Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

grammătĭcus

  • 1 grammaticus

    grammătĭcus, a, um    - [gr]gr. γραμματικός. [st1]1 [-] de grammaire.    - ars grammatica, Her. 4, 17: la grammaire. --- cf. Quint. 9, 3, 2. [st1]2 [-] de grammairien, de critique.    - grammaticas ambire tribus, Hor. Ep. 1, 19, 40: faire sa cour aux coteries littéraires.    - grammătĭca, ōrum, n.: la grammaire. --- Cic. de Or. 1, 187.    - grammătĭcus, i, m.: - [abcl]a - grammairien, maître de langage. --- Cic. Tusc. 2, 12 ; Or. 93 ; cf. Suet. Gram. 4. - [abcl]b - homme de lettres, érudit, critique, philologue. --- Cic. Div. 1, 116.
    * * *
    grammătĭcus, a, um    - [gr]gr. γραμματικός. [st1]1 [-] de grammaire.    - ars grammatica, Her. 4, 17: la grammaire. --- cf. Quint. 9, 3, 2. [st1]2 [-] de grammairien, de critique.    - grammaticas ambire tribus, Hor. Ep. 1, 19, 40: faire sa cour aux coteries littéraires.    - grammătĭca, ōrum, n.: la grammaire. --- Cic. de Or. 1, 187.    - grammătĭcus, i, m.: - [abcl]a - grammairien, maître de langage. --- Cic. Tusc. 2, 12 ; Or. 93 ; cf. Suet. Gram. 4. - [abcl]b - homme de lettres, érudit, critique, philologue. --- Cic. Div. 1, 116.
    * * *
        Grammaticus, grammatici, penult. corr. Cic. Qui enseigne la grammaire.

    Dictionarium latinogallicum > grammaticus

  • 2 grammaticus

    grammaticus, a, um (γραμματικός), grammatisch, I) adi.: ars, Cornif. rhet.: grammaticae artis magistri, Firm.: tribus grammaticas ambire, die Zünfte der Grammatiker, Hor. – II) subst.: A) grammaticus, ī, m., der Sprachkundige, -forscher, als Erklärer u. Kunstrichter der Schriftwerke, der Grammatiker, Philolog, Gelehrte, Cic. u.a.: grammaticus sive Graecus sive Latinus, ein Lehrer der griech. od. latein. Sprache, ein Sprachmeister, Edict. Diocl. 7, 70. Vgl. übh. Obbarius Hor. ep. 1, 19, 40. Gudemann in Pauly-Wissowa Realenz. 7, 1810 f. – B) grammatica, ae, f. u. grammaticē, ēs, f., die Grammatik, Sprachwissenschaft (Philologie), Form -a, Cic. u. Suet.: Form -e, Quint. 1, 4, 4. – C) grammatica, ōrum, n., Grammatisches, Grammatik, Philologie, Cic. de or. 1, 187.

    lateinisch-deutsches > grammaticus

  • 3 grammaticus

    grammaticus, a, um (γραμματικός), grammatisch, I) adi.: ars, Cornif. rhet.: grammaticae artis magistri, Firm.: tribus grammaticas ambire, die Zünfte der Grammatiker, Hor. – II) subst.: A) grammaticus, ī, m., der Sprachkundige, -forscher, als Erklärer u. Kunstrichter der Schriftwerke, der Grammatiker, Philolog, Gelehrte, Cic. u.a.: grammaticus sive Graecus sive Latinus, ein Lehrer der griech. od. latein. Sprache, ein Sprachmeister, Edict. Diocl. 7, 70. Vgl. übh. Obbarius Hor. ep. 1, 19, 40. Gudemann in Pauly-Wissowa Realenz. 7, 1810 f. – B) grammatica, ae, f. u. grammaticē, ēs, f., die Grammatik, Sprachwissenschaft (Philologie), Form -a, Cic. u. Suet.: Form -e, Quint. 1, 4, 4. – C) grammatica, ōrum, n., Grammatisches, Grammatik, Philologie, Cic. de or. 1, 187.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > grammaticus

  • 4 grammaticus

    grammaticus grammaticus, a, um филологический

    Латинско-русский словарь > grammaticus

  • 5 grammaticus

    grammaticus grammaticus, i m филолог

    Латинско-русский словарь > grammaticus

  • 6 grammaticus

    grammaticus grammaticus, i n грамматик

    Латинско-русский словарь > grammaticus

  • 7 grammaticus

        grammaticus adj., γραμματικόσ, of grammar, grammatical: tribūs, i. e. of the grammarians, H.—As subst m., a grammarian, philologist: grammaticum se professus: grammatici certant, doctors disagree, H.
    * * *
    I
    grammatica, grammaticum ADJ
    grammatical, of grammar
    II
    grammarian; philologist; scholar, expert on linguistics/literature

    Latin-English dictionary > grammaticus

  • 8 grammaticus

    Van Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > grammaticus

  • 9 grammaticus

    1.
    grammătĭcus, a, um, adj., = grammatikos, of or belonging to grammar, grammatical:

    ars,

    Auct. Her. 4, 12, 17; Quint. 1, 5, 54:

    possis illud grammaticum, hoc rhetoricum magis dicere,

    id. 9, 3, 2:

    grammaticas ambire tribus et pulpita,

    the tribes of the grammarians, Hor. Ep. 1, 19, 40:

    cum eundem (Tuditanum) de rebus grammaticis scripsisse constet,

    Varr. L. L. 6, § 36 Müll.—
    II.
    Subst.
    A.
    grammătĭcus, i, m., a grammarian in the more extended sense of the word, a philologist: appellatio grammaticorum Graeca consuetudine invaluit: sed initio litterati vocabantur. Cornelius quoque Nepos litteratos vulgo appellari ait eos, qui aliquid diligenter et acute scienterque possint aut dicere aut scribere: ceterum proprie sic appellandos poëtarum interpretes, qui a Graecis grammatikoi nominentur... Veteres grammatici et rhetoricam docebant, etc., Suet. Gramm. 4:

    ut si grammaticum se professus quispiam barbare loquatur,

    Cic. Tusc. 2, 4, 12; cf.:

    grammatici custodes Latini sermonis,

    Sen. Ep. 95 med.:

    grammatici poëtarum explanatores sunt,

    Cic. Div. 1, 51, 116; id. Att. 7, 3, 10: hanc hupallagên rhetores, metônumian grammatici vocant, id. Or. 27, 93; Quint. 10, 1, 53; 1, 8, 21; cf. in the foll. the passage Quint. 2, 1, 4, and Cic. de Or. 1, 42, 187:

    (Ateius) inter grammaticos rhetor, inter rhetores grammaticus,

    Suet. Gramm. 10.—Prov.:

    grammatici certant,

    doctors disagree, Hor. A. P. 78.—
    B.
    grammătĭca, ae, and gram-mătĭce, ēs (the first form in Cicero and Suet., the latter in Quint.), f., = grammatikê, grammar in the wider sense of the term, philology:

    quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica, grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus,

    Cic. Fin. 3, 2, 5; id. de Or. 1, 42, 187; cf.:

    et grammatice (quam in Latinum transferentes litteraturam vocaverunt) fines suos norit, praesertim tantum ab hac appellationis suae paupertate, intra quam primi illi constitere, provecta: nam tenuis a fonte, assumptis poëtarum historicorumque viribus, pleno jam satis alveo fluit, cum praeter rationem recte loquendi non parum alioqui copiosam prope omnium maximarum artium scientiam amplexa sit,

    Quint. 2, 1, 4; cf. id. 2, 14, 3:

    grammatica,

    Suet. Gramm. 1; 2; 3; 6; 8;

    24 et saep.: grammatice,

    Quint. 1, 4, 2 sq.; 1, 5, 1; 1, 8, 12; 1, 10, 17 et saep.—
    C.
    grammătĭca, ōrum, n., grammar, philology:

    in grammaticis poëtarum pertractatio, historiarum cognitio, verborum interpretatio, pronuntiandi quidam sonus,

    Cic. de Or. 1, 42, 187.— Adv.: grammă-tĭce, according to the rules of grammar, grammatically:

    mihi non invenuste dici videtur, aliud esse Latine, aliud grammatice loqui,

    Quint. 1, 6, 27.
    2.
    grammătĭcus, i, v. 1. grammaticus, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > grammaticus

  • 10 grammaticus

    I a, um [ grammatica ]
    грамматический, т. е. языковедческий, филологический, словесный или литературоведческий (tribus H; ars rhH.)
    II grammaticus, ī m.
    грамматик, т. е. языковед, филолог или литературный критик C etc.

    Латинско-русский словарь > grammaticus

  • 11 grammaticus

    грамматик
    * * *
    сущ.
    общ. грамматик, грамматист

    Dutch-russian dictionary > grammaticus

  • 12 grammaticus

    gramátiko

    Dicionário Português-Holandês e Holandês-Português > grammaticus

  • 13 grammaticus

    n. grammarian, one who specializes in grammar

    Holandés-inglés dicionario > grammaticus

  • 14 grammaticus

    , i m
      грамматик, языковед, филолог

    Dictionary Latin-Russian new > grammaticus

  • 15 grammaticus

    gramátiko

    Hollandsk - Papiamento ordbog > grammaticus

  • 16 Grammaticús, rhetór, geométres, píctor, alíptes, Áugur, schóenobatés, medicús, magus, ómnia nóvit Gráeculus ésuriéns in cáelum, jússeris, íbit

    Ритор, грамматик, авгур, геометр, художник, цирюльник,
    Канатоходец, и врач, и маг, - все с голоду знает
    Этот маленький грек; велишь - залезет на небо.
    (Перевод Д. Недовича и Ф. Петровского)
    Ювенал, "Сатиры", III, 77-79.
    Собравшись уезжать и повернув мула, Агеласт чуть было не столкнулся с человеком, который был также старательно закутан и, по-видимому, так же стремился остаться незамеченным, как сам философ. Однако Алексей Комнин - ибо это был император - узнал Агеласта - если не по чертам лица, то по фигуре и движениям: не удержавшись, Алексей мимоходом прошептал на ухо философу известные стихи, которые метко определили разнообразные познания мнимого мудреца: Grammaticus, rhetor, aliptes, Augur, schoenobates, medicus, magus; omnia novit. Graeculus esuriens in caelum, jusseris, ibit. (Вальтер Скотт, Граф Роберт Парижский.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Grammaticús, rhetór, geométres, píctor, alíptes, Áugur, schóenobatés, medicús, magus, ómnia nóvit Gráeculus ésuriéns in cáelum, jússeris, íbit

  • 17 Saxo Grammaticus

    s.
    Sajón Gramático, Saxo Grammaticus.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > Saxo Grammaticus

  • 18 gramátiko

    grammaticus

    Dicionário Português-Holandês e Holandês-Português > gramátiko

  • 19 gramátiko

    grammaticus

    Papiamento - Hollandsk ordbog > gramátiko

  • 20 Языковед

    - grammaticus; linguista;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Языковед

См. также в других словарях:

  • Grammaticus — may refer to:* Ammonius Grammaticus (4th century), ancient Greek grammarian * Diomedes Grammaticus (4th century), Latin grammarian * Grammaticus (poet) (6th century), Greek poet * Saxo Grammaticus (circa 1150 1220), Danish medieval historian *… …   Wikipedia

  • Grammaticus — war im antiken (hellenistisch römischen) Schulsystem die lateinische Bezeichnung für einen Sprachlehrer, siehe Grammaticus (Lehrer) und ist der Beiname von Diomedes Grammaticus, oströmischer Grammatiker; Johannes Philoponos (Grammaticus),… …   Deutsch Wikipedia

  • GRAMMATICUS — unus erat e tribus illis, quibus condiendi cadavera apud Aegyptios cura incumbebat. Primus enim grammaticus posito humi corpore, circa ilia describebat, quantum a sinistra parte incidendum eslet. Tum Scissor, Aethiopica lapide latus aperiebat,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Grammaticus (Lehrer) — Grammatikos (griech. γραμματικός), lateinisch Grammaticus, war in der Antike in hellenistischer und römischer Zeit die Bezeichnung für den für die fortgeschrittene Phase des Unterrichts zuständigen Lehrer. Außerdem konnte das Wort auch einen… …   Deutsch Wikipedia

  • Grammaticus, Rhetor, Geometres, Pictor, Aliptes… — См. На все руки …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Virgilius Maro Grammaticus — (Virgil the Grammarian) is one of the most enigmatic of all medieval writers, author of two pseudo grammatical texts known as the Epitomae and the Epistolae . It is unknown exactly when or where he was active: in the eleventh and twelfth… …   Wikipedia

  • Saxo Grammaticus — Saxo redirects here. For the car, see Citroën Saxo and for the bank, see Saxo Bank Saxo Grammaticus (c. 1150 1220) also known as Saxo cognomine Longus is thought to have been a secular clerk or secretary to Absalon, Archbishop of Lund. He is the… …   Wikipedia

  • Saxo Grammaticus — (v. 1150 † v. 1220) est un moine et historien de l époque médiévale danoise. Sa vie reste peu connue. Nous savons qu il était un « disciple » de l archevêque Absalon, puissante dignité ecclésiastique de Lund. Il a probablement travaillé …   Wikipédia en Français

  • Saxo Grammaticus — o Sajón Gramático (h. 1150 – 1220) fue un historiador medieval danés de cuya vida se conoce muy poco[cita requerida]. Se le atribuyen los dieciséis libros de la historia danesa de su época, la Gesta Danorum. En el prefacio de la Gesta… …   Wikipedia Español

  • Saxo Grammaticus — • Thirteenth century Danish historian Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Saxo Grammaticus     Saxo Grammaticus     † …   Catholic encyclopedia

  • Saxo Grammaticus — (* um 1140; † um 1220) war ein dänischer Geschichtsschreiber und Geistlicher. Er verfasste ab 1185 auf Veranlassung Bischof Absalons eine 16 bändige Geschichte Dänemarks in lateinischer Sprache, die Gesta Danorum (Die Taten der Dänen). Es ist das …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»