-
1 gerulifigulus
gĕrŭlĭfĭgŭlus, i, m. [gerulus + figulus], comic, an accessory, abettor:flagiti,
Plaut. Bacch. 3, 1, 14; cf. 1. gerulus, I. B. -
2 gerulus
gĕrŭlus, i, m. [id.].A.A bearer, carrier:B.nae ille alium gerulum (argenti) quaerat sibi,
Plaut. Bacch. 4, 9, 79; Hor. Ep. 2, 2, 72; Col. poët. 10, 310; Suet. Calig. 40; Sid. Ep. 8, 13; Inscr. Orell. 575; 874; 976; Schol. Juv. 6, 477.—One who does something, a doer: gerulus ho prattôn, ho praktêr, Gloss. Philox.; cf. gerulifigulus.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский