Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

geniculum

  • 1 geniculum

    gĕnĭcŭlum, i, n. [genu] [st2]1 [-] petit genou. --- Varr. 9, 11. [st2]2 [-] noeud dans une tige. --- Plin. 18, 56.
    * * *
    gĕnĭcŭlum, i, n. [genu] [st2]1 [-] petit genou. --- Varr. 9, 11. [st2]2 [-] noeud dans une tige. --- Plin. 18, 56.
    * * *
        Geniculum, geniculi, pen. corr. Diminutiuum. Genoillet.
    \
        Genicula. Plin. Les neuds d'un chaulme, ou Esteule de blé ou d'herbe.

    Dictionarium latinogallicum > geniculum

  • 2 geniculum

    geniculum, ī, n. (Demin. v. genu), I) das Knie, bei Kindern, Varro LL. 9, 11: übh., Tert. de cor. mil. 3. Mart. Cap. 8. § 843. Veget. mul. 2, 28, 38: dissolutio geniculorum, das Zittern der Knie, Vulg. Nahum 2, 10. – II) meton., der Absatz, Knoten an den Halmen des Getreides usw., Plin. 18, 56 u.a.

    lateinisch-deutsches > geniculum

  • 3 geniculum

    geniculum, ī, n. (Demin. v. genu), I) das Knie, bei Kindern, Varro LL. 9, 11: übh., Tert. de cor. mil. 3. Mart. Cap. 8. § 843. Veget. mul. 2, 28, 38: dissolutio geniculorum, das Zittern der Knie, Vulg. Nahum 2, 10. – II) meton., der Absatz, Knoten an den Halmen des Getreides usw., Plin. 18, 56 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculum

  • 4 geniculum

    gĕnĭcŭlum, i, n. dim. [genu], a little knee, a knee.
    I.
    Lit. (ante- and postclass.):

    pueris in geniculis alligare serperastra,

    Varr. L. L. 9, § 11 Müll.:

    de geniculis adorare,

    Tert. Cor. Mil. 3:

    dissolutio geniculorum,

    Vulg. Nah. 2, 10.—
    II.
    Transf., a knot or joint on the stalk of a plant, Plin. 26, 11, 71, § 117; 18, 7, 10, § 56.

    Lewis & Short latin dictionary > geniculum

  • 5 geniculum

    ī n. [demin. к genu ]
    1) коленце Vr, Vlg, Eccl
    2) узел (стебля) PM

    Латинско-русский словарь > geniculum

  • 6 genu

    gĕnŭ, gĕnūs, n.    - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou.    - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou.    - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule.    - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn.    - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux.    - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux.    - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur.    - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum).    - Plin. 13, 123.
    * * *
    gĕnŭ, gĕnūs, n.    - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou.    - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou.    - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule.    - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn.    - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux.    - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux.    - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur.    - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum).    - Plin. 13, 123.
    * * *
        Genu, n. gen. indeclinabile in singulari. In plurali, genua, genuum, genibus. Virgil. Genouil.
    \
        Genibus pronis supplex. Ouid. Qui prie à genoulx, Les genoulx pliez, Agenouillon.
    \
        Aduoluor genibus vestris supplex. Claud. Je me jecte à voz genoulx, et vous prie.
    \
        Quidam genua eius aduoluitur. Tacit. Se jecte à ses genoulx.
    \
        Genua labant. Virgil. Les jambes luy faillent.
    \
        Nixus genu. Ouid. Agenouillé.
    \
        Genua ponere alicui. Curt. S'agenouiller devant aucun.
    \
        Genua submittere. Plin. S'agenoiller.

    Dictionarium latinogallicum > genu

  • 7 geniculatus

    I geniculātus, a, um [ geniculum ]
    коленчатый, суставчатый, узловатый (culmus C; arundo PM)
    II Geniculātus, ī m.

    Латинско-русский словарь > geniculatus

  • 8 ingeniculo

    in-geniculo, āvī, — āre [ geniculum ] (тж. i. se)
    преклонять колени, стоять на коленях Lampr, Eccl

    Латинско-русский словарь > ingeniculo

  • 9 geniculatim

    geniculātim, Adv. (geniculum), knotenweise, Plin. 21, 68. Schol. Iuven, ed. Hoehler p. 15, 18.

    lateinisch-deutsches > geniculatim

  • 10 geniculatus

    geniculātus, a, um (geniculum), I) mit gebogenem Knie, subst., der Kniende, ein Gestirn, s. engonasi. – II) mit Knoten versehen, knotig, culmus, Cic.: arundo, Plin.

    lateinisch-deutsches > geniculatus

  • 11 geniculosus

    geniculōsus, a, um (geniculum), spätlat. = geniculatus no. II (w. s.), Ps. Apul. herb. 78.

    lateinisch-deutsches > geniculosus

  • 12 Ingeniculatus

    Ingeniculātus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. engonasi), Vitr. 9, 4, 5.

    lateinisch-deutsches > Ingeniculatus

  • 13 ingeniculo

    ingeniculo, āvī, āre (in u. geniculum), mit u. ohne se = die Knie beugen, knien, ingen. se, Hyg. astr. 2, 6: bl. ing., Lampr. Heliog. 5, 4 u. Eccl.

    lateinisch-deutsches > ingeniculo

  • 14 Ingeniculus

    Ingeniculus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. engonasi), Firm. math. 8, 17, 4.

    lateinisch-deutsches > Ingeniculus

  • 15 tardigenuclus

    tardigenuclus, a, um (tardus u. geniculum), langsames Knies = lahm, hinkend, senium, *Laev. fr. 15 M. (bei Gell. 19, 7, 3).

    lateinisch-deutsches > tardigenuclus

  • 16 geniculatim

    geniculātim, Adv. (geniculum), knotenweise, Plin. 21, 68. Schol. Iuven, ed. Hoehler p. 15, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculatim

  • 17 geniculatus

    geniculātus, a, um (geniculum), I) mit gebogenem Knie, subst., der Kniende, ein Gestirn, s. Engonasi. – II) mit Knoten versehen, knotig, culmus, Cic.: arundo, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculatus

  • 18 geniculosus

    geniculōsus, a, um (geniculum), spätlat. = geniculatus no. II (w. s.), Ps. Apul. herb. 78.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculosus

  • 19 Ingeniculatus

    Ingeniculātus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. Engonasi), Vitr. 9, 4, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ingeniculatus

  • 20 ingeniculo

    ingeniculo, āvī, āre (in u. geniculum), mit u. ohne se = die Knie beugen, knien, ingen. se, Hyg. astr. 2, 6: bl. ing., Lampr. Heliog. 5, 4 u. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingeniculo

См. также в других словарях:

  • Genicŭlum — (lat.), 1) Diminutivum von Genu, das Knie; daher Geniculation, Kniebeugung, Fußfall; 2) (Bot.), das Gelenk, die Verbindungsstelle zweier Glieder eines gegliederten Pflanzentheiles, die bald durch eine Einschnürung, bald durch eine Anschwellung… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Geniculum — A geniculum is a small genu, or angular kneelike structure. It is often used in anatomical nomenclature to designate a sharp kneelike bend in a small structure or organ. References *http://medical dictionary.thefreedictionary.com/geniculum… …   Wikipedia

  • Geniculum — Geni̱culum [aus lat. geniculum, Gen.: geniculi = kleines Knie; auch = knotige Verdickung (an Halmen)] s; s, ...la: knieartige Biegung, Knick [und knotenförmige Anschwellung] von Gefäßen oder Nervenkanälen (Anat.). Geni̱culum cana̱lis facia̱|lis:… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • geniculum canalis facialis — geniculum canalis nervi facialis [TA] geniculum of facial canal the bend in the facial canal lodging the geniculum nervi facialis; called also genu of facial canal …   Medical dictionary

  • geniculum of facial nerve — geniculum nervi facialis [TA] the part of the facial nerve at the lateral end of the internal acoustic meatus, where the fibers turn sharply posteroinferiorly, and where the geniculate ganglion is found; called also external genu of facial nerve …   Medical dictionary

  • Geniculum nervi facialis — veidinio nervo alkūnėlė statusas T sritis periferinė nervų sistema atitikmenys: lot. Geniculum nervi facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis nervas …   Paukščių anatomijos terminai

  • Geniculum canalis facialis — veidinio kanalo alkūnėlė statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Geniculum canalis facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis kanalas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Geniculum nervi facialis — veidinio nervo alkūnėlė statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Geniculum nervi facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis nervas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • geniculum — 1. [TA] A small genu or angular kneelike structure. 2. A knotlike structure. [L. dim. of genu, knee] g. canalis facialis [TA] SYN: g. of facial canal. g. of facial canal [TA] the bend i …   Medical dictionary

  • geniculum — ge·nic·u·lum …   English syllables

  • geniculum — n. a sharp bend in an anatomical structure, such as the bend in the facial nerve in the medial wall of the middle ear …   The new mediacal dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»