Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

frivōl+de

  • 1 frivol

    frivol [ˈfrıvl]
    A v/i prät und pperf -oled, besonders Br -olled (herum)tändeln
    B v/t academic.ru/29551/fritter">fritter A 1

    English-german dictionary > frivol

  • 2 frivol

    frivol [fri'voːl] leichtfertig, frivol

    Svensk-tysk ordbok > frivol

  • 3 frivol

    (DE) frivol; (EN) corky; fribblish; frivolous

    Magyar-német-angol szótár > frivol

  • 4 frivol

    frivol [fri'vo:l] adj
    Witz, Anmerkung frywolny

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > frivol

  • 5 frivol

    фривольный

    Русско-немецкий карманный словарь > frivol

  • 6 frivolous

    adjective
    1) (not serious) frivol; extravagant [Kleidung]
    2) (trifling, futile) belanglos
    * * *
    ['frivələs]
    (not serious; playful: He wasted his time on frivolous pleasures.) leichtsinnig
    - academic.ru/87273/frivolously">frivolously
    - frivolousness
    - frivolity
    * * *
    frivo·lous
    [ˈfrɪvələs]
    1. ( pej: silly) leichtfertig
    \frivolous complaint LAW leichtfertig erhobene Beschwerde
    \frivolous action LAW leichtfertig erhobene Klage
    2. ( pej: unimportant) belanglos
    3. (not serious) frivol
    I want to spend this money on completely \frivolous things ich möchte das Geld für völlig verrückte Dinge ausgeben fam
    * * *
    ['frɪvələs]
    adj
    person, attitude, remark frivol, leichtfertig; clothes, appearance, writer, scientist unseriös; object, activity albern

    the frivolous stories of the tabloidsdie belanglosen Berichte in den Boulevardzeitungen

    * * *
    frivolous [-vələs] adj (adv frivolously)
    1. frivol, leichtfertig, -sinnig
    2. nicht ernst zu nehmen(d) (Vorschlag etc)
    3. albern, kindisch
    4. frivolous plea JUR schikanöser Einwand
    * * *
    adjective
    1) (not serious) frivol; extravagant [Kleidung]
    2) (trifling, futile) belanglos
    * * *
    adj.
    frivol adj.
    leichtfertig adj.
    leichtsinnig adj.

    English-german dictionary > frivolous

  • 7 frivolously

    adverb leichtsinnig
    * * *
    frivo·lous·ly
    [ˈfrɪvələsli]
    adv leichtfertig
    * * *
    ['frIvələslɪ]
    adv
    frivol; remark also leichtfertig
    * * *
    adv.
    frivol adv.
    leichtfertig adv.

    English-german dictionary > frivolously

  • 8 ducto

    ducto, āvī, ātum, āre (Intens. v. duco), führen, mit sich führen, I) eig.: 1) im allg.: istum, Plaut.: equites in exercitu, Sall.: exercitum per saltuosa loca, Sall.: habena, quā ductabatur (equus), Amm.: duct. restim, s. cordāx. – 2) insbes.: a) d. alqam, eine Konkubine heimführen, mit sich führen, Komik. – b) anführen, befehligen (altertümlich für duco), Sall.; vgl. Quint. 8, 3, 44. – II) übtr.: A) am Narrenseil herumführen, anführen, zum besten haben, täuschen, alqm dolis, Plaut. capt. 641 u.a.: alqm labiis, Plaut. mil. 93: u. bl. alqm, Plaut. most. 845. – B) jmd. an sich ziehen, -locken, Enn. fr. scen. 361. – / Parag. Infin. ductarier, Plaut. most. 845. Plaut. frivol. fr. bei Fest. 169 (a), 4.

    lateinisch-deutsches > ducto

  • 9 unus

    ūnus (altlat. oenus), a, um, Genet. ūnīus, Dat. ūnī, (vgl. griech. οἰνός, οἰνή, die Eins auf dem Würfel, gotisch ains, ahd. ein), ein, eine, einer, ein (eines), I) eig.: A) im allg., als Zahlwort: unus de magistratibus, Cic.: mihi secundis rebus unus ex fortunatis hominibus, adversis unus ex summis viris videbatur, Cic.: unus ex Curiatiis, Liv. (u. so bei Livius oft unus ex, s. Fabri u. Weißenb. Liv. 24, 28, 1): unus eorum pontium, Caes.: principum unus, Liv.: uno et octogesimo anno, Cic.: unum et viginti annos, Cic.: dah. unus de multis, Cic., od. e multis, Cic., od. unus multorum, Hor., einer vom großen Haufen, ein gewöhnlicher Mensch, eine Alltagsseele (aber es unus ex multis, es geht dir nicht besser als den meisten, Plin. ep. 1, 3, 2): uno plus Etruscorum cecĭdisse, um einen Mann mehr, Liv.: in unum locum cogere copias, Caes., res diverse et diffuse dictas, Cic.: mit folg. alter (vgl. auch no. II), seltener mit folg. alius, zB. una ex parte... altera ex parte, Caes.: una species... altera, Varro LL.: unam (partem)... aliam... tertiam, Caes.: unum, alterum, tertium annum, Cic.: unus et alter dies, ein bis zwei Tage, Cic.: dies unus, alter, plures etc., Cic.: unum, alterum mensem, Cic.: unus post alterum, einer nach dem anderen, Aur. Vict.: unus aut summum alter, einer oder höchstens zwei, Cic. ep. 5. 21, 1 (versch. v. unus aut alter unter no. II). – Plur. (bes. bei Plur. tantum), ex unis geminas mihi conficies nuptias, Ter.: unae molae, Cato: unae quadrigae, Varro: manibus ab unis, Val. Flacc.: unae decumae... alterae, Cic.: ad hunc quadruplicem fontem diriguntur bini, uni transversi, alteri derecti, Varro LL. – ad unum (unam) omnes u. omnes ad unum, alle bis auf einen, alle bis auf den letzten, Cic. u.a. (s. Fabri Liv. 21, 42, 2): u. so bl. ad unum, Lucil. fr. u. Cic.: u. omnes cum uno, Gell. 3, 7, 16. – in unum, in eins (griech. εἰς εν) = an einen Ort (Punkt), convocare, Sall.: cogere, Liv.: sarcinas conicere, Liv.: confluere, Cic.: fundere, in eine Masse, Colum. – B) insbes.: 1) von dem, was allein vorhanden ist od. stattfindet, ein, wie nur einer, einzig, alleinig, allein, bloß, nur (s. Brix Plaut. trin. 166. Lorenz Plaut. Pseud. 52), quibus sui nihil est nisi una lingua, Plaut.: nunc unae quinque remorantur minae, Plaut.: ruri dum sum ego unos sex dies, Plaut.: uno verbo, Ter.: Demosthenes unus eminet, Cic.: Pompeius plus potest unus, allein, Cic.: unus ex omnibus, Cic.: uni ex omnibus Sequani, Caes.: sequere me t es unos passus, die einzigen drei Schritte, Plaut.: Ubii, qui uni miserant, allein, Caes.: nobis unis, uns allein, Catull.: uni mihi, Tibull. – verb. m. solus (zur Verstärkung), zB. uno illo solo antistite, Cic.: unam solam esse civitatem, Cic. – m. tantum od. modo (nur), zB. quem tantum unum fortuna reliquum esse voluisset, Cic.: una tantum porta, Liv.: unā tantum perforatā navi, Liv.: Cicero ad haec unum modo respondit, Caes.: aliis unus modo (numerus), aliis plures, aliis omnes iidem videntur, Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 50, 6. Kraner Caes. b.G. 5, 41, 7. – verstärkend b. Superl., mit u. ohne omnium, zB. unus invictissimus, Plaut.: unus ei fuit carissimus, Nep.: summus vir unus omnis Graeciae, der größte od. einzig große Mann, Cic.: cum unus in civitate maxime floreret, er allein vor allen am meisten, Nep.: eam rem unam maxime conciliaturam Romanis principum Hispaniae ami itiam, Liv.: quam omnium Thebis vir unam esse optimam diiudicat, Plaut.: rem unam esse omnium difficillimam, eine Sache, die unter allen die schwerste ist, unter allen die schwerste Sache, Cic. Vgl. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 52. Fabri Liv. 22, 22, 8: hoc unum od. unum hoc, id unum, nur dieses, Plaut. (s. Brix Plaut. capt. 744). – 2) von dem, was mehreren gemeinsam ist, ein, einer, eine, ein und derselbe, der nämliche, einerlei (s. Unger Valg. p. 428), una rei publi ae pestis, Cic.: sic ubique una atque continua totius generis humani aut pax fuit aut fatigatio, Flor.: uno tempore, zu einer (gleicher) Zeit, Cic. u. Caes. – verb. mit idem, zB. exitus unus et idem, Cic.: eadem et una res, Cic. – im Plur. (bes. bei Plur. tantum): in unis aedibus, unis moribus, Cic. – II) übtr., indefinitiv, ein, einer, ein, irgend ein, gew. in Verbindung mit quidam, quivis, quisquam, aliquis u.a., una adulescentula, Ter.: unus caprimulgus aut fossor, der nächste beste, Catull.: unus paterfamilias, Cic.: ut iudicem unum, Cic.: nulla res una, Cic.: mit dem Superl.: cum uno gladiatore nequissimo, Cic. – ohne subst., tradidit uni, Ov.: rapta ab uno tuba, Suet. – verb. mit Pronom. u. unbest. Numeral., zB. una quaque (unaquaque) de re, Cic.: unum quodque (unumquodque), Cic.: auch unum quidquid, Lucr. u. Komik.: unus quilibet, quilibet unus, Liv.: quivis unus, Cic., u. unus quivis, Varro LL.: quisquam unus, Liv.: unus aliquis, unum aliquod, irgend ein einzelner, einzelnes, Cic. u.a. (s. Halm Cic: de div. in Caecil. 27. Heräus Tac. hist. 1, 6 extr. Heß Tac. dial. 6. p. 31): nec quisquam unus etc., und kein einziger, Liv.: unus quidam, Cic.: aliquis unus (griech. εἷς τις) pluresve, Cic.: nihil unum, gar nichts, Liv. – nemo unus, nullus unus, Cic. u.a. (s. Kühnast Liv. Synt. S. 273). – unus et (atque, aut, vel) alter, unus alterque, unus et item alter, der eine und (oder) der andere, der und (oder) jener, etliche, wenige, Ter., Cic. u.a. (vgl. Spengel Ter. Andr. 77. Nipperdey Tac. ann. 3, 34. p. 199, 10. Heß Tac. dial. p. 142. Schmidt Iuven. 7, 165. p. 199). – / α) Genet. unius hat das i lang, Verg. Aen. 1, 251. Ov. met. 13, 181, kurz, Lucr. 2, 379. Catull. 5, 3. Verg. Aen. 1, 41. Hor. sat. 1, 6, 13. – β) Genet. uni, Titin. com. 7. Catull. 17, 17. – Dat. uno u. unae, zB. uno operario, Varro r.r. 1, 18, 6: unae fibulae, Cato r.r. 19. – Vocat. une, Plaut. frivol. fr. b. Prisc. 5, 77. Catull. 37, 17. Augustin. conf. 1, 7, 12. – Altlat. oenus, Plaut. truc. 104 Sch. Cic. de legg. 3, 9: oino, Corp. inscr. Lat. 1, 32.

    lateinisch-deutsches > unus

  • 10 ветреный

    (42 K.) windig; fig. leichtsinnig, flatterhaft
    * * *
    ве́треный windig; fig. leichtsinnig, flatterhaft
    * * *
    ве́трен|ый
    <-ая, -ое; -, -а, -о>
    1. (пого́да) windig
    2. перен (легкомы́сленный) flatterhaft, leichtfertig
    * * *
    adj
    1) gener. flatterhaft, flatterig, flattrig, frivol, leichtfertig, leichtsinnig, löse, lüftig, windig
    2) colloq. lose, luftig
    4) low.germ. fludderig

    Универсальный русско-немецкий словарь > ветреный

  • 11 легкомысленный

    adj
    1) gener. durchgängerisch, flatterig, flattrig, frivol, leichtherzig, locker, luder, lugg, löse, lücken, lüftig, oberflächlich, einsichtslos, flatterhaft, leichtblütig, leichtfertig, leichtsinnig
    2) colloq. luftig, windig
    3) territ. ruschlig
    4) low.germ. fludderig

    Универсальный русско-немецкий словарь > легкомысленный

  • 12 непристойный

    adj
    1) gener. anstandswidrig, anstößig, anzüglich, schlüpfrig, skabrös, unanständig, ungebärdig (о поведении), ungebührend, ungeziemend, frivol, schamlos, zotenhaft, zotig
    2) colloq. mies, saumäßig
    3) obs. buhlerisch, unschicklich (о поведении и т. п.), unziemlich
    4) book. lasziv, obszön
    5) law. unflätig
    6) rude.expr. säuisch
    7) pompous. indezent, ungebührlich

    Универсальный русско-немецкий словарь > непристойный

  • 13 скабрёзный

    adj
    1) gener. frivol, gepfeffert, lasziv, skabrös, unflätig
    2) colloq. schweinisch
    3) book. obszön

    Универсальный русско-немецкий словарь > скабрёзный

  • 14 фривольный

    adj
    1) gener. frivol
    2) avunc. gesalzen

    Универсальный русско-немецкий словарь > фривольный

  • 15 flippant

    adjective
    unernst; leichtfertig
    * * *
    ['flipənt]
    (not serious enough about important matters: a flippant reply.) leichtfertig
    - academic.ru/87111/flippantly">flippantly
    - flippancy
    * * *
    flip·pant
    [ˈflɪpənt]
    1. (frivolous) leichtfertig, oberflächlich
    2. (disrespectful) vorlaut, flapsig fam, schnodd[e]rig pej fam
    * * *
    ['flɪpənt]
    adj
    person, tone, attitude leichtfertig; remark also hingeworfen; (= disrespectful) schnodd(e)rig (inf)
    * * *
    flippant adj (adv flippantly) respektlos, schnodd(e)rig umg
    * * *
    adjective
    unernst; leichtfertig
    * * *
    adj.
    frivol adj.
    leichtsinnig adj.

    English-german dictionary > flippant

  • 16 frívolo

    'fribolo
    adj
    leichtfertig, lose
    ( femenino frívola) adjetivo
    [trivial] oberflächlich
    frívolo
    frívolo , -a ['friβolo, -a]
    num1num (ligero) leichtlebig
    num2num (coqueto) kokett, eitel
    num3num (superficial) oberflächlich
    num4num (sensual) frivol

    Diccionario Español-Alemán > frívolo

  • 17 verde

    'bɛrđe
    adj
    2) ( un chiste) saftig, frivol
    3) ( una fruta) unreif
    verde
    verde ['berðe]
    num1num (color) también política grün; verde oliva olivgrün
    num2num (bot: no maduro) unreif; (no seco) frisch; segar la hierba en verde das Gras mähen während es noch grün ist; estar verde (principiante) ein Grünschnabel sein; (inocente) noch feucht hinter den Ohren sein; estar a las verdes y a las maduras auf gute wie auf schlechte Zeiten vorbereitet sein
    num3num (chistes, canciones) unanständig
    num4num (personas) lüstern; viejo verde Lustmolch masculino
    num5num (loc): poner verde a alguien (familiar) jdn herunterputzen; estar verde de envidia grün und gelb vor Neid sein
    num1num (color) Grün neutro
    num2num (hierba) Gras neutro; (pienso) Grünfutter neutro
    num3num (del árbol) Blattwerk neutro
    num4num Cono Sur (pasto) Weide femenino
    num5num Cono Sur (mate) Mate(tee) masculino
    num6num Cono Sur (ensalada) grüner Salat masculino
    num7num América Central, México (campo) (Stück) Land neutro
    num8num (loc): darse un verde de algo (familiar: hartarse) sich dativo mit etwas dativo gehörig den Bauch voll schlagen; darse un verde de conciertos Dutzende von Konzerten besuchen

    Diccionario Español-Alemán > verde

  • 18 ducto

    ducto, āvī, ātum, āre (Intens. v. duco), führen, mit sich führen, I) eig.: 1) im allg.: istum, Plaut.: equites in exercitu, Sall.: exercitum per saltuosa loca, Sall.: habena, quā ductabatur (equus), Amm.: duct. restim, s. cordax. – 2) insbes.: a) d. alqam, eine Konkubine heimführen, mit sich führen, Komik. – b) anführen, befehligen (altertümlich für duco), Sall.; vgl. Quint. 8, 3, 44. – II) übtr.: A) am Narrenseil herumführen, anführen, zum besten haben, täuschen, alqm dolis, Plaut. capt. 641 u.a.: alqm labiis, Plaut. mil. 93: u. bl. alqm, Plaut. most. 845. – B) jmd. an sich ziehen, -locken, Enn. fr. scen. 361. – Parag. Infin. ductarier, Plaut. most. 845. Plaut. frivol. fr. bei Fest. 169 (a), 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ducto

  • 19 unus

    ūnus (altlat. oenus), a, um, Genet. ūnīus, Dat. ūnī, (vgl. griech. οἰνός, οἰνή, die Eins auf dem Würfel, gotisch ains, ahd. ein), ein, eine, einer, ein (eines), I) eig.: A) im allg., als Zahlwort: unus de magistratibus, Cic.: mihi secundis rebus unus ex fortunatis hominibus, adversis unus ex summis viris videbatur, Cic.: unus ex Curiatiis, Liv. (u. so bei Livius oft unus ex, s. Fabri u. Weißenb. Liv. 24, 28, 1): unus eorum pontium, Caes.: principum unus, Liv.: uno et octogesimo anno, Cic.: unum et viginti annos, Cic.: dah. unus de multis, Cic., od. e multis, Cic., od. unus multorum, Hor., einer vom großen Haufen, ein gewöhnlicher Mensch, eine Alltagsseele (aber es unus ex multis, es geht dir nicht besser als den meisten, Plin. ep. 1, 3, 2): uno plus Etruscorum cecĭdisse, um einen Mann mehr, Liv.: in unum locum cogere copias, Caes., res diverse et diffuse dictas, Cic.: mit folg. alter (vgl. auch no. II), seltener mit folg. alius, zB. una ex parte... altera ex parte, Caes.: una species... altera, Varro LL.: unam (partem)... aliam... tertiam, Caes.: unum, alterum, tertium annum, Cic.: unus et alter dies, ein bis zwei Tage, Cic.: dies unus, alter, plures etc., Cic.: unum, alterum mensem, Cic.: unus post alterum, einer nach dem anderen, Aur. Vict.: unus aut summum alter, einer oder höchstens zwei, Cic. ep. 5. 21, 1 (versch. v. unus aut alter unter no. II). – Plur.
    ————
    (bes. bei Plur. tantum), ex unis geminas mihi conficies nuptias, Ter.: unae molae, Cato: unae quadrigae, Varro: manibus ab unis, Val. Flacc.: unae decumae... alterae, Cic.: ad hunc quadruplicem fontem diriguntur bini, uni transversi, alteri derecti, Varro LL. – ad unum (unam) omnes u. omnes ad unum, alle bis auf einen, alle bis auf den letzten, Cic. u.a. (s. Fabri Liv. 21, 42, 2): u. so bl. ad unum, Lucil. fr. u. Cic.: u. omnes cum uno, Gell. 3, 7, 16. – in unum, in eins (griech. εἰς εν) = an einen Ort (Punkt), convocare, Sall.: cogere, Liv.: sarcinas conicere, Liv.: confluere, Cic.: fundere, in eine Masse, Colum. – B) insbes.: 1) von dem, was allein vorhanden ist od. stattfindet, ein, wie nur einer, einzig, alleinig, allein, bloß, nur (s. Brix Plaut. trin. 166. Lorenz Plaut. Pseud. 52), quibus sui nihil est nisi una lingua, Plaut.: nunc unae quinque remorantur minae, Plaut.: ruri dum sum ego unos sex dies, Plaut.: uno verbo, Ter.: Demosthenes unus eminet, Cic.: Pompeius plus potest unus, allein, Cic.: unus ex omnibus, Cic.: uni ex omnibus Sequani, Caes.: sequere me t es unos passus, die einzigen drei Schritte, Plaut.: Ubii, qui uni miserant, allein, Caes.: nobis unis, uns allein, Catull.: uni mihi, Tibull. – verb. m. solus (zur Verstärkung), zB. uno illo solo antistite, Cic.: unam solam esse civitatem, Cic. – m. tantum od. modo (nur), zB. quem tantum unum fortuna reliquum esse voluisset, Cic.: una tantum porta,
    ————
    Liv.: unā tantum perforatā navi, Liv.: Cicero ad haec unum modo respondit, Caes.: aliis unus modo (numerus), aliis plures, aliis omnes iidem videntur, Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 50, 6. Kraner Caes. b.G. 5, 41, 7. – verstärkend b. Superl., mit u. ohne omnium, zB. unus invictissimus, Plaut.: unus ei fuit carissimus, Nep.: summus vir unus omnis Graeciae, der größte od. einzig große Mann, Cic.: cum unus in civitate maxime floreret, er allein vor allen am meisten, Nep.: eam rem unam maxime conciliaturam Romanis principum Hispaniae ami itiam, Liv.: quam omnium Thebis vir unam esse optimam diiudicat, Plaut.: rem unam esse omnium difficillimam, eine Sache, die unter allen die schwerste ist, unter allen die schwerste Sache, Cic. Vgl. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 52. Fabri Liv. 22, 22, 8: hoc unum od. unum hoc, id unum, nur dieses, Plaut. (s. Brix Plaut. capt. 744). – 2) von dem, was mehreren gemeinsam ist, ein, einer, eine, ein und derselbe, der nämliche, einerlei (s. Unger Valg. p. 428), una rei publi ae pestis, Cic.: sic ubique una atque continua totius generis humani aut pax fuit aut fatigatio, Flor.: uno tempore, zu einer (gleicher) Zeit, Cic. u. Caes. – verb. mit idem, zB. exitus unus et idem, Cic.: eadem et una res, Cic. – im Plur. (bes. bei Plur. tantum): in unis aedibus, unis moribus, Cic. – II) übtr., indefinitiv, ein, einer, ein, irgend ein, gew. in Verbindung mit quidam, quivis, quisquam, aliquis
    ————
    u.a., una adulescentula, Ter.: unus caprimulgus aut fossor, der nächste beste, Catull.: unus paterfamilias, Cic.: ut iudicem unum, Cic.: nulla res una, Cic.: mit dem Superl.: cum uno gladiatore nequissimo, Cic. – ohne subst., tradidit uni, Ov.: rapta ab uno tuba, Suet. – verb. mit Pronom. u. unbest. Numeral., zB. una quaque (unaquaque) de re, Cic.: unum quodque (unumquodque), Cic.: auch unum quidquid, Lucr. u. Komik.: unus quilibet, quilibet unus, Liv.: quivis unus, Cic., u. unus quivis, Varro LL.: quisquam unus, Liv.: unus aliquis, unum aliquod, irgend ein einzelner, einzelnes, Cic. u.a. (s. Halm Cic: de div. in Caecil. 27. Heräus Tac. hist. 1, 6 extr. Heß Tac. dial. 6. p. 31): nec quisquam unus etc., und kein einziger, Liv.: unus quidam, Cic.: aliquis unus (griech. εἷς τις) pluresve, Cic.: nihil unum, gar nichts, Liv. – nemo unus, nullus unus, Cic. u.a. (s. Kühnast Liv. Synt. S. 273). – unus et (atque, aut, vel) alter, unus alterque, unus et item alter, der eine und (oder) der andere, der und (oder) jener, etliche, wenige, Ter., Cic. u.a. (vgl. Spengel Ter. Andr. 77. Nipperdey Tac. ann. 3, 34. p. 199, 10. Heß Tac. dial. p. 142. Schmidt Iuven. 7, 165. p. 199). – α) Genet. unius hat das i lang, Verg. Aen. 1, 251. Ov. met. 13, 181, kurz, Lucr. 2, 379. Catull. 5, 3. Verg. Aen. 1, 41. Hor. sat. 1, 6, 13. – β) Genet. uni, Titin. com. 7. Catull. 17, 17. – Dat. uno u. unae, zB. uno operario, Varro r.r. 1, 18, 6:
    ————
    unae fibulae, Cato r.r. 19. – Vocat. une, Plaut. frivol. fr. b. Prisc. 5, 77. Catull. 37, 17. Augustin. conf. 1, 7, 12. – Altlat. oenus, Plaut. truc. 104 Sch. Cic. de legg. 3, 9: oino, Corp. inscr. Lat. 1, 32.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > unus

  • 20 çapkın

    çapkın Schürzenjäger m; Nichtsnutz m; gute(s) Pferd; Blick lüstern; Erzählung frivol

    Türkçe-Almanca sözlük > çapkın

См. также в других словарях:

  • frivol — FRIVÓL, Ă, frivoli, e, adj. (Despre oameni) Care este preocupat de lucruri neserioase, care umblă după plăceri uşoare; uşuratic. ♦ (Despre lucruri, fapte, atitudini) Lipsit de seriozitate, de temeinicie, de importanţă. – Din fr. frivole, it.… …   Dicționar Român

  • frivol — Adj anzüglich, leichtfertig erw. stil. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. frivole nichtig, leichtfertig , dieses aus l. frīvolus, eigentlich zerbrechlich , zu l. friāre zerreiben, zerbröckeln (verwandt mit l. fricāre reiben ). Abstraktum:… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • frivol — Adj. (Aufbaustufe) unbedacht und vorschnell, leichtfertig Synonyme: bedenkenlos, gewagt, kühn Beispiel: Deine frivole Leichtfertigkeit geht mir schon auf die Nerven. Kollokation: sich frivol verhalten …   Extremes Deutsch

  • Frivol — Friv ol, v. i. To act frivolously; to trifle. Kipling. {Friv ol*er}, {Friv ol*ler}, n. [All Colloq.] [Webster 1913 Suppl.] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Frivōl — (v. lat.), 1) leichtfertig, nichtig, das Edle u. Erhabene geringschätzend; 2) im juristischen Sinne, vermessen, strafbar, Frivŏla a ppellatio, F. exceptio. Daher Frivolität, Leichtfertigkeit, aus niedriger Denkungsweise entsprungen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Frivōl — (lat.), nichtig, leichtfertig, des sittlichen Gehalts ermangelnd, schlüpfrig; in der Rechtssprache vermessen, strafbar (z. B. frivole, d. h. unbegründete, nichtige Appellation); Frivolität, Leichtfertigkeit; mit der Hand gefertigte Spitzenarbeit …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Frivol — Frivōl (lat.), leichtfertig, des sittlichen Gehalts ermangelnd, schlüpfrig; frivolisieren, leichtfertig behandeln, ins Nichtige ziehen; Frivolität, Leichtsinn, Leichtfertigkeit. Frivölitäten, mit der Hand gefertigte leichte Spitzen …   Kleines Konversations-Lexikon

  • frivol — frivol, leichtfertig, kleinlich, flatterhaft …   Damen Conversations Lexikon

  • Frivol — Frivol, lat. dtsch., leichtsinnig, vermessen, armselig, davon Frivolität, Leichtfertigkeit …   Herders Conversations-Lexikon

  • frivol — »schamlos, frech; schlüpfrig«: Das Adjektiv wurde im 18. Jh. aus gleichbed. frz. frivole (lat. frivolus) entlehnt. Dies war früher schon in seiner Grundbedeutung »nichtig, unbedeutend« in unsere Gerichtssprache eingedrungen, ohne sich jedoch zu… …   Das Herkunftswörterbuch

  • frivol — [friv′əl] vi. frivoled or frivolled, frivoling or frivolling [back form. < FRIVOLOUS] Informal to waste time on frivolous things …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»