Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fossor

  • 1 fossor

    fossor, ōris, m. [id.], a digger, delver, ditcher.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    et labefacta movens robustus jugera fossor,

    Verg. G. 2, 264:

    squalidus in magna compede fossor,

    Juv. 11, 80; Hor. C. 3, 18, 15; Mart. 7, 71, 4; Col. 11, 2, 38:

    ceu septa novus jam moenia laxet Fossor,

    i. e. a miner, sapper, Stat. Th. 2, 419.—
    B.
    In partic.
    1.
    A miner, workman in a mine, Vitr. 7, 8, 1; Calp. Ecl. 4, 118 (cf. aurifossor).—
    2.
    [p. 775] In late Lat., a grave-digger, Inscr. Orell. 4925 al.; cf. fossa, I. B. 3.—
    3.
    In mal. part., a fornicator, Aus. Ep. 49; cf. fossa, I. B. 4.—
    II.
    Transf., in gen., in a contemptuous signif., a common laborer, a clown, Cat. 22, 10:

    cum sis cetera fossor,

    Pers. 5, 122.

    Lewis & Short latin dictionary > fossor

  • 2 fossor

        fossor ōris, m    [FOD-], a digger, delver, ditcher: robustus, V.: Squalidus, Iu.—Poet., a bumpkin, Ct.
    * * *

    Latin-English dictionary > fossor

  • 3 fossor

    a digger, ditcher, sapper / fool, boor, clown

    Latin-English dictionary of medieval > fossor

  • 4 disturbo

    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (rarely):

    vidistis contionem gladiis disturbari,

    Cic. Mil. 33 fin.:

    sortes,

    id. Div. 1, 34 fin.:

    freta (Auster),

    Sen. Hippol. 1012. —Far more freq. and class. (but not in the Aug. poets),
    B.
    Pregn., to demolish, destroy (esp. freq. of buildings):

    aedes,

    Lucr. 2, 1102; so,

    domos,

    id. 6, 241:

    domum meam,

    Cic. Phil. 5, 7, 19:

    urbes,

    Lucr. 6, 587:

    porticum Catuli,

    Cic. Att. 4, 3 et saep.:

    ignis cuncta disturbat ac dissipat,

    id. N. D. 2, 15, 41: opera, * Caes. B. C. 1, 26, 1:

    si qua in vineis fossor disturbavit,

    Col. 11, 2, 38.—
    II.
    Trop., to frustrate, thwart, ruin:

    at nunc disturba quas statuisti machinas,

    Plaut. Ps. 1, 5, 137: vitae societatem, Cic. Rosc. Am. 38, 111; cf.

    concordiam,

    Sall. H. Fragm. 1, 19 ed. Gerl. (Orat. L. Philippi); so,

    disturbare atque pervertere legem,

    Cic. Agr. 2, 37, 101:

    judicium tollere ac disturbare,

    id. Sull. 5, 15; cf. ib. 25, 71:

    rem,

    to hinder, prevent, id. Fam. 11, 21 fin.; cf.

    nuptias,

    Ter. And. 1, 2, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > disturbo

  • 5 fossa

    fossa, ae, f. [fodio, i. e. fossa terra], a ditch, trench, fosse (syn.: fovea, scrobs, fossio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    salso suffudit gurgite fossas,

    Lucr. 5, 482:

    fodere fossam,

    Liv. 3, 26, 9:

    ut unus aditus maximo aggere objecto fossa cingeretur vastissima,

    Cic. Rep. 2, 6:

    (oppidum) vallo et fossa circumdedi,

    id. Fam. 15, 4, 10:

    pomarium circummunire fossă praecipiti,

    Col. 5, 10, 1:

    circumdare moenia vallo atque fossā,

    Sall. J. 23, 1;

    and, in a different construction: circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    vallo fossaque munire,

    Caes. B. G. 2, 5 fin.; cf.:

    Rheni fossam immanissimis gentibus objicere et opponere,

    Cic. Pis. 33, 81:

    fossa et vallo aliquem septum tenere,

    id. Att. 9, 12, 3:

    fossam pedum XX. directis lateribus duxit,

    Caes. B. G. 7, 72, 1; so,

    fossam ducere,

    id. ib. 7, 73, 2:

    transversam fossam obducere,

    id. ib. 2, 8, 3:

    praeducere,

    id. B. C. 1, 27, 3:

    institutae fossae,

    id. ib. 3, 46, 5:

    ut flumen nullam in partem depressis fossis derivari posset,

    sunk deeper, Hirt. B. G. 8, 40, 3:

    deprimere fossam,

    id. ib. 8, 9, 3; cf. Tac. A. 15, 42; 1, 65; Ov. F. 4, 821:

    cruor in fossam confusus,

    Hor. S. 1, 8, 28.—
    B.
    In partic.
    1.
    A gutter, waterway, = colliciae, Verg. G. 1, 326; 1, 372.—
    2.
    A furrow drawn to mark foundations, etc.:

    ipse humili designat moenia fossa,

    Verg. A. 7, 157; Ov. F. 4, 839; cf. Varr. L. L. 5, 32, § 143.—
    3.
    A grave (late Lat.):

    FILETIVS VSQVE AT FOTSA (ad fossam),

    Inscr. Orell. 4794, v. fossor.—
    4.
    In mal. part.:

    pudenda muliebria,

    Auct. Priap. 84; cf.:

    inter Socraticos notissima fossa cinaedos,

    Juv. 2, 10.—
    5.
    Fos-sa Drūsiāna, v. Drusus.—
    * II.
    Trop., a boundary:

    alicui fossam determinare,

    Tert. adv. Haer. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > fossa

  • 6 Fossa Drusiana

    fossa, ae, f. [fodio, i. e. fossa terra], a ditch, trench, fosse (syn.: fovea, scrobs, fossio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    salso suffudit gurgite fossas,

    Lucr. 5, 482:

    fodere fossam,

    Liv. 3, 26, 9:

    ut unus aditus maximo aggere objecto fossa cingeretur vastissima,

    Cic. Rep. 2, 6:

    (oppidum) vallo et fossa circumdedi,

    id. Fam. 15, 4, 10:

    pomarium circummunire fossă praecipiti,

    Col. 5, 10, 1:

    circumdare moenia vallo atque fossā,

    Sall. J. 23, 1;

    and, in a different construction: circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    vallo fossaque munire,

    Caes. B. G. 2, 5 fin.; cf.:

    Rheni fossam immanissimis gentibus objicere et opponere,

    Cic. Pis. 33, 81:

    fossa et vallo aliquem septum tenere,

    id. Att. 9, 12, 3:

    fossam pedum XX. directis lateribus duxit,

    Caes. B. G. 7, 72, 1; so,

    fossam ducere,

    id. ib. 7, 73, 2:

    transversam fossam obducere,

    id. ib. 2, 8, 3:

    praeducere,

    id. B. C. 1, 27, 3:

    institutae fossae,

    id. ib. 3, 46, 5:

    ut flumen nullam in partem depressis fossis derivari posset,

    sunk deeper, Hirt. B. G. 8, 40, 3:

    deprimere fossam,

    id. ib. 8, 9, 3; cf. Tac. A. 15, 42; 1, 65; Ov. F. 4, 821:

    cruor in fossam confusus,

    Hor. S. 1, 8, 28.—
    B.
    In partic.
    1.
    A gutter, waterway, = colliciae, Verg. G. 1, 326; 1, 372.—
    2.
    A furrow drawn to mark foundations, etc.:

    ipse humili designat moenia fossa,

    Verg. A. 7, 157; Ov. F. 4, 839; cf. Varr. L. L. 5, 32, § 143.—
    3.
    A grave (late Lat.):

    FILETIVS VSQVE AT FOTSA (ad fossam),

    Inscr. Orell. 4794, v. fossor.—
    4.
    In mal. part.:

    pudenda muliebria,

    Auct. Priap. 84; cf.:

    inter Socraticos notissima fossa cinaedos,

    Juv. 2, 10.—
    5.
    Fos-sa Drūsiāna, v. Drusus.—
    * II.
    Trop., a boundary:

    alicui fossam determinare,

    Tert. adv. Haer. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > Fossa Drusiana

  • 7 rigida

    rĭgĭdus, a, um, adj. [rigeo], stiff, hard, inflexible, rigid (mostly poet. and in postAug. prose; cf. durus).
    I.
    Lit.:

    pruinae,

    Lucr. 2, 521; cf.:

    rigidum permanat frigus ad ossa,

    id. 1, 355:

    tellus,

    Verg. G. 2, 316:

    aqua,

    Ov. Tr. 3, 10, 48:

    umbrae,

    Lucr. 5, 764:

    frigus,

    id. 1, 356:

    cervicem rectam oportet esse non rigidam aut supinam,

    Quint. 11, 3, 82; cf. id. 11, 3, 160; so,

    cervix,

    Liv. 35, 11; Suet. Tib. 68; Ov. Tr. 1, 4, 14:

    artus morte,

    Lucr. 6, 1196:

    crura,

    Cic. N. D. 1, 36, 101:

    rostrum,

    Ov. M. 5, 673:

    cornu,

    id. ib. 9, 85:

    setae,

    id. ib. 8, 428:

    capilli,

    id. ib. 10, 425:

    oculi (with extenti),

    Quint. 11, 3, 76 et saep.:

    quercus,

    Verg. E. 6, 28; cf.

    columnae,

    Ov. F. 3, 529:

    malus,

    id. H. 5, 53.—

    In mal. part.: illud,

    Petr. 134, 11; cf. Mart. 6, 49, 2.—

    Hence: custos ruris,

    i. e. Priapus, Ov. F. 1, 391; Auct. Priap. 46; and absol.: rĭgĭda, f., Cat. 56, 7:

    silices,

    hard, Ov. M. 9, 613; 225:

    saxum,

    id. ib. 4, 517:

    mons,

    hard, rocky, id. ib. 8, 797:

    Niphates,

    Hor. C. 2, 9, 20:

    ferrum,

    Ov. R. Am. 19:

    serae,

    id. F. 1, 124:

    ensis,

    Verg. A. 12, 304; Ov. M. 3, 118:

    hasta,

    Verg. A. 10, 346:

    unguis,

    Ov. Am. 2, 6, 4 et saep.—
    II.
    Trop., stiff, hard, inflexible, rigid; hardy, stern, rough (syn.:

    tristis, severus): vox,

    hard, harsh, Quint. 11, 3, 32:

    Sabini,

    rough, rude, unpolished, Hor. Ep. 2, 1, 25; Ov. M. 14, 797:

    Getae,

    Hor. C. 3, 24, 11; Ov. Tr. 5, 1, 46:

    fossor,

    hardy, Mart. 7, 71, 4; cf.

    manus,

    Ov. M. 14, 647:

    virtutis verae custos rigidusque satelles,

    stern, inflexible, Hor. Ep. 1, 1, 17; so,

    censor,

    Ov. A. A. 2, 664:

    parens,

    id. M. 2, 813:

    senes,

    id. F. 4, 310:

    mens,

    id. H. 3, 96:

    vultus,

    id. ib. 4, 73:

    rigidi et tristes satellites,

    Tac. A. 16, 22:

    (Cato) rigidae innocentiae,

    Liv. 39, 40, 10; cf.

    of the younger Cato: rigidi servator honesti,

    Luc. 2, 389; so,

    mores,

    Ov. R. Am. 762:

    rigida duraque sententia Macri,

    Plin. Ep. 4, 9, 19; Sen. Ep. 11, 10; 21, 3; 81, 4:

    Mars,

    rough, fierce, Ov. M. 8, 20:

    leo,

    Mart. 10, 65, 13.— Comp.:

    quis non intellegit Canachi signa rigidiora esse quam ut imitentur veritatem?

    too stiff, hard, harsh, Cic. Brut. 18, 70:

    similis in statuariis differentia... jam minus rigida Calamis fecit,

    Quint. 12, 10, 7.— Sup.:

    Abdera fatua et stoliditatis rigidissimae,

    Arn. 5, 164.—Hence, adv.: rĭgĭdē.
    a.
    Inflexibly; in a straight line, Vitr. 2, 3, 2; Sen. Ben. 2, 17, 4.—
    b.
    Rigorously, severely, Ov. Tr. 2, 251.— Comp.:

    disciplinam militarem rigidius adstringere,

    Val. Max. 9, 7 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > rigida

  • 8 rigidus

    rĭgĭdus, a, um, adj. [rigeo], stiff, hard, inflexible, rigid (mostly poet. and in postAug. prose; cf. durus).
    I.
    Lit.:

    pruinae,

    Lucr. 2, 521; cf.:

    rigidum permanat frigus ad ossa,

    id. 1, 355:

    tellus,

    Verg. G. 2, 316:

    aqua,

    Ov. Tr. 3, 10, 48:

    umbrae,

    Lucr. 5, 764:

    frigus,

    id. 1, 356:

    cervicem rectam oportet esse non rigidam aut supinam,

    Quint. 11, 3, 82; cf. id. 11, 3, 160; so,

    cervix,

    Liv. 35, 11; Suet. Tib. 68; Ov. Tr. 1, 4, 14:

    artus morte,

    Lucr. 6, 1196:

    crura,

    Cic. N. D. 1, 36, 101:

    rostrum,

    Ov. M. 5, 673:

    cornu,

    id. ib. 9, 85:

    setae,

    id. ib. 8, 428:

    capilli,

    id. ib. 10, 425:

    oculi (with extenti),

    Quint. 11, 3, 76 et saep.:

    quercus,

    Verg. E. 6, 28; cf.

    columnae,

    Ov. F. 3, 529:

    malus,

    id. H. 5, 53.—

    In mal. part.: illud,

    Petr. 134, 11; cf. Mart. 6, 49, 2.—

    Hence: custos ruris,

    i. e. Priapus, Ov. F. 1, 391; Auct. Priap. 46; and absol.: rĭgĭda, f., Cat. 56, 7:

    silices,

    hard, Ov. M. 9, 613; 225:

    saxum,

    id. ib. 4, 517:

    mons,

    hard, rocky, id. ib. 8, 797:

    Niphates,

    Hor. C. 2, 9, 20:

    ferrum,

    Ov. R. Am. 19:

    serae,

    id. F. 1, 124:

    ensis,

    Verg. A. 12, 304; Ov. M. 3, 118:

    hasta,

    Verg. A. 10, 346:

    unguis,

    Ov. Am. 2, 6, 4 et saep.—
    II.
    Trop., stiff, hard, inflexible, rigid; hardy, stern, rough (syn.:

    tristis, severus): vox,

    hard, harsh, Quint. 11, 3, 32:

    Sabini,

    rough, rude, unpolished, Hor. Ep. 2, 1, 25; Ov. M. 14, 797:

    Getae,

    Hor. C. 3, 24, 11; Ov. Tr. 5, 1, 46:

    fossor,

    hardy, Mart. 7, 71, 4; cf.

    manus,

    Ov. M. 14, 647:

    virtutis verae custos rigidusque satelles,

    stern, inflexible, Hor. Ep. 1, 1, 17; so,

    censor,

    Ov. A. A. 2, 664:

    parens,

    id. M. 2, 813:

    senes,

    id. F. 4, 310:

    mens,

    id. H. 3, 96:

    vultus,

    id. ib. 4, 73:

    rigidi et tristes satellites,

    Tac. A. 16, 22:

    (Cato) rigidae innocentiae,

    Liv. 39, 40, 10; cf.

    of the younger Cato: rigidi servator honesti,

    Luc. 2, 389; so,

    mores,

    Ov. R. Am. 762:

    rigida duraque sententia Macri,

    Plin. Ep. 4, 9, 19; Sen. Ep. 11, 10; 21, 3; 81, 4:

    Mars,

    rough, fierce, Ov. M. 8, 20:

    leo,

    Mart. 10, 65, 13.— Comp.:

    quis non intellegit Canachi signa rigidiora esse quam ut imitentur veritatem?

    too stiff, hard, harsh, Cic. Brut. 18, 70:

    similis in statuariis differentia... jam minus rigida Calamis fecit,

    Quint. 12, 10, 7.— Sup.:

    Abdera fatua et stoliditatis rigidissimae,

    Arn. 5, 164.—Hence, adv.: rĭgĭdē.
    a.
    Inflexibly; in a straight line, Vitr. 2, 3, 2; Sen. Ben. 2, 17, 4.—
    b.
    Rigorously, severely, Ov. Tr. 2, 251.— Comp.:

    disciplinam militarem rigidius adstringere,

    Val. Max. 9, 7 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > rigidus

См. также в других словарях:

  • fossor — noun a) A gravedigger in the catacombs of Ancient Rome. b) A type of mole cricket, with scientific name Gryllotalpa fossor, known for its digging abilities. Syn: scudder …   Wiktionary

  • fossor — /fos euhr/, n. (in the early Christian church) a minor clergyman employed as a gravedigger. Also called fossarian. [1850 55; < L: digger (LL: gravedigger), equiv. to fod(ere) to dig + tor TOR, with dt > ss] * * * …   Universalium

  • fossor — i (L). A digger …   Dictionary of word roots and combining forms

  • fossor — fos·sor …   English syllables

  • fossor — ˈfäsə(r) also ˈfȯs noun ( s) Etymology: Late Latin, from Latin, digger, from fossus (past participle of fodere to dig) + or …   Useful english dictionary

  • Clivina fossor — Gewöhnlicher Grabspornläufer Gewöhnlicher Grabspornläufer (Clivina fossor) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) …   Deutsch Wikipedia

  • Typhaeus fossor —   Typhaeus fossor Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Opistophthalmus fossor — Opistophthalmus fossor …   Wikipédia en Français

  • GRYLLOTALPA ORIENTALIS BURM. (G. AFRICANA AUCT., G. FOSSOR AUCT.) - ДАЛЬНЕВОСТОЧНАЯ, ИЛИ ВОСТОЧНАЯ, МЕДВЕДКА — см. Gryllotalpa orientalis Burm. (G. africana auct., G. fossor auct.) Дальневосточная, или восточная, медведка (рис. 2). Взрослые. Тело коренастое, желто бурое, низ светлее. Усики короткие, нитевидные. Передние ноги копательные, нижний край… …   Насекомые - вредители сельского хозяйства Дальнего Востока

  • Sciurus fossor — Squirrel Squir rel (skw[ e]r r[e^]l or skw[i^]r ; 277), n. [OE. squirel, OF. esquirel, escurel, F. [ e]cureuil, LL. squirelus, squirolus, scuriolus, dim. of L. sciurus, Gr. si oyros; skia shade + o yra tail. Cf. {Shine}, v. i.] 1. (Zo[ o]l.) Any… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Ichthyomyzon fossor — mičiganinė nėgė statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Ichthyomyzon fossor angl. Michigan brook lamprey; northern brook lamprey rus. мичиганская минога ryšiai: platesnis terminas – amerikinės gėlavandenės… …   Žuvų pavadinimų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»