-
1 grundio
grundio u. grunnio, iī, ītum, īre (vgl. Charis. 247, 4. Diom. 383, 20 sq. Aldh. de re gramm. in Class. auct. ed. Mai vol. 5. p. 570. Löwe Prodr. 118), grunzen, von Schweinen, Form grundio, Claud. Quadr. ann. 15. fr. 77 bei Diom, 383, 23 (grundibat). Laber, com. 82. Varro sat. Men. 2. Spart. Anton. Get. 5, 5: übtr., Caecil. com. 103 (grundibat). – Form grunnio, Suet. fr. 161. p. 249, 2. R. Plin. 32, 19. Iuven. 15, 22. Anthol. Lat. 762, 57 (233, 57); vgl. grunnitus.
-
2 grundio
grundio u. grunnio, iī, ītum, īre (vgl. Charis. 247, 4. Diom. 383, 20 sq. Aldh. de re gramm. in Class. auct. ed. Mai vol. 5. p. 570. Löwe Prodr. 118), grunzen, von Schweinen, Form grundio, Claud. Quadr. ann. 15. fr. 77 bei Diom, 383, 23 (grundibat). Laber, com. 82. Varro sat. Men. 2. Spart. Anton. Get. 5, 5: übtr., Caecil. com. 103 (grundibat). – Form grunnio, Suet. fr. 161. p. 249, 2. R. Plin. 32, 19. Iuven. 15, 22. Anthol. Lat. 762, 57 (233, 57); vgl. grunnitus. -
3 grunditus
grundītus, ūs, m. (grundio), das Grunzen, suis, Cic. Tus. 5, 116 (andere Lesart ›grunnitus‹).
-
4 grunnio
grunnio, s. grundio.
-
5 grunditus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > grunditus
-
6 grunnio
grunnio, s. grundio.
См. также в других словарях:
γρύζω — (AM γρύζω) 1. (για χοίρους) γρυλλίζω 2. (για πρόσωπα) μουρμουρίζω αρχ. Ι. 1. λέω «γρυ» 2. υγροποιώ, λειώνω II. (ρημ. επίθ.) γρυκτός, ή, όν φρ. «ἆρα γρυκτόν ἐστιν ὑμῑν;» άραγε θα τολμήσετε να βγάλετε «γρυ». [ΕΤΥΜΟΛ. < γρυ. Παράλληλη εξέλιξη… … Dictionary of Greek
gru- — gru English meaning: grunting (of pigs) Deutsche Übersetzung: Grunzlaut der Schweine Note: (gru d , gru n d ) Material: Gk. γρῦ “a grunt, as of swine”, γρύζω (*γρυδι̯ω) “to grunt, grumble, mutter”, γρῦλος, γρύλλος “piglet”,… … Proto-Indo-European etymological dictionary