-
1 gesticulor
gestĭcŭlor, āri, ātus sum [gesticulus] - intr. - [st1]1 [-] gesticuler. --- Fronto. Orat. 1. [st1]2 [-] jouer la pantomime, danser. - carmina gesticulari, Suet. Ner. 42: accompagner un chant de sa pantomime (exprimer un chant par des gestes).* * *gestĭcŭlor, āri, ātus sum [gesticulus] - intr. - [st1]1 [-] gesticuler. --- Fronto. Orat. 1. [st1]2 [-] jouer la pantomime, danser. - carmina gesticulari, Suet. Ner. 42: accompagner un chant de sa pantomime (exprimer un chant par des gestes).* * *Gesticulor, pen. corr. gesticularis, gesticulari. Faire contenances et mines propres à quelque chose, Jouer de souplesses, Jouer de passepasse.\Carmina gesticulari. Suet. Danser et remuer ou tremousser à la chanson. -
2 gesticulor
gesticulor, ātus sum, ārī (gesticulus), I) intr. Gebärden machen, gestikulieren, Apul. flor. 18. p. 28, 8 Kr. Suet. Dom. 8, 3: labellis, Fronto de orat. 1. p. 156, 16 N.: ad symphoniam, Petron. 36, 6. – II) tr. durch Gebärdenspiel-, pantomimisch ausdrücken, carmina, Suet. Ner. 42, 2. Tert. de spect. 17 Oehler: Partiz. passiv, gesticulati motus, gestikulierende, pantomimische Bewegungen, Solin. 27. § 60.
-
3 gesticulor
gesticulor, ātus sum, ārī (gesticulus), I) intr. Gebärden machen, gestikulieren, Apul. flor. 18. p. 28, 8 Kr. Suet. Dom. 8, 3: labellis, Fronto de orat. 1. p. 156, 16 N.: ad symphoniam, Petron. 36, 6. – II) tr. durch Gebärdenspiel-, pantomimisch ausdrücken, carmina, Suet. Ner. 42, 2. Tert. de spect. 17 Oehler: Partiz. passiv, gesticulati motus, gestikulierende, pantomimische Bewegungen, Solin. 27. § 60.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gesticulor
-
4 gesticulor
gestĭcŭlor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [gesticulus], to make mimic or pantomimic gestures, to gesticulate (perhaps not anteAug.; cf.:gestum agere,
Cic. de Or. 2, 57, 233):scissor ad symphoniam gesticulatus laceravit obsonium,
Petr. 36:gesticulandi saltandique studium,
Suet. Dom. 8; Front. Orat. 1:jocularia carmina lasciveque modulata, quae vulgo notuerunt, etiam gesticulatus est,
he represented in pantomime, Suet. Ner. 42.—Part. in pass. signif.:gesticulati motus,
pantomimic movements, Sol. 27 fin. -
5 gesticulor
ātus sum, ārī depon. [ gestus II \]1) жестикулировать (histrio egesticulatur Ap; g. ad symphoniam Pt)2) сопровождать жестами, выражать телодвижениями, пантомимой ( carmina Su) -
6 gesticulor
gesticulari, gesticulatus sum V DEPgesticulate; make mimic or pantomimic movements -
7 gesticularia
gestĭcŭlārĭa, ae, f. [gesticulor] pantomime [femme]. --- Gell. 1, 5, 3.* * *gestĭcŭlārĭa, ae, f. [gesticulor] pantomime [femme]. --- Gell. 1, 5, 3.* * *Gesticularia, gesticulariae. Gell. Joueuse de farces. -
8 gesticulator
gestĭcŭlātŏr, ōris, m. [gesticulor] gesticulateur. - gesticulator corporis, Col. 1, praef. 3: pantomime.* * *gestĭcŭlātŏr, ōris, m. [gesticulor] gesticulateur. - gesticulator corporis, Col. 1, praef. 3: pantomime.* * *Gesticulator, pen. prod. gesticulatoris. Colum. Joueur de farces, qui represente les contenances selon l'estat des personnes. -
9 gesticularia
gesticulāria, ae f. [ gesticulor ] -
10 gesticulatio
gesticulātio, ōnis f. [ gesticulor ]телодвижение, жестикуляция Su, Ap, Q; пантомима VM -
11 gesticulatio
gesticulātio, ōnis, f. (gesticulor), die pantomimische Bewegung, Pantomime, mollis quaedam digitorum, Suet. Tib. 68, 3: quieta et inaffectata, Apul. met. 10, 31: gesticulationes religiosae, Solin. 2, 26: pronuntiatio gesticulationibus molesta, Quint. 11, 3, 183: adhibito pueri ac tibicinis concentu gesticulationem tacitus peregit, Val. Max. 2, 4, 4.
-
12 gesticulator
gesticulātor, ōris, m. (gesticulor), der Gebärdenspieler, Pantomimist, corporis, Col. 1. praef. § 3. – Tert. de spect. 17 jetzt Oehler Atellanus gesticulatur.
-
13 gesticulatio
gesticulātio, ōnis, f. (gesticulor), die pantomimische Bewegung, Pantomime, mollis quaedam digitorum, Suet. Tib. 68, 3: quieta et inaffectata, Apul. met. 10, 31: gesticulationes religiosae, Solin. 2, 26: pronuntiatio gesticulationibus molesta, Quint. 11, 3, 183: adhibito pueri ac tibicinis concentu gesticulationem tacitus peregit, Val. Max. 2, 4, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gesticulatio
-
14 gesticulator
gesticulātor, ōris, m. (gesticulor), der Gebärdenspieler, Pantomimist, corporis, Col. 1. praef. § 3. – Tert. de spect. 17 jetzt Oehler Atellanus gesticulatur.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gesticulator
-
15 gesticulatio
gestĭcŭlātio, ōnis, f. [gesticulor], pantomimic motion, gesticulation (postAug.;syn. gestus): nec sine molli quadam digitorum gesticulatione,
Suet. Tib. 68:inaffectata,
App. M. 10, p. 254, 18:pronunciatio gesticulationibus molesta,
Quint. 11, 3, 183. -
16 GESTICULATE
[V]GESTUS: GESTUM AGOGESTICULOR (-ARI -ATUS SUM)IACTO (-ARE -AVI -ATUM)JACTO (-ARE -AVI -ATUM) -
17 PANTOMIME
[N]GESTICULATIO (-ONIS) (F)STROPHA (-AE) (F)CHIRONOMON (-ONTIS) (M)[V]GESTICULOR (-ARI -ATUS SUM)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский