Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

gain+advantage

  • 1 GAGN

    * * *
    n.
    1) advantage, use; verða e-m at gagni, to be of use to one; er eigi mun vera g. í, that will be of no use;
    2) produce, revenue, esp. of land;
    6) pl. gögn, proofs, evidence.
    * * *
    n. [a Scandin. word, neither found in Saxon nor Germ.; only Ulf. has the root verb gageigan = κερδαίνειν; Swed. gagn; Dan. gavn; Engl. gain is prob. borrowed from the Scandin.]:
    1. sing. gain, advantage, use, avail; hluti þá er ek veit at honum má gagn at verða, things that can be of use to him, Nj. 258; er oss varð at mestu gagni, Ísl. ii. 175; er eigi mun vera gagn í, that will be of no use, Fms. iii. 175; það er að litlu gagni, of little avail, etc., passim.
    2. gain, victory; sigr ok gagn, Orkn. 38; hafa gagn, to gain the day, Rb. 398, Hom. 131, Fms. vii. 261; fá gagn, id., Fas. i. 294, freq. in poetry; gagni feginn, triumphant, Fm. 25; gagni lítt feginn, i. e. worsted, Hbl. 29.
    3. produce, revenue, chiefly of land; jarðir at byggja ok vinna ok allra gagna af at neyta, Eg. 352; hence the law phrase, to sell an estate ‘með öllum gögnum ok gæðum.’
    4. goods, such as luggage, utensils, or the like; síðan fór hann norðr á Strandir með gagn sitt, Sturl. i. 10; ker ok svá annat gagn sitt, Grág. ii. 339; bæta garð aptr ok öll gögn ok spellvirki, Gþl. 421; þeir héldu öllum farmi ok öllu gagni ( luggage), því er á skipinu var, Bs. i. 326.
    β. in mod. usage almost always in pl. gögn = household implements, esp. tubs, pots, etc.; bú-gögn, heimilis-gögn, household jars; far-g., farar-g., q. v.
    5. in pl. a law term, proofs, evidence produced in court; at eigi dveli það gögn fyrir mönnum, Grág. i. 25; nefna vátta at öllum gögnum þeim er fram vóru komin, Nj. 87; eptir gögnum ok vitnum skal hvert mál dæma, a law phrase, upon evidence and witnesses shall every case be tried, Gþl. 475; öll gögn þau er þeir skulu hafa at dómi, Grág. ii. 270; þeir menn allir er í dómi sitja eðr í gögnum eru fastir, i. 105, 488, and passim; gagna-gögn, vide below.
    COMPDS: gagnahöld, gagnauðgan, gagnauðigr, gagnligr, gagnsamligr, gagnsamr, gagn-semd, gagnslauss, gagnslítill, gagnsmikill, gagnsmunir.

    Íslensk-ensk orðabók > GAGN

  • 2 HAGR

    I)
    a. handy, skilful (hagr maðr á tré ok járn).
    (-s, -ir), m.
    1) state, condition, affairs (hvat er nú um hagi þína?);
    2) means (ef hann hefir eigi hag til at fœra þau fram);
    3) favour, advantage; í hag e-m, to one’s advantage at högum, suitably.
    * * *
    1.
    adj. handy, skilful, opp. to bagr, q. v.; hagr á tré, Bs. ii. 146; hagr á járn, Gísl. 18; hagr maðr á tré ok járn, Eg. 4, Ölk. 34; hann var hagr maðr, Ísl. ii. 325; hann húsar upp bæinn, því at hann var allra manna hagastr, 171; því at þú ert umsýslu-maðr mikill ok hagr vel, Fms. i. 290; Hreiðarr bað Eyvind fá sér silfr nokkut og gull, Eyvindr spurði ef hann væri hagr, vi. 214; þann mann er hagastr var á öllu Íslandi á tré, Bs. i. 132; hann valdi þann mann til kirkju-görðar, er þá þótti einn hverr hagastr vera, sá hét Þóroddr Gamlason, 163, 235; Völundr var hagastr maðr svá at menn viti í fornum sögum, Sæm. 89: of a lady, hón var svá hög ( so handy at needlework) at fár konur vóru jafnhagar henni, Nj. 147; hón var væn kona ok hög á hendr, Ísl. ii. 4; Margrét hin haga, Bs. i. 143: of dwarfs, hagir dvergar, Hdl. 7; whence dverg-hagr, skilful as a dwarf.
    2. = hagligr, of work; sem ek hagast kunna, as handily as I could, Vkv. 17: skurð-hagr, skilled in carving; orð-hagr = hagorðr; þjóð-hagr, a great artist.
    2.
    m., gen. hags, pl. hagir, [as to the root vide haga, cp. also the preceding word]:—state, condition; honum þótti þá komit hag manna í únýtt efni, Jb. 12; hefi ek sagt þér allt er yfir minn hag hefir gengit, Mar., Hom. 126, 155; at njósna hvat um hag Ástríðar mundi vera, Fms. i. 68; annan vetr eptir var Halldóra með barni, og lauksk seint um hag hennar, and she got on slowly, of a woman in labour, Sturl. i. 199; hann sagði með undrum hans hag fram flytjask, he said that his affairs went on in a strange way, Fb. i. 380; en nú tekr hagr minn at úhægjask, Þorf. Karl. 370.
    β. in plur. affairs; hversu komtu hér, eðr hvat er nú um hagi þína? Fms. i. 79; hversu hann skyldi nú með fara eðr breyta högum sínum, Nj. 215; var þat brátt auðséð á hennar högum ( doings), at hón mundi vera vitr, Ld. 22; ef þér segit nokkrum frá um hagi vára Rúts, Nj. 7; lands-hagir, public affairs.
    II. metaph. means; ef hann hefir eigi hag til at færa þau fram, Grág. i. 232; hann skal færa þeim manni er nánastr er, þeirra manna er hag á til viðtökunnar, 248; en ef erfingi hefir eigi hag til framfærslu, 250; ef maðr týnir svá fé sínu, at hann á eigi hag at gjalda alla landaura, ii. 410; ráða-hagr, a match; fjár-hagr, money affairs.
    2. advantage, favour, gain; svo eru hyggindi sem í hag koma, a saying; bera kvið í hag e-m, to pronounce for one, Grág. i. 176; hallat hefi ek víst, segir konungr, ok þó í hag þér, Fms. ii. 272; greiddisk eigi byrrinn mjök í hag þeim, Fb. iii. 446; hrolldi hvatvetna þat er til hags skyldi, Am. 95; ó-hagr, disadvantage.
    3. adverbial phrase, at högum, suitably; eigi skiptir þat högum til, ‘tis not meet, ‘tis a shame, unfair, Fs. 79; eigi hefir hér at högum verit til skipt, 99; Kormakr kvað eigi at högum til skipta, ef hann sparir eigi við þik sverðit, en hann sparir við oss, Korm. 80; the mod. phrase, fara sínum högum ok munum, to do at one’s leisure, as one is pleased. hags-munir, m. pl. profit; at hann gerði hinum hagsmuni, fimm aura eðr meira fjár, í kaupinu, Grág. ii. 241 (freq. in mod. usage).

    Íslensk-ensk orðabók > HAGR

  • 3 BATI

    * * *
    m. improvement, advantage.
    * * *
    a, m. improvement, advantage, Fs. 155, Grett. 113 A, Fas. ii. 247, Grág. (Kb.) i. 160. bata-ván, f. hope of convalescence, recovery of health, cp. Grág. I. e.; cp. also ábati, gain.

    Íslensk-ensk orðabók > BATI

  • 4 AFLA

    * * *
    (að), v.
    1) to gain, earn, procure (afla e-m e-s);
    afla sér fjár ok frama, to earn fame and wealth;
    aflaði þessi bardagi honum mikillar frægðar, brought him great fame;
    2) with acc., to earn (aflaði hann þar fé mikit);
    refl., e-m aflast e-t, one gains a thing;
    3) with dat., to perform, accomplish (hann aflaði brátt mikilli vinnu);
    with infin., to be able (ekki aflar hann því at standa í móti yður).
    * * *
    að, [cp. Swed. afvel, breed, slock: Dan. avling, farming; avlsgaard, farm; faareavl, qvægavl, breed of sheep or cattle. In Norse (mod.) avle is to harvest; Swed. afla, to beget. In the Icel. verb afla the idea of producing or gathering prevails, whereas the nouns branch off; the weak afli chiefly denotes produce, means, stores, resources, troops, forces; the strong one—afl— force alone. Yet such phrases as ramr at afli indicate something besides the mere notion of strength. In the mod. Scandin. idioms—Dan., Swed., Norse—there are no traces left of the idea of ‘force:’ cp. the Lat. opes and copiae. The Icel. spelling and pronunciation with bl (abl) is modern, perhaps from the time of the Reformation: cp. the words efla etc. with a changed vowel. The root is OP-, as shown in Lat. ope, ŏpes, the ŏ being changed into a?].
    I. with gen. of the thing, to gain, acquire, earn, procure; vandara at gæta fengins fjár en afla þess (a proverb); þá bjöggu þeir skip ok öfluðu manna til, got men to man it, Eg. 170.
    β. the phrase, afla sér fjár ok frægðar, to earn fame and wealth, of young heroes going sea-roving; fóru um sumarit í víking ok öfluðu sér fjár, Eg. 4; afla sér fjár ok frama, Fs. 5; fjár ok virðingar, id.; hann hafði aflat sér fjár ( made money) í hólmgöngum, Eg. 49; aflaði þessi bardagi honum mikillar frægðar, brought him great fame, Fms. ii. 307; kom honum í hug, at honum mundi mikillar framkvæmdar afla, bring him great advantage, Eb. 112.
    2. as a law term, to cause, inflict a wound; ef maðr aflar einum blóðs eðr bens af heiptugri hendi, N. G. L. i. 387.
    II. with acc., mostly in unclassical writers, but now rare, to earn; aflaði hann þar fé mikit, Fms. vii. 80; aflandi þann thesaur er, 655 xxxii. i; hafit ér ok mikit í aflat, Al. 159; mun ek til hafa atferð ok eljun at afla mér annan við, to contrive, Ld. 318, where, however, the excellent vellum MS. A. M. 309, 4to, has gen.—annars viðar—more classically, as the Saga in other passages uses the gen., e. g. afla sér manna ok hrossa, to procure horses and men, l. c. little below.
    β. reflex., e-m aflask e-t, gains, Fb. 163.
    γ. absol., njót sem þú hefir aflat, of ill-earned means, Nj. 37.
    δ. part. aflandi, Njarð. 366.
    2. now used absol. to fish, always with acc.; a standing phrase in Icel., the acc. only being used in that particular connection.
    III. with dat. in the sense of to perform, manage, be able to; hann aflaði brátt mikilli vinnu, ok var hagr vel, Fms. i. 289; fyr mun hann því afla en ek færa honum höfuð mitt, it will sooner happen, Fms. iv. 291, where the Hkr. reads orka; bauð út leiðangri, sem honum þótti landit mestu mega afla, to the utmost that the country could produce, Fms. x. 118; ekki aflar harm því at standa í móti yðr, he is not man enough to stand against you, Fas. iii.

    Íslensk-ensk orðabók > AFLA

См. также в других словарях:

  • gain advantage — index profit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Gain — (g[=a]n), n. [OE. gain, gein, ga[yogh]hen, gain, advantage, Icel. gagn; akin to Sw. gagn, Dan. gavn, cf. Goth. gageigan to gain. The word was prob. influenced by F. gain gain, OF. gaain. Cf. {Gain}, v. t.] 1. That which is gained, obtained, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • advantage */*/*/ — UK [ədˈvɑːntɪdʒ] / US [ədˈvæntɪdʒ] noun Word forms advantage : singular advantage plural advantages 1) [countable/uncountable] something that makes one person or thing more likely to succeed than others the advantages of a good education give… …   English dictionary

  • advantage — ad|van|tage [ əd væntıdʒ ] noun *** 1. ) count or uncount something that makes one person or thing more likely to succeed than others: BENEFIT: the advantages of a good education give someone an advantage: Her teaching experience gives her an… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Advantage gambling — Advantage gambling, or advantage play, refers to a practice of using legal ways to gain a mathematical advantage while gambling. The term usually refers to house banked games, but can also refer to games played against other players, such as… …   Wikipedia

  • gain — gain1 [gān] n. [ME < OFr gaaigne < gaaignier: see GAIN1 the vt.] 1. an increase; addition; specif., a) [often pl.] an increase in wealth, earnings, etc.; profit; winnings b) an increase in advantage; advantage; improvement 2. the act of… …   English World dictionary

  • Gain — Gain, v. i. To have or receive advantage or profit; to acquire gain; to grow rich; to advance in interest, health, or happiness; to make progress; as, the sick man gains daily. [1913 Webster] Thou hast greedily gained of thy neighbors by… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • advantage — ad‧van‧tage [ədˈvɑːntɪdʒ ǁ ədˈvæn ] noun [countable, uncountable] something that helps you to be better or more successful than others: • America s lead in aerospace is one of its most important competitive advantages. • Government subsidies give …   Financial and business terms

  • gain — n 1: an increase in value, capital, or amount compare loss capital gain: a gain realized on the sale or exchange of a capital asset (as a stock or real estate) ca·su·al·ty gain: a gain realized by an insured because property insurance benefits… …   Law dictionary

  • Advantage — Ad*van tage (?; 61, 48), n. [OE. avantage, avauntage, F. avantage, fr. avant before. See {Advance}, and cf. {Vantage}.] 1. Any condition, circumstance, opportunity, or means, particularly favorable to success, or to any desired end; benefit; as,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Advantage ground — Advantage Ad*van tage (?; 61, 48), n. [OE. avantage, avauntage, F. avantage, fr. avant before. See {Advance}, and cf. {Vantage}.] 1. Any condition, circumstance, opportunity, or means, particularly favorable to success, or to any desired end;… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»