gotowanie

См. также в других словарях:

• gotowanie — ↨ gotowanie się n I rzecz. od gotować (się) …   Słownik języka polskiego

• Pan Planeta — Infobox Album Name = Pan Planeta Type = Album Artist = Ścianka Background = Released = June 2006 Recorded = 2005 Genre = Rock Length = Label = Ampersand/Isound Producer = Ścianka Reviews = Last album = Boję się zasnąć, boję się wrócić do domu… …   Wikipedia

• dżem — m IV, D. u, Ms. dżemie «przetwór o galaretowatej konsystencji otrzymywany przez gotowanie świeżych owoców z dodatkiem cukru i pektyny» Dżem śliwkowy, truskawkowy, malinowy. Słoik dżemu. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… …   Słownik języka polskiego

• odgotować — dk IV, odgotowaćtuję, odgotowaćtujesz, odgotowaćtuj, odgotowaćował, odgotowaćowany odgotowywać ndk VIIIa, odgotowaćowuję, odgotowaćowujesz, odgotowaćowuj, odgotowaćywał, odgotowaćywany «wygotować, zagotować coś w płynie; usunąć jakiś składnik… …   Słownik języka polskiego

• polowy — polowywi 1. «dotyczący uprawy rolnej w polu; znajdujący się na polu; polny» Prace polowe. 2. «dotyczący pola walki; bojowy, wojenny, frontowy» Ćwiczenia polowe. Działo polowe. ∆ Czapka polowa «nie usztywniona czapka wojskowa; polówka» ∆ Kuchnia… …   Słownik języka polskiego

• proszek — m III, N. proszekszkiem; lm M. proszekszki 1. D. proszekszku «drobno roztarta, pokruszona, zmielona substancja, drobne cząsteczki jakiegoś minerału, metalu itp.; mieszanina substancji sproszkowanych odpowiednio spreparowanych, mająca różnorodne… …   Słownik języka polskiego

• zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… …   Słownik języka polskiego

• zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• doduszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, doduszaćam, doduszaća, doduszaćają, doduszaćany {{/stl 8}}– dodusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, doduszaćduszę, doduszaćsi, doduszaćduś, doduszaćduszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dogotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dogotowywaćowuję, dogotowywaćowuje, dogotowywaćany {{/stl 8}}– dogotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dogotowywaćtuję, dogotowywaćtuje, dogotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień