gidici

См. также в других словарях:

• gidici — sf. 1) Kısa süre için var olan, kalıcı karşıtı Gidici müdür. 2) Gitme durumunda bulunan, gitmek üzere olan 3) mec. Ölmek üzere olan Gidici bir hasta …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bardaçı — gidici, varan I, 24; II, 32, 48. 49 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• gidicilik — is., ği Gidici olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kalıcı — sf. 1) Sürekli, geçici karşıtı 2) Her zaman geçerliğini sürdürecek olan 3) Bir süre için belli bir yerde kalan, konuk, gidici karşıtı Birleşik Sözler kalıcı makyaj kalıcı ruj …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• barguçı — varıcı, gidici II, 49, 54 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• baruçı — varıcı, gidici II, 52 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

• AZÎM — Azimet eden. Gidici …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• REVA — f. Lâyık, uygun. Meydana gelmek. * Gidici …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• REVENDE — f. Giden, gidici. * Çok yürüyen …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ZAHİB — (Zehâb. dan) Giden, gidici. * Bir zanna kapılan. Bir fikre uyan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ZALİK — Giden, gidici …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük