-
41 con freno enteramente desapretado
• úplně odbrzděnýDiccionario español-checo > con freno enteramente desapretado
-
42 correr sin freno
• bezuzdně žít• nedržet svůj chtíč na uzdě -
43 dar freno a la muy
• zavřít zobák -
44 el caballo obedece al freno
• kůň poslouchá uzdu• kůň se nechá řídit uzdou -
45 ensayo al freno
• zkouška na brzdě -
46 forro de freno
• tech. brzdové obložení -
47 fuerza al freno
• brzdná síla• výkon na brzdě (užitečný) -
48 hélice de freno
• brzdicí vrtule• brzdná vrtule -
49 me tiró el freno
• zabrzdil mě (zarazil mě v řeči) -
50 meter ạ u.p. en freno
• držet koho na uzdě -
51 meter el freno
• Am zabrzdit -
52 mordaza de freno
• tech. brzdová čelist -
53 morder el freno
• cukat se• spolknout svůj hněv• trhat se -
54 motor freno
• brzdový motor -
55 patín de freno
• tech. čelist brzdy -
56 pedal del freno
• tech. nožní páka brzdy -
57 perder freno
• ztratit veškeré zábrany -
58 polea de freno
• kotouč brzdy -
59 poner el freno de mano
• přitáhnout ruční brzdu• zatáhnout ruční brzdu -
60 poner freno a las malas lenguas
• umlčet zlé jazyky
См. также в других словарях:
freno — sustantivo masculino 1. Área: mecánica Dispositivo de una máquina o de un motor que sirve para disminuir su velocidad o para detenerlo: freno de mano. frenos de disco Dispositivo de frenado que comprende principalmente un disco sobre el que se… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
freno — (Del lat. frēnum). 1. m. Mecanismo que sirve en las máquinas y carruajes para moderar o detener el movimiento. 2. Instrumento de hierro que se compone de embocadura, camas y barbada, y sirve para sujetar y gobernar las caballerías. 3. Sujeción… … Diccionario de la lengua española
freno — / freno/ s.m. [lat. frenum, dal tema di frendĕre digrignare i denti ]. 1. (equit.) [parte dei finimenti che si mette in bocca al cavallo e a cui s attaccano le redini per reggerlo e guidarlo] ▶◀ morso. 2. (mecc.) [dispositivo capace di… … Enciclopedia Italiana
freno- — Elemento prefijo del gr. «phrḗn, phrenós», inteligencia … Enciclopedia Universal
freno- — {{hw}}{{freno }}{{/hw}} primo elemento: in parole composte della terminologia medica significa ‘mente’: frenologia, frenopatia … Enciclopedia di italiano
freno- — elem. de comp. Exprime a noção de faculdade mental (ex.: frenopatia). ‣ Etimologia: grego phrén, enós, diafragma, coração, espírito, vontade … Dicionário da Língua Portuguesa
freno- — DEFINICIJA u prvom dijelu riječi znači mišljenje, duša, svijest, onaj koji se odnosi na svijest, mišljenje, duševni život [frenologija] ETIMOLOGIJA grč. phreno ; phrḗn <G phreós>: ošit; duša, srce, mišljenje, svijest … Hrvatski jezični portal
freno — (Del lat. frenum.) ► sustantivo masculino 1 MECÁNICA Mecanismo que sirve para disminuir la velocidad o detener un sistema mecánico dotado de movimiento: ■ hay que revisar los frenos del coche antes de salir de viaje. 2 MECÁNICA Pedal o palanca… … Enciclopedia Universal
Freno — Para otros usos de este término, véase Freno (desambiguación). Freno de disco de una motocicleta … Wikipedia Español
freno — fré·no, frè·no s.m. AU 1. morso costituito da una barra metallica a cui si legano le redini, che si mette in bocca al cavallo o ad altri animali per guidarli 2. dispositivo per rallentare o arrestare il moto di un veicolo, di una macchina o di… … Dizionario italiano
freno — {{hw}}{{freno}}{{/hw}}o freno s. m. 1 Finimento al quale si attaccano le redini per guidare gli animali | Morso | Mordere il, rodere il –f, (fig.) essere insofferente alla disciplina | Allentare, stringere il –f, (fig.) lasciare maggiore, minore… … Enciclopedia di italiano