-
1 genum
genum, s. genua. E. /.
-
2 genum
genum, s. genu a. E. ⇒. -
3 genum
gĕnu, ūs, n. (also nom. sing. gĕnum, n., Front. Ep. ad M. Caes. 5, 44; and gĕnus, m., Lucil. ap. Non. 207, 28; gen. sing. genuis; dat. genui, genu, Mart. Cap. 3, § 293. —In neutr., nom. and acc. sing. genus, Cic. Arat. 45; 46; 399; 403; plur. gēnu͡a, as a dissyllable, Carey's Lat. Prosody, § 47; Verg. A. 5, 432; 12, 905; gen. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293;I.but usu. genibus,
Curt. 10, 5, 24; Tac. A. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585) [kindr. with Sanscr. jānu; Gr. gonu; Goth. kniu; Germ. Knie; Engl. knee], the knee.Lit.:II.meus est ballista pugnus, cubitus catapulta est mihi, Umerus aries: tum genu ut quemque icero, ad terram dabo,
Plaut. Capt. 4, 2, 17: hujus genus, Cic. ap. Serv. ad Verg. A. 3, 22:fine genus vestem ritu succincta Dianae,
Ov. M. 10, 536:per aquam ferme genus tenus altam,
Liv. 44, 40, 8 Drak. N. cr.:in ipsa genus utriusque commissura,
knee-joint, Plin. 11, 45, 103, § 250:sedatis tibi doloribus genus,
Fronto Ep. p. 134 Rom.:dolorem genus suscitare,
id. ib. p. 138:ne quem in cursu capite aut cubito offendam aut genu,
Plaut. Curc. 2, 3, 3:genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege Varia diceret, terram tangere,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:genua inediā succidunt,
Plaut. Curc. 2, 3, 30:dumque virent genua,
Hor. Epod. 13, 4:genuum junctura,
knee-joint, Ov. M. 2, 823:genuumque tumebat orbis,
knee-pan, id. ib. 8, 809: ad genua accidere, Enn. ap. Non. 517, 16 (Com. Rel. v. 9 Vahl.):procidere,
Sen. Contr. 7, 17, 12:ad genua se alicui submittere,
Suet. Tib. 20; cf.:genua amplexus genibusque volutans Haerebat,
Verg. A. 3, 607:atqui pol hodie non feres, ni genua confricantur,
i. e. be clasped in earnest entreaty, Plaut. As. 3, 3, 80; so,fricare,
ib. 88:nunc tibi amplectimur genua egentes opum,
id. Rud. 1, 5, 16; cf.:exurgite a genibus,
id. ib. v. 22: advolvi, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 311; Tac. A. 1, 13 fin.; 6, 49; 15, 71;for which: genibus se advolvere or advolvi,
Liv. 8, 37 fin.; 28, 34, 4; Vell. 2, 80 fin.:nixi genibus ab senatu petierunt, ne, etc.,
Liv. 43, 2, 2:muta metu terram genibus summissa petebat,
Lucr. 1, 92:corde et genibus tremit,
Hor. C. 1, 23, 8:jus imperiumque Phraates Caesaris accepit genibus minor,
i. e. kneeling, beseeching, id. Ep. 1, 12, 28; Vulg. Phil. 2, 10 saep.:genu ponere,
to bow the knee, Curt. 4, 6, 28; so,alicui,
id. 8, 7, 13:genu flectere, Hier. in. Eph. 3, 14: inflexo genu adorare aliquem,
Sen. Herc. Fur. 410:nixi genibus,
on bended knees, Liv. 43, 2, 2:per tua genua te opsecro,
Plaut. Curc. 5, 2, 31:genua incerare deorum,
i. e. to attach to the statues of the gods wax tablets with prayers written on them, Juv. 10, 55.— -
4 genum
-
5 genu
gĕnŭ, gĕnūs, n. - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou. - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou. - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule. - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn. - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur. - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum). - Plin. 13, 123.* * *gĕnŭ, gĕnūs, n. - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou. - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou. - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule. - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn. - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur. - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum). - Plin. 13, 123.* * *Genu, n. gen. indeclinabile in singulari. In plurali, genua, genuum, genibus. Virgil. Genouil.\Genibus pronis supplex. Ouid. Qui prie à genoulx, Les genoulx pliez, Agenouillon.\Aduoluor genibus vestris supplex. Claud. Je me jecte à voz genoulx, et vous prie.\Quidam genua eius aduoluitur. Tacit. Se jecte à ses genoulx.\Genua labant. Virgil. Les jambes luy faillent.\Nixus genu. Ouid. Agenouillé.\Genua ponere alicui. Curt. S'agenouiller devant aucun.\Genua submittere. Plin. S'agenoiller. -
6 quadrageni
quădrāgēni, ae, a (gén. plur. -gēnūm) [st2]1 [-] quarante chacun. [st2]2 [-] chaque fois quarante.* * *quădrāgēni, ae, a (gén. plur. -gēnūm) [st2]1 [-] quarante chacun. [st2]2 [-] chaque fois quarante.* * *Quadrageni, pen. prod. Aliud adiectiuum, Idem significat quod Quadraginta. Columel. Quarante.\Quadragena millia. Cic. Quarante mille.\Quadrageni, absolute aliquando ponitur. Suetonius, Quanquam ex schola quadragena annua caperet. Subaudi, millia nummum, aut aliquid tale. Par chascun an quarante, etc. -
7 genu
genu, ūs, n. (γόνυ), das Knie, I) eig.: genuum orbis, die Kniescheibe, Ov.: per genua reptatio, Quint. – genu dextrum, Cic. poët. u. Suet.: laevum, Cic. poët.: tremulum, Sen. poët.: fine genus (bis ans Kn.) vestem succincta, Ov.: aqua ferme genus tenus alta, Liv.: stagnum altitudine genua non excedens, Plin.: alibi umbilico tenus aqua erat, alibi genua vix superavit, Liv. – genu nixus, Ov. u. Suet.: flexus genu, Tac.: obnixo genu scuto (das Kn. gegen den Sch. gestemmt), Nep. – accĭdere genibus alcis, Liv.: advolvi genua patrum, Tac.: provolvi genibus alcis, Tac.: alci od. alcis ad genua procumbere, Petron. u. Eutr.: submittere alci se ad genua, Suet.: attingere alcis genu, Liv.: amplecti od. complecti alcis genua, Petron. u. Sen.: comprehendere alcis genua, Petron.: genu ponere, das Knie beugen, Sen. rhet., Ov. u.a.: flexum genu submittere, Ov.: sponte genu submittere, Curt.: submissis genibus orare alqm, ut etc., Lact.: linqui animo et submitti genu coepit, in die Knie zu sinken, Curt. (u. so submissa genibus, in die Knie gesunken), Lucr. – alqm ad genua admittere, zum Fußfall lassen, Suet. – subito genua intremuēre timore, Ov.: signo pugnae dato ferocissimo militi paulum genua tremuerunt, Sen. – II) übtr., der Knoten an einer Pflanze, genua ferulae, Plin. 13, 123. – / Genet. Sing. genuis, Dat. genui u. genu, Mart. Cap. 3. § 293: Genet. Plur. genuorum, Vitr. 9, 4, 1: Dat. Plur. genubus, Sen. Thyest. 436. Mart. Cap. 3. § 293. – genua, zweisilbig gemessen, Verg. Aen. 5, 432 u. ö. – Nom. sing. masc. genus, Lucil. 162: Acc. sing. neutr. genus, Cic. Arat. 45 sq. u.a. Ov. phaen. bei Prob. ad Verg. georg. 1, 138: Nom. sing. genum, Fronto ad Marc. Caes. 5, 44 (59) in. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 299.
-
8 nonageni
nōnāgēnī, ae, a (nonaginta), je neunzig, Plin. 36, 88. Frontin. aqu. 61 (wo Genet. - genûm).
-
9 genu
genu, ūs, n. (γόνυ), das Knie, I) eig.: genuum orbis, die Kniescheibe, Ov.: per genua reptatio, Quint. – genu dextrum, Cic. poët. u. Suet.: laevum, Cic. poët.: tremulum, Sen. poët.: fine genus (bis ans Kn.) vestem succincta, Ov.: aqua ferme genus tenus alta, Liv.: stagnum altitudine genua non excedens, Plin.: alibi umbilico tenus aqua erat, alibi genua vix superavit, Liv. – genu nixus, Ov. u. Suet.: flexus genu, Tac.: obnixo genu scuto (das Kn. gegen den Sch. gestemmt), Nep. – accĭdere genibus alcis, Liv.: advolvi genua patrum, Tac.: provolvi genibus alcis, Tac.: alci od. alcis ad genua procumbere, Petron. u. Eutr.: submittere alci se ad genua, Suet.: attingere alcis genu, Liv.: amplecti od. complecti alcis genua, Petron. u. Sen.: comprehendere alcis genua, Petron.: genu ponere, das Knie beugen, Sen. rhet., Ov. u.a.: flexum genu submittere, Ov.: sponte genu submittere, Curt.: submissis genibus orare alqm, ut etc., Lact.: linqui animo et submitti genu coepit, in die Knie zu sinken, Curt. (u. so submissa genibus, in die Knie gesunken), Lucr. – alqm ad genua admittere, zum Fußfall lassen, Suet. – subito genua intremuēre timore, Ov.: signo pugnae dato ferocissimo militi paulum genua tremuerunt, Sen. – II) übtr., der Knoten an einer Pflanze, genua ferulae, Plin. 13, 123. – ⇒ Genet. Sing. genuis, Dat. genui u. genu, Mart. Cap. 3. § 293: Genet. Plur. genuorum,————Vitr. 9, 4, 1: Dat. Plur. genubus, Sen. Thyest. 436. Mart. Cap. 3. § 293. – genua, zweisilbig gemessen, Verg. Aen. 5, 432 u. ö. – Nom. sing. masc. genus, Lucil. 162: Acc. sing. neutr. genus, Cic. Arat. 45 sq. u.a. Ov. phaen. bei Prob. ad Verg. georg. 1, 138: Nom. sing. genum, Fronto ad Marc. Caes. 5, 44 (59) in. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 299. -
10 nonageni
nōnāgēnī, ae, a (nonaginta), je neunzig, Plin. 36, 88. Frontin. aqu. 61 (wo Genet. - genûm).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nonageni
-
11 genu
gĕnu, ūs, n. (also nom. sing. gĕnum, n., Front. Ep. ad M. Caes. 5, 44; and gĕnus, m., Lucil. ap. Non. 207, 28; gen. sing. genuis; dat. genui, genu, Mart. Cap. 3, § 293. —In neutr., nom. and acc. sing. genus, Cic. Arat. 45; 46; 399; 403; plur. gēnu͡a, as a dissyllable, Carey's Lat. Prosody, § 47; Verg. A. 5, 432; 12, 905; gen. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293;I.but usu. genibus,
Curt. 10, 5, 24; Tac. A. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585) [kindr. with Sanscr. jānu; Gr. gonu; Goth. kniu; Germ. Knie; Engl. knee], the knee.Lit.:II.meus est ballista pugnus, cubitus catapulta est mihi, Umerus aries: tum genu ut quemque icero, ad terram dabo,
Plaut. Capt. 4, 2, 17: hujus genus, Cic. ap. Serv. ad Verg. A. 3, 22:fine genus vestem ritu succincta Dianae,
Ov. M. 10, 536:per aquam ferme genus tenus altam,
Liv. 44, 40, 8 Drak. N. cr.:in ipsa genus utriusque commissura,
knee-joint, Plin. 11, 45, 103, § 250:sedatis tibi doloribus genus,
Fronto Ep. p. 134 Rom.:dolorem genus suscitare,
id. ib. p. 138:ne quem in cursu capite aut cubito offendam aut genu,
Plaut. Curc. 2, 3, 3:genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege Varia diceret, terram tangere,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:genua inediā succidunt,
Plaut. Curc. 2, 3, 30:dumque virent genua,
Hor. Epod. 13, 4:genuum junctura,
knee-joint, Ov. M. 2, 823:genuumque tumebat orbis,
knee-pan, id. ib. 8, 809: ad genua accidere, Enn. ap. Non. 517, 16 (Com. Rel. v. 9 Vahl.):procidere,
Sen. Contr. 7, 17, 12:ad genua se alicui submittere,
Suet. Tib. 20; cf.:genua amplexus genibusque volutans Haerebat,
Verg. A. 3, 607:atqui pol hodie non feres, ni genua confricantur,
i. e. be clasped in earnest entreaty, Plaut. As. 3, 3, 80; so,fricare,
ib. 88:nunc tibi amplectimur genua egentes opum,
id. Rud. 1, 5, 16; cf.:exurgite a genibus,
id. ib. v. 22: advolvi, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 311; Tac. A. 1, 13 fin.; 6, 49; 15, 71;for which: genibus se advolvere or advolvi,
Liv. 8, 37 fin.; 28, 34, 4; Vell. 2, 80 fin.:nixi genibus ab senatu petierunt, ne, etc.,
Liv. 43, 2, 2:muta metu terram genibus summissa petebat,
Lucr. 1, 92:corde et genibus tremit,
Hor. C. 1, 23, 8:jus imperiumque Phraates Caesaris accepit genibus minor,
i. e. kneeling, beseeching, id. Ep. 1, 12, 28; Vulg. Phil. 2, 10 saep.:genu ponere,
to bow the knee, Curt. 4, 6, 28; so,alicui,
id. 8, 7, 13:genu flectere, Hier. in. Eph. 3, 14: inflexo genu adorare aliquem,
Sen. Herc. Fur. 410:nixi genibus,
on bended knees, Liv. 43, 2, 2:per tua genua te opsecro,
Plaut. Curc. 5, 2, 31:genua incerare deorum,
i. e. to attach to the statues of the gods wax tablets with prayers written on them, Juv. 10, 55.—
См. также в других словарях:
Genum — Ginnum 53°19′20″N 5°52′26″E / 53.32222, 5.87389 … Wikipédia en Français
Genum autosomale — nelytinis genas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Genum autosomale ryšiai: platesnis terminas – chromosomų trūkumai siauresnis terminas – nustelbiamasis siauresnis terminas – vyraujantysis… … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Genum gonosomale — lytinis genas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Genum gonosomale ryšiai: platesnis terminas – chromosomų trūkumai siauresnis terminas – dominuojantysis siauresnis terminas – nustelbiamasis … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Genum letale — letalusis genas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Genum letale ryšiai: platesnis terminas – genų pakitimas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Genum mutans — mutantinis genas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Genum mutans ryšiai: platesnis terminas – genų pakitimas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Genum autosomale — nelytinis genas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Genum autosomale ryšiai: platesnis terminas – chromosomų trūkumai siauresnis terminas – nustelbiamasis siauresnis terminas – vyraujantysis sinonimas – autosominis genas … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Genum gonosomale — lytinis genas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Genum gonosomale ryšiai: platesnis terminas – chromosomų trūkumai siauresnis terminas – nustelbiamasis siauresnis terminas – vyraujantysis … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Genum lethale — letalusis genas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Genum lethale ryšiai: platesnis terminas – genų pakitimas … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Genum mutans — mutantinis genas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Genum mutans ryšiai: platesnis terminas – genų pakitimas … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Kampf Adams — Der Kampf Adams, häufig Arabisches Adamsbuch genannt, ist ein christliches pseudepigraphisches Werk, das uns in Altäthiopisch und Arabisch vorliegt. Das erste und das zweite Buch Adam bilden eine zusammengehörige Erzählung; die Unterteilung in… … Deutsch Wikipedia
List of places in the Netherlands — This is an alphabetical list of places (cities, towns, villages) in the Netherlands. Lists per province can be found at:* List of towns in Groningen * List of towns in Friesland * List of towns in Drente * List of towns in Overijssel * List of… … Wikipedia