-
1 frīgō
frīgō —, frictus, ere [FRIG-], to roast, parch, fry: fabas, O.: frictum cicer, H.* * *frigere, frixi, frictus V TRANSroast, parch; fry (L+S) -
2 frigo
[st1]1 [-] frigo, ĕre, frixi, frictum (frixum): - tr. - faire griller, faire rôtir, faire frire. [st1]2 [-] frigo, ĕre: - intr. - crier, vagir. [st1]3 [-] frigo, ĕre: - tr. - lever, dresser.* * *[st1]1 [-] frigo, ĕre, frixi, frictum (frixum): - tr. - faire griller, faire rôtir, faire frire. [st1]2 [-] frigo, ĕre: - intr. - crier, vagir. [st1]3 [-] frigo, ĕre: - tr. - lever, dresser.* * *Frigo, frigis, frixi, frixum, vel frigui, frictum, frigere. Plin. Frire, Fricasser. -
3 frigo
1. frīgo, frīxī, frīctum, ere (altindisch bhr̥jjáti, griech. φρύγω), rösten, am Feuer dörren, Plaut., Varro, Cels. u.a.: faseoli fricti ex oenogaro, Apic. – ⇒ Das Perf. frīxī Vulg. Ierem. 29, 22 u. (ohne Beleg) bei Charis. 245, 11 u. 247, 24. Diom. 371, 28; das Partiz. frīctus, Plaut. Bacch. 767 u. Poen. 326. Cels. 2, 30 u. ö. Plin. 29, 44. Sidon. epist. 8, 14, 5: Partiz. frīxus, Ser. Samm. 511. Veget. mul. 1, 13, 1; 3, 6, 10; 5, 27, 4 u. ö. Vulg. 2. regg. 6, 19 u. 17, 28. Vulg. 1. paral. 16, 3. Apic. 7, 329.————————2. frigo, ere (Stammwort v. friguttio), Naturlaut der kleinen Kinder, lallen, Afran. com. 247.————————3. frigo, ere = erigo, emporrichten, Acc. tr. 443 u. 461 (vgl. Ribbeck Coroll. p. LIX). – Varro sat. Men. 365 Bücheler erigi (Non. 7, 18 frigi). -
4 frigo
1.frīgo, xi (acc. to Diom. p. 369 P.), ctum (frixum, Sid. Ep. 8, 14), 3, v. a. [cf. phrugô], to roast, parch, fry (syn.:II.torreo, coquo): sesquilibram salis frigito,
Cato, R. R. 106, 1:frictae nuces,
Plaut. Poen. 1, 2, 113:frigunt hordeum, deinde molis frangunt,
Plin. 18, 7, 14, § 72:fabas,
Ov. Med. 70:triticum frictum,
Varr. R. R. 2, 4, 21:frictum panicum, milium,
Cels. 2, 30:frictum cicer, nux,
Hor. A. P. 249:fricta faba,
Plin. 22, 25, 69, § 140:ova fricta ex oleo,
id. 29, 3, 11, § 44:simila frixa in sartagine,
Sid. Ep. 8, 14; Vulg. Lev. 6, 21 al.—Trop.:2.Tam frictum ego illum reddam, quam frictumst cicer,
Plaut. Bacch. 4, 5, 7; cf. Hor. A. P. 249 supra.frĭgo, ĕre, v. n. [the root of friguttio], to denote the natural sound of little children, to squeak, squeal: Afran. ap. Non. 308, 16 (Fragm. Com. v. 247 Rib.).3. -
5 frigo
-
6 frigo [1]
1. frīgo, frīxī, frīctum, ere (altindisch bh njjáti, griech. φρύγω), rösten, am Feuer dörren, Plaut., Varro, Cels. u.a.: faseoli fricti ex oenogaro, Apic. – / Das Perf. frīxī Vulg. Ierem. 29, 22 u. (ohne Beleg) bei Charis. 245, 11 u. 247, 24. Diom. 371, 28; das Partiz. frīctus, Plaut. Bacch. 767 u. Poen. 326. Cels. 2, 30 u. ö. Plin. 29, 44. Sidon. epist. 8, 14, 5: Partiz. frīxus, Ser. Samm. 511. Veget. mul. 1, 13, 1; 3, 6, 10; 5, 27, 4 u. ö. Vulg. 2. regg. 6, 19 u. 17, 28. Vulg. 1. paral. 16, 3. Apic. 7, 329.
-
7 frigo [2]
2. frigo, ere (Stammwort v. friguttio), Naturlaut der kleinen Kinder, lallen, Afran. com. 247.
-
8 frigo [3]
3. frigo, ere = erigo, emporrichten, Acc. tr. 443 u. 461 (vgl. Ribbeck Coroll. p. LIX). – Varro sat. Men. 365 Bücheler erigi (Non. 7, 18 frigi).
-
9 frictus
[st1]1 [-] frictus, a, um: part. passé de frico; frotté. [st1]2 [-] frictus (frixus), a, um: part. passé de frigo. - [abcl][b]a - grillé, rôti. - [abcl]b - frit.[/b] [st1]3 [-] frictŭs, ūs, m.: frottement.* * *[st1]1 [-] frictus, a, um: part. passé de frico; frotté. [st1]2 [-] frictus (frixus), a, um: part. passé de frigo. - [abcl][b]a - grillé, rôti. - [abcl]b - frit.[/b] [st1]3 [-] frictŭs, ūs, m.: frottement.* * *Frictus, Participium: vt Frictus ex oleo. Plin. Frit à l'huile. -
10 frictus
-
11 frixi
frīxī pf. к frigo и к frigesco -
12 frixo
frīxo, —, —, āre [intens. к frigo I \] -
13 frixorium
-
14 confrigo
cōn-frigo, frīxī, frīxum, ere, gehörig rösten, in frixorio, od. absol., Augustin. enarr. in psalm. 101. serm. 1. no. 4. Arnob. iun. in psalm. 101. Rufin. Orig. in levit. h. 2, 4.
-
15 effrigo
ef-frīgo (exfrigo), ere, gehörig rösten, Plin. Val. 2, 30.
-
16 frictus [1]
1. frictus, a, um, s. fricou. frigo.
-
17 friguttio
friguttio (frigultio, fringultio, fringulio), īre (verlängerte Form v. 2. frigo), I) zwitschern, v. Vögeln (vgl. Varro LL. 7, 104. Paul. ex Fest. 90, 14. Schol. Iuven. 14, 5), merulae in occultis tesquis fringultiunt, Apul. flor. 17, p. 27, 15 Kr.: fringulit et graculus, Anthol. Lat. 762, 28 (233, 28): graculorum est fringulire, Suet. fr. 161. p. 252, 1 R. – II) übtr., lispeln, lallen, v. Menschen, haec anus admodum friguttit, Laev. bei Fulg. serm. antiqu. 19. p. 117, 12 H.: quid friguttis? Plaut. Cas. 267: u. so Fronto de eloqu. p. 146, 11 N. (friguttire). Apul. apol. 34 (fringultire). Sidon. epist. 7, 9, 3 (fringultire). – u. tr. = herlispeln, herlallen, vix singulas syllabas fringultiens, Apul. apol. 98 extr.: quasdam sugillatiunculas fringultiens, Cl. Mam. de stat. anim. 2, 9, 4.
-
18 fringilla
fringilla (fringuilla), ae, f. u. fringillus, ī, m. (2. frigo), ein kleiner Vogel, viell. der Fink (noch j. ital. fringuello) od. der Sperling, Spatz, Form -illa, Paul. ex Fest. 90, 14: Form -uilla, Varro LL. 7, 104: Form -illus, Mart. 9, 54, 7. Vgl. Gloss. ›fringillus, σπίνος (wahrsch. »Fink«)‹ u. ›fringillus, στρουθός (Sperling, Spatz)‹.
-
19 frixo
frīxo, āre (Intens. v. 1. frigo), gehörig rösten, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 77.
-
20 frixorium
См. также в других словарях:
frigo — frigo … Dictionnaire des rimes
frigo — [ frigo ] n. m. • 1915; abrév. de frigorifié, frigorifique ♦ Fam. 1 ♦ Viande frigorifiée. Il « découpe du “frigo” bien rouge [...] il jette les tranches glacées sur un sac » (Dorgelès). 2 ♦ Chambre frigorifique. Mettre qqch. au frigo. 3 ♦… … Encyclopédie Universelle
Frigo — Tipo Sociedad Anónima Fundación 1927 Sede Barcelona … Wikipedia Español
Frigo — ist der Familienname folgender Personen: Dario Frigo (* 1973), italienischer Radrennfahrer Dorothea Frigo (* 1949), deutsche Bildhauerin Johnny Frigo (1916–2007), US amerikanischer Jazzbassist und violinist Romeo Frigo (* 1946), schweizerischer… … Deutsch Wikipedia
frigo — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) frig . [var. frigori . / < fr. frigo , cf. lat. frigus – frig]. Trimis de LauraGellner, 07.04.2009. Sursa: DN FRIGO /FRIGORI elem. frig . (< fr. frigo , frigori , lat.… … Dicționar Român
frigo- — ⇒FRIGO , FRIGOR(I) , (FRIGOR , FRIGORI )élém. de compos. Élém. de compos. toujours vivant, tiré du lat. frigus, frigoris « froid », servant à former des adj. et des subst. appartenant au lang. sc. et dont le signifié a un rapport avec le froid.… … Encyclopédie Universelle
frigo — s.m. [abbrev. di frigorifero ], fam., invar. [apparecchio elettrodomestico per la conservazione a bassa temperatura di prodotti deperibili, spec. alimentari] ▶◀ [➨ frigorifero s.m. (1)] … Enciclopedia Italiana
Frigo — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Frigo peut désigner : Language familier Frigo : raccourci populaire désignant un réfrigérateur simple, une chambre froide ou un combiné frigo… … Wikipédia en Français
frigo — n.m. Réfrigérateur. / Viande frigorifiée. / Biographie, ou viande froide, préparées à l avance pour les articles nécrologiques (presse) / Mettre au frigo (ou au frigidaire), mettre de côté, en réserve (au fig.). □ adj. Froid : Il fait frigo … Dictionnaire du Français argotique et populaire
frigo — is., Fr. frigo 1) Dondurulmuş krema 2) argo Sevimsiz, soğuk kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
frigo — {{#}}{{LM F42656}}{{〓}} {{[}}frigo{{]}} ‹fri·go› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{※}}col.{{¤}} → {{↑}}frigorífico{{↓}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos