-
1 impératif
impératif [ẽpeeraatief]1 gebiedend ⇒ bevelend, gelastend♦voorbeelden:¶ un impératif • gebod, voorschrift1. m2) gebod, voorschrift2. impératif/-iveadjgebiedend, bevelend -
2 cassant
-
3 impérieux
impérieux [ẽpeerjeu]1 gebiedend ⇒ heerszuchtig, autoritair= impérieuse; adj1) heerszuchtig2) dringend, dwingend
Перевод: с французского на все языки
со всех языков на французский- Со всех языков на:
- Французский
- С французского на:
- Нидерландский