-
1 głownia
f.Gen.pl. -i1. ( paląca się) firebrand.2. wojsk. (= klinga) blade.3. wojsk. (= rękojeść) hilt.4. bot. smut ( Ustilago).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głownia
-
2 głownia
сущ.• головешка• головня• смутьян* * *głown|ia♀, мн. Р. \głowniai головня, головешка* * *ж, мн Р głowniголовня́, голове́шка -
3 głownia
1. brandon2. tison -
4 głownia
branda -
5 głownia
1 markahan2 sigsig3 tandaan -
6 głownia
daglamak; tagma; tagmalamak -
7 głownia lutownicza
• copper bitSłownik polsko-angielski dla inżynierów > głownia lutownicza
-
8 ożóg
сущ.• клеймо• кочерга• марка* * *♂, Р. ożoga, мн. Р. ożogów 1. кочерга ž;2. головня ž, головешка ž+1. pogrzebacz 2. głownia
* * *м, Р ożoga, мн Р ożogów1) кочерга́ ż2) головня́ ż, голове́шка żSyn:pogrzebacz 1), głownia 2) -
9 żagiew
сущ.• клеймо• марка• трутник* * *żag|iew♀, Р. \żagiewwi 1. факел ♂;2. перен. пламя ň\żagiew, \żagiew wojny пламя (огонь) войны+1. głownia 2. płomień
* * *ж, Р żagwi1) фа́кел m2) перен. пла́мя nżagiew wojny — пла́мя (ого́нь) войны́
Syn: -
10 ożóg
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ożóg
-
11 żagiew
f.1. (= głownia) fire-brand, torch.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żagiew
-
12 głowni|a
f (G pl głowni) 1. (polano) (fire)brand- żarzące się głownie glowing firebrands2. (klinga) blade- głownia szabli a sabre blade3. Bot. smut U spec.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głowni|a
-
13 żag|iew
f 1. książk. (głownia) (fire)brand, torch 2. książk., przen. (zarzewie) spark przen. 3. Bot. bracket fungusThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żag|iew
-
14 Brand
etw in \Brand setzen/stecken podpalić cośin \Brand geraten zapalić siędas Haus ist in \Brand geraten w domu wybuchł pożar2) (fam: Durst)jd hat einen [tüchtigen] \Brand komuś [strasznie] chce się pić, ktoś usycha z pragnienia
См. также в других словарях:
głownia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. głowniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palący się lub żarzący gruby kawałek drewna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stóg siana zapalił się od rzuconej rozmyślnie głowni. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głownia — ż I, DCMs. ni; lm D. głowniani 1. «palące się lub tlące polano» Płomień głowni. 2. «zasadnicza część każdej broni białej, od rękojeści w dół, przeznaczona, zależnie od swego kształtu, do cięcia lub kłucia; klinga» 3. «rękojeść broni ręcznej,… … Słownik języka polskiego
Godziemba coat of arms — Godziemba Battle cry: Details Alternative names Godziąba, Godzięba Earliest mention 1403 … Wikipedia
Szabla — [IPA|ˈʂabla] (plural: szable) is the general Slavic word for sabre. In particular, it is used to describe a specifically Eastern European one edged sabre like mêlée weapon with a curved blade and, in most cases, a two bladed tip called a feather… … Wikipedia
Marshal of the Sejm — of the Republic of Poland Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Pommel of the Marshal s staff Presidum of the Sejm … Wikipedia
Wahlkreis Leipziger Land 1 — Wahlkreis 23: Leipziger Land 1 Staat Deutschland Bundesland Sachsen Wahlkreisnummer 23 Wahlberechtigte 51.839 … Deutsch Wikipedia
brzeszczot — m IV, D. u a. a, Ms. brzeszczotocie; lm M. y 1. «część broni siecznej (od rękojeści w dół) służąca do kłucia lub cięcia; głownia, klinga» 2. techn. «część tnąca piły (piłki) w postaci stalowej taśmy z naciętymi zębami, przystosowana do… … Słownik języka polskiego
głowienka — ż III, CMs. głowienkance; lm D. głowienkanek 1. rzad. zdr. od głownia (tylko w zn. 1). 2. zool. «Aythya ferina, kaczka należąca do grążyc, nurkująca, gnieżdżąca się na większych stawach w Europie i Azji; łowna; kaczka rdzawogłowa» … Słownik języka polskiego
klinga — ż III, CMs. klingandze; lm D. kling «ostrze broni siecznej: szabli, szpady, floretu itp.: głownia, brzeszczot» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
ożóg — m III, D. ożoga, N. ożogiem; lm M. ożogi 1. «kij, często zakrzywiony, do poprawiania ognia w piecu piekarskim, do wygarniania żużlu i popiołu z pieca kowalskiego» 2. «tląca się głownia, opalone drzewo» … Słownik języka polskiego
żagiew — ż V, DCMs. żagwi; lm M. żagwie, D. żagwi 1. «płonący kawał drewna (rzadziej innego materiału); głownia» Zapalić, podpalić coś żagwią. Oczy rozgorzałe jak żagwie. 2. bot. «Polyporus, grzyb pasożytniczy lub roztocz z rodziny żagwiowatych,… … Słownik języka polskiego