-
1 francuski
-
2 francuski
1. adj 2. m* * *a.French; (język, literatura, kultura) French; ciasto francuskie puff pastry; klucz francuski monkey wrench, adjustable spanner; miłość francuska oral sex, fellatio l. cunnilingus; francuska choroba przest. any venereal disease; francuski piesek finicky eater; warkocz francuski French pleat; po francusku (= w języku francuskim) in French; (= na francuską modłę) after the French manner.mi1. ( język) French.2. ( lekcja) French (lesson).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > francuski
-
3 język
m dim. 1. pieszcz. (jeż) little hedgehog 2. pot. (fryzura) crew cut- obcięli go na jeżyka they gave him a crew cut* * *( fryzura) crew-cut* * *miGen. -a1. ( w jamie ustnej) tongue; wino rozwiązało mu język wine (has) loosened his tongue; dostać się na języki become the talk of the town/village; język ją świerzbi she's bursting to say it; łamać sobie język na czymś twist one's tongue around sth; mieć coś na końcu języka have sth on the tip of one's tongue; mieć długi język not be able to keep a secret; mieć ostry język have a sharp tongue; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; pociągnąć kogoś za język tap sb for information; pokazać komuś język stick l. put one's tongue out at sb; trzymaj język za zębami! hold your tongue!; ugryźć się w język dosł. l. przen. bite one's tongue; zapomnieć języka w gębie lose one's tongue; co, zapomniałeś języka w gębie? lost your tongue, eh?; cat got your tongue?; złe języki (= plotkarze, potwarcy) evil tongues.2. language; lit. tongue; (= mowa) speech; język ojczysty native language l. tongue; mother tongue; język obcy foreign language l. tongue; język angielski English, the English language; język mówiony spoken language, speech; język pisany written language; język literacki/potoczny literary/colloquial language; języki indoeuropejskie the Indoeuropean languages; język programowania komp. programming language; kaleczyć język francuski speak broken French; nauczanie języków obcych edukacja foreign language teaching, FLT; władać dobrze językiem niemieckim have a good command of the German language; znajdować z kimś wspólny język find a common interest with sb.3. (= sposób mówienia) language; rzad. parlance; (= słownictwo) vocabulary.4. (= coś w kształcie języka) ( w bucie) tongue; język spustowy wojsk. trigger; język rumowiskowy geol. scree, talus; języki płomieni tongues of fire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > język
-
4 francuski
-
5 французький
-
6 kaleczyć
(-ę, -ysz); perf; s-; vtto cut; (przen: język) to murder* * *ipf.(np. nożem) cut; (= ranić) wound; ( dotkliwie) lacerate; kaleczyć język francuski/niemiecki murder the French/German language, speak broken French/German.ipf.cut o.s., hurt o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kaleczyć
-
7 francus|ki
Ⅰ adj. [język, zwyczaj, wino] French- kuchnia francuska French cooking, French cuisine- ubierać się po francusku to dress in the French fashion- wymawiać coś z francuska to pronounce sth in a French wayⅡ m 1. (język) French- mówić po francusku to speak French- uczyć się francuskiego to be learning French2. pot. (lekcje) French (lessons)- chodzić na francuski to go to French (lessons), to be learning French3. Szkol. (lekcja) French classThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > francus|ki
-
8 plą|tać
impf (plączę) Ⅰ vt 1. (motać, supłać) to tangle (up), to scramble [nici, sznurek, drut, włosy]- wiatr plątał jej włosy the wind was tugging at her hair- plątanie nici/lin the tangling of thread/lines ⇒ poplątać2. (mylić) to mix up, to confuse [fakty, daty, nazwiska]- (on) plącze różne kolory he confuses different colours- (ona) plącze język francuski z hiszpańskim she mixes French up with Spanish- plątać czyjeś plany to throw sb’s plans into disarray- alkohol plątał/zmęczenie plątało mu myśli he was muddled up by drink/tiredness- plątanie faktów historycznych mixing up a. muddling up historical facts ⇒ poplątać3. (angażować, wciągać) to involve, to mix up- (ona) niepotrzebnie plącze w tę sprawę Adama she doesn’t have to involve Adam a. get Adam mixed up in the whole thing ⇒ wplątaćⅡ plątać się 1. (motać się, supłać się) [nici, szmur] to tangle, to get tangled- czerwona nitka plącze się z niebieską the red thread gets tangled up with the blue one ⇒ splątać się , poplątać się2. (mylić się, gmatwać się) [fakty, daty, nazwiska] to become confused- wszystkie fakty i daty plątały mi się w głowie I got the facts and dates mixed up a. muddled up- plączą mi się nazwiska polityków I get the names of politicians mixed up ⇒ poplątać się3. (wikłać się) [osoba] to flounder, to get confused- plątać się w zeznaniach/wyjaśnieniach to give confusing evidence/explanations- plątała się, nie wiedząc, co powiedzieć she floundered, not knowing what to say4. (przeszkadzać) to get in the way- aparat fotograficzny plątał mu się u boku the camera at his side was getting in his way- nogi plątały się jej w długiej spódnicy her legs were getting tangled in her long skirt- po całym pokoju plączą się jej ubrania her clothes are scattered all over the room- pies plątał mu się pod nogami the dog was getting under his feet5. [obrazy, uczucia] w głowie plątały mi się różne myśli various thoughts kept going through my head- natrętna melodia plącze mi się po głowie this tune keeps nagging me a. coming back to me6. (krążyć, kręcić się) to mill around a. about- po dworcu plątali się podróżni passengers were milling around the station- plątała się po domu she was drifting around a. about the house- plątał się bez celu po ulicach he was roaming the streets a. roving around the streets aimlessly- plątał się koło gości, czekając na napiwek he was hovering around the guests expecting a tip- nie plącz się w kuchni, przeszkadzasz mi get out of the kitchen, you’re getting in my way7. (wdawać się, mieszać) to get mixed up (w coś in sth)- nie plącz się w podejrzane interesy don’t get mixed up in shady deals ⇒ wplątać się■ język mu się plątał he was blabbering incoherently, his speech was slurred- nogi mu się plączą he’s unsteady on his feetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plą|tać
-
9 kalecz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać rany) to cut (up), to injure- kaleczył ręce, rwąc dla niej róże he hurt his hands picking roses for her ⇒ skaleczyć2. (powodować rany) to cut- ostry żwir kaleczył jej stopy she cut her feet on the sharp gravel a. the sharp gravel cut her feet- druty kaleczyły mu ręce the wires were cutting into his hands ⇒ skaleczyćⅡ kaleczyć się 1. (zadawać sobie rany) to inflict self-injury ⇒ okaleczyć się 2. (ranić się) to cut oneself, to injure oneself- kaleczył się o ostre kolce he cut himself on the sharp thorns- stolarze często kaleczą się piłą carpenters often cut a. injure themselves with their saws ⇒ skaleczyć się■ kaleczyć język a. mowę to murder language- kaleczyć francuski/angielski to speak broken French/EnglishThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kalecz|yć
-
10 Französisch
Französisch <-[s]> ntkein art [język m ] francuskiauf \Französisch po francusku; s. a. Deutsch
См. также в других словарях:
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
francuski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, francuskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do Francji, Francuzów, charakterystyczny dla Francji, Francuzów i ich języka, pochodzący z Francji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Państwo francuskie. Język francuski. Kultura … Langenscheidt Polski wyjaśnień
francuski — francuskiscy «dotyczący Francji, Francuzów; pochodzący z Francji, taki jak we Francji» Naród, język francuski. Francuscy jakobini, hugenoci. Francuska literatura, muzyka, sztuka. Francuskie wino. Styl francuski. Francuska moda. Francuskie romanse … Słownik języka polskiego
łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach … Słownik języka polskiego
francuszczyzna — ż IV, CMs. francuszczyznayźnie, blm 1. «obyczaje francuskie, moda francuska; naśladowanie wszystkiego co francuskie» Walczyć z francuszczyzną. Francuszczyzna zapanowała na co dzień. 2. «język francuski» Piękna, wyszukana francuszczyzna.… … Słownik języka polskiego
potłumaczyć — dk VIb, potłumaczyćczę, potłumaczyćczysz, potłumaczyćmacz, potłumaczyćczył 1. «przełożyć na inny język kolejno, jedno dzieło (zdanie, wyraz itp.) po drugim; poprzekładać» Potłumaczyć zbiory wierszy. 2. rzad. «spędzić pewien czas na tłumaczeniu… … Słownik języka polskiego
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
francuz — 1) Język francuski, zwłaszcza jako przedmiot w szkole Eng. The French language, especially as a subject in school 2) Seks oralny Eng. Oral sex … Słownik Polskiego slangu
jezik — jèzik m <V iče, N mn ici, G jȅzīkā> DEFINICIJA 1. anat. pokretljiv mišić u usnoj šupljini čovjeka i životinja, organ za okus i uzimanje hrane, u čovjeka jedan od organa govora [hrapav jezik] 2. pren. a. ono što oblikom podsjeća na jezik… … Hrvatski jezični portal
francuszczyzna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. francuszczyznayźnie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} język francuski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówić doskonałą francuszczyzną. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień