Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

grossier

  • 1 grossier,

    ère adj. (de gros) 1. груб, дебел, недодялан; vêtements grossier,s груби дрехи; trais grossier,s груби черти; 2. прен. просташки, дебелашки; груб, невъзпитан, неучтив; manières grossier,ères просташки обноски; 3. който бие на очи, груб; faute grossier,ère груба грешка; ignorance grossier,ère грубо невежество; 4. с ниско качество; vin grossier, долнокачествено вино; 5. приблизителен, общ; idée grossier,ère приблизителна идея; 6. ост., лит. необразован, варварски; 7. неприличен, срамен; mot grossier, срамна, вулгарна дума. Ќ Ant. fin, poli, courtois, délicat, raffiné; délicat; civilisé, cultivé; correct, décent, élégant; courtois, civil.

    Dictionnaire français-bulgare > grossier,

  • 2 courtois,

    e adj. (de l'a. fr. court "cour") учтив, вежлив, любезен; с рицарски обноски; Ќ l'amour courtois, любовта според рицарския кодекс; poésie courtois,e поезия на трубадурите ( през Средновековието). Ќ Ant. discourtois, grossier, impoli.

    Dictionnaire français-bulgare > courtois,

  • 3 délicat,

    e adj. (lat. delicatus) 1. нежен, деликатен; parfum délicat, нежен парфюм; 2. слаб, крехък; тънък; 3. който избелява, който се променя лесно; 4. вкусен, приятен на вкус; 5. лек, фин; изящен, елегантен; 6. прен. изискан, тънък, изтънчен; goût délicat, изискан, изтънчен вкус; 7. труден, опасен; деликатен; взискателен, придирчив; problème délicat, деликатен въпрос; il ne faut pas être si délicat, не трябва да си толкова придирчив; 8. m., f. взискателен, придирчив човек. Ќ faire le délicat, капризнича. Ќ Ant. indélicat, grossier, vulgaire; facile; balourd, robuste, simple.

    Dictionnaire français-bulgare > délicat,

  • 4 élégant,

    e adj. (lat. elegans) 1. елегантен; изящен; style élégant, елегантен, изискан стил; 2. m., f. елегантен човек. Ќ Ant. commun, grossier, inélégant.

    Dictionnaire français-bulgare > élégant,

  • 5 fin,

    e adj. (lat. finis "fin", pris adject.) 1. тънък, изтънчен, нежен, фин; lingerie fin,e фино бельо; arôme fin, фин, нежен аромат; 2. дребен, ситен; pluie fin,e ситен дъжд; 3. чист, висококачествен; or fin, чисто злато; 4. прен. тънък, проницателен; avoir l'oreille fin,e имам проницателен слух; esprit fin, проницателен ум; 5. изискан, изтънчен; 6. остър, наострен (за острие и др.); 7. ост. краен; последен; le fin, mot d'une histoire последната дума на дадена история; 8. adv. разг. напълно; fin, prêt напълно готово. Ќ avoir le nez fin, прозорлив съм; c'est une fin,e lame той е добър фехтовач; la fin,e fleur de най-качественото, най-отбраното; le fin, fond de la province дълбоката провинция; une fin,e gueule разг. гастроном, чревоугодник. Ќ Ant. gros, épais; grossier; sot, stupide.

    Dictionnaire français-bulgare > fin,

  • 6 gourd,

    e adj. (bas lat. gurdus "lourdaud, grossier") 1. изтръпнал, вцепенен, вкоченясал от студ (за ръце, пръсти); 2. глупав; avoir l'air gourd,e имам глупав вид; 3. несръчен. Ќ Ant. agile, délié, souple; dégourdi. Ќ Hom. gour; gourde.

    Dictionnaire français-bulgare > gourd,

  • 7 grossièrement

    adv. (de grossier) 1. грубо, просташки; 2. в общи черти, грубо; bois grossièrement équarri грубо одялано дърво; calculer grossièrement la somme пресмятам приблизително сумата.

    Dictionnaire français-bulgare > grossièrement

  • 8 grossièreté

    f. (de grossier) 1. грубост, простащина, невежливост, неучтивост; 2. груби, неучтиви думи, вулгарност; 3. грубост ( на изработка), липса на финес. Ќ Ant. finesse; délicatesse; civilité, politesse; attention, égard; bienséance, correction, distinction.

    Dictionnaire français-bulgare > grossièreté

  • 9 raffiné,

    e adj. et n. (de raffiner) 1. пречистен, рафиниран; pétrole raffiné, рафиниран петрол; 2. изискан, изтънчен; cuisine raffiné,e изискана кухня; 3. хитър; ловък; опитен; 4. m., f. човек с изтънчен вкус, усет. Ќ Ant. brut; grossier, lourd.

    Dictionnaire français-bulgare > raffiné,

  • 10 rude

    adj. (lat. rudis "brut, inculte, grossier") 1. груб, грапав, корав; 2. неравен; 3. прен. труден, тежък, мъчителен, уморителен; un rude travail трудна, уморителна работа; 4. суров, непоносим; hiver rude сурова зима; 5. тъжен, нерадостен; 6. строг, жесток; 7. неприятен, примитивен, груб; 8. дрезгав, неприятен за ухото; 9. разг. страшен, опасен, силен; un rude adversaire страшен противник. Ќ en voir de rudes понасям много. Ќ Ant. délicat, raffiné; doux.

    Dictionnaire français-bulgare > rude

См. также в других словарях:

  • grossier — grossier, ière [ grosje, jɛr ] adj. • XIIe au sens 3; de gros 1 ♦ (1555) Qui est de mauvaise qualité ou qui est façonné de manière rudimentaire. ⇒ brut, commun, gros (I, 8o), ordinaire. « de la mauvaise nourriture, du vin grossier » (Romains).… …   Encyclopédie Universelle

  • grossier — grossier, ière (grô sié, siè r ) adj. 1°   Mot formé de gros, qu on applique presque toujours avec un sens défavorable à ce qui manque de ténuité, de finesse, de délicatesse. Un air grossier. Les parties les plus grossières d une liqueur. •   L… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • grossier — Grossier, [gross]iere. adj. Espais, qui n est pas delié, qui n est pas delicat. Ce drap là est bien grossier. voilà de la toile bien grossiere. cette femme a la taille grossiere. elle a les traits grossiers. Il se dit aussi des ouvrages qui ne… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • grossier — Grossier, m. acut. Signifie lourd d esprit, Cet homme est grossier, Ingenij rudis atque agrestis homo hic quidem est. Cet ouvrage est grossier, Hoc opus infabre factum atque impolitum est. Dont procede cette forme de parler, Il a desgrossé… …   Thresor de la langue françoyse

  • Grossier — Le nom a toujours été surtout porté dans les Vosges (variante : Grossir) et dans le Loiret. Il paraît correspondre au nom grossier , qui désignait au Moyen Âge un marchand en gros …   Noms de famille

  • Grossier — (fr., spr. Grossiëh, Grossirer, Grossist, Grossohändler), Großhändler, s.u. Kaufmann; daher Grosserie, 1) Großhandel; 2) grobe Eisenwaaren …   Pierer's Universal-Lexikon

  • grossier — /gro sje/ agg. fr. [der. di gros grosso ] (f. grossière ). [privo di finezza] ▶◀ grezzo, grossolano, rozzo, rustico, sgraziato, sguaiato, villano, volgare, zotico. ◀▶ colto, cortese, distinto, elegante, fine, garbato, raffinato, ricercato …   Enciclopedia Italiana

  • GROSSIER — IÈRE. adj. Épais, qui n est pas délié, qui n est pas délicat. Ce drap est bien grossier. Des vêtements grossiers. Cette femme a la taille grossière. Elle a les traits grossiers. Séparer une liqueur de ses parties les plus grossières. Vapeurs… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • grossier — an. pro./fig. : GROSSÎ (Albanais.001, Annecy.003, Saxel.002, Thônes.004) / grochî (Cordon.083) / groché (Arvillard, Chambéry, Montagny Bozel), RA, E. A1) grossier, rustre, vulgaire, qui manque d éducation et de culture, impoli, impertinent,… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • Grossier — Juron Dans les bandes dessinées, les gros mots dans les bulles sont couramment remplacés par des illustrations. Un juron est un terme ou une expression brève, plus ou moins grossier, vulgaire ou blasphématoire, dont on se sert pour donner une… …   Wikipédia en Français

  • Grossier — This is apparently a surname of French origins. At first glance it appears to owe something to the surnames Groser and Grocer, and as such to describe somebody who lives or works in a grocery. However this is probably not the case. The… …   Surnames reference

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»