-
1 grzbie|t
m (G grzbietu) 1. (u ludzi, zwierząt) back- zgięty/zgarbiony grzbiet bent/stooping back- kot wygiął grzbiet the cat arched its back- klepać konia po grzbiecie to pat a horse on the back- dźwigać na grzbiecie ładunek to carry a load on one’s back- ściągać z grzbietu koszulę to take the shirt off one’s back- nie mogła rozprostować grzbietu she couldn’t straighten her back- dreszcz przebiegł mu po grzbiecie a shiver ran down his spine- dostać po grzbiecie to get whipped (across a. on the back)2. (dłoni, grzebienia, piły) back (czegoś of sth); (nasypu) ridge (czegoś of sth)- grzbiet wydmy the ridge of a dune- grzbiet fali the crest of a wave3. (w książce) spine 4. Geog. ridge- grzbiet górski a mountain ridge5. pot. (styl grzbietowy) backstroke- pływać grzbietem to swim backstroke- □ grzbiet śródoceaniczny Geog. mid-ocean ridgeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grzbie|t
-
2 gra|ń
f 1. (grzbietu górskiego) ridge; (w alpinizmie) arete- granica biegnie granią Karpat the border follows the ridge of the Carpathian Mountains2. (krawędź) edge- ostra grań bloku marmuru the sharp edge of a slab of marbleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gra|ń
-
3 nastaw|ić
pf — nastaw|iać impf Ⅰ vt 1. (zwrócić) to turn [łódź, twarz]; to set [żagiel]; (skierować, wysunąć) to fix [bagnet]; to couch [lancę]; to put out [nogę]; (postawić, unieść) to put up [kołnierz]- babcia nastawiła policzek do pocałunku granny proffered her cheek for a kiss2. (postawić do ugotowania) to put [sth] on- nastawić wodę (w czajniku) to put the kettle on- nastawię zupę I’ll put the soup on3. (naregulować) to adjust [ostrość, zegarek]; to set [budzik, wyłącznik czasowy]; to tune [radio, telewizor]- nastawić piekarnik na 180 stopni to set the oven to 180 degrees- nastawić budzik na siódmą rano to set the alarm for 7 a.m.- nastawiłem włączenie ogrzewania na szóstą I set the heating to come on at 6 a.m.- nastawić radio na 88.7 FM to tune the radio to 88.7 FM- nastawić płytę (włączyć) to put on a record- nastawialiśmy Beatlesów i tańczyliśmy przez całą noc we would put on the Beatles and dance all night4. (przystosować) to gear- film nastawiony na młodszą widownię a film geared towards a younger audience- od początku firma nastawiona była na świadczenie usług komputerowych from the start the company was geared towards providing computer services5. (usposobić) to predispose (do kogoś/czegoś to a. towards sb/sth)- nastawić kogoś przeciwko komuś/czemuś to turn sb against sb/sth- nastawić kogoś przychylnie do kogoś/czegoś to prejudice sb in favour of sb/sth- być nastawionym do czegoś/kogoś krytycznie/pozytywnie to have a critical/positive attitude towards sth/sb- był nastawiony negatywnie do pracy he had a negative attitude to work6. Med. (złożyć) to set- nastawić złamaną kość/zwichnięte ramię to set a broken bone/dislocated shoulder- nastawiać kręgi to realign the vertebraeⅡ nastawić się — nastawiać się 1. pot. (skierować) to turn (oneself)- nastawić się na słońce a. do słońca to turn (oneself) towards the sun2. (oczekiwać, spodziewać się) to anticipate, to expect- nastawić się do kogoś negatywnie/pozytywnie/krytycznie to adopt a. take a negative/positive/critical attitude towards sb- nastawił się na przyjemną wycieczkę, ale bardzo się zawiódł he anticipated a pleasant trip, but was sorely disappointed- nastawiła się, że wkrótce ją zwolnią, więc nie przykładała się do pracy she expected to be fired soon, so she didn’t apply herself to her work- nastawić ucha a. uszu to prick up one’s earsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nastaw|ić
См. также в других словарях:
nadstawić — Nadstawiać, nastawiać głowę (głowy), grzbiet (grzbietu), karku, posp. łeb (łba) «narażać się na niebezpieczeństwo; ryzykować, poświęcać się»: Darmo przez kilkadziesiąt lat nadstawiał głowy w każdej potrzebie wojennej. Ludzie łacno zapominają tego … Słownik frazeologiczny
nadstawiać — Nadstawiać, nastawiać głowę (głowy), grzbiet (grzbietu), karku, posp. łeb (łba) «narażać się na niebezpieczeństwo; ryzykować, poświęcać się»: Darmo przez kilkadziesiąt lat nadstawiał głowy w każdej potrzebie wojennej. Ludzie łacno zapominają tego … Słownik frazeologiczny
grzbiet — m IV, D. u, Ms. grzbietecie; lm M. y 1. «u zwierząt: część tułowia od karku do krzyża (przeciwna do strony brzusznej); u ludzi, potocznie: tylna strona tułowia od barków do pasa; plecy» Klepać konia po grzbiecie. Zginać grzbiet pod ciężarem… … Słownik języka polskiego
grzebień — m I, D. grzebieńenia; lm M. grzebieńenie, D. grzebieńeni 1. «przyrząd toaletowy w postaci płytki z tworzywa sztucznego, rogowej, metalowej itp. z głęboko wyciętymi zębami, służący do czesania lub upinania włosów» Rogowy, szylkretowy grzebień.… … Słownik języka polskiego
хребет — хребёт, род. п. хребта, укр. хребет, хрибет, род. п. бта, блр. хрiбiт, др. русск. хрьбьтъ, ст. слав. хрьбьтъ νῶτος, αὑχήν (Супр.), болг. хръбет позвоночник , сербохорв. хр̀бат, род. п. хрпта спина , словен. hrbǝ̀t, род. п. hrbtà – то же, мн. ч … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
grzbiet — Giąć, zginać grzbiet przed kimś, przed czymś zob. kark 1. Mieć, dźwigać któryś krzyżyk na grzbiecie zob. krzyżyk 2. Nadstawiać, nastawiać grzbiet (grzbietu) zob. nadstawić. Nie mieć co na grzbiet włożyć zob. włożyć 1. Wrzucić coś na grzbiet zob.… … Słownik frazeologiczny
nastawić — Nastawiać głowę (głowy), grzbiet (grzbietu), karku, łeb (łba) zob. nadstawić. Nastawić ucha (uszu) zob. ucho 22 … Słownik frazeologiczny
nastawiać — głowę (głowy), grzbiet (grzbietu), karku, łeb (łba) zob. nadstawić. Nastawić ucha (uszu) zob. ucho 22 … Słownik frazeologiczny
bark — I m III, D. u, N. barkkiem; lm M. i 1. «zespół kości łączący kończynę górną (u zwierząt przednią) z tułowiem» KoścI barku. Lewy, prawy bark. 2. zwykle w lm «górna część grzbietu poniżej karku od jednego stawu ramiennego do drugiego; ramiona» Mieć … Słownik języka polskiego
białogrzbiety — ∆ zootechn. Białogrzbiete bydło «rodzime polskie bydło o charakterystycznym umaszczeniu, mające biały pas wzdłuż grzbietu, a boki czarne lub czerwone» … Słownik języka polskiego
bruzda — ż IV, CMs. bruździe; lm D. bruzd 1. «podłużny rowek wykonany w ziemi pługiem lub innym narzędziem rolniczym; zagłębienie między skibami; rowek między zagonami» Bruzdy zagonów. Ziarno padające w bruzdy. 2. «zmarszczka, fałda, rysa na twarzy»… … Słownik języka polskiego
