-
1 frivolus
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
2 frivolus
frivolus frivolus, a, um вздорный -
3 frivolus
frīvolus, a, um [предпол. из friolus от frio\]1) ломкий, перен. незначительный, ничтожный, дрянной Sen, J2) преим. несерьёзный, ненужный ( labor Sen); пустой, вздорный, пошлый (causa Sen; sermo rhH.; jocus PM)3) нелепый, взбалмошный (f. amensque Su) -
4 frivolus
frīvolus, a, um (v. frio), zerbrechlich, wertlos, I) eig., nur subst., frīvolum, ī, n., eine wertlose Kleinigkeit, Bagatelle, nescio quid frivoli, Suet. Cal. 39, 2: u. so Plur. frīvola, ōrum, n. (= σκευᾰρια ευτελη πάνυ, Gloss.; vgl. Paul. ex Fest. 90, 6. Isid. 9, 7, 26), ärmlicher Hausrat od. Haushalt, armselige Habe, Sen. contr. 2, 1 (9), 2. Sen. de tranqu. an. 1, 9. Ulp. dig. 13, 7, 11. § 5. Iuven. 3, 198 u. 5, 58. – II) übtr., wertlos, bedeutungslos, armselig, abgeschmackt, fade, albern, nichtig, a) v. Lebl.: sermo, Cornif. rhet.: iactatio, Sen. rhet.: iactantia, Quint.: insolentia, Phaedr.: plane frivola et frigida fides, Tertull.: iocus Plin.: convivia, Quint.: pisces, Apul.: quod est in primis frivolum ac scaenicum, Quint. – m. 2. Supin., frivolum dictu, Plin. 7, 186. – Plur. subst., frīvola, ōrum, n., nichtssagende Worte (Vorwürfe), Quint. 7, 2, 34; u. unnütze Kleinigkeiten, Capit. Albin. 5, 11. Vopisc. Aurel. 3, 1 u. Saturn. 11, 4: Ggstz. graviora, Apul. de deo Socr. prol. in. p. 1, 5 G. – b) v. Pers., läppisch, frivolo amentique similis, Suet. Claud. 15, 1.
-
5 frivolus
frīvolus, a, um (v. frio), zerbrechlich, wertlos, I) eig., nur subst., frīvolum, ī, n., eine wertlose Kleinigkeit, Bagatelle, nescio quid frivoli, Suet. Cal. 39, 2: u. so Plur. frīvola, ōrum, n. (= σκευᾰρια ευτελη πάνυ, Gloss.; vgl. Paul. ex Fest. 90, 6. Isid. 9, 7, 26), ärmlicher Hausrat od. Haushalt, armselige Habe, Sen. contr. 2, 1 (9), 2. Sen. de tranqu. an. 1, 9. Ulp. dig. 13, 7, 11. § 5. Iuven. 3, 198 u. 5, 58. – II) übtr., wertlos, bedeutungslos, armselig, abgeschmackt, fade, albern, nichtig, a) v. Lebl.: sermo, Cornif. rhet.: iactatio, Sen. rhet.: iactantia, Quint.: insolentia, Phaedr.: plane frivola et frigida fides, Tertull.: iocus Plin.: convivia, Quint.: pisces, Apul.: quod est in primis frivolum ac scaenicum, Quint. – m. 2. Supin., frivolum dictu, Plin. 7, 186. – Plur. subst., frīvola, ōrum, n., nichtssagende Worte (Vorwürfe), Quint. 7, 2, 34; u. unnütze Kleinigkeiten, Capit. Albin. 5, 11. Vopisc. Aurel. 3, 1 u. Saturn. 11, 4: Ggstz. graviora, Apul. de deo Socr. prol. in. p. 1, 5 G. – b) v. Pers., läppisch, frivolo amentique similis, Suet. Claud. 15, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frivolus
-
6 frīvolus
-
7 frivolus
1) ничтожный, пустой: frivola, ничего не стоящие вещи (1. 11 § 5 D. 13, 7). 2) вздорный, негодный (1. 4 C. Th. 2, 4).Латинско-русский словарь к источникам римского права > frivolus
-
8 frivola
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
9 frivole
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
10 frivolum
frīvolum, ī n. [ frivolus ] преим. pl.мелочь, пустяк, (старый) хлам Su, Sen J, Dig, Q etc. -
11 perfrivolus
per-frīvolus, a, umсовершенно ничтожный, никуда не годный ( haec video esse perfrivola Vop) -
12 frivusculum
frīvusculum, ī, n. (von gleichem Stamme mit frīvolus), der kleine Hader, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 12 M.
-
13 perfrivolus
per-frīvolus, a, um, sehr nichtswürdig, Vopisc. Aur. 6. § 6.
-
14 frivusculum
frīvusculum, ī, n. (von gleichem Stamme mit frīvolus), der kleine Hader, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 12 M.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frivusculum
-
15 perfrivolus
per-frīvolus, a, um, sehr nichtswürdig, Vopisc. Aur. 6. § 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perfrivolus
-
16 futilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
17 futtilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
18 perfrivolus
per-frīvŏlus, a, um, adj., very worthless, very frivolous (post-class.), Vop. Aur. 6.
См. также в других словарях:
frivole — [ frivɔl ] adj. • XIIe; lat. frivolus 1 ♦ Qui a peu de sérieux et, par suite, d importance. ⇒ futile, inconsistant, insignifiant , léger, superficiel, vain. Lectures, pensées, distractions frivoles. « La philosophie est, selon les jours, une… … Encyclopédie Universelle
frívolo — (Del lat. frivolus, fútil, insignificante.) ► adjetivo 1 Ligero o insustancial: ■ tu actitud frívola te está creando mala fama. SINÓNIMO superficial trivial vano 2 Se aplica a la publicación o espectáculo que trata de temas poco serios o… … Enciclopedia Universal
frivol — schweinisch (umgangssprachlich); obszön; vulgär; schlüpfrig; unzüchtig; derb; unter der Gürtellinie (umgangssprachlich); anstößig; schmierig; schmutzig; geschmacklos; … Universal-Lexikon
faribole — [ faribɔl ] n. f. • 1532; p. ê. lat. frivolus « frivole » ♦ Chose, propos vain et frivole. ⇒ baliverne, bêtise, sornette. Dire, conter des fariboles. « Et n ayez aucun égard pour le nom, le titre et autres fariboles » (Bernanos). Idée sans… … Encyclopédie Universelle
frivol — FRIVÓL, Ă, frivoli, e, adj. (Despre oameni) Care este preocupat de lucruri neserioase, care umblă după plăceri uşoare; uşuratic. ♦ (Despre lucruri, fapte, atitudini) Lipsit de seriozitate, de temeinicie, de importanţă. – Din fr. frivole, it.… … Dicționar Român
bhrēi-, bhrī̆- — bhrēi , bhrī̆ English meaning: to pierce, cut with smth. sharp Deutsche Übersetzung: “with scharfem Werkzeug schneiden, etc” Note: extension from bher . Material: O.Ind. bhrīṇ a nti “be hurt” (Pf. bibhrüya Dhütup.), Av.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
Fribble — Frib ble, a. [Cf. F. frivole, L. frivolus, or E. frippery.] Frivolous; trifling; silly. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Frivolous — Friv o*lous, a. [L. frivolus; prob. akin to friare to rub, crumble, E. friable: cf. F. frivole.] [1913 Webster] 1. Of little weight or importance; not worth notice; slight; as, a frivolous argument. Swift. [1913 Webster] 2. Given to trifling;… … The Collaborative International Dictionary of English
Frivolously — Frivolous Friv o*lous, a. [L. frivolus; prob. akin to friare to rub, crumble, E. friable: cf. F. frivole.] [1913 Webster] 1. Of little weight or importance; not worth notice; slight; as, a frivolous argument. Swift. [1913 Webster] 2. Given to… … The Collaborative International Dictionary of English
Frivolousness — Frivolous Friv o*lous, a. [L. frivolus; prob. akin to friare to rub, crumble, E. friable: cf. F. frivole.] [1913 Webster] 1. Of little weight or importance; not worth notice; slight; as, a frivolous argument. Swift. [1913 Webster] 2. Given to… … The Collaborative International Dictionary of English
frivolous — adjective Etymology: Middle English, from Latin frivolus Date: 15th century 1. a. of little weight or importance b. having no sound basis (as in fact or law) < a frivolous lawsuit > 2. a. lacking in seriousness b. marked by unbecoming levity •… … New Collegiate Dictionary