gdakać

См. также в других словарях:

• gdakać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, gdaczę || gdakaćam, gdacze || gdakaća, gdaczą || gdakaćają {{/stl 8}}– gdaknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, gdakaćnę, gdakaćnie, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gdakać — ndk IX, gdaczę, gdaczesz, gdacz, gdakał, rzad. ndk I, gdakaćam, gdakaćasz, gdakaćają, gdakaćaj gdaknąć dk Va, gdakaćnę, gdakaćniesz, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęła, gdakaćnęli, gdakaćnąwszy 1. «o kurze (rzadko o innych ptakach): wydawać głośne… …   Słownik języka polskiego

• gdaknąć — → gdakać …   Słownik języka polskiego

• gdakanie — n I rzecz. od gdakać …   Słownik języka polskiego

• rozgdakać się — dk IX, rozgdakać sięgdacze się, rozgdakać sięał się «o kurach: zacząć gdakać długo, bez końca» …   Słownik języka polskiego

• kwokać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk 3. os VIIIa a. IIa, kwokaća || kwocze, kwokaćała, || ndk VIIa, kwokaćczy, kwokaćczyła {{/stl 8}}– kwoknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kwokaćnie, kwokaćnęła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień