-
1 GRÍPA
* * *(gríp; greip, gripurn; gripinn), v.1) to grasp, seize (hann greip sverð sitt á skjöld);2) to seize upon (grípa góz fyrir mönnum);3) with preps.:grípa á e-u, to catch hold of (H. greip á stafni);grípa á kýlinu, to touch upon a sore place;grípa til e-s, to seize (grípa til sverðsins);greip hundrinn til hans, the dog snapped at him;grípa upp, to catch up (Loki greip upp mikla stöng);grípa við orði, to commence speaking.* * *greip, gripu, gripit, [Ulf. greipan = κρατειν, λαμβάνειν; A. S. grîpan; Engl. grip, gripe, grapple; O. H. G. grîfan; Germ. greifen; Swed. gripa; Dan. gribe]:—to grasp, seize:1. with the notion of suddenness or violence; hann greip skjöld sinn ok sverð, Ó. H. 117; konungr greip til sverðs þess er stóð hjá honum, Fms. i. 16, vi. 159; Egill kastaði þegar niðr horninu, en greip sverðit ok brá, Eg. 215; Egill greip þá skjótt meðalkafla sverðsins, 379; síðan greip hann til Egils, 192; hann greip upp Þórð ok keyrði niðr, id.; Ormr grípr þá í móti fleininum, Fb. i. 530; hann greip upp beiti-ásinn ok barði með, 491; hann greip til hans ( the dog snaps at him) um sinn ok reif kviðinn, Fms. ii. 174; hann grípr nárann, Anal. 122.2. to capture, seize; gripinn, and gripinn höndum, captured, Hom. 131, Pass. 6. 12, 9. 1, 11. 1.β. to seize upon, rob; þat er mér sagt at þú farir heldr óspaklega ok grípir fyrir mönnum góðs sitt, Grett. 130 (grip-deildir).γ. to grasp; hann greip á stafni, Hým. 27.3. phrases, grípa gulli á við e-n, to coax one; at svá þykki ( lest it shall seem) at ek grípa gulli á við þá, Nj. 6; ok gríp nú gulli á við konunginn, ok lát sem þú þykisk þar allt eiga er konungrinn er, Fms. xi. 112; grípa á kýlinu, to touch upon the sore place; Eysteinn konungr svarar, nú greiptu á kýlinu því er ek hugða at fyrir löngu myndi springa, vii. 121: grípa í tómt, to grasp the air (cp. when the bird is flown): grípa á e-u, to decide; hann kvaðsk ekki mundu svá skjótt grípa á slíku, he said he would take time to consider, xi. 362.4. medic. of fits or sickness, to seize upon; þitt geð grípi, seize thy senses (of insanity)! Skm.; þá var hann gripinn af æði mikilli, 623. 12.II. metaph. to understand, very rare and borrowed from Lat. comprehendere, Sks. 559 C, Eluc. 21: in mod. usage, to grasp, encompass with the mind; but nema, to learn.III. reflex., grípask þeir þá til ( they grasped at one another) ok glíma lengi, Fb. i. 530. -
2 gripa
f.flu. (Colombian Spanish, Mexican Spanish)* * *SF LAm flu, influenza* * ** * ** * *(Col, Méx)* * *
Del verbo gripar: ( conjugate gripar)
gripa es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
gripa sustantivo femenino (Col, Méx) See Also→◊ gripe
' gripa' also found in these entries:
English:
bout
- dose
- flu
- influenza
* * *gripa nfCol, Méx flu* * *f Méxflu* * * -
3 gripa
catch, bite, grip, seize, takegripa in; mesh -
4 grípa (um)
-
5 gripa
flu, influenza* * *• influenza• flue• flu• grippe -
6 gripa
• febrile; flu; grippe -
7 gripa in
mesh -
8 gripa
-
9 grípa
v.to seize, grasp, clutch(grípi, (grípur), greip, gripu, gripin) -
10 grípa e-n sofandi á verîinum
-
11 grípa fram í
-
12 grípa glóîvolgan
-
13 grípa í, òrífa
-
14 grípa og senda í höfn
-
15 grípa til
-
16 grípa til vopna
-
17 grípa til öròrifaráîa
-
18 grípa tækifæriî
-
19 for-grípa
greip, [A. S. forgrípan; Germ. vergreifen], to do amiss. -
20 góma, grípa
См. также в других словарях:
gripa — GRIPÁ, gripez, vb. I. 1. refl. şi intranz. (Despre piese de motoare şi despre motoare; la pers. 3) A (se) bloca în timpul funcţionării. ♢ tranz. fact. Ungerea defectuoasă a gripat motorul. 2. refl. şi tranz. fact. A (se) îmbolnăvi de gripă. – Din … Dicționar Român
gripă — GRÍPĂ, gripe, s.f. Boală infecţioasă şi contagioasă, de natură virotică, localizată la nivelul aparatului respirator, care se manifestă prin stare generală proastă, febră, inflamaţia căilor respiratorii superioare, dureri musculare şi de cap etc … Dicționar Român
gripa — *gripa germ., Substantiv: nhd. Griff; ne. grip (Neutrum); Rekontruktionsbasis: ae., ahd.?; Hinweis: s. *greipan; Etymologie: s. ing. *gʰreib , Verb … Germanisches Wörterbuch
gripa — sustantivo femenino 1. Origen: América. Gripe … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
gripa — f. Col. y Méx. gripe … Diccionario de la lengua española
gripa — {{#}}{{LM G19437}}{{〓}} {{SynG42365}} {{[}}gripa{{]}} ‹gri·pa› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{♂}}En zonas del español meridional,{{♀}} gripe: • Me pasó la gripa.{{○}} {{#}}{{LM SynG42365}}{{〓}} {{CLAVE G19437}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
gripa — ► sustantivo femenino América MEDICINA Gripe, enfermedad. * * * gripa (Hispam.) f. Resfriado o gripe. * * * gripa. f. Col. y Méx. gripe … Enciclopedia Universal
gripa — s f Enfermedad infecciosa y epidémica caracterizada por catarro fuerte, fiebre, dolor del cuerpo y decaimiento: tener gripa, pescar la gripa … Español en México
grípa — e ž (í) nalezljiva bolezen z vročino in vnetjem dihal: gripa letos močno razsaja; zboleti za gripo; epidemija gripe; virus gripe / azijska gripa ki se razširi iz Azije … Slovar slovenskega knjižnega jezika
gripa — grȉpa1 ž DEFINICIJA pat. akutna, virusna, zarazna bolest dišnih organa [azijska (hongkonška, španjolska) gripa]; influenca ETIMOLOGIJA fr. grippe … Hrvatski jezični portal
gripa — m ( n/ n) handful, sheaf … Old to modern English dictionary