Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

gallantry

  • 1 virtūs

        virtūs ūtis, f    [vir], manliness, manhood, strength, vigor, bravery, courage, excellence: virtus clara aeternaque habetur, S.: animi... corporis: virtutes continentiae, gravitatis, iustitiae, fidei: oratoris vis divina virtusque.—In war, courage, valor, bravery, gallantry, fortitude: Gallos virtute praecedere, Cs.: militum: Scipiadae, H.—Goodness, moral perfection, high character, virtue: est autem virtus nihil aliud nisi perfecta et ad summum perducta natura: cum omnes rectae animi adfectiones virtutes appellentur.—Person., as a goddess, Virtue: Virtutis templum, L., Iu.—Goodness, worth, merit, value, strength: nam nec arboris, nec equi virtus in opinione sita est, sed in naturā: navium, L.: Herbarum, O.
    * * *
    strength/power; courage/bravery; worth/manliness/virtue/character/excellence; army; host; mighty works (pl.); class of Angels

    Latin-English dictionary > virtūs

  • 2 virtus

    virtūs, ūtis ( gen. plur. virtutium, App. Mag. 73; Paul. Nol. Carm. 10, 34; dat. and abl. VIRTVTEI, Inscr. Corp. Lat. 1, 30 and 34), f. [vir], manliness, manhood, i. e. the sum of all the corporeal or mental excellences of man, strength, vigor; bravery, courage; aptness, capacity; worth, excellence, virtue, etc.:

    virtus clara aeternaque habetur,

    Sall. C. 1, 4:

    ni virtus fidesque vostra spectata mihi forent,

    id. ib. 20, 2; id. J. 74, 1.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur,

    Cic. Fin. 5, 13, 38:

    his virtutibus ornatus, modestiā, temperantiā, justitiā,

    id. Off. 1, 15, 46; cf.:

    virtutes continentiae, gravitatis, justitiae, fidei,

    id. Mur. 10, 23:

    virtus atque integritas,

    id. Font. 13, 29:

    oratoris vis divina virtusque,

    id. de Or. 2, 27, 120.—
    B.
    Transf., of animals, and of inanimate or abstract things, goodness, worth, value, power, strength, etc.:

    nam nec arboris, nec equi virtus (in quo abutimur nomine) in opinione sita est, sed in naturā,

    Cic. Leg. 1, 16, 45:

    praedium-solo bono, suā virtute valeat,

    Cato, R. R. 1, 2:

    merci pretium statui, pro virtute ut veneat,

    Plaut. Mil. 3, 1, 131:

    navium,

    Liv. 37, 24, 1:

    ferri,

    Just. 11, 13, 11:

    herbarum,

    Ov. M. 14, 357:

    oratoriae virtutes,

    Cic. Brut. 17, 65:

    oratio habet virtutes tres,

    Quint. 1, 5, 1:

    dicendi (opp. vitium),

    id. 8, praef. §

    17: facundiae,

    id. 12, 3, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    In the phrase deūm virtute, usu. with dicam, by the aid or merit of the gods, i. e. the gods be thanked (anteclass), Plaut. Trin. 2, 2, 65:

    virtute deūm et majorum nostrūm,

    id. Aul. 2, 1, 44; id. Capt. 2, 2, 71 dub.; cf. id. Mil. 3, 1, 85 and 90;

    so virtute eorum (i. e. majorum),

    id. Trin. 3, 2, 17.—
    B. 1.
    Lit.:

    est autem virtus nihil aliud quam in se perfecta et ad summum perducta natura,

    Cic. Leg. 1, 8, 25:

    virtus est animi habitus naturae modo rationi consentaneus,

    id. Inv. 2, 53, 159:

    cum omnes rectae animi affectiones virtutes appellentur... Appellata est ex viro virtus, etc.,

    id. Tusc. 2, 18, 43; id. Inv. 2, 53, 159:

    nec vero habere virtutem satis est quasi artem aliquam, nisi utare... virtus in usu sui tota posita est,

    id. Rep. 1, 2, 2:

    est in eo virtus et probitas et summum officium summaque observantia,

    id. Fam. 13, 28, a, 2.—
    2.
    Transf., Virtue, personified as a deity, Cic. N. D. 2, 23, 61; 2, 31, 79; id. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Phil. 14, 13, 34; Plaut. Am. prol. 42; Liv. 27, 25, 7; 29, 11, 13; Juv. 1, 115 al.—
    C.
    Military talents, courage, valor, bravery, gallantry, fortitude (syn. fortitudo), etc.:

    Helvetii reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cottidianis proeliis cum Germanis contendunt,

    Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 2;

    1, 13: militum,

    Sall. J. 52, 6; 62, 1:

    Claudi virtute Neronis Armenius cecidit,

    Hor. Ep. 1, 12, 26:

    Scipiadae,

    id. S. 2, 1, 72; cf. id. Epod. 9, 26; 16, 5; id. C. 2, 7, 11.—
    D.
    Obstinacy:

    iniqua,

    Stat. Th. 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > virtus

См. также в других словарях:

  • Gallantry — Gal lant*ry, n.; pl. {Gallantries}. [F. galanterie.] 1. Splendor of appearance; ostentatious finery. [Archaic] [1913 Webster] Guess the gallantry of our church by this . . . when the desk whereon the priest read was inlaid with plates of silver.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gallantry — index consideration (sympathetic regard), courtesy, prowess (bravery) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • gallantry — 1590s, fine appearance, from Fr. galanterie (16c.), from O.Fr. galant (see GALLANT (Cf. gallant)). Meaning gallant behavior is from 1630s. Middle English had gallantness merriment, gaiety, high living (late 15c.) …   Etymology dictionary

  • gallantry — 1 *heroism, valor, prowess Analogous words: bravery, intrepidity, valorousness, dauntlessness (see corresponding adjectives at BRAVE): *courage, mettle, spirit, resolution Antonyms: dastardliness 2 *courtesy, attention, amenity Analogous words:… …   New Dictionary of Synonyms

  • gallantry — [n] bravery, civility address, attentiveness, audacity, boldness, courage, courageousness, courteousness, courtesy, daring, dauntlessness, deference, derring do*, duty, elegance, fearlessness, graciousness, honor, intrepidity, mettle, nerve,… …   New thesaurus

  • gallantry — ► NOUN (pl. gallantries) 1) courageous behaviour. 2) polite attention or respect given by men to women …   English terms dictionary

  • gallantry — [gal′ən trē] n. pl. gallantries [Fr galanterie < OFr galant: see GALLANT] 1. nobility of behavior or spirit; heroic courage 2. the courtly manner of a gallant 3. an act or speech characteristic of a gallant 4. amorous intrigue 5 …   English World dictionary

  • gallantry — [[t]gæ̱ləntri[/t]] 1) N UNCOUNT Gallantry is bravery shown by someone who is in danger, for example when they are fighting in a war. [FORMAL] For his gallantry he was awarded a Victoria Cross. Syn: bravery 2) N UNCOUNT Gallantry is kind, polite,… …   English dictionary

  • gallantry — noun ADJECTIVE ▪ outstanding ▪ conspicuous VERB + GALLANTRY ▪ demonstrate, show ▪ a soldier who had demonstrated outstanding gallantry …   Collocations dictionary

  • gallantry — Synonyms and related words: Dutch courage, address, addresses, amenity, amorous pursuit, attention, backbone, boldness, braveness, bravery, chivalrousness, chivalry, conspicuous gallantry, courage, courageousness, court, courtesy, courting,… …   Moby Thesaurus

  • gallantry — noun 1) he received medals for gallantry Syn: bravery, courage, courageousness, valor, pluck, pluckiness, nerve, daring, boldness, fearlessness, dauntlessness, intrepidity, heroism, mettle, grit, stoutheartedness; informal guts …   Thesaurus of popular words

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»