-
1 gęgać
-
2 gęgać
gęgać [gɛŋgaʨ̑]vi -
3 schnattern
schnattern ['ʃnatɐn]vi1) ( klappernde Laute von sich geben) Ente: kwakać [ perf kwaknąć o za-] Gans: gęgać [ perf gęgnąć o za-]
См. также в других словарях:
gęgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gęgaćam, gęgaća, gęgaćają {{/stl 8}}– gęgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, gęgaćnę, gęgaćnie, gęgaćnij, gęgaćnął, gęgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o gęsiach: wydawać głos … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęgać — ndk I, gęgaćam, gęgaćasz, gęgaćają, gęgaćaj, gęgaćał gęgnąć dk Va, gęgaćnę, gęgaćniesz, gęgaćnij, gęgaćnął, gęgaćnęła, gęgaćnęli, gęgaćnąwszy 1. «o gęsiach: wydawać głos; gęgotać» 2. rzad. «mówić przez nos, bełkotać» Tak gęgał, że go nie można… … Słownik języka polskiego
gęgnąć — → gęgać … Słownik języka polskiego
gęganie — n I rzecz. od gęgać … Słownik języka polskiego
rozgęgać się — dk I, rozgęgać sięga się, rozgęgać sięają się, rozgęgać sięał się «o gęsiach: zacząć gęgać długo, bez końca» … Słownik języka polskiego