-
1 fregna
-
2 fregna
-
3 fregna
fregna s.f. (region,volg) con m. -
4 FREGNA
I)(fregn; frá, frágum; fréginn), v.1) to hear of, be informed of (þrándr frá andlát föður síns);2) to ask (f. e-n e-s); f. e-n ráðs, to ask one’s advice.(-da or -að), v. = prec.* * *pret. frá, 2nd pers. frátt, fráttu, pl. frágum; pres. fregn; pret. subj. frægi, frægim, Am. 99; part. freginn; sup. fregit; with the neg. suf. fráat, Ýt. 10: in mod. usage weak fregna, að, pres. fregna, sup. fregnað: in old writers a form fregna, d, occurs early, thus, pres. fregnir, Fms. xi. 42, Jómsv. S. 2; pret. fregndi, 14; pres. subj. fregnisk (= fregnsk), Sighvat, Fms. vi. 41; pres. fregnar, Glúm. 374; sup. fregnt (= fregit), Ld. 4, is scarcely a correct form; pret. pl. fregnuðum, Dipl. v. 16, in a deed of the 14th century;—by that time the word had got its present form: [Goth. fraihnan = ἐρωταν; A. S. frignan; old Sax. gifrægnan; cp. Germ. fragen]:—to hear, be informed; er þú fregn andlát mitt, Blas. 43; er hann slíkt um fregn, Vsp. 30; Þrándr frá andlát föður síns, Landn. 214; ok frágu þau tíðendi at …, Ó. H. 106; enda fregn sakar-aðili vígit á þingi, Grág. (Kb.) ch. 107, (fregni, subj., Sb. i. 105); er hann fregn dauða hins, Kb. i. 154; eða fregn hann eigi hvar féráns-dómr átli at vera, Grág. i. 95, ok er hann fregnar (sic Ed.), safnar hann liði, Glúm. l. c.; þá frá hann til öndvegis-súlna sinna, Landn. 250; síðan frá engi maðr til hans, Str. 74; frá hann, at Haraldr …, Fms. vi. 256; eptir því vér fregnuðum af oss ellrum mönnum, Dipl. l. c.; síðan fregnir hann safnaðinn, Fms. xi. 42; nú sem þessi tíðendi vóru fregin um allt landit, Str. 54; þeir þóttusk þaðan mart fýsiligt fregit (Ed. frengt) hafa, Ld. 4; sann-fregit = sann-spurt, Hallfred.II. to ask, only in very old poetry; fregna e-n e-s; hvers fregnit mik, Vsp. 22; ok ek þess opt fróða menn fregit hafði, Ýt. 6; fregna ok segja, to ask and say, ask and answer, Hm. 27; ef hann freginn er-at, 29; fregna ok segja skal fróðra hverr, 61, Skv. 1. 19, Fsm. 8; fregna e-n ráðs, to ask one’s advice, Hm. 109: fregna at e-u (as spyrja), 32. -
5 fregna
v. сильн. V; praes. fregn; praet. frá, pl. frágum; conj. fræga; pp. freginn; тж. слаб.: praet. fregnda или fregnaða1) услышать, узнать2) (e-n e-s) спрашивать (кого-л. о чём-л.)fregna e-n ráðs — просить у кого-л. совета
* * *гл. сильн. V спрашивать, узнаватьд-а., д-в-н. fregnan, г. fraíhnan; ср. д-в-н. frāgēn (н. fragen); к р. просить, лат. precāri просить -
6 fregna
[frεg̊n̥a]fregnaði и уст. fregn, frá, frágum, fregið1. vt1) услышать, узнать2) ( e-s) спрашивать (о чём-л.)2. fregnast -
7 fregna
-
8 fregna
-
9 fregna
-
10 FREGNA
f- F1288 — -
11 fica
-
12 влагалище
-
13 глупость
1) ( недостаток ума) stupidità ж., dabbenaggine ж.2) (глупый поступок и т.п.) stupidità ж., sciocchezza ж., stupidaggine ж.делать глупости — fare delle stupidaggini [sciocchezze]
* * *ж.1) ( свойство) stupidità, cretineria, scempiaggine2) (глупый поступок и т.п.) sciocchezza, stupidaggine, corbelleria, baggianataсделать глу́пость — commettere una sciocchezza
сказать глу́пость — dire una sciocchezza
* * *n1) gener. (поступок, слова) roba da chiodi, ciucaggine, cavolata (eufemismo per ñì. cazzata; fare una cavolata - íàåñòüñà êàïóñòû; ñäåëàòü, ñìîðîçèòü èëóïîñòü), fesseria, balordaggine, bestialita, corbelleria, cretineria, ebetaggine, fagiolata, frasca, grullaggine, imbecillita, melensaggine, minchioneria, scempiaggine, scimunitaggine, scioccheria, scipitaggine, scipitezza, stoltezza, zucconaggine, sproposito, alloccheria, asinaggine, asineria, babbuaggine, bambocccria, bambocciata, bietolaggine, buaggine, buassaggine, castronaggine, citrullaggine, fregna, gaffa, giuccheria, imbecillaggine, insipienza, lnsulsaggine, mellonaggine, mentecattaggine, minchionaggine, ridicolaggine, ridicolezza, scemenza, scioccaggine, sciocchezza, sfarfallone, somaraggine, somarata, strulleria, stupidaggine, stupidezza, stupidita, trullaggine, trulleria2) colloq. baggianata, corbellaggine, corbellonaggine3) liter. scapamento4) book. desipienza -
14 пустяк
1.1) ( ничтожное обстоятельство) inezia ж., piccolezza ж., cosa ж. da nulla2) (безделица, нестоящий предмет) oggetto м. insignificante3) ( нетрудное дело) bazzecola ж., bagattella ж.••4) (чепуха, вздор) пустяки sciocchezze ж. мн.5) ( небольшая сумма денег) пустяки somma ж. insignificante2. предик.* * *м. разг.1) ( мелочь) inezia f, cosa da nulla, bazzeccola f2) обычно мн. пустя́ки (= вздор) sciiocchezze f plзаниматься пустя́ками, тратить время по пустя́кам — perdere tempo per delle sciocchezze; balloccarsi, gingillarsi
из-за пустя́ков — per futili motivi
3) обычно мн. пустя́ки в знач. сказ. (= ничего)пустя́ки, не стоит об этом говорить — sciocchezze, non <vale la pena / merita> parlarne
Это не пустя́ки. — Non sono inezie / sciocchezze gueste
Пара пустя́ков. — Cosa da nulla; facilissimo; una sciocchezza; una passeggiata ( о сложном деле)
Для него это сущий пустя́к. — Per lui è come bere un uovo
* * *n1) gener. cavolata, bagattella, biccicocca, cica, frullo, laccheezzo, lnsulsaggine, minchioneria, ridicolezza, scioccheria, zeccola, aggeggio, bazzecola, biracchio, briccica, buscherata, chiappola, cianfrusaglia, futilita, giuggiola, inezia, lappola, lisca, minuzia, minuzzaglia, niente, nonnulla, piccolezza, quisquilia, sciocchezza, scomuzzolo, taccola, una cosa da niente, una piccola cosa2) colloq. stupidaggine, 3 poca roba (сущий), cianciafruscola, pisciaia3) obs. mollica, zacchera4) liter. briciola, frappa, patacca5) rude.expr. fregna -
15 frá
[frau:]I. уст. praet sg ind от fregnaII.I praep (D)из, от, сár frá ári — из года в год, год за годом
segja frá e-u — говорить о чём-л.
draga frá (e-u) — вычитать (из чего-л.)
IIadv:farðu frá — а) уходи; б) подвинься
-
16 frágum
[frau:qʏm̬]уст. praet pl ind от fregna -
17 fregið
[frεijɪð̬]уст. pp от fregna -
18 fregnast
см. fregna -
19 frægi
[fraijɪ]praet sg conj от fregna -
20 FRÁ
* * *I) prep. with dat.1) from (ganga frá lögbergi);skamt frá ánni, a short distance from the river;2) away from (nökkut frá öðrum mönnum);3) of time, alit frá eldingu, all along from daybreak;dag frá degi, one day after another;4) from among, beyond;gera sik auðkendan frá öðrum mönnum, to make oneself conspicuous;5) against;frá líkindum, against likelihood;6) of, about;er mér svá frá sagt konungi, I am told so about the king;7) as adv. away;hverfa frá, to turn away;til ok frá, to and fro;héðan í frá, hence, henceforlh;þar út í frá, secondly, next.* * *prep. with dat., sometimes with í or á prefixed, ífrá, áfrá, cp. Swed. ifrån; áfra, Fms. vi. 326, 439, viii. 25, ix. 508, x. 408; í frá, xi. 16, 137, 508, Grág. ii. 30, Nj. 83, 108, passim: [Goth. fram; A. S. fram, from; Engl. from; O. H. G. fram; again in the Scandin., Swed. från; Dan. fra; Ormul. fra; so also Engl. fro (in to and fro and froward) is a Dan. form, but from a Saxon]:—from, vide af, p. 3, col. 2; ganga frá lögbergi, Nj. 87; frá landi, Ld. 118; ofan frá fjöllum, Ísl. ii. 195; frá læknum, 339: with adv. denoting direction, skamt frá ánni, Nj. 94; skamt frá landi, Ld.; upp frá bæ Una, Fs. 33, Ld. 206; niðr frá Mælifells-gili, Landn. 71; ofan frá Merki-á, Eg. 100; ut frá Unadal, Fs. 31; norðr frá garði, Nj. 153; norðr frá dyrum, Fms. viii. 25; austr frá, ix. 402; suðr frá Noregi, x. 271; skamt frá vatninu, Ld. 268; allt frá ( all the way from) Gnúpu-skörðum, 124: ellipt., inn frá, útar frá, Nj. 50: with the indecl. particle er, vetfang þeim er frá ( from which) var kvatt, Grág. (Kb.)β. with names of hills, rivers, or the like, from, but ‘at’ is more freq., vide p. 26; frá Ósi, Eirekr frá Ósi, Þórð. 8 new Ed.; Þórðr frá Höfða, Ld. 188, 200; frá Mosfelli, frá Hlíðarenda, Landn., Nj. passim.2. denoting aloof; brott frá öðrum húsum, aloof from other houses, Eg. 203; nökkut frá ( aloof from) öðrum mönnum, Fas. i. 241; út í frá öðrum mönnum, aloof from other men, Hkr. i. 223.3. with adverbs denoting direction; Varbelgir eru hér upp frá yðr, Fms. ix. 512; stóðu spjót þeirra ofan frá þeim, Nj. 253; þangat frá garði, er …, in such a direction from the farm, that …, Grág. i. 82.4. with verbs, as vita, horfa, snúa frá, to look away from, Skálda 242; stafnar horfa frá landi, Fms. xi. 101; þat er frá vissi berginu, viii. 428.5. with gen. ellipt. cp. ‘at’ A. II. 7; frá riks manns, from a rich man’s [ house], Hom. 117; frá Arnórs, Bjarn. 35; frá frú Kristínar, Fms. ix. 407; frá bóanda þess, Grág. i. 300; frá Heljar, Edda (Ub.) 292; frá Bjarnar, Hkr. i. 190.6. temp., fjórtán nætr frá alþingi, Grág. i. 122; frá þessu, from that time, since; upp frá þessu, id., Ld. 50, Fms. xi. 334; frá hinni fyrstu stund, Sks. 559; allt frá eldingu, all along from daybreak, Hrafn. 7; frá öndverðu, from the beginning, Sks. 564; frá fornu ok nýju, of old and new, Dipl. iv. 14: adding upp, upp frá því, ever since, Bs. ii. 37.7. denoting succession; stund frá stund, from time to time, 656 A. i. 36; ár frá ári, year after year, Stj. 17; dag frá degi, Fms. ii. 230; hvern dag frá öðrum, one day after another, viii. 182; hvárt sumar frá öðru, one summer after another, Grág. i. 92; annan dag frá öðrum, Eg. 277: in other relations, maðr frá manni, man after man, Finnb. 228.II. metaph.,1. from among, above, beyond, surpassingly; göra sik auðkenndan frá öðrum mönnum, to distinguish oneself from ( above) other men, Fms. vii. 73, Fb. ii. 73: adding sem, frá því sem …, beyond that what …; frá því harðfengir ok íllir viðreignar sem aðrir, Fms. i. 171; herðibreiðr, svá at þat bar frá því sem aðrir menn vóru, Eg. 305; nú er þat annathvárt at þú ert frá því þróttigr ok þolinn sem aðrir menn, Fms. ii. 69: cp. frá-görðamaðr, frá-bær.2. with verbs denoting deprivation, taking away, forsaking, or the like; taka e-t frá e-m, to take a thing from one, Nj. 253; renna frá e-m, 264; deyja frá úmögum, to ‘die from orphans,’ i. e. leave orphans behind one, Grág. i. 249; segja sik ór þingi frá e-m, to secede from one, Nj. 166; liggja frá verkum, to be bedridden ‘from work,’ i. e. so as to be unable to work, Grág. i. 474; seljask arfsali frá úmögum, i. e. to shift one’s property from the minors, i. e. to cut them off from inheritance, 278.3. against; þvert frá mínu skapi, Fms. vii. 258, Hom. 158; frá líkindum, against likelihood, Eg. 769.4. denoting derivation from a person; í mikilli sæmd frá konungi, Ísl. ii. 394; njóta skaltu hans frá oss, Fbr. 58 new Ed.;—so also, kominn frá e-m, come of, descended from one, Eb. sub fin., Landn. passim.5. of, about, concerning; segja frá e-u, to tell of a thing, Fms. xi. 16, 137, Nj. 100, (frá-saga, frá-sögn, a story); verða víss frá e-m, to be informed about one, Fms. iv. 184; er mér svá frá sagt konungi, I am told so of the king, Eg. 20; lýgi hann mestan hlut frá, he lies for the most part, Ísl. ii. 145, cp. Nj. 32.III. adverb. or ellipt. away, off; hverfa frá, to turn away, Landn. 84; snúa í frá, Nj. 108; stukku menn frá, Eg. 289; hnekkjask Írar nú frá, Ld. 78; ok frá höndina, and the hand off, Nj. 160; falla frá, to fall off, to die (fráfall), Fms. x. 408; til ok frá, to and fro, Eg. 293, Fms. ix. 422, Pass. 3. 2; héðan í frá, hence ‘fro,’ Nj. 83; þaðan í frá, thence, Grág. ii. 30: þar ut í frá, secondly, next, Fms. vi. 326; outermost, 439:—temp., þaðan, héðan frá, thence, Grág. i. 204, ii. 30, Fms. ii. 231, Nj. 83, Vápn. 30: cp. the phrases, af og frá, by no means! vera frá, to be gone, done with, dead.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
fregna — / freɲa/ s.f. [etimo incerto], roman., volg. 1. [organo genitale femminile] ▶◀ (merid., volg.) fessa, (volg.) fica, (volg.) gnocca, (ven., volg.) mona, (region., volg.) patacca, (fam.) patata, (scherz.) patonza, (roman., volg.) sorca, (tosc.,… … Enciclopedia Italiana
fregna — fré·gna s.f. RE roman. 1. volg., organo genitale femminile Sinonimi: fica, 2gnocca, 1passera, sorca, topa, vagina, vulva. 2. fig., pop., sciocchezza, stupidaggine: non dire fregne! | spec. al pl., fastidio, seccatura Sinonimi: fregnaccia. 3. volg … Dizionario italiano
fregna — pl.f. fregne … Dizionario dei sinonimi e contrari
fregna — s. f. (volg., centr.) vulva, fica (volg.) … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
vagina — va·gì·na s.f. 1. OB guaina, fodero | OB LE fig., involucro, rivestimento: sì come Marsïa traesti | de la vagina de le membra sue (Dante) Sinonimi: fica, fregna, 2gnocca, 1passera, topa. 2. CO TS anat. organo copulatore femminile, costituito da un … Dizionario italiano
fregnaccia — /fre ɲatʃ:a/ s.f. [pegg. di fregna ] (pl. ce ), roman., pop. [cosa di poco conto o non vera] ▶◀ (fam.) balla, (volg.) cazzata, celia, fandonia, (roman, volg.) fregna, frottola, (volg.) puttanata, sciocchezza, (volg.) stronzata, stupidaggine … Enciclopedia Italiana
Italian profanity — Italian language Schools and Encyclopaediae Accademia della Crusca Sicilian School Enciclopedia Italiana Language Alphabet Dialects Grammar Pron … Wikipedia
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
Erol Alkan — Genre musical Electro Années d activité 1994 Présent Labels Phantasy Site officiel www.erolalkan.co.uk … Wikipédia en Français
fica — fì·ca s.f. CO 1a. volg., organo sessuale femminile, vulva Sinonimi: fregna, 2gnocca, 1passera, sorca, topa, vagina, vulva. 1b. volg., ragazza o donna molto attraente: che fica!, che pezzo di fica! Sinonimi: 2gnocca, topa. 2. OB spec. al pl.,… … Dizionario italiano
fregnaccia — fre·gnàc·cia s.f. RE roman. pop., fandonia, sciocchezza: non dire fregnacce | attività poco importante o poco impegnativa Sinonimi: fregna, frescaccia. {{line}} {{/line}} DATA: 1897 … Dizionario italiano