Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

frāgrans

  • 1 frāgrāns

        frāgrāns ntis, adj.    [P. of fragro], sweet-smelling, fragrant: mella, V.: odore domus, Ct.

    Latin-English dictionary > frāgrāns

  • 2 fragrans

    frāgrans, antis, Part. and P. a., v. fragro.

    Lewis & Short latin dictionary > fragrans

  • 3 fragro

    frāgro (collat. form fraglo, Dracont. Carm. 10, 287), āvi, 1, v. n. [Sanscr. dhraj-, breathe, etc.; hence frāga; cf. flare, to blow], to emit a smell, to smell (of both good and bad odors), to emit fragrance, to reek ( poet. and in post-Aug. prose; esp. freq. in the part. pres.).
    I.
    Of a pleasant odor.
    (α).
    In the verb. finit.:

    quod semper casiaque cinnamoque Fragras,

    Mart. 6, 55, 3:

    fragravit ore, quod rosarium Paesti,

    id. 5, 37, 9:

    et multa fragrat testa senibus auctumnis,

    id. 3, 58, 7:

    gemma vinum fragrat,

    Sol. 37 fin.
    (β).
    In the part. pres.:

    redolentque thymo fragrantia mella,

    Verg. G. 4, 169; id. A 1, 436:

    cubile sertis ac Syrio olivo,

    Cat. 6, 8:

    domus Assyrio odore,

    id. 68, 144:

    adolescentulus unguento,

    Suet. Vesp. 8:

    Venus balsama,

    App. M. 6, p. 177, 30:

    amomum,

    Sil. 15, 117.—
    II.
    Of an unpleasant smell:

    fragrat acerbus odor,

    Val. Fl. 4, 493:

    ne gravis hesterno fragres, Fescennia, vino,

    Mart. 1, 88, 1.—Hence, frāgrans, antis, P. a., sweet - scented, fragrant:

    fragrantissimum unguentum,

    App. M. 10, p. 249, 4:

    fragrantissimus spiritus,

    Mart. Cap. 1, § 85.— Adv.: frāgranter, fragrantly:

    crocum Ciliciae spirat fragrantius,

    Sol. 38, § 6.

    Lewis & Short latin dictionary > fragro

  • 4 odor

    ŏdor (old form ŏdos, like arbos, labos, etc., Plaut. Capt. 4, 2, 35; id. Ps. 3, 2, 52; Sall. J. 44, 4), ōris, m. [root od-; Gr. ozô, odôda, odmê; whence oleo, olfacio], a smell, scent, odor (class.; cf. fragrantia).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    omnis odor ad supera fertur,

    Cic. N. D. 2, 56, 141:

    odorem avide trahere naribus,

    Phaedr. 3, 1, 3:

    florum,

    Cic. Sen. 17, 59.—
    B.
    In partic.
    1.
    A pleasant odor, perfume; concr., perfumery, essences, spices (syn. odoramenta).—So mostly in plur.:

    sternite lectos, incendite odores,

    Plaut. Men. 2, 2, 4:

    incendere odores,

    Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Verr. 2, 4, 35. § 77;

    2, 5, 56, § 146: croceos odores Tmolus mittit,

    Verg. G. 1, 56:

    perfusus liquidis odoribus,

    perfumed waters, ointments, balsams, Hor. C. 1, 5, 2; id. Ep. 2, 1, 269:

    corpus differtum odoribus conditur,

    Tac. A. 16, 6.— Sing., Plaut. Mil. 2, 5, 2:

    fragrans Assyrio odore domus,

    Cat. 68, 144:

    ara Fumat odore,

    incense, Hor. C. 3, 18, 7.—
    2.
    A disagreeable smell, a stench, stink (syn.:

    nidor, faetor): putidus odor ibi saepe ex sulfure et alumine. Varr L. L. 5, § 25 Müll.: cum odos aut pabuli egestas locum mutare subegerat,

    Sall. J. 44, 4:

    camera odore foeda,

    id. C. 55, 4:

    ingratos odores,

    Ov. M. 2, 626:

    gravis,

    Verg. G. 4, 49:

    taeter,

    Caes. B. C. 3, 49; Verg. A. 3, 228:

    malus,

    Hor. Epod. 12, 8:

    intolerabili foeditatis odore,

    Cic. N. D. 2, 40, 127:

    offensus putrefacti cerebri odore,

    Suet. Calig. 27 fin.:

    ignis,

    Vulg. Dan. 3, 94.—
    II.
    Trop., a scent, inkling, hint, presentiment, suggestion:

    odor suspicionis,

    Cic. Clu. 27, 73:

    legum,

    id. Verr. 2, 5, 61, § 160:

    hominum furta odore persequi,

    id. ib. 2, 4, 24, §

    53: res fluit ad interregnum, et est non nullos odor dictaturae,

    id. Att. 4, 18, 3 B. and K. (al. 4, 16, 11):

    lucri bonus est odor,

    Juv. 14, 204; cf.:

    Christi bonus odor sumus Deo in iis,

    Vulg. 2 Cor. 2, 15:

    urbanitatis,

    a tincture of politeness, Cic. de Or. 3, 40, 161.

    Lewis & Short latin dictionary > odor

  • 5 olivom

    ŏlīvum or ŏlīvom, i, n. [id.].
    I.
    Lit.
    A.
    Oil ( poet. and in post-class. prose for oleum):

    eme die caecā hercle olivum, id vendito oculatā die,

    Plaut. Ps. 1, 3, 67; id. As. 2, 4, 26; id. Ps. 1, 2, 76; Lucr. 2, 392; id. 6, 1073:

    inolens,

    id. 2, 850:

    pingue,

    Verg. E. 5, 68; Ov. M. 10, 176:

    perfundere pisces olivo,

    Hor. S. 2, 4, 50:

    si ex olivis meis olivum feceris,

    Gai. Inst. 2, 79.—
    B.
    Trop., the palœstra (from the use of oil to anoint wrestlers):

    cur olivum vitat?

    Hor. C. 1, 8, 8; cf. oleum.—
    II.
    Transf., an ointment, unguent:

    Syrio fragrans olivo,

    Cat. 6. 8; Prop. 4, 16, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > olivom

  • 6 olivum

    ŏlīvum or ŏlīvom, i, n. [id.].
    I.
    Lit.
    A.
    Oil ( poet. and in post-class. prose for oleum):

    eme die caecā hercle olivum, id vendito oculatā die,

    Plaut. Ps. 1, 3, 67; id. As. 2, 4, 26; id. Ps. 1, 2, 76; Lucr. 2, 392; id. 6, 1073:

    inolens,

    id. 2, 850:

    pingue,

    Verg. E. 5, 68; Ov. M. 10, 176:

    perfundere pisces olivo,

    Hor. S. 2, 4, 50:

    si ex olivis meis olivum feceris,

    Gai. Inst. 2, 79.—
    B.
    Trop., the palœstra (from the use of oil to anoint wrestlers):

    cur olivum vitat?

    Hor. C. 1, 8, 8; cf. oleum.—
    II.
    Transf., an ointment, unguent:

    Syrio fragrans olivo,

    Cat. 6. 8; Prop. 4, 16, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > olivum

  • 7 perfragrans

    per-fragrans, antis, adj., very fragrant (late Lat.), Fulg. Serm. 27.

    Lewis & Short latin dictionary > perfragrans

См. также в других словарях:

  • Fragrans — (Bot.), wohlriechend, von einem starken, angenehmen Geruche …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fragrans Feminæ — Fragrans feminae Fragrans feminæ est une locution latine (de fragrantia, «odeur» et femina, «femme») référant à l odeur naturelle du corps d une femme, sans parfum. Elle peut être utilisée dans un sens favorable et poétique, mais également… …   Wikipédia en Français

  • Fragrans feminæ — Fragrans feminae Fragrans feminæ est une locution latine (de fragrantia, «odeur» et femina, «femme») référant à l odeur naturelle du corps d une femme, sans parfum. Elle peut être utilisée dans un sens favorable et poétique, mais également… …   Wikipédia en Français

  • Fragrans feminae — Fragrans feminæ est une locution latine (de fragrantia, «odeur» et femina, «femme») référant à l odeur naturelle du corps d une femme, sans parfum. Elle peut être utilisée dans un sens favorable et poétique, mais également ironique, en référant à …   Wikipédia en Français

  • fragrans —   L. fragro, smell sweet. Foliage possessing an agreeable odour …   Etymological dictionary of grasses

  • Dracaena fragrans —   Dracaena fragrans …   Wikipedia Español

  • Hymenocallis fragrans —   Hymenocallis fragrans …   Wikipedia Español

  • Chamaedorea fragrans —   Chamaedorea fragrans …   Wikipedia Español

  • Anneslea fragrans — Scientific classification Kingdom: Plantae …   Wikipedia

  • Sobralia fragrans —   Sobralia fragrans …   Wikipedia Español

  • Thunbergia fragrans — Thunbergia fragrans …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»