-
1 geniculum
gĕnĭcŭlum, i, n. [genu] [st2]1 [-] petit genou. --- Varr. 9, 11. [st2]2 [-] noeud dans une tige. --- Plin. 18, 56.* * *gĕnĭcŭlum, i, n. [genu] [st2]1 [-] petit genou. --- Varr. 9, 11. [st2]2 [-] noeud dans une tige. --- Plin. 18, 56.* * *Geniculum, geniculi, pen. corr. Diminutiuum. Genoillet.\Genicula. Plin. Les neuds d'un chaulme, ou Esteule de blé ou d'herbe. -
2 geniculum
-
3 geniculum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculum
-
4 geniculum
I.Lit. (ante- and postclass.):II.pueris in geniculis alligare serperastra,
Varr. L. L. 9, § 11 Müll.:de geniculis adorare,
Tert. Cor. Mil. 3:dissolutio geniculorum,
Vulg. Nah. 2, 10.— -
5 geniculum
-
6 genu
gĕnŭ, gĕnūs, n. - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou. - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou. - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule. - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn. - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur. - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum). - Plin. 13, 123.* * *gĕnŭ, gĕnūs, n. - autres formes: genum n., Front. Caes. 5, 44; genus n. Cic. Arat. 45; 399; 403; genus m., Lucil. d. Non. 207, 28 II gén. sing. genuis; dat. genui et genu Capel. 3, 293 II gén. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293; mais plus souvent genibus, Curt. 10, 5, 24; Tac. An. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585. [st1]1 [-] genou. - genu terram tangere, Cic. Tusc. 2, 57: toucher la terre du genou. - genuum orbis, Ov. M 8, 809: la rotule. - genua advolvi, Tac. An. 1, 13; genibus advolvi, Liv. 28, 34, 4 ou se advolvere, Liv. 8, 37, 9: se jeter aux genoux de qqn. - in genua procumbere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - genu ponere: s'agenouiller, se mettre à genoux. - adolescens ejusque pater ad genus dictatoris procubuerunt: l'adolescent et son père se mirent à genoux devant le dictateur. - Posthumius fecialis femur genu, quanta potuit vi, percussit: Posthumius donna de toutes ses forces un coup de genou à la jambe du fécial. [st1]2 [-] noeud [d'une tige] (= geniculum). - Plin. 13, 123.* * *Genu, n. gen. indeclinabile in singulari. In plurali, genua, genuum, genibus. Virgil. Genouil.\Genibus pronis supplex. Ouid. Qui prie à genoulx, Les genoulx pliez, Agenouillon.\Aduoluor genibus vestris supplex. Claud. Je me jecte à voz genoulx, et vous prie.\Quidam genua eius aduoluitur. Tacit. Se jecte à ses genoulx.\Genua labant. Virgil. Les jambes luy faillent.\Nixus genu. Ouid. Agenouillé.\Genua ponere alicui. Curt. S'agenouiller devant aucun.\Genua submittere. Plin. S'agenoiller. -
7 geniculatus
I geniculātus, a, um [ geniculum ]коленчатый, суставчатый, узловатый (culmus C; arundo PM)II Geniculātus, ī m.созвездие Коленопреклонённого ( впоследствии Геркулеса) Vtr -
8 ingeniculo
in-geniculo, āvī, — āre [ geniculum ] (тж. i. se)преклонять колени, стоять на коленях Lampr, Eccl -
9 geniculatim
geniculātim, Adv. (geniculum), knotenweise, Plin. 21, 68. Schol. Iuven, ed. Hoehler p. 15, 18.
-
10 geniculatus
geniculātus, a, um (geniculum), I) mit gebogenem Knie, subst., der Kniende, ein Gestirn, s. engonasi. – II) mit Knoten versehen, knotig, culmus, Cic.: arundo, Plin.
-
11 geniculosus
geniculōsus, a, um (geniculum), spätlat. = geniculatus no. II (w. s.), Ps. Apul. herb. 78.
-
12 Ingeniculatus
Ingeniculātus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. engonasi), Vitr. 9, 4, 5.
-
13 ingeniculo
ingeniculo, āvī, āre (in u. geniculum), mit u. ohne se = die Knie beugen, knien, ingen. se, Hyg. astr. 2, 6: bl. ing., Lampr. Heliog. 5, 4 u. Eccl.
-
14 Ingeniculus
Ingeniculus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. engonasi), Firm. math. 8, 17, 4.
-
15 tardigenuclus
tardigenuclus, a, um (tardus u. geniculum), langsames Knies = lahm, hinkend, senium, *Laev. fr. 15 M. (bei Gell. 19, 7, 3).
-
16 geniculatim
geniculātim, Adv. (geniculum), knotenweise, Plin. 21, 68. Schol. Iuven, ed. Hoehler p. 15, 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculatim
-
17 geniculatus
geniculātus, a, um (geniculum), I) mit gebogenem Knie, subst., der Kniende, ein Gestirn, s. Engonasi. – II) mit Knoten versehen, knotig, culmus, Cic.: arundo, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculatus
-
18 geniculosus
geniculōsus, a, um (geniculum), spätlat. = geniculatus no. II (w. s.), Ps. Apul. herb. 78.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geniculosus
-
19 Ingeniculatus
Ingeniculātus, ī, m. (in u. geniculum), der Kniende, ein Gestirn (s. Engonasi), Vitr. 9, 4, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ingeniculatus
-
20 ingeniculo
ingeniculo, āvī, āre (in u. geniculum), mit u. ohne se = die Knie beugen, knien, ingen. se, Hyg. astr. 2, 6: bl. ing., Lampr. Heliog. 5, 4 u. Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingeniculo
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Genicŭlum — (lat.), 1) Diminutivum von Genu, das Knie; daher Geniculation, Kniebeugung, Fußfall; 2) (Bot.), das Gelenk, die Verbindungsstelle zweier Glieder eines gegliederten Pflanzentheiles, die bald durch eine Einschnürung, bald durch eine Anschwellung… … Pierer's Universal-Lexikon
Geniculum — A geniculum is a small genu, or angular kneelike structure. It is often used in anatomical nomenclature to designate a sharp kneelike bend in a small structure or organ. References *http://medical dictionary.thefreedictionary.com/geniculum… … Wikipedia
Geniculum — Geni̱culum [aus lat. geniculum, Gen.: geniculi = kleines Knie; auch = knotige Verdickung (an Halmen)] s; s, ...la: knieartige Biegung, Knick [und knotenförmige Anschwellung] von Gefäßen oder Nervenkanälen (Anat.). Geni̱culum cana̱lis facia̱|lis:… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
geniculum canalis facialis — geniculum canalis nervi facialis [TA] geniculum of facial canal the bend in the facial canal lodging the geniculum nervi facialis; called also genu of facial canal … Medical dictionary
geniculum of facial nerve — geniculum nervi facialis [TA] the part of the facial nerve at the lateral end of the internal acoustic meatus, where the fibers turn sharply posteroinferiorly, and where the geniculate ganglion is found; called also external genu of facial nerve … Medical dictionary
Geniculum nervi facialis — veidinio nervo alkūnėlė statusas T sritis periferinė nervų sistema atitikmenys: lot. Geniculum nervi facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis nervas … Paukščių anatomijos terminai
Geniculum canalis facialis — veidinio kanalo alkūnėlė statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Geniculum canalis facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis kanalas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Geniculum nervi facialis — veidinio nervo alkūnėlė statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Geniculum nervi facialis ryšiai: platesnis terminas – veidinis nervas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
geniculum — 1. [TA] A small genu or angular kneelike structure. 2. A knotlike structure. [L. dim. of genu, knee] g. canalis facialis [TA] SYN: g. of facial canal. g. of facial canal [TA] the bend i … Medical dictionary
geniculum — ge·nic·u·lum … English syllables
geniculum — n. a sharp bend in an anatomical structure, such as the bend in the facial nerve in the medial wall of the middle ear … The new mediacal dictionary