fulcīmen

См. также в других словарях:

• VARCHIUS Benedictus — Florentinus, Linguae italicae in deterius ruentis fulcimen, tantâ fuit elosquentiâ, ut vulgatum sit. Si Iuppiter Italice loqui voluisset, non alia quam Varchii lingua usurum fuisse: Graece it. et Latine doctus, Caroli v. iussu libellum Boethii de …   Hofmann J. Lexicon universale

• ՄՈՅԹ — (մութի, ից.) NBH 2 0296 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 13c գ. ὐποστήριγμα, ἁντιστήριγμα sustentaculum, fulcimen, fulcimentum; fulcrum, firmamentum . Նեցուկ. յեցուկ. հաստարան. ամրութիւն ʼի ներքոյ կողմանէ՝ կամ առ ʼի կողմանէ. պայագ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)