-
1 gardłowy
adj( głos) husky* * *a.1. anat. pharyngeal, guttural.2. (o głosie, dźwięku) throaty, guttural.3. fon. pharyngeal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gardłowy
-
2 migdałek
* * *mi- łk- Gen. -a1. almond.2. anat. tonsil; migdałek gardłowy pharyngeal tonsil, third tonsil; zapalenie migdałków pat. tonsilitis.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > migdałek
-
3 pomruk
m (G pomruku) 1. (głuchy gardłowy dźwięk) growl- niedźwiedź/brytan wydawał groźne pomruki the bear/hound gave threatening growls- po sali przeszedł pomruk niezadowolenia a rumble of discontent ran through the hall2. przen. rumble- na zachodzie słychać było pomruk burzy/lecących samolotów the rumble of thunder/aircraft engines could be heard in the west* * *miThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pomruk
-
4 migdał|ek
m 1. dim. (A migdałek a. migdałka) (małe nasiono migdałowca) (small) almond 2. zw. pl (cukierek) almond sweet GB, candy US 3. dim. zw. pl Anat. tonsil- zapalenie migdałków tonsillitis- operacja usunięcia migdałków tonsillectomy4. Bot. flowering almond (tree)- □ migdałek gardłowy Anat. pharyngeal a. third tonsil, adenoid- migdałek ziemny zw. pl Bot. chufa (nut)- migdałki podniebienne Anat. palatine tonsilsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > migdał|ek
-
5 zabulgo|tać
pf (zabulgocze a. zabulgoce, zabulgotał) vi 1. (zacząć bulgotać) [woda, mleko, zupa] to bubble, to gurgle ⇒ bulgotać 2. (wydać niski gardłowy dźwięk) [indyk] to gobble ⇒ bulgotać 3. pot., przen. (powiedzieć niezrozumiale) [osoba] to gobble- mężczyzna coś zabulgotał do siebie ze złością the man mumbled a. grumbled something angrily to himselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabulgo|tać
См. также в других словарях:
gardłowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wydobywający się z gardła; niski chrapliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gardłowy krzyk, śmiech. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardłowy — gardłowywi przym. od gardło a) w zn. 1: Jama gardłowa. ∆ Głos gardłowy «głos o niskim, chrapliwym brzmieniu» b) w zn. 2: Zbrodnia gardłowa. Wyrok gardłowy. ◊ Sprawa gardłowa «sprawa pociągająca za sobą karę śmierci» … Słownik języka polskiego
charkot — m IV, D. u, Ms. charkotocie; lm M. y «gardłowy, chrypliwy, rzężący dźwięk, głos» Charkot zarzynanego zwierzęcia … Słownik języka polskiego
charkotliwy — rzad. «gardłowy, rzężący, chrypliwy, charczący» Charkotliwy głos, dźwięk … Słownik języka polskiego
migdałek — m III, D. migdałekłka, N. migdałekłkiem; lm M. migdałekłki 1. zdr. od migdał w zn. 2 Migdałki w czekoladzie. Jeść, chrupać migdałki. ∆ bot. Migdałki ziemne «jadalne bulwki tworzące się na rozłogach cibory jadalnej (migdała ziemnego)» 2. zwykle w… … Słownik języka polskiego
nieartykułowany — «o dźwięku, głosie: nie dzielący się na odrębne głoski (czasem: zbliżony do bełkotu); gardłowy, niewyraźny» Wydać nieartykułowane dźwięki … Słownik języka polskiego
rechot — m IV, D. u, Ms. rechotocie; lm M. y 1. «głos wydawany przez żaby; rechotanie» Z łąk dochodził rechot żab. 2. «głośny, niski, chrapliwy śmiech; śmiech rubaszny» Złośliwy, gardłowy rechot … Słownik języka polskiego
migdałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. migdałekłka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. migdał w zn. 2.: Zajadać migdałki z rodzynkami. Siekane migdałki. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień