  • 14 gubernum

    gubernum, ī, n. = gubernaculum (vgl. griech. πηδόν u. πηδαλιον), Plur. bei Lucil. 578. Lucr. 2, 553 u. 4, 437.

    lateinisch-deutsches > gubernum

  • 15 serraculum

    serrāculum, ī, n., das Steuerruder, Ulp. dig. 9, 2, 29. § 2; vgl. Not. Bern. 90 (b). Gloss. II, 407, 17 πηδάλιον, gubernaculum, clavus, serraculum'.

    lateinisch-deutsches > serraculum

  • 16 contorqueo

    contorquĕo, ēre, torsi, tortum - tr. - [st2]1 [-] faire tourner avec force, tourner. [st2]2 [-] fig. tourner qqn dans tel ou tel sens. [st2]3 [-] lancer avec force, brandir.    - contorquere silvas insano vortice, Virg. G. 1, 481: entraîner les forêts dans un tourbillon impétueux.    - contorquere proram ad... Virg. En. 3, 562: tourner la proue vers...    - auditor ad remissionem animi est contorquendus, Cic. de Or. 2, 17, 72: il faut amener l'auditeur au délassement de l'esprit.    - contorquere fulmina, Cic.: lancer la foudre.    - quae verba contorquet! Cic. Tusc. 3, 26, 63: quels traits il lance!
    * * *
    contorquĕo, ēre, torsi, tortum - tr. - [st2]1 [-] faire tourner avec force, tourner. [st2]2 [-] fig. tourner qqn dans tel ou tel sens. [st2]3 [-] lancer avec force, brandir.    - contorquere silvas insano vortice, Virg. G. 1, 481: entraîner les forêts dans un tourbillon impétueux.    - contorquere proram ad... Virg. En. 3, 562: tourner la proue vers...    - auditor ad remissionem animi est contorquendus, Cic. de Or. 2, 17, 72: il faut amener l'auditeur au délassement de l'esprit.    - contorquere fulmina, Cic.: lancer la foudre.    - quae verba contorquet! Cic. Tusc. 3, 26, 63: quels traits il lance!
    * * *
        Contorqueo, contorques, contorsi, contortum, contorquere. Plin. Tordre, Tortuer.
    \
        Currum contorquere. Cic. Tourner.
    \
        Gubernaculum contorquere aliquo. Lucret. Tourner.
    \
        Hastam contorquere. Virgil. Darder, Jecter de roideur.
    \
        Proram contorsit ad leues vndas. Virgil. Il a tourné.
    \
        Spicula lacertis contorquent. Virgil. Ils jectent.
    \
        Contorquere in alium cursum amnes, et deflectere. Cic. Leur faire prendre un autre tour et cours, Destourner.
    \
        Contorquere aliquem tum ad tristitiam, tum ad laetitiam. Cic. Tourner.

    Dictionarium latinogallicum > contorqueo

  • 17 multus

    multus, a, um [st2]1 [-] nombreux, grand, long. [st2]2 [-] abondant, en grande quantité; avancé (en parl. du jour, de la nuit). [st2]3 [-] répandu, général. [st2]4 [-] étendu, spacieux; grand, important, considérable. [st2]5 [-] prolixe, bavard. [st2]6 [-] fréquent.    - multi mortales (multi hominum), Cic.: beaucoup d'hommes.    - minime multi remiges, Cic.: fort peu de rameurs.    - multā prece, Ov.: par des prières réitérées.    - ad multam noctem: fort avant dans la nuit.    - ne multa, quid multa? (dicam): bref. ( →multa s.-ent. verba)    - ne multus sim, Cic.: pour ne pas être bavard, pour abréger.    - satis multa, Cic.: en voilà assez.    - unus e multis: un homme du commun, le premier venu.    - multa agere: faire beaucoup de choses, être très occupé.    - in operibus multus adesse, Sall. J. 96, 3: (Sylla) était souvent présent sur les chantiers.    - multus est in ea re, Cic.: il s'applique beaucoup à cette affaire.    - multā pace, Tac.: en pleine paix.    - multā luce, Ter.: en plein jour.    - multā cane, Hor.: avec une meute importante.    - multus sermo, Quint.: long entretien.    - multa libertas, Hor.: pleine liberté.    - multus fragor, Lucr.: grand bruit.    - multa est opinio, Gell.: on croit communément.    - lingua quā multā utebatur, Caes.: langue qu'il employait souvent.    - hominem multum! Plaut.: l'assommant personnage!    - multa, acc. plur. neutre pris comme adv.: beaucoup.    - quum multa invectus esset in...: s'étant répandu en reproches contre...    - multa reluctans, Virg.: opposant une vive résistance.    - gemens multa, Virg.: poussant de longs gémissements.    - haud multa moratus, Virg. En. 3.610: sans s'attarder longtemps.    - in toro multa jaces, Ov.: tu tiens dans le lit une large place.
    * * *
    multus, a, um [st2]1 [-] nombreux, grand, long. [st2]2 [-] abondant, en grande quantité; avancé (en parl. du jour, de la nuit). [st2]3 [-] répandu, général. [st2]4 [-] étendu, spacieux; grand, important, considérable. [st2]5 [-] prolixe, bavard. [st2]6 [-] fréquent.    - multi mortales (multi hominum), Cic.: beaucoup d'hommes.    - minime multi remiges, Cic.: fort peu de rameurs.    - multā prece, Ov.: par des prières réitérées.    - ad multam noctem: fort avant dans la nuit.    - ne multa, quid multa? (dicam): bref. ( →multa s.-ent. verba)    - ne multus sim, Cic.: pour ne pas être bavard, pour abréger.    - satis multa, Cic.: en voilà assez.    - unus e multis: un homme du commun, le premier venu.    - multa agere: faire beaucoup de choses, être très occupé.    - in operibus multus adesse, Sall. J. 96, 3: (Sylla) était souvent présent sur les chantiers.    - multus est in ea re, Cic.: il s'applique beaucoup à cette affaire.    - multā pace, Tac.: en pleine paix.    - multā luce, Ter.: en plein jour.    - multā cane, Hor.: avec une meute importante.    - multus sermo, Quint.: long entretien.    - multa libertas, Hor.: pleine liberté.    - multus fragor, Lucr.: grand bruit.    - multa est opinio, Gell.: on croit communément.    - lingua quā multā utebatur, Caes.: langue qu'il employait souvent.    - hominem multum! Plaut.: l'assommant personnage!    - multa, acc. plur. neutre pris comme adv.: beaucoup.    - quum multa invectus esset in...: s'étant répandu en reproches contre...    - multa reluctans, Virg.: opposant une vive résistance.    - gemens multa, Virg.: poussant de longs gémissements.    - haud multa moratus, Virg. En. 3.610: sans s'attarder longtemps.    - in toro multa jaces, Ov.: tu tiens dans le lit une large place.
    * * *
        Multus, multa, multum. Plaut. Si hoc parauissent, homines essent minus multi mali. Il n'y auroit pas tant de mauvaises gens.
    \
        Multis fortissimis viris. Cic. A beaucoup d'hommes, A mains hommes, A maint homme, A moult d'hommes.
    \
        Multus in eo fuit, siue in ea re. Cic. Il s'est fort arresté à cela.
    \
        In opere multus. Sallust. Il est frequent à la besongne, Le plus du temps il besongne.
    \
        Multa pro multum: vt Reluctans multa. Virgil. Moult, Beaucoup.
    \
        Capitum multorum bellua. Horat. Qui ha beaucoup de testes.
    \
        Multus sermo ad multum diem. Cic. Nous fusmes long temps à parler ensemble, tellement qu'une grande partie du jour estoit ja passee, Nostre propos dura si long temps, que le jour estoit ja bien avant.
    \
        Multo denique die per exploratores Caesar cognouit et montem a suis teneri, etc. Caesar. Apres qu'il fut grand jour.
    \
        Multa luce reuecti hostes. Tacit. Qu'il estoit ja grand jour.
    \
        Multo mane. Cic. Fort matin.
    \
        Millia multa dare letho. Virg. Tuer grand nombre de gens.
    \
        Multis modis reprehendi potest. Cic. En beaucoup de manieres, En maintes manieres et facons, En moult de manieres.
    \
        Nominis multi homo. Horat. De grand renom.
    \
        Multa nocte cum Vibullio veni ad Pompeium. Cic. Il y avoit ja long temps qu'il estoit nuict.
    \
        Pars multa mei. Horat. La plus grande partie de moy.
    \
        Quibus efficitur, multis partibus solem maiorem esse quam terram. Cic. Beaucoup plus grand.
    \
        Veneri dicito multam meis verbis salutem. Plaut. Salue la de par moy grandement.
    \
        Sermonem multum habere de aliquo. Brutus ad Ciceronem. Tenir long propos de luy.
    \
        Sudoris multi est res illa. Cic. C'est une chose de grande peine et travail.
    \
        Multo tanto miserior. Plaut. Sans comparaison plus miserable.
    \
        Vi multa reuulsum gubernaculum. Virgil. A grande force.
    \
        Vtilitates multae, et magnae consecutae sunt. Cic. Maintes.
    \
        Radice multa, crassaque. Plin. Qui ha force racines.

    Dictionarium latinogallicum > multus

  • 18 gubernum

    gubernum, ī, n. = gubernaculum (vgl. griech. πηδόν u. πηδαλιον), Plur. bei Lucil. 578. Lucr. 2, 553 u. 4, 437.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gubernum

  • 19 serraculum

    serrāculum, ī, n., das Steuerruder, Ulp. dig. 9, 2, 29. § 2; vgl. Not. Bern. 90 (b). Gloss. II, 407, 17 πηδάλιον, gubernaculum, clavus, serraculum'.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > serraculum

  • 20 diffringo

    dif-fringo ( dīfr-), no perf., fractum, 3, v. a., to break in pieces, to shatter (very rare):

    crura,

    Plaut. As. 2, 4, 68:

    axem,

    Suet. Caes. 37:

    gubernaculum,

    id. Aug. 17:

    basin Colossici Apollinis,

    Vitr. 10, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > diffringo

См. также в других словарях:

  • Gubernacŭlum — Gubernacŭlum, 1) (lat.), Steuerruder; daher Gubernator, Steuermann; 2) Gubernaculum Hunteri, Hodenleiter, s.u. Genitalien A) a) aa) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Gubernaculum — Infobox Embryology Name = PAGENAME Latin = gubernaculum GraySubject = 252 GrayPage = 1211 Caption = Sagittal section through the pelvis of a newly born female child. (Label for round ligament of uterus visible at upper right.) Caption2 = System …   Wikipedia

  • gubernaculum — n.; pl. la [L. dim. gubernare, to guide] 1. (CNIDARIA: Hydrozoa) Hydroida, protoplasmic strands connecting the blastostyle and internal marsupium to the gonothecal wall; possibly functioning in nutrition or as a device for keeping the internal… …   Dictionary of invertebrate zoology

  • gubernaculum — /gjubəˈnækjələm/ (say gyoohbuh nakyuhluhm), /gu / (say gooh ) noun a guiding structure, especially gubernaculum dentis, a connective tissue band joining the sac of an unerupted tooth with the gum, and gubernaculum testis, a cord in the foetus… …  

  • gubernaculum — gubernacular, adj. /gooh beuhr nak yeuh leuhm/, n., pl. gubernacula / leuh/. Anat., Zool. a part or organ that directs the movement or course of another part. [1655 65; < NL, L gubernaculum rudder, equiv. to guberna(re) to steer (see GOVERN) +… …   Universalium

  • GUBERNACULUM HUNTERI — GUBERNACULUM HUNTERI, g. testis (лат. gubernaculum кормовое весло), направляющая связка яичка lig.genito inguinale.no ловые железы закладываются, по новейшим исследованиям, несколько выше внутр. пахового кольца, соответственно уровню верхи. края… …   Большая медицинская энциклопедия

  • gubernaculum testis — ● gubernaculum testis nom masculin (latin gubernaculum, gouvernail, et testis, testicule) Ligament fibreux qui fixe le testicule à la face profonde du scrotum …   Encyclopédie Universelle

  • Gubernaculum (parasitology) — In parasitology, the gubernaculum is a sclerotized structure in the nematodal cloaca wall that is instrumental in guiding the protrusion of the spicule …   Wikipedia

  • Gubernaculum testis — Als Keimdrüsenbänder bezeichnet man zwei bindegewebige Strukturen, die aus dem vorderen und hinteren Teil der Anlage der Keimdrüsen (Genitalleiste) entstehen. Vorderes Keimdrüsenband Das vordere Keimdrüsenband zieht von der Keimdrüse zum… …   Deutsch Wikipedia

  • Gubernaculum testis — Guberna̱culum tẹstis [aus lat. gubernaculum = Steuerruder (auch übertr. = Lenkung, Leitung); ↑Testis] s; , ...la : das Urnierenleitband in seiner beim männl. Geschlecht ausgeprägten Form als Hodenleitband, das den in der Leibeshöhle befindlichen …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Gubernaculum ovarii — kiaušidės pavadis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Gubernaculum ovarii ryšiai: platesnis terminas – pilvaplėvės pasaitai ir klostės …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»