Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

frīgō

  • 1 frīgō

        frīgō —, frictus, ere    [FRIG-], to roast, parch, fry: fabas, O.: frictum cicer, H.
    * * *
    frigere, frixi, frictus V TRANS
    roast, parch; fry (L+S)

    Latin-English dictionary > frīgō

  • 2 frigo

    [st1]1 [-] frigo, ĕre, frixi, frictum (frixum): - tr. - faire griller, faire rôtir, faire frire. [st1]2 [-] frigo, ĕre: - intr. - crier, vagir. [st1]3 [-] frigo, ĕre: - tr. - lever, dresser.
    * * *
    [st1]1 [-] frigo, ĕre, frixi, frictum (frixum): - tr. - faire griller, faire rôtir, faire frire. [st1]2 [-] frigo, ĕre: - intr. - crier, vagir. [st1]3 [-] frigo, ĕre: - tr. - lever, dresser.
    * * *
        Frigo, frigis, frixi, frixum, vel frigui, frictum, frigere. Plin. Frire, Fricasser.

    Dictionarium latinogallicum > frigo

  • 3 frigo

    1. frīgo, frīxī, frīctum, ere (altindisch bhr̥jjáti, griech. φρύγω), rösten, am Feuer dörren, Plaut., Varro, Cels. u.a.: faseoli fricti ex oenogaro, Apic. – Das Perf. frīxī Vulg. Ierem. 29, 22 u. (ohne Beleg) bei Charis. 245, 11 u. 247, 24. Diom. 371, 28; das Partiz. frīctus, Plaut. Bacch. 767 u. Poen. 326. Cels. 2, 30 u. ö. Plin. 29, 44. Sidon. epist. 8, 14, 5: Partiz. frīxus, Ser. Samm. 511. Veget. mul. 1, 13, 1; 3, 6, 10; 5, 27, 4 u. ö. Vulg. 2. regg. 6, 19 u. 17, 28. Vulg. 1. paral. 16, 3. Apic. 7, 329.
    ————————
    2. frigo, ere (Stammwort v. friguttio), Naturlaut der kleinen Kinder, lallen, Afran. com. 247.
    ————————
    3. frigo, ere = erigo, emporrichten, Acc. tr. 443 u. 461 (vgl. Ribbeck Coroll. p. LIX). – Varro sat. Men. 365 Bücheler erigi (Non. 7, 18 frigi).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frigo

  • 4 frigo

    1.
    frīgo, xi (acc. to Diom. p. 369 P.), ctum (frixum, Sid. Ep. 8, 14), 3, v. a. [cf. phrugô], to roast, parch, fry (syn.:

    torreo, coquo): sesquilibram salis frigito,

    Cato, R. R. 106, 1:

    frictae nuces,

    Plaut. Poen. 1, 2, 113:

    frigunt hordeum, deinde molis frangunt,

    Plin. 18, 7, 14, § 72:

    fabas,

    Ov. Med. 70:

    triticum frictum,

    Varr. R. R. 2, 4, 21:

    frictum panicum, milium,

    Cels. 2, 30:

    frictum cicer, nux,

    Hor. A. P. 249:

    fricta faba,

    Plin. 22, 25, 69, § 140:

    ova fricta ex oleo,

    id. 29, 3, 11, § 44:

    simila frixa in sartagine,

    Sid. Ep. 8, 14; Vulg. Lev. 6, 21 al.—
    II.
    Trop.:

    Tam frictum ego illum reddam, quam frictumst cicer,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 7; cf. Hor. A. P. 249 supra.
    2.
    frĭgo, ĕre, v. n. [the root of friguttio], to denote the natural sound of little children, to squeak, squeal: Afran. ap. Non. 308, 16 (Fragm. Com. v. 247 Rib.).
    3.
    frĭgo, ĕre, v. a., acc. to Novius, i. q. erigo, to erect, Att. ap. Non. 308, 7 sq. and 7, 10 (Fragm. Trag. v. 441, 463 Rib.); Varr. ib.

    Lewis & Short latin dictionary > frigo

  • 5 frigo

    I frīgo, frīxī, frictum (frīxum), ere
    жарить, поджаривать, подсушивать (hordeum PM; panicum CC; frictae nuces Pl)
    II frigo, —, —, ere Acc, Vr (v. l.) = erigo

    Латинско-русский словарь > frigo

  • 6 frigo [1]

    1. frīgo, frīxī, frīctum, ere (altindisch bh njjáti, griech. φρύγω), rösten, am Feuer dörren, Plaut., Varro, Cels. u.a.: faseoli fricti ex oenogaro, Apic. – / Das Perf. frīxī Vulg. Ierem. 29, 22 u. (ohne Beleg) bei Charis. 245, 11 u. 247, 24. Diom. 371, 28; das Partiz. frīctus, Plaut. Bacch. 767 u. Poen. 326. Cels. 2, 30 u. ö. Plin. 29, 44. Sidon. epist. 8, 14, 5: Partiz. frīxus, Ser. Samm. 511. Veget. mul. 1, 13, 1; 3, 6, 10; 5, 27, 4 u. ö. Vulg. 2. regg. 6, 19 u. 17, 28. Vulg. 1. paral. 16, 3. Apic. 7, 329.

    lateinisch-deutsches > frigo [1]

  • 7 frigo [2]

    2. frigo, ere (Stammwort v. friguttio), Naturlaut der kleinen Kinder, lallen, Afran. com. 247.

    lateinisch-deutsches > frigo [2]

  • 8 frigo [3]

    3. frigo, ere = erigo, emporrichten, Acc. tr. 443 u. 461 (vgl. Ribbeck Coroll. p. LIX). – Varro sat. Men. 365 Bücheler erigi (Non. 7, 18 frigi).

    lateinisch-deutsches > frigo [3]

  • 9 frictus

    [st1]1 [-] frictus, a, um: part. passé de frico; frotté. [st1]2 [-] frictus (frixus), a, um: part. passé de frigo. - [abcl][b]a - grillé, rôti. - [abcl]b - frit.[/b] [st1]3 [-] frictŭs, ūs, m.: frottement.
    * * *
    [st1]1 [-] frictus, a, um: part. passé de frico; frotté. [st1]2 [-] frictus (frixus), a, um: part. passé de frigo. - [abcl][b]a - grillé, rôti. - [abcl]b - frit.[/b] [st1]3 [-] frictŭs, ūs, m.: frottement.
    * * *
        Frictus, Participium: vt Frictus ex oleo. Plin. Frit à l'huile.

    Dictionarium latinogallicum > frictus

  • 10 frictus

    a, um part. pf. к
    1) frico и
    2) frigo I

    Латинско-русский словарь > frictus

  • 11 frixi

    frīxī pf. к frigo и к frigesco

    Латинско-русский словарь > frixi

  • 12 frixo

    frīxo, —, —, āre [intens. к frigo I \]

    Латинско-русский словарь > frixo

  • 13 frixorium

    frīxōrium, ī n. [ frigo 1. \]

    Латинско-русский словарь > frixorium

  • 14 confrigo

    cōn-frigo, frīxī, frīxum, ere, gehörig rösten, in frixorio, od. absol., Augustin. enarr. in psalm. 101. serm. 1. no. 4. Arnob. iun. in psalm. 101. Rufin. Orig. in levit. h. 2, 4.

    lateinisch-deutsches > confrigo

  • 15 effrigo

    ef-frīgo (exfrigo), ere, gehörig rösten, Plin. Val. 2, 30.

    lateinisch-deutsches > effrigo

  • 16 frictus [1]

    1. frictus, a, um, s. fricou. frigo.

    lateinisch-deutsches > frictus [1]

  • 17 friguttio

    friguttio (frigultio, fringultio, fringulio), īre (verlängerte Form v. 2. frigo), I) zwitschern, v. Vögeln (vgl. Varro LL. 7, 104. Paul. ex Fest. 90, 14. Schol. Iuven. 14, 5), merulae in occultis tesquis fringultiunt, Apul. flor. 17, p. 27, 15 Kr.: fringulit et graculus, Anthol. Lat. 762, 28 (233, 28): graculorum est fringulire, Suet. fr. 161. p. 252, 1 R. – II) übtr., lispeln, lallen, v. Menschen, haec anus admodum friguttit, Laev. bei Fulg. serm. antiqu. 19. p. 117, 12 H.: quid friguttis? Plaut. Cas. 267: u. so Fronto de eloqu. p. 146, 11 N. (friguttire). Apul. apol. 34 (fringultire). Sidon. epist. 7, 9, 3 (fringultire). – u. tr. = herlispeln, herlallen, vix singulas syllabas fringultiens, Apul. apol. 98 extr.: quasdam sugillatiunculas fringultiens, Cl. Mam. de stat. anim. 2, 9, 4.

    lateinisch-deutsches > friguttio

  • 18 fringilla

    fringilla (fringuilla), ae, f. u. fringillus, ī, m. (2. frigo), ein kleiner Vogel, viell. der Fink (noch j. ital. fringuello) od. der Sperling, Spatz, Form -illa, Paul. ex Fest. 90, 14: Form -uilla, Varro LL. 7, 104: Form -illus, Mart. 9, 54, 7. Vgl. Gloss. ›fringillus, σπίνος (wahrsch. »Fink«)‹ u. ›fringillus, στρουθός (Sperling, Spatz)‹.

    lateinisch-deutsches > fringilla

  • 19 frixo

    frīxo, āre (Intens. v. 1. frigo), gehörig rösten, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 77.

    lateinisch-deutsches > frixo

  • 20 frixorium

    frīxōrium (frīctōrium), iī, n. (1. frigo), I) die Röstpfanne, der Tiegel, Plin. Val. 2, 7. Augustin. enarr. in psalm. 101. serm. 1. § 4; vgl. Macr. de diff. 6. § 14. – II) dürres Holz, Reisig, Arnob. in psalm. 101.

    lateinisch-deutsches > frixorium

См. также в других словарях:

  • frigo — frigo …   Dictionnaire des rimes

  • frigo — [ frigo ] n. m. • 1915; abrév. de frigorifié, frigorifique ♦ Fam. 1 ♦ Viande frigorifiée. Il « découpe du “frigo” bien rouge [...] il jette les tranches glacées sur un sac » (Dorgelès). 2 ♦ Chambre frigorifique. Mettre qqch. au frigo. 3 ♦… …   Encyclopédie Universelle

  • Frigo — Tipo Sociedad Anónima Fundación 1927 Sede Barcelona …   Wikipedia Español

  • Frigo — ist der Familienname folgender Personen: Dario Frigo (* 1973), italienischer Radrennfahrer Dorothea Frigo (* 1949), deutsche Bildhauerin Johnny Frigo (1916–2007), US amerikanischer Jazzbassist und violinist Romeo Frigo (* 1946), schweizerischer… …   Deutsch Wikipedia

  • frigo — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) frig . [var. frigori . / < fr. frigo , cf. lat. frigus – frig]. Trimis de LauraGellner, 07.04.2009. Sursa: DN  FRIGO /FRIGORI elem. frig . (< fr. frigo , frigori , lat.… …   Dicționar Român

  • frigo- — ⇒FRIGO , FRIGOR(I) , (FRIGOR , FRIGORI )élém. de compos. Élém. de compos. toujours vivant, tiré du lat. frigus, frigoris « froid », servant à former des adj. et des subst. appartenant au lang. sc. et dont le signifié a un rapport avec le froid.… …   Encyclopédie Universelle

  • frigo — s.m. [abbrev. di frigorifero ], fam., invar. [apparecchio elettrodomestico per la conservazione a bassa temperatura di prodotti deperibili, spec. alimentari] ▶◀ [➨ frigorifero s.m. (1)] …   Enciclopedia Italiana

  • Frigo — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Frigo peut désigner : Language familier Frigo : raccourci populaire désignant un réfrigérateur simple, une chambre froide ou un combiné frigo… …   Wikipédia en Français

  • frigo — n.m. Réfrigérateur. / Viande frigorifiée. / Biographie, ou viande froide, préparées à l avance pour les articles nécrologiques (presse) / Mettre au frigo (ou au frigidaire), mettre de côté, en réserve (au fig.). □ adj. Froid : Il fait frigo …   Dictionnaire du Français argotique et populaire

  • frigo — is., Fr. frigo 1) Dondurulmuş krema 2) argo Sevimsiz, soğuk kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • frigo — {{#}}{{LM F42656}}{{〓}} {{[}}frigo{{]}} ‹fri·go› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{※}}col.{{¤}} → {{↑}}frigorífico{{↓}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»