Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

formidolosus

  • 1 formidolosus

    formīdolōsus (formīdulōsus), a, um (2. formido), I) neutr. sich grausend, scheuend, scheu, Ter. u.a.: v. Tieren, equus fiet formidolosus et contumax, Sen.: boves ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi, Col. – m. folg. Genet., formidolosior hostium, noch scheuer (furchtsamer) vor dem Feind, Tac. ann. 1, 62. – II) act. Grausen ( Furcht) erregend, grausenhaft, grausig, furchtbar, Cic., Sall. u.a.: bellum formidolosissimum, Cic.

    lateinisch-deutsches > formidolosus

  • 2 formidolosus

    formīdŏlōsus, a, um [st2]1 [-] peureux, craintif, timide, épouvanté. [st2]2 [-] épouvantable, effrayant, terrible.
    * * *
    formīdŏlōsus, a, um [st2]1 [-] peureux, craintif, timide, épouvanté. [st2]2 [-] épouvantable, effrayant, terrible.
    * * *
        Actiue. Terent. Craintif, Paoureux.
    \
        Passiue. Sallust. Qui est crainct.
    \
        Bellum formidolosissimum. Cic. Fort à craindre.

    Dictionarium latinogallicum > formidolosus

  • 3 formidolosus

    formīdolōsus (formīdulōsus), a, um (2. formido), I) neutr. sich grausend, scheuend, scheu, Ter. u.a.: v. Tieren, equus fiet formidolosus et contumax, Sen.: boves ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi, Col. – m. folg. Genet., formidolosior hostium, noch scheuer (furchtsamer) vor dem Feind, Tac. ann. 1, 62. – II) act. Grausen ( Furcht) erregend, grausenhaft, grausig, furchtbar, Cic., Sall. u.a.: bellum formidolosissimum, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > formidolosus

  • 4 formidolosus

    formīdolōsus, a, um [ formido ]
    1) страшный, наводящий ужас, ужасный (locus, bellum, tempora C; ferae H)
    2) боязливый, робкий, пугливый (equus f. Sen; f. hostium T; f. ad aliquam rem Col)

    Латинско-русский словарь > formidolosus

  • 5 formidolosus

    formīdŭlōsus ( formīdŏlōsus, v. Corss. Ausspr. 2, 145), a, um, adj. [2. formido], full of fear, fearful.
    I.
    Act., producing fear, dreadful, terrible, terrific (class.):

    nimis formidulosum facinus praedicas,

    Plaut. Am. 5, 1, 65:

    loca tetra, inculta, foeda, formidulosa,

    Sall. C. 55, 13:

    hunc locum consessumque vestrum, quem illi horribilem A. Cluentio ac formidulosum fore putaverunt,

    Cic. Clu. 3, 7:

    ferae,

    Hor. Epod. 5, 55:

    seu me Scorpius aspicit Formidolosus,

    id. C. 2, 17, 18:

    herbae formidolosae dictu, non esu modo,

    Plaut. Ps. 3, 2, 35:

    facinus,

    id. Am. 5, 1, 65:

    dubia et formidulosa tempora,

    Cic. Verr. 2, 5, 1, § 1:

    formidulosissimum bellum,

    id. Pis. 24, 58; id. de Imp. Pomp. 21, 62:

    in vulgus,

    Tac. A. 1, 76.—
    II.
    Pass., experiencing fear, afraid, timid, timorous (rare;

    not in Cic.): mancipia esse oportet neque formidolosa neque animosa,

    Varr. R. R. 1, 17, 3:

    num formidolosus, obsecro, es?

    Ter. Eun. 4, 6, 18 sq.:

    (boyes) ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi,

    Col. 6, 2, 14:

    equus,

    Sen. Clem. 17.— Comp.:

    exercitum formidolosiorem hostium credere,

    Tac. A. 1, 62.—Hence, adv.: formīdŭlōse.
    * 1.
    Fearfully, dreadfully, terribly, Cic. Sest. 19, 42.—
    * 2.
    Fearfully, timidly, timorously: formidolosius, Cato ap. Charis. p. 196 P.

    Lewis & Short latin dictionary > formidolosus

  • 6 formidolosus

    боязливый (1. 22 pr. C. 6, 50).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > formidolosus

  • 7 formidolosus

    formidolosa -um, formidolosior -or -us, formidolosissimus -a -um ADJ
    terrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened

    Latin-English dictionary > formidolosus

  • 8 formīdulōsus or formīdolōsus

        formīdulōsus or formīdolōsus adj. with comp. and sup.    [2 formido], producing fear, dreadful, terrible, terrific: loca, S.: alqs illi: silvae, H.: bellum formidulosissimum.— Afraid, timid, timorous: exercitus formidolosior hostium, Ta.

    Latin-English dictionary > formīdulōsus or formīdolōsus

  • 9 formidulose

    formīdŭlōsus ( formīdŏlōsus, v. Corss. Ausspr. 2, 145), a, um, adj. [2. formido], full of fear, fearful.
    I.
    Act., producing fear, dreadful, terrible, terrific (class.):

    nimis formidulosum facinus praedicas,

    Plaut. Am. 5, 1, 65:

    loca tetra, inculta, foeda, formidulosa,

    Sall. C. 55, 13:

    hunc locum consessumque vestrum, quem illi horribilem A. Cluentio ac formidulosum fore putaverunt,

    Cic. Clu. 3, 7:

    ferae,

    Hor. Epod. 5, 55:

    seu me Scorpius aspicit Formidolosus,

    id. C. 2, 17, 18:

    herbae formidolosae dictu, non esu modo,

    Plaut. Ps. 3, 2, 35:

    facinus,

    id. Am. 5, 1, 65:

    dubia et formidulosa tempora,

    Cic. Verr. 2, 5, 1, § 1:

    formidulosissimum bellum,

    id. Pis. 24, 58; id. de Imp. Pomp. 21, 62:

    in vulgus,

    Tac. A. 1, 76.—
    II.
    Pass., experiencing fear, afraid, timid, timorous (rare;

    not in Cic.): mancipia esse oportet neque formidolosa neque animosa,

    Varr. R. R. 1, 17, 3:

    num formidolosus, obsecro, es?

    Ter. Eun. 4, 6, 18 sq.:

    (boyes) ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi,

    Col. 6, 2, 14:

    equus,

    Sen. Clem. 17.— Comp.:

    exercitum formidolosiorem hostium credere,

    Tac. A. 1, 62.—Hence, adv.: formīdŭlōse.
    * 1.
    Fearfully, dreadfully, terribly, Cic. Sest. 19, 42.—
    * 2.
    Fearfully, timidly, timorously: formidolosius, Cato ap. Charis. p. 196 P.

    Lewis & Short latin dictionary > formidulose

  • 10 formidulosus

    formīdŭlōsus ( formīdŏlōsus, v. Corss. Ausspr. 2, 145), a, um, adj. [2. formido], full of fear, fearful.
    I.
    Act., producing fear, dreadful, terrible, terrific (class.):

    nimis formidulosum facinus praedicas,

    Plaut. Am. 5, 1, 65:

    loca tetra, inculta, foeda, formidulosa,

    Sall. C. 55, 13:

    hunc locum consessumque vestrum, quem illi horribilem A. Cluentio ac formidulosum fore putaverunt,

    Cic. Clu. 3, 7:

    ferae,

    Hor. Epod. 5, 55:

    seu me Scorpius aspicit Formidolosus,

    id. C. 2, 17, 18:

    herbae formidolosae dictu, non esu modo,

    Plaut. Ps. 3, 2, 35:

    facinus,

    id. Am. 5, 1, 65:

    dubia et formidulosa tempora,

    Cic. Verr. 2, 5, 1, § 1:

    formidulosissimum bellum,

    id. Pis. 24, 58; id. de Imp. Pomp. 21, 62:

    in vulgus,

    Tac. A. 1, 76.—
    II.
    Pass., experiencing fear, afraid, timid, timorous (rare;

    not in Cic.): mancipia esse oportet neque formidolosa neque animosa,

    Varr. R. R. 1, 17, 3:

    num formidolosus, obsecro, es?

    Ter. Eun. 4, 6, 18 sq.:

    (boyes) ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi,

    Col. 6, 2, 14:

    equus,

    Sen. Clem. 17.— Comp.:

    exercitum formidolosiorem hostium credere,

    Tac. A. 1, 62.—Hence, adv.: formīdŭlōse.
    * 1.
    Fearfully, dreadfully, terribly, Cic. Sest. 19, 42.—
    * 2.
    Fearfully, timidly, timorously: formidolosius, Cato ap. Charis. p. 196 P.

    Lewis & Short latin dictionary > formidulosus

  • 11 formidulosus

    Латинско-русский словарь > formidulosus

  • 12 performidolosus

    per-formīdolōsus, a, um

    Латинско-русский словарь > performidolosus

  • 13 animosus

    animōsus, a, um, Adi. m. Compar. (animus), mutvoll, mutig, herzhaft, beherzt, im üblen Sinne hitzig, ungestüm (Ggstz. timidus, formidolosus), I) im allg.: vir animosus, Naev. com. fr.: fortis et animosus vir, Cic.: comes animosior quam auctor, Liv.: animosus Priamides Hector, Hor.: an. equus, Ov.: animosior senectus, Cic.: an. signa (Statuen), Prop.: guttura, Ov.: bella an. gerere, Ov.: an. frigus, Furcht mit Mut gepaart, Stat.: dictum alicuius animosum, praeceptum utile, Sen.: an. contentio, Plin. – poet. übtr. v. Winden, ventus, Ov.: Euri, Verg. – m. Abl. = pochend, stolz auf etwas, animosus spoliis, Ov.: parens vobis animosa creatis, stolz, euch geboren zu haben, Ov. – II) insbes., leidenschaftlich, hitzig, erpicht auf Erwerbung einer Sache, corruptor, Tac.: animosiorem eius rei emptorem esse, ICt.

    lateinisch-deutsches > animosus

  • 14 atque

    at-que u. ac (letzteres in der klass. Sprache nur vor Konsonanten, s. Reisigs Vorll. § 234 u. [für Liv.] Drak. zu Liv. 3, 16, 4), Coni. ( aus ad-que, dah. in Hand- u. Inschr. zuw. auch adque geschr.; vgl. Osann zu Cic. de rep. 1, 7, 12. p. 31. Wagner Orthogr. Verg. p. 427. Ribbeck Prolegg. ad Verg. p. 397), eine kopulative Partikel, deutsch: und dazu, und auch, und, bildet eine innige Verbindung u. Gleichstellung zwischen einzelnen Wörtern od. ganzen Sätzen (während et die Gegenstände bloß äußerlich aneinander knüpft). I) Verbindung einzelner Wörter, u. zwar: 1) im allg.: vitam parce ac duriter agebat, Ter.: spargere ac disseminare, Cic.: genus hominum liberum atque solutum, Sall. – Dah. a) zuw. = et... et, ut... ita, aeque ac: hodie sero ac nequiquam voles, Ter.: copiam sententiarum atque verborum perspexistis, Cic.: nobiles atque ignobiles, Sall. – b) in der Verbindung zweier Substst. zur Hendiadys, isto animo atque virtute, mit dieser tugendhaften Gesinnung, Cic.: fama atque invidia, gehässige öffentliche Meinung, Sall.: clamore atque assensu, mit beifälligem Zuruf, Liv. – c) dem Begriffe des vorhergehenden Wortes einen gewichtvolleren anschließend, und vielmehr, und namentlich, und sogar, und überhaupt (s. Fabri Sall. Cat. 2, 3), ecquid habet is homo aceti in pectore? CH. Atque acidissimi, Plaut.: Fugin hinc? B. Ego vero, ac lubens, Ter.: rem difficilem (di immortales) atque omnium difficillimam, Cic.: alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes, Sall. – u. so mit dem Pron. dem. hic, is, idem, zB. negotium magnum est navigare atque id mense Quintili, und dazu noch usw., Cic.: duabus missis subsidio cohortibus a Caesare, atque his primis legionum duarum, Caes.: fratre meo atque eodem propinquo suo interfecto, Sall. – ebenso atque adeo, und sogar, und noch mehr, und in der Tat, Komik., Cic. u.a. – u. atque etiam, und sogar auch, oder sogar auch, id populare atque etiam plausibile factum est, Cic. – 2) bei Vergleichungen = wie, als, a) nach Wörtern, die eine Gleichheit od. Verschiedenheit anzeigen, folglich nach aeque, aequus, idem, item, iuxta, par, proxime, similis, similiter, talis, totidem u. aliter, aliorsum, alius, contra, contrarius, dissimilis, secus, w. s. – Zuw. ist das Vergleichungswort (aeque, tantopere u. dgl.) aus dem Zusammenhang zu ergänzen, quem esse amicum ratus sum, atque ipsus sum mihi, Plaut.: digne ac mereor commendatus, Cass. b. Cic.: u. so (ohne vorhergehendes Vergleichungswort) ac si od. atque si, als wenn, gleich als wenn, Paul. dig. 2, 14, 4. § 3. u. ö. – b) nach Komparativen für quam: amicior mihi nullus vivit atque is est, Plaut.: illi non minus ac tibi pectore uritur intimo, Catull. 61, 176: artius atque hederā procera astringitur ilex, Hor. – c) zur Bezeichnung zweier Zeitmomente, am häufigsten mit simul verb., simul atque od. ac, sobald als, Cic.: selten mit principio, zB. principio atque animus ephebis aetate exiit, Plaut.: u. mit statim, ICt. – 3) zur Anknüpfung einer Negation, die das Vorhergehende erläutert od. berichtigt, und nicht, und nicht vielmehr, decipiam ac non veniam, Ter.: si hoc dissuadere est, ac non disturbare atque pervertere, Cic.: quam ob rem enim scriba deducat ac non potius mulio, qui advexit, Cic. – Bei Plin. nat. hist. gew. in diesem Sinne atque ( nicht ac) non.

    II) Verbindung ganzer Sätze, und, und so, und ebenso, 1) im allg.: P. Antiquam adeo tuam venustatem obtines. B. Ac tu (und ebenso du) ecastor morem antiquum atque ingenium obtines, Plaut.: Africanus indigens mei? Minime hercle. Ac ne ego quidem illius, und so auch ich nicht seiner, Cic.: dah. zuw. mit sic, Quint. 12, 10, 67. – 2) beim Anknüpfen neuer, gleich wichtiger Argumente für irgend eine Behauptung, Cic. de legg. 1, 43. – 3) in der Erzählung, Liv. 5, 21, 17; 39, 49, 9. Tac. hist. 3, 30. – 4) beim Anknüpfen von Vergleichungen, atque ut, ebenso wie, so gut als, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 400 u. 1130). – atque ut... si, und sowie... so usw., Cic.: so auch ac velut... si, Verg u.a. – 5) zur Verbindung zweier sich unmittelbar berührender Zeitmomente, weshalb schon die alten Grammatiker den Begriff des Schnell-aufeinander-folgens annahmen und es, obwohl mit Unrecht, geradezu für statim, ilico (alsbald, sogleich), ohne alle kopulative Nebenbezeichnung, erklärten; es entspricht häufig dem deutschen und so, und da, atque atque accedit muros Romana iuventus, und so, und so rückt an die Mauern usw., Enn. fr.: quo imus unā; ad prandium? Atque illi tacent, und da schweigen sie, Plaut.: si brachia forte remisit, atque illum in praeceps prono rapit alveus amni, und so reißt ihn fort, Verg.: hic Quinctium... incautum hastā transfigit: atque ille praeceps cum armis procidit ante proram, Liv.: summa omnium exspectatio quidnam sententiae ferrent leves ac nummarii iudices: atque illi omnes sine ulla dubitatione condemnant, Cic. – 6) (wie oben no. I, c) zur Anknüpfung eines gewichtvolleren Gedankens, und zwar, und sogar, und besonders, quid me oportet Tullium pro Tullio facere? Ac mihi magis illud laborandum videtur, ut etc., Cic.: atque hic tantus vir tantisque bellis districtus nonnihil temporis tribuit litteris, Nep. – dah. auch bei Antworten, um das Gefragte od. Behauptete zu bestätigen, sed videone ego Pamphilippum cum fratre Epignomo? Atque is est, nun ja, er ist es, Plaut.: egon formidolosus? nemo est hominum, qui vivat, minus. TH. Atque ita opust, Ter. – u. so verb. atque (ac)... quidem: Tun vidisti? SC. Atque his quidem oculis, Plaut.: quo si civitas careat... id estne numerandum in bonis? Q. Ac maximis quidem, Cic. – 7) zur Anknüpfung eines Adversativsatzes, und doch, und gleichwohl (vgl. Brix Plaut. mil. 448. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 1, 3, 20), mihi hercle non fit verisimile; atque ipsis commentum placet, Ter.: propera; atque audin, Ter. (dagegen bei Cicero in allen mir bekannten Stellen gegen Beier Cic. off. 3, 48 jetzt atqui; s. Fleckeisen Krit. Misz. S. 23 ff.); bei Cic. dafür atque... tamen, ac tamen, zB. Cic. de off. 3, 118; de or. 3, 35; Pis. 3 u.a.; vgl. Wunder Varr. Lectt. p. LVIII sq. – 8) zur Anführung eines Einwurfs, den sich jmd. selbst macht, atque aliquis dicat, nihil promoveris, es kann nun einer sagen usw., Ter.: atque ego illi praeceptori... credidi non ea sola docenda esse etc., Quint. – Dah. sehr häufig in negativen Formeln, durch die ein Einwurf vorweggenommen wird, ac ne sine causa videretur edixisse, Cic.: ac ne forte hoc magnum ac mirabile esse videatur, Cic.: ac ne saepius dicendum sit, Cels.: ac ne forte roges, quo me duce, quo lare tuter, Hor. Seltener in einem Affirmativsatze, atque ut omnes intellegant, me etc...., dico, Cic. de imp. Pomp. 20. – 9) sehr häufig dient es bloß zum allgemeinen Fortführen des Gedankens bei Behauptungen und in der Erzählung, deutsch und zwar, od. bl. nun, und so, also (vgl. Fabri Sall. Cat. 51, 35), atque ii, quos nominavi, Cic.: atque id primum in poëtis cerni licet, Cic.: ac si, sublato illo, depelli a vobis omne periculum iudicarem etc., wenn ich nun behauptete usw., Cic. – So a) in der Parenthese, vulgo credere, Poenino (atque inde nomen ei iugo Alpium inditum) transgressum, Liv. (Quint. 4, 3, 15 Halm mit Spalding et quae). – b) am Schluß der Rede, atque in primis duabus dicendi partibus qualis esset, summatim breviterque descripsimus, und so haben wir denn kürzlich dargelegt usw., Cic.: ac de primo quidem officii fonte diximus, Cic.

    III) Besondere Verbindungen u. Redensarten: 1) alius atque alius, bald dieser, bald jener; verschiedene, dilatis alia atque alia de causa comitiis, Liv. – 2) atque eccum od. eccam, beim Erblicken eines Erwarteten od. Gewünschten, nun sieh, da ist er ( sie), Ter. Andr. 580; eun. 455; Hec. 523. – 3) atque utinam, bei Anschließung eines Wunsches, Acc. tr. 190. Cic. Brut. 68; or. 22. Verg. eccl. 10, 35. Tibull. 3, 5, 27. Prop. 2, 9, 47. Ov. met. 14, 669. Liv. 21, 41, 13; 22, 60, 8. Quint. 10, 2, 15 u.a. (s. Haase Misc. 3. p. 33 sq.). – 4) atque omnia od. omnes, bei Verallgemeinerung einer Behauptung, und so überhaupt, atque haec omnia verbo continentur, Cic.: commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eādem continere, und so vielmehr alle usw., Cic. – 5) mit andern Konjunktionen, a) nach et, zB. non minis et vi ac metu, Cic. – b) nach que, wie im Griech. τέ... καί, submoverique atque in castra redigi, Liv.; u. so Verg. Aen. 1, 7; 8, 486: ac... que, ibid. 1, 18. – c) nach nec (neque), zB. nec clavis, nec canis atque calix, Mart.; u. so öfter bei Tac. u. Suet. – 6) bei Dichtern in Aufzählungen öfter wiederholt, huius membra atque ossa atque artua, Plaut.: ab studio atque ab labore atque arte musicā, Ter.: haec atque illa dies, atque alia, atque alia, Catull.: atque deos atque astra, Verg.: atque Ephyre atque Opis et Asia, Verg.: aber atque... atque in der Steigerung, Verg. ecl. 5, 23. Tibull. 2, 5, 73. – / Über atque verkürzt in ac s. Georges, Lexik. d. lat. Wortf. S. 77 u. 78.

    lateinisch-deutsches > atque

  • 15 formidolose

    formīdolōsē (formīdulōsē), Adv. (formidolosus), I) mit Grausen, Compar. formidolosius, Cato orat. 1. fr. 27. – II) grausenhaft, grausig, furchtbar, Cic. u.a.

    lateinisch-deutsches > formidolose

  • 16 formidolositas

    formīdolōsitās (formīdulōsitās), ātis, f. (formidolosus), die Grausenhaftigkeit, Eugipp. thesaur. 23. – / Ps. Cypr. de laud. martyr. 10. p. 33, 14 H. jetzt formido: stas.

    lateinisch-deutsches > formidolositas

  • 17 performidolosus

    per-formīdolōsus, a, um, sehr furchtsam, Aur. Vict. de Caes. 4, 9.

    lateinisch-deutsches > performidolosus

  • 18 abschrecken

    abschrecken, deterrere alqm ab od. de alqa re, od. mit folg. ne, quin, quo minus u. Konj. (auch absol., z. B. v. Gesetzen; Ggstz. vocare [42] od. adhortari ad alqd). – absterrere alqm ab alqa re u. bl. alqā re. – sich durch nichts a. lassen (bei einem schwierigen Unternehmen), invictum esse adversus ea, quae ceteros terrent. abschreckend, formidolosus (Furcht, Schrecken erregend). – er hat nichts Abschreckendes in seinem Äußern, nullus horror in cultu. Abschreckung, zur, in exemplum.

    deutsch-lateinisches > abschrecken

  • 19 fürchterlich

    fürchterlich, terribilis (schrecklich, z.B. sonus, clamor).horribilis. formidolosus (Schauder-, Grausenerregend, z.B. horribilemspeciem [Anblick] praebere: u. form. bellum: u. id erat formidolosissimum hosti). trux (schrecklich anzusehen od. anzuhören, z.B. oculi, vox, clamor). – atrox (sich schwarz, d. i. unheilvoll etc. zeigend, gräßlich, z.B. nuntius [Nachricht], bellum, pugna, seditio militum: u. tempestas [Sturm], hiems). – immanis (ungeheuer groß; dah. entsetzlich). – ingens (gewaltig, z.B. clamor). – jmdm. s. sein, alci terrori esse: es wird mir jmd. s., alqm timere coepi (ich fange an, jmd. zu fürchten): etwas als s. od. als sehr s. schildern. ad timorem od. ad maximum timorem alqd proponere.Adv.valde. vehementer (heftig = sehr).

    deutsch-lateinisches > fürchterlich

  • 20 apage

    ăpăgĕ, interj. éloigne, loin d'ici.    - [gr]gr. ἄπαγε.    - apage te a me, Plaut. Am. 2, 1, 32: éloigne-toi de moi.    - apage istius modi salutem, Plaut.: foin d'un remède de ce genre.    - apage sis: va-t-en, de grâce.
    * * *
    ăpăgĕ, interj. éloigne, loin d'ici.    - [gr]gr. ἄπαγε.    - apage te a me, Plaut. Am. 2, 1, 32: éloigne-toi de moi.    - apage istius modi salutem, Plaut.: foin d'un remède de ce genre.    - apage sis: va-t-en, de grâce.
    * * *
        Apage, non placet me hoc noctis esse. Plaut. Arriere de là.
    \
        Apage te. Terent. Oste toy.
    \
        Apage te a dorso meo. Plaut. Oste toy.
    \
        Apage te cum nostro Sexto Seruilio. Vatinius ad Ciceronem. Ostez-vous de là, toy et Servilius, n'avez vous point de honte de me prier de ce?
    \
        Apage istiusmodi salutem cum cruciatu quae aduenit. Plaut. Ostez moy ces saluz qui, etc.
    \
        Apagesis, ego formidolosus? Terent. Va t'en d'ici: dis tu que j'ay paour?
    \
        De exercitatione, et consuetudine, et commentatione dixi. Apagesis, nunc de ratione videamus. Cic. Ostez moy cela, C'est assez dit, Il suffit.

    Dictionarium latinogallicum > apage

См. также в других словарях:

  • formidolosus — index formidable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • formidoloso — formidoloso, a (del lat. «formidolōsus») 1 adj. Aterrorizado. 2 Aterrador. * * * formidoloso, sa. (Del lat. formidolōsus). adj. p. us. Que tiene mucho miedo. || 2. p. us. Espantoso, horrible y que da miedo …   Enciclopedia Universal

  • Formidolose — For*mid o*lose, a. [L. formidolosus, fr. formido fear.] Very much afraid. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Legio XV Primigenia — Sestercio emitido en Roma en 37 38 con el retrato y titulatura imperial de Calígula, creador de la Legio XV Primigenia Activa Desde 39 hasta 70 …   Wikipedia Español

  • Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V …   Wikipedia Español

  • formidable — I adjective alarming, appalling, arduous, awe inspiring, awesome, dangerous, deterring, difficult, disturbing, dreadful, exciting fear, fear inspiring, fearful, fierce, formidolosus, frightening, frightful, hard to overcome, horrible, horrifying …   Law dictionary

  • ASPAR — I. ASPAR Garamas quidam, de quo Pontanus: Hinc Aspar Garamas, quô non praestantior alter, Aut torquere manu iaculum, aut dare vulnera funda. II. ASPAR Patritius, Dux Theodosii Iunioris patrem Ardaburum, e manibus Iohannis tyranni Ravennat.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPHAREUS — mons altissimus et proimontor. Euboeae, Capo dell ore, Hellespontum verus, impetuosus, et formidolosus, propter scopulorum frequentiam et crebros undarum vortices. 20. miliar. a Scyro insul. in Austrum, 12. a Cariso. 70. a Chalcide in Ortum. Hîc… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JOHANNES cogn. Senior — fil. Gul. praefato Iohanne geniti ex Iuliana, Cothonis Com. Stolbergii filia, Hannoviae Com. vidua, fratre natu maiore Gul. hodiernorum Principum Arausionensium, ut dictum, satore, Belgicas ditiones nacto, Patri in Germ. successit. Fratri plus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • formidolos — FORMIDOLÓS, OÁSĂ adj. (livr.) 1. înfricoşător, înspăimântător. 2. fricos. (< lat. formidolosus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • ՎԱԽԿՈՏ — ( ) NBH 2 0770 Chronological Sequence: 11c ա. Առաւել ռմկ. իբր Երկչոտ. δειλός timidus, formidolosus. *Երկչոտ եւ անարիական ... վախկոտ իմն է. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30 …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»