glebie)

См. также в других словарях:

• glebie — obs. form of gleby …   Useful english dictionary

• głębia — ż I, DCMs. głębiabi; lm D. głębiabi 1. «głębokie miejsce w jakimś zbiorniku wodnym, mające dużą odległość powierzchni wody od dna; poetycko: głęboki zbiornik wodny, wody głębokiej rzeki, jeziora itp.; głębina» Kilkunastometrowa głębia. Głębia… …   Słownik języka polskiego

• kwaśny — kwaśnyni, kwaśnyniejszy 1. «mający cierpki smak, taki jak smak cytryny, octu, niedojrzałych jabłek itp.» Kwaśne wino, jabłka. ∆ Kwaśne mleko «mleko skwaśniałe wskutek fermentacji; zsiadłe mleko» ∆ Kwaśny zapach, zaduch itp. «przykry zapach… …   Słownik języka polskiego

• włożyć — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… …   Słownik frazeologiczny

• wkładać — 1. Nie mieć co na siebie, pot. na grzbiet włożyć «nie mieć odpowiedniego ubrania»: (...) przypomniała sobie, że jest zaproszona następnego dnia na bardzo ważną kolację. I, o zgrozo, że nie ma co na siebie włożyć. WO 07/10/2000. 2. Nie mieć, nie… …   Słownik frazeologiczny

• agromelioracja — ż I, DCMs. agromelioracjacji, blm «melioracja mająca na celu polepszenie żyzności gleby i zwiększenie plonów przez regulowanie zawartości w glebie wody i powietrza, wzbogacanie gleby w związki pokarmowe; melioracja rolna» …   Słownik języka polskiego

• azotobakter — m IV, D. a, Ms. azotobaktererze; lm M. y biol. «bakteria żyjąca w glebie i w wodzie, odznaczająca się zdolnością wiązania wolnego azotu z powietrza; wzbogaca podłoże w związki azotowe» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• borowy — I przym. od bór Siedlisko borowe. borowy w użyciu rzecz. reg. «dozorca pilnujący niewielkiej przestrzeni lasu; gajowy» II przym. od I bor ∆ Kwas borowy «słaby kwas krystalizujący w postaci błyszczących łusek, mało rozpuszczalny w wodzie, mający… …   Słownik języka polskiego

• denitryfikator — m IV, D. a, Ms. denitryfikatororze; lm M. y biol. denitryfikatory «bakterie wywołujące przemianę mineralnych związków azotowych w glebie w azot cząstkowy, nie przyswajany przez rośliny; bakterie denitryfikacyjne» …   Słownik języka polskiego

• dołownik — n III, D. a, N. dołownikkiem; lm M. i roln. «narzędzie rolnicze z obrotowymi łopatkami do robienia dołków w glebie, w które wrzuca się kartofle w czasie sadzenia» …   Słownik języka polskiego

• doniczkowiec — m II, DB. doniczkowiecwca; lm M. doniczkowiecwce, D. doniczkowiecwców zool. doniczkowce «Enchytraeidae, drobne skąposzczety żyjące przeważnie w wilgotnej glebie, hodowane powszechnie na pokarm dla ryb akwariowych; wazonkowce» …   Słownik języka polskiego