-
1 gawędzić
(-dzę, -dzisz); imp; -dź; vi* * *ipf.(= rozmawiać)1. chat, talk, converse.2. (= snuć opowieści) spin yarns, tell stories.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gawędzić
-
2 gaworz|yć
impf vi 1. [niemowlę] to babble 2. (gawędzić) to chat- gaworzyli przy kominku they were chatting by the fireThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gaworz|yć
-
3 mi|ło
adv. grad. 1. [uśmiechać się, gawędzić] nicely, pleasantly- miło spędzać czas to have a nice time- przyjęli nas milej, niż się spodziewaliśmy they gave us a warmer welcome than we expected- miło na nią spojrzeć she is nice to look at- miło mi będzie tu wrócić I’ll be happy to come back here2. (w zwrotach grzecznościowych) miło mi panią poznać nice to meet you; how do you do? książk.- miło mi było pana poznać nice to have met you- to mi z państwa/pana strony it’s nice of you■ aż miło pot. (podkreślając intensywność) [zajadać, pędzić, pracować] (at) full blast; (wyrażając pochwałę) [spisać się, działać] excellentlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mi|ło
-
4 pogawę|dzić
pf vi to chat (z kimś with sb)- pogawędziliśmy (sobie) trochę przy piwie we had a little chat over a pint- fajnie było z tobą pogawędzić it was fun chatting with you ⇒ gawędzićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogawę|dzić
См. также в других словарях:
gawędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gawędzićdzę, gawędzićdzi, gawędzićędź {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić rozmowę, zwykle luźną, o codziennych sprawach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wieczorami gawędziliśmy z ojcem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gawędzić — ndk VIa, gawędzićdzę, gawędzićdzisz, gawędzićędź, gawędzićdził «rozmawiać swobodnie, poufale, prowadzić pogawędkę; gwarzyć» Gawędzić ze znajomymi. Gawędzili na różne tematy. Gawędziły o przeżytych wspólnie latach … Słownik języka polskiego
gawędzenie — n I rzecz. od gawędzić … Słownik języka polskiego
gawędziarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «znawca i zamiłowany narrator anegdot, historyjek, gawęd; człowiek lubiący gawędzić» Interesujący, nieporównany gawędziarz. 2. «autor piszący stylem gawędziarskim, autor gawęd» … Słownik języka polskiego
gaworzyć — ndk VIb, gaworzyćrzę, gaworzyćrzysz, gaworzyćorz, gaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej» 2. «gwarzyć, gawędzić» Wieczorem gaworzyli przed kominkiem. Szli śmiejąc się i gaworząc. przen. «o… … Słownik języka polskiego
gwarzyć — ndk VIb, gwarzyćrzę, gwarzyćrzysz, gwarzyćrzą, gwarz, gwarzyćrzył, gwarzyćrzyli «prowadzić poufałą rozmowę, pogawędkę; gawędzić» Gwarzyć z przyjaciółmi. Gwarzyć o dalekich podróżach … Słownik języka polskiego
pogadywać — ndk VIIIa, pogadywaćduję, pogadywaćdujesz, pogadywaćduj, pogadywaćywał pot. «prowadzić swobodną rozmowę, pogawędkę; rozmawiać, gawędzić; opowiadać, napomykać, przebąkiwać o czymś» Pogadywali sobie przy piwie. Pogadywano o burzeniu starych domów … Słownik języka polskiego
poufnie — poufnieej przysłów. od poufny a) w zn. 1: Powierzyć komuś poufnie jakąś sprawę, tajemnicę. Poinformować o czymś poufnie. Konsultować się poufnie. b) w zn. 2: Rozmawiać z kimś, gawędzić poufnie, życzliwie. Traktować kogoś przyjaźnie, poufnie … Słownik języka polskiego
rozmawiać — ndk I, rozmawiaćam, rozmawiaćasz, rozmawiaćają, rozmawiaćaj, rozmawiaćał «prowadzić rozmowę, mówić, gawędzić z kimś; porozumiewać się» Rozmawiać głośno, żywo. Rozmawiać półgłosem. Rozmawiać swobodnie, szczerze. Rozmawiać z kimś otwarcie, poufale … Słownik języka polskiego
rozprawiać — ndk I, rozprawiaćam, rozprawiaćasz, rozprawiaćają, rozprawiaćaj, rozprawiaćał, rozprawiaćany «mówić, opowiadać, rozmawiać o czymś długo, z zajęciem, z ożywieniem, rozwodzić się nad czymś; gawędzić, prawić» Rozprawiać z ożywieniem, ze swadą.… … Słownik języka polskiego
uroczo — przysłów. od uroczy Uroczo gawędzić, opowiadać. Prezentować się, wyglądać uroczo. Uśmiechać się uroczo … Słownik języka polskiego