-
1 gratificus
grātificus, a, um (gratus u. facio), I) willfahrend, gefällig (vgl. Placid. gloss. V, 24, 8. Isid. 10, 114), pectus, Paul. Petr. vit. S. Mart. 2, 716: dominus, Porphyr. paneg. ad Constant. 1, 6: gratifici sunt oculi Iudae ex vino, Rufin. Orig. in gen. hom. 17, 9. – II) Dank sagend, loquelae, Paul. Nol. carm. 32, 2.
-
2 gratificus
grātificus, a, um (gratus u. facio), I) willfahrend, gefällig (vgl. Placid. gloss. V, 24, 8. Isid. 10, 114), pectus, Paul. Petr. vit. S. Mart. 2, 716: dominus, Porphyr. paneg. ad Constant. 1, 6: gratifici sunt oculi Iudae ex vino, Rufin. Orig. in gen. hom. 17, 9. – II) Dank sagend, loquelae, Paul. Nol. carm. 32, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gratificus
См. также в других словарях:
ԶՈՒԱՐԹԱԳԻՆ — ( ) NBH 1 0743 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ա. χαροπός կամ χαροποιός qui laetitiam vultu prodit, կամ gratificus ἁγαθός bonus Կարի զուարթ. ուրախ, եւ ուրախարար. *Զուարթագին են աչք նորա ʼի գինւոյ. Ծն. ՟Խ՟Թ. 12:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
