Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fuscis+avibus

  • 1 Fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Fuscus

  • 2 fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > fuscus

См. также в других словарях:

  • NIGER — I. NIGER Africae fluv. maximus. Oritur in Aethiopia ex lacu Nigro, qui versus Aethiopiam inferiorem prope regnum Fascolae est: dein paulo post in Occidentem tendens, Nigritiam secat bisariam, tandem pluribus fluviis auctus, per 6. latissima ostia …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»